* * *  * KEES KWAKMAN * * * *

 De enige Volendamse straaljagerpiloot

INLEIDING

In Restaurant De Pompadour kom ik regelmatig Charlotte tegen, die daar in de bediening werkzaam is; haar opa is de 23 jaar geleden overleden Kees Kwakman, de enige Volendamse straaljagerpiloot ooit, en de vader van haar moeder Anita.

Vaak kan ik niet nalaten om haar aan te spreken over haar opa, en erachter te komen wat zij van haar opa weet, en anderzijds, of zij ten volle beseft wat voor een buitengewoon bijzondere opa ze heeft gehad, ook al heeft ze hem zelf nooit meegemaakt.

Door mijn adoratie voor haar opa, en  mijn verhalen over de rol die hij voor mij en anderen in de Volendamse luchtvaartkringen heeft gespeeld, bemerk ik dat ze het toch wel interessant vindt om daarover te vernemen, en van gedachten te wisselen.

Kees Kwakman, een inspirator, een persoon die door zijn doen en laten anderen stimuleerde om ook initiatieven te ontplooien en zelf te gaan te ondernemen. Met zulke personen kennis maken is voor iedereen wel zinnig dacht ik zo. Vandaar o.a deze posting, maar ook omdat ik vind dat Kees Kwakman een straatnaam verdient in Volendam !     

        VOLENDAMSE ICOON

Op 2de Kerstdag 2000, een paar dagen voor de nieuwjaarsbrand, overleed de toen 72 jarige Kees Kwakman – echtgenoot van Aaltje Mol – uit de Visserstraat, en daarmee verloor Volendam een ware icoon. 

Kees was een sympathieke en heel bijzondere Volendammer. In 1951, n.b. in een tijdperk van de eerste ijskasten en per buurt één TV, ging Kees niet net als z’n vrienden op de botter of in de “pulehokken” aan het werk, maar als 23 jarige Volendamse jongen naar Amerika om daar op futuristische snelheidsmonsters te vliegen met de snelheid van het geluid….hij wilde straaljagerpiloot worden… en hij hield woord. Twee jaar later kwam ie terug als, – zoals ie het zelf noemde – : “jachtvlieger”. Onvoorstelbaar…de enige Volendamse straaljagerpiloot ooit.

Er zijn nog Volendammers die zich kunnen herinneren dat hij – vliegend in zijn F84 Thunderjet boven Volendam- , met een hevige knal even door de geluidsbarrière ging… als groet aan zijn dorpsgenoten !

Zijn ongebreidelde gedrevenheid, en lef, specifiek tegen de achtergrond van die tijd alleen al, maakt van Kees een zeldzaam fenomeen

Als “levende legende” was Kees Kwakman voor mij en mijn generatie Volendamse luchtvaart enthousiastelingen een ware bron van inspiratie; een voorbeeld, we hingen aan zijn lippen. Ik denk dat hij zonder dat te beseffen de kiem gelegd heeft voor de brede schare Volendamse piloten en luchtverkeersleiders na hem. Ook al hebben de generaties na mij, Kees niet persoonlijk gekend, maar dat proces gaat van generatie op generatie. 

Kees Kwakman, een pionier van dit kaliber n.b. van eigen bodem, de peetvader van de Volendamse luchtvaart, verdient een straatnaam in een nieuwe wijk, laat ik beestje maar bij zijn naam noemen, en melden waarom ik deze bijdrage schrijf. Ik wil mij sterk maken om dat voor elkaar te krijgen. Naast de vliegerij had Kees de historie van “zijn Volendam” hoog in het vaandel, hij was ook een van de eerste bestuurders van “Oud Volendam”, en van de VVV, daarbij was hij een echte “Heer van Stand” die correct met mensen omging, een Pietje Precies.  Ik denk aan een Kees Kwakman straat of zelfs het Kees Kwakman plein

Na zijn overlijden schreef ik een Nivo artikel over Kees en wat ik allemaal met hem beleefde. Vanwege de nieuwjaarsbrand, werd dit artikel pas een paar weken later op 24 januari 2001 geplaatst. 

Waarde vrienden

Zelden heb ik zo’n kraakheldere en goed onderbouwde column gelezen, uiteraard wil ik die graag met jullie delen. Het gaat hier over een column in de Telegraaf van Prof dr. Ronald Plassterk, gerenommeerd wetenschapper in de moleculaire genetica en voormalig PvdA politicus en minister.

Van 1993 tot en met 2003 was Plasterk bijzonder hoogleraar in de moleculaire microbiologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam en hoogleraar in de moleculaire genetica aan de Universiteit van Amsterdam. Hij bekleedde twee ministersposten; eerst  die van Onderwijs,Cultuur en Wetenschap, en daarna die van Binnenlandse zaken.

Niet alleen ben ik het met wát hij schrijft, voