Categorie archief: ongecategoriseerd

Dit bericht werd geplaatst in ongecategoriseerd op door .

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – BZN HISTORY deel 4 – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

  HERINNERINGEN VAN EEN VOORMALIG BZN-BANDLID

MUZIEK MAKEN WORDT BEROEP VOOR BZN-LEDEN

BZN op het gele bruggetje op het Doolhof in Volendam in jan 1967. Vlnr: Jan Veerman, Cees Tol, Jaap Sombroek,Jan Tuijp, Evert Woestenburg

Vanaf eind 1966 ontwikkelde onze band zich tot een beroepsgroep die meerdere malen per week het land in trok. We werkten in geheel Nederland, doch voornamelijk in Noord-Holland en Friesland.

Het is misschien wat vreemd om te moeten constateren dat ik over die periode, van eind 1966 tot mijn vertrek in sept.1969, minder weet te herinneren dan over de periode daarvoor, de opbouwfase. Die periode kenmerkte zich door spannende en indrukwekkende ervaringen: jonge jochies die steeds meer succes kregen.Daarna werkten we als beroepsgroep hard en hoopten uiteraard ooit een hit te kunnen scoren in de Top-40, hetgeen jammer genoeg niet echt wilde lukken. Ikzelf was nog bandlid bij de eerste 4 singles.

Eerste 4 singles van BZN (1967 – 1969)

Op deze singles zong Jan Veerman (Kies ) de solopartijen; hij werd daarbij geassisteerd door Evert Woestenburg en Cees Tol die de tweede stemmen en koortjes zongen.

Ik meen dat de 2e single “Waiting for you” nog het beste resultaat – nr 24 in de top 40 – heeft gehaald. Deze kun je hier beluisteren.

ADJE BOUWMAN een radio Veronica technicus; de eerste BZN producer.

Ik kan mij herinneren dat deze single uitkwam op de vrijdag van onze Volendammer kermis en werd gebracht door mensen van Radio Veronica, ik meen Joost den Draaier en Adje Bouwman. We zaten te wachten in Bar de Molen en juist diezelfde week was ook Hey Jude van de Beatles uitgekomen. Je begrijpt het al: onze plaat werd die avond heus wel enkele keren gedraaid,doch Hey Jude werd stukgedraaid. Ik heb nog een Top-40 lijst uit die periode met “Hey Jude” op 1  en “Waiting for you” op 26.

NAAR BRUSSEL MET DE TREIN

Een leuke herinnering heb ik nog aan de uitreiking van de gouden plaat aan Egbert Douwe (Rob Out van Radio Veronica), helemaal in Brussel. Men had bij Veronica het plan opgevat om vanuit Amsterdam CS een feestelijke trein naar Brussel te laten rijden om aldaar de gouden plaat uit te reiken voor de nr.1 hit “Kom uit de bedstee, mijn liefste”. In de trein waren vele genodigden w.o.Golden Earrings, veel journalisten, radio en TV. Ook BZN mocht mee. Aan eten en drinken uiteraard geen gebrek en het werd een bijzonder leuke dag.

ONZE MEISJES WILDEN OOK SOMS MEE

Onze meisjes wilden/mochten in die tijd niet altijd mee naar een optreden, maar er was een optreden in St.Pancras waarbij alle dames ons nogal verrasten door onverwachts de zaal te betreden. Mijn reeds eerder genoemde zwager Ab Dollie was ook mee, en het leek een leuke avond te gaan worden. Wie Ab kent, weet dat hij beresterk was en dat was toch wel een geruststellende gedachte. Onze kwetsbare meisjes tussen al die ruige Noord-Hollanders. Op zeker moment zien wij vanaf het podium een persoon nogal vervelend doen tegen een van onze meisjes, en plotseling gebeurde er iets vreemds. Er vloog een menselijk lichaam door de zaal. Want wat bleek, mijn zwager Ab had zich zo kwaad gemaakt dat hij die persoon oppakte en richting muur wierp. Het gevaar voor onze dames was geweken en we konden het optreden voortzetten.Overigens zagen wij ook door een andere oorzaak soms mensen door de lucht vliegen. Het was in die dagen in de Noord gebruikelijk om in de zaal mensen te stapelen. Er zaten soms wel eens 4 tot 5 mannen op elkaars schouder en vaak dreigde de toren richting podium te komen. Soms waren er ook torens met bovenin vrouwen……maar we lieten ons niet van de wijs brengen…

MANAGEMENT DEELT BOETES UIT

Uit de administratie van onze beginperiode is o.a. ook bewaard gebleven een overzicht van uitgeschreven boetes aan de bandleden vanwege bepaalde misdragingen. Interessant om te lezen aan welke misdragingen bandleden zich soms schuldig maakten en welke tarieven het management dan hanteerde t.b.v. het vaststellen van boetes. Misschien goed om vooraf nog even te melden dat veel Volendammers vanwege vaak voorkomende achternamen een bijnaam hebben.De namen op het boete-overzicht zijn als volgt te lezen: Jp Kas (=Jaap Sombroek), Jn Kies (= Jan Veerman),  Jn Pet (= Jan Tuijp).

Toen ik bovenstaand overzicht na vele jaren onder ogen kreeg, viel mijn oog uiteraard gelijk op mijn toch wel hoge straf van 15 gulden vanwege “verslapen”. Mogelijk dat Dick van mening was dat ik,als oudste bandlid,een voorbeeldfunctie vervulde en dat mijn “verslapen” dubbel zo zwaar moest tellen. In de maand december van datzelfde jaar wist Jan Tuijp zich zelfs 2x te verslapen en kreeg daarvoor een milde boete van slechts 5 gulden. Ik spreek Jan regelmatig en laatst heb ik hem hierover nog aangesproken…..dat vond ik niet eerlijk….haha….

Hier de nog jeugdige BZN in de fotostudio van Jan Kiek (Zwarthoed) in Volendamse vrouwen-klederdracht, met vlnr: Evert Woestenburg, Jan Tuijp (Pet), Jan Veerman (Kies), Jaap Sombroek (Cas), Cees Tol

FLOWER-POWER HEMDEN

Op zeker moment kwam er vanuit de groep het voorstel om mede t.b.v. een gepland optreden in de AMVO in Volendam onze eigen meisjes een soort flower-power hemd te laten bedenken en vervaardigen, hetgeen geschiedde. Tijdens dat optreden in de AMVO werden door Jan Zwarthoed (Kiek) de eerste leuke filmbeelden gemaakt van onze groep en vele jaren later werden deze beelden nog regelmatig getoond bij BZN- jubilea etc. In de eerste seconden van een YouTube video “BZN The Greatest Hits” zijn deze hemden te zien, een mirakel dat deze beelden er nog zijn. De link naar deze video staat aan het eind van deel 5 

Nogmaals de complimenten aan alle meisjes. Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig of een van de jongens zijn hemd nog bewaard heeft. Het mijne was blauw en is waarschijnlijk in de zak voor Polen beland..

SOLDAAT CEES TOL

In het begin heeft het voortbestaan van onze band nog aan een zijden draadje gehangen om een wel heel bijzondere reden. Vroeger kenden we nog de militaire dienstplicht. Om verschillende redenen waren Jan, Jaap en Kies vrijgesteld, echter Cees en ikzelf hadden een probleem. Vanwege mijn eerder gememoreerde ongeval werd ikzelf in april 1967 afgekeurd, doch Cees kon een groot probleem worden. Cees was een kerngezonde vent en heel goed in staat om ons land te verdedigen. Cees werd in de zomer van 1967 goedgekeurd en was zelfs al een week gelegerd in Assen. Grote paniek in de band: het einde was in zicht. Ik denk niet dat we toen zonder Cees waren doorgegaan. Ik ben geen medicus (overigens zou ik dan mijn beroepsgeheim hebben), maar welke gezondheidsklacht Cees daar in de kazerne in Assen plotseling is overkomen, is ons nooit echt duidelijk geworden. Een ding was wel zeker: hij was van de trap gevallen, juist op het moment dat de dokter voorbij liep.

CEES TOL LATER TOCH IN MILITAIR UNIFORM ?

Vele jaren later blijkt het met Cees Tol (uiterst rechts) toch allemaal goed afgelopen te zijn, toendertijd in die kazerne in Assen, en kon hij tijdens het opnemen van een BZN clip in Schotland lachend het militaire uniform weer eens aantrekken.

Op zeker moment kwam er telefoon uit Assen dat Cees gehaald kon worden. Hij was te ziek om zelfstandig naar huis te gaan. En we waren zo blij dat we onmiddellijk in de auto stapten. En over de chauffeur (en z’n auto) van deze rit wil ik nog wel iets vertellen

CATS-MANAGER JAN BUYS (TUF)

In die periode – 1967 – hadden de Cats uit Volendam ook geweldig veel succes. Hun manager was Jan Buis (Jan Tuf), broer van Jaap Buis (van Jan Smit). Deze Jan Buis is een aantal jaren later op jonge leeftijd overleden. Ik weet nog dat er een redelijk goed contact was tussen onze manager Dick de Boer/onze gehele band/ en Jan Tuf.

PIONIER VAN DE VOLENDAMSE POPSCENE: JAN BUIJS ( 1940 -1985)

Jan Buijs, bijnaam Jan Tuf, en “Spruitje”, die ook Jan Buijs heette, zijn beiden belangrijke pioniers voor de Volendamse muziekscene gebleken. Jan Tuf was als manager van de Cats de eerste zakelijke vertegenwoordiger van een Volendamse artiest/band die contact zocht, en kreeg, in de professionele amusementswereld

Jan kwam ook regelmatig even een kijkje nemen bij ons optreden. Ik weet niet meer precies hoe het toen,die bewuste dag, met Cees en zijn probleem in Assen allemaal ging, doch ikzelf was op dat moment,na een telefoontje, de enige van onze band die onmiddellijk naar Assen kon vertrekken. En de enige persoon die ik op dat moment kon bereiken en bereid kon krijgen om te rijden,was deze eerdergenoemde Jan Tuf.

Hoe collegiaal kun je zijn....

BEVRIJDINGSOPERATIE

Jan had toen een heel klein en laag rood sportwagentje voor 2 personen. Dus de heenreis was een belevenis, echter terug moest ook Cees mee. En wat waren we opgelucht toen we Cees bij de uitgang zagen staan. Ikzelf zeer zeker, als vriend en collega van Cees, maar Jan Tuf niets minder. Ook hij was zeer met ons begaan. Toen we Cees daar zagen staan, met z’n koffertje bij de uitgang van de kazerne, hebben we hem onmiddellijk in de auto gewerkt en zijn vol gas weggescheurd. Wel nadat ikzelf door beide heren horizontaal in de bagageruimte was weggewerkt; bij  eventuele jeuk aan mijn neus had ik een probleem gehad, omdat ook mijn armen klem zaten.Het leek wel een bevrijdingsoperatie, want stel je voor dat de heren generaals alsnog van gedachten zouden veranderen. We zijn naar een restaurant in Assen gereden, hebben wat gegeten en gedronken, en vertrokken met spoed richting Volendam:

BZN WAS GERED !

Vermeldingswaardig hierbij is,dat we toen reeds een beroepsorkest waren, met een goed gevulde agenda.

BZN IN VERENIGINGSGEBOUW PURMEREND

EVERT STOPT MET BZN IN AUGUSTUS 1969

Evert Woestenburg, toen hij na 4 leuke jaren in 1969 BZN verliet

In de zomer van het jaar 1969 besloot ik om de band te verlaten en een geheel nieuw bestaan op te bouwen. Je begint met vrienden voor de lol een bandje, je krijgt redelijk succes, je verdient best wel aardig, maar toch….Ik was 22 jaar, een lange toekomst voor me, samen met Liesbeth reeds een woning gekocht, en ik wilde wat meer zekerheid. Een goede opvolger stond te popelen van ongeduld om het stokje van mij over te nemen. En eerlijk is eerlijk, dit was voor de band uiteindelijk een gouden wissel en voor mijzelf een beslissing waar ik echt nooit berouw van heb gehad. Uiteindelijk ben ik in 1974 voor mezelf begonnen met een Administratiekantoor en dat doe ik in wat afgeslankte vorm nog steeds met veel plezier.

Ofschoon mijn BZN-verhaal nu eigenlijk beëindigd is, wil ik toch graag nog een verhaaltje maken over zaken, gebeurtenissen en mensen waar Jan en ik allebei iets bijzonders mee hadden na mijn vertrek bij BZN. Dus tot een volgende keer.

Klik hier voor deel 5 (SLOT)

 

Dit bericht werd geplaatst in journaal, ongecategoriseerd op door .

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – BZN HISTORY deel 5 (SLOT) – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

 HERINNERINGEN VAN EEN VOORMALIG BZN-BANDLID

In mijn voorgaande bijdrage sprak ik over het voornemen om tot slot nog enkele herinneringen op te halen aan de periode na mijn BZN-tijd. We zijn nu beland in 2024, dat is bijna 60 jaar na de oprichting van BZN in 1965. Waar blijft de tijd?

CALELLA-SPANJE

In aug.1969 besloot ik om de groep te verlaten.Ik meen dat rond augustus mijn laatste optreden was bij Oudejans in de Rijp, toevallig de plaats waar mijn grootvader geboren is. Jan, Mary, Liesbeth en ik hadden reeds maanden tevoren een vakantie gepland naar Spanje, in het weekend van de Volendammer kermis, begin september.

Hier zitten we dan, na aankomst in ons hotel in Calella aan de Spaanse Costa Brava in sept 1969, vlnr: Liesbeth Tol, Jan Tuijp, Mary Veltrop, Evert Woestenburg. Dit was de eerste gezamenlijke vakantie van Jan Tuijp en zijn toekomstige vrouw Mary.

Menig Volendammer zou voor een ander weekend hebben gekozen: met kermis blijf je thuis. Maar dit was waarschijnlijk de enige mogelijkheid, we waren tenslotte beroeps.

ONTMOETING MET VOLENDAMMER MUZIKANTEN

Plaatsgenomen in het vliegtuig zie ik achterin bekende Volendammers zitten, ja, zelfs bekende muzikanten. Het waren Theo Klouwer (Schuimpie) van de Cats met Wilma Lautenschütz, en Piet Veerman (v.d.Jozef) met Tiny de Boer (Stap). Schuim was drummer bij de Cats en Piet speelde bij de Fools. Bij het verlaten van het vliegtuig groetten we elkaar vriendelijk en stapten ieder in een andere bus. In het hotel aangekomen werden direct de koffers uitgepakt, douchen en korte broek, om vervolgens heel snel de omgeving van Calella te verkennen.

En jawel,we waren nog niet de hoek om of we liepen genoemde dames en heren tegemoet. En we konden het niet beter treffen: laat het nou precies bij een terrasje zijn waar iets gedronken kon worden. Volendammers onder mekaar, muzikanten onder mekaar, dat kon toch niet mooier. En dus maakten we op dat terras nader kennis met elkaar. Het werd een heel gezellige avond, en zoals dat zo vaak gaat tijdens vakantieontmoetingen, werd bij het afscheid die avond de vraag gesteld:”Wat doen jullie morgen?” En het antwoord is al bekend. Het werd een bijzondere vakantie. Alle dagen hebben we samen doorgebracht, zowel op het strand als in de disco tot diep in de nacht. Ook excursies deden we samen. En uiteraard was Schuim de grote gangmaker en komediant.

Een “muzikanten-onderonsje” in een Spaanse disco, met vlnr: Theo Klouwer (Cats), Wilma Lautenschütz, Liesbeth Tol, Evert Woestenburg (BZN), Mary Veltrop, Jan Tuijp (BZN), Tiny de Boer, Piet Veerman (Fools).

Wat hebben we gelachen die week; heerlijk om aan terug te denken. Na de vakantie hebben we elkaar nog enkele keren ontmoet. Cats drummer Theo Klouwer (Schuim)  is enkele jaren terug overleden. Piet Jozef is inmiddels directeur van een groot bouwbedrijf (Klies en Jozefbouw).

Tijdens dezelfde vakantie in 1969 in Calella. We zijn hier in een grot onder het hotel waarin Spaanse flamengo-artiesten optreden. Vlnr: Wilma Lautenschütz, Theo Klouwer (The Cats), Mary Veltrop, Jan Tuijp (BZN), Liesbeth Tol, Evert Woestenburg (BZN), Piet Veerman- Jozef (The Fools), Tiny de Boer.

BOEKHOUDER

Na mijn vertrek bij BZN kon ik niet direct een geschikte baan vinden en uiteraard viel het ook financieel wel een beetje tegen, vooral in het begin. Na bijna 40 jaar mag ik wel verklappen dat wij als BZN-jongens van 20 jaar ongeveer 3x het salaris van onze vaders verdienden. Onze ouders moesten het in die tijd naast het weekloon voornamelijk hebben van de kinderbijslag en kinderaftrek loonbelasting. En dan nog hadden zij het niet breed. Ik moest weer helemaal opnieuw beginnen en een serieuze baan zoeken, met werktijden van 8.00 tot 17.00 uur. Uiteindelijk kwam ik terecht bij Ahrend- kantoorbenodigdheden op de Singel in Amsterdam,3-hoog. Met de bus, dan met het bootje over ’t IJ, en vervolgens 10 minuten lopen. Tijdens het sollicitatiegesprek gaf ik aan dat ik naast wat boekhouddiploma’s ook nog in “BZN had gespeeld”. De meneer van personeelszaken vond dat maar wat leuk. Hij vroeg mij een volgende keer mijn BZN-fotoalbum mee te willen brengen voor zijn dochter.Een hogere salarisschaal vanwege dit vroegere beroep bleek echter niet tot de mogelijkheden te behoren. En aldus moest ik reeds vroeg constateren dat mijn BZN-verleden geen enkele rol zou kunnen spelen in mijn verdere loopbaan. Maar ach,dat wist ik natuurlijk al.

Na 2 jaren verhuisde ik naar het GAK- hoofdkantoor aan het Bos-en Lommerplantsoen in Amsterdam, alwaar ik de administratie ging verzorgen van enkele toenmalige bedrijfsverenigingen. Het zal in augustus van het jaar 1975 of 1976 geweest zijn dat Liesbeth en ik op visite waren bij Jan en Mary om Jan te feliciteren met zijn verjaardag. Aanwezig was de gehele familie Tuijp, en op zeker moment werd ik aangesproken door Jan’s broer Jaap.

JAAP TUIJP WORDT COLLEGA BIJ GAK

Uiteraard kende ik Jaap nog van vroeger, toen ik bij zijn ouders thuis kwam. Jaap was van beroep tegelzetter, doch had in de avonduren toch maar even de diploma’s PD-boekhouden en MBA-boekhouden gehaald. Dit was geen geringe prestatie, en Jaap vroeg mij of ik geen baantje voor hem had.

Jaap Tuijp, broer van BZN- bassist Jan Tuijp, waarmee ik 4 jaren lang heb samengewerkt bij het GAK in Amsterdam

Nou was het GAK een semi-overheidsinstelling en voor een enthousiaste boekhouder was altijd wel plaats. In mijn eigen groep kon ik hem best wel gebruiken en na een kort gesprek met mijn afdelingschef was e.e.a. zo geregeld. Wel moest Jaap nog formeel een sollicitatiebrief schrijven en Jaap vroeg mij vriendelijk of ik dat niet voor hem wilde verzorgen. Aldus schreef ik a.h.w. een brief aan mezelf en Jaap werd aangenomen. T.o.v. zijn tegelzetters-loon moest hij wel wat terug, doch de afspraak was dat bij gebleken geschiktheid binnen 2 maanden promotie zou volgen, hetgeen ook geschiedde. En binnen 1 jaar volgde voor zowel Jaap als voor mijzelf wederom een promotie.

Samen gaven Jaap en ik leiding aan een groep boekhouders en onze samenwerking was uitstekend. Al die jaren reed Jaap ook met mij mee in de auto. En in die auto zullen we wat gekletst hebben over vanalles, doch vooral over onze toekomst. Want beiden voelden we aan dat we tot meer in staat waren. En om een lang verhaal kort te maken, op 1 juli 1979 vertrokken Jaap en ik allebei tegelijk bij het GAK. Jaap kreeg een flinke positieverbetering bij een andere werkgever en ikzelf begon voor mezelf een Administratiekantoor. Nadien hadden Jaap en ik nog regelmatig contact en kwamen bij elkaar op visite. En met bewondering mocht ik dan aanhoren tot welk niveau Jaap inmiddels was opgeklommen. Hij was bijzonder tevreden met zijn loopbaan en ikzelf was trots dat ik deze man had mogen begeleiden tijdens de eerste jaren van die loopbaan.

In de bloei van zijn leven, een vrouw en 2 kinderen, een fantastische job,…en toen werd Jaap ziek. Jaap werd ernstig ziek en overleed op zeer jonge leeftijd, op kerstavond 1996. Zeker voor de familie van Jan Tuijp was dit een zeer dramatisch gebeuren…Ik denk nog vaak terug aan die jaren 70, toen  ik met Jaap heel prettig mocht samenwerken.

REÜNIE BZN OPRICHTERS NA 50 JAAR IN 2015

Dán een herinnering uit de periode ná mijn actieve BZN periode, die mij zeer dierbaar is. In 2015 kwamen de oorspronkelijke BZN oprichters – Jan, Cees, Gerrit en mijn persoon – weer eens bij elkaar; het was in 2015 namelijk precies een halve eeuw geleden dat we als 16 en 17 jarige dansschoolleerlingen een bandje begonnen.

 

 

Tijdens de reünie in 2015 probeerden we de foto die we in 1965 hadden gemaakt (links), na te maken (rechts). We stonden op exact dezelfde plek als in 1965. Vlnr: Evert, Jan, Gerrit en Cees.

We konden toen niet beseffen dat dit groepje buurjongens zou uitgroeien tot een recordbrekende iconische band, die na 55 top 40 hits, 88 gouden en platina platen wereldwijd, en de verkoop van 14,5 miljoen geluidsdragers, in 2023 , -notabene 16 jaar na het afscheid,- nog steeds wereldwijd 65 miljoen streams zou scoren.

Het was – zoals reeds gememoreerd in deel 2 van deze serie – heel bijzonder, om op die dag in 2015 dezelfde foto te maken als die we in 1965 maakten bij mijn ouders onder de steg. ’s Avonds zaten we bij Jan Tuijp thuis in de Weinstube bij elkaar om herinneringen op te halen, en af en toe ontstond er best wel een emotionele sfeer, vooral ook omdat Cees Tol worstelde met ernstige gezondheidsproblemen, waardoor hij ook niet meer op zijn gitaren kon spelen.

De BZN oprichters na een halve eeuw (50 jr) in 2015 weer bij elkaar, om dierbare herinneringen op te halen aan die gedenkwaardige en vooral mooie tijd van toen…

ZINGEN IN SCHOONFAMILIE TOL

Na mijn vertrek uit BZN heb ik mijn gitaar aan de wilgen gehangen en 28 jaren nauwelijks meer gespeeld. Een enkele keer speelde ik dan nog wel met een geleende gitaar op een familiefeestje. Zo was het in mijn schoonfamilie een goed gebruik om bij feestelijke gelegenheden te zingen met zwagers. Vooral met zwagers Wim Visscher (de vroegere voorzitter van onze BZN-fanclub) en Jan van den Hogen (saxofonist bij de fanfare en bij meerdere bandjes),zongen we dan vaak Tiroler liederen. Onderstaand een foto van Evert en Jan,samen met hun nichtjes Liesbeth en Nelly Zwarthoed (bekend van o.a. de vroegere band Kirries).Wij repeteren hier voor een bruiloft in de familie.

Repetitie voor een bruiloft in mijn schoonfamilie Tol. Vlnr: Nelly en Liesbeth Zwarthoed, Evert Woestenburg en zwager Jan van den Hogen.

BZN REÜNIE BAND

In het voorjaar van 1997 kwam er muzikaal toch wel iets heel bijzonders op mijn pad. Na bijna 30 jaren uit de muziek te zijn geweest,werd ik op een avond tot mijn grote verrassing gebeld door onze vroegere BZN-zanger Jan Veerman (Kies). Of ik zin had om eenmalig mee te spelen met een Reünie-band van oud BZN-leden. Het zou gaan om een Goud van Oud Festival in Monnickendam. Hij had alle overige  jongens reeds benaderd en zij hadden allemaal ingestemd. Jan Tuijp speelde nog steeds in BZN en zou dit met veel succes nog 10 jaren blijven volhouden. In eerste instantie antwoordde ik Kies dat hij dat wel kon vergeten: dat achtte ik onmogelijk. Hij bleef echter aandringen en had zelfs al een elektrische gitaar met versterker voor mij klaarstaan. Die mocht ik wel een tijdje lenen. Kortom,ik capituleerde en zegde toe om bij de eerste repetitie een keertje langs te komen. Dat werd voor mij een wel heel spannende avond en het resultaat was dat ik werd aangenomen,niet alleen als gitarist doch ook (zo nu en dan) als zanger.

BZN ’66 – REUNIE BAND  MET OUD-BZN LEDEN in 1998

Vlnr: Cees Tol, Evert Woestenburg, Jaap Sombroek, Thomas Tol, Gerrit Woestenburg, Johan te Riele, Jan Veerman.

En het bleef dus niet bij dat eenmalige optreden want ook de Jozef in Volendam had belangstelling. En aldus zat ik opnieuw in een bandje van 1997 tot 2002. Tussentijds voegde ook Anny Schilder zich zo nu en dan bij de groep en mocht ik met haar meerdere BZN-hits zingen.

Ook in de BZN Reünie band traden wijzigingen op; zo is hier Jaap Sombroek’s plaats ingenomen door Klaas Tuip (3de van rechts), bijgenaamd Klaas Kappie (R.I.P. januari 2024)

WEDEROM SHADOWS

Als gepensioneerde boekhouder maak ik de laatste jaren thuis toch weer wat muziek. Op 74-jarige leeftijd wachtte mij op een zondagmiddag wederom een grote verrassing: stond zowaar Jan Tuijp voor m’n deur. Hij vertelde mij dat hij weer in een  hobbybandje speelde met vrienden buiten Volendam,en of ik zin had om een keertje met hem mee te gaan. Zij speelden uitsluitend onze Shadows-muziek van vroeger; de instrumentale muziek die de inspiratie vormde voor het ontstaan van BZN in 1965. Er waren gitaren in overvloed. Ik vond het wel een leuk voorstel om eens een keertje te kijken. Zij hadden uiteraard ook al een slaggitarist en ik zag niet wat ik nog zou kunnen toevoegen. Vrij snel kwam echter de aap uit de mauw: de heren wilden ook gaan zingen. Inmiddels mag ik,naast gitaarspelen, voornamelijk nummers van Cliff Richard zingen. Bijna elke vrijdagochtend komt Jan mij ophalen om samen met de jongens te genieten van onze hobby.

ONZE NIEUWE SHADOWS- BAND TUSSEN KOEIEN EN SCHAPEN IN BOBELDIJK

Onze “OLB” (Ouwe Lullen Band) repeteert elke vrijdagochtend in een schuur op het boerenland tussen de koeien en schapen in Bobeldijk(Berkhout). Het is de hobby -ruimte van Glenn Wassenbergh. Eis voor toetreding tot deze band is leeftijd: minimaal 75 jr !!! Alleen voor Johan van den Dongen (toetsenist) is een uitzondering gemaakt. Vlnr: Johan van den Dongen, Glenn Wassenbergh, Evert Woestenburg, Jan Tuijp, John Bruins en Cor de Vries.

KLEDERDRACHT

Over het beroep van administrateur zijn nauwelijks boeiende dingen te vertellen. Over een liefhebberij van mijn vrouw en ik is daarentegen wel iets leuks te vertellen, te weten: “Onze Volendammer klederdracht”. En omdat ik weet dat ook Jan Tuijp zeer geïnteresseerd is in onze prachtige dracht, heeft hij er zelfs een website voor gemaakt:

http://www.volendammerklederdracht.info ,

Ook ikzelf verricht van tijd tot tijd werkzaamheden voor,- en aan deze website. Graag wil ik ook enkele foto’s laten zien.

Onze hobby: een promotie foto voor de Volendamse klederdracht , gemaakt door Jan Tuijp, met het tweede stel van links mijn persoon en mijn vrouw Liesbeth.

Liesbeth heeft tot haar tienerjaren “in ’t Volledams gelopen” (zoals ze dat bij ons zeggen). Ze droeg dus dagelijks deze dracht. Later ging zij, zoals zovelen, over in “burger”. De belangstelling voor onze klederdracht heeft zij altijd gehouden. Naast jarenlang vrijwilligerswerk voor het Volendams museum, neemt zij ook deel aan een handwerkgroep welke ten doel heeft onze klederdracht te behouden en onderdelen daarvan te herstellen of te vervaardigen. Zij doet dit o.a.met Aaf Sombroek, jawel,de zus van onze vroegere drummer.

PRESENTATIES KLEDERDRACHT

Liesbeth en Evert in originele traditionele Volendamse klederdracht op het bekende gele bruggetje. Op dit gele bruggetje hebben bijna alle Volendamse artiesten wel eens een hoesfoto gemaakt, uiteraard ook BZN.

Zo heeft de groep enkele jaren terug zowel voor de man als de vrouw een kostuum uit de periode rond 1860 vervaardigd, en enkele keren per jaar mag ik met de dames mee het land in om deze kostuums, maar ook alle andere Volendammer kostuums, te showen.We geven dan op podia een presentatie van diverse soorten Volendammer klederdrachten, tezamen met andere klederdrachten uit den lande. Zo worden wij jaarlijks uitgenodigd voor o.a. de zomermarkten van Schagen,Nunspeet en Spakenburg. Enkele weken terug (dus in 2007) waren we zelfs in Berlijn. Daarnaast dansen Liesbeth en ik regelmatig mee in de Volendammer Folkloristische dansgroep,in klederdracht en op klompen.

VOLENDAM

Ons dorp Volendam is tot ver over onze landsgrenzen bekend vanwege de prestaties op muzikaal en sportief gebied. Ik ga hier niet alles opnoemen: dat zou nog wel eens een indrukwekkende opsomming kunnen worden. Wel durf ik hier te stellen dat de gehele muziekscene uit ons dorp, maar zeker BZN, The Cats ,Jan Smit en het Volendams Opera Koor, een groot aandeel hebben gehad in “het op de kaart zetten van Volendam”. Echter, datgene dat Volendam sinds jaar en dag mondiaal bekend heeft gemaakt, is toch wel onze klederdracht. En het leuke van onze klederdracht is, dat zij veel gevarieerder is dan je mogelijk zou kunnen veronderstellen. De vrouwen,mannen en kinderen op bijgaande groepsfoto zijn allen in ’t Volledams gekleed.

TENSLOTTE

Ik ga afsluiten.We zijn nu weer in het heden,in het jaar 2024. Gaandeweg, bij het opmaken van de verhalen, realiseerde ik mij dat er zo nu en dan bij de lezer wat verwarring zou kunnen ontstaan omtrent de periode welke werd beschreven. De verhalen zijn door mij geschreven in 2007,zij hebben voornamelijk betrekking op de jaren rond 1966,en zij worden nader uitgewerkt in het jaar 2024. We zijn dus inmiddels 17 jaar verder, en ik besprak reeds mijn nieuwe muzikale samenwerking met Jan Tuijp.

Op deze plek wil ik ook de BZN’ers gedenken die ons inmiddels zijn ontvallen te weten:

BZN-ers die niet meer onder ons zijn

Dit was het dan.

Onder het genot van een glas bier deed ik een toezegging aan Jan om wat herinneringen op te halen aan vroeger tijden. De volgende dag begon ik een voorzichtige start te maken, en gaandeweg kwamen steeds meer herinneringen naar boven. Ik heb getracht om informatief te zijn,met hier en daar wat komische anekdote’s. Ik hoop dat de lezer wat plezier mocht beleven aan mijn verhaaltjes.

Dat het u allen goed moge gaan !

Met vriendelijke groet,

 

Evert Woestenburg

In aanvulling op het verhaal in deel 4 over de Plower Power Hemden van BZN in 1967:

In de eerste seconden van de volgende YT video zijn deze BZN- hemden te zien.

BZN met Flower Power Hemd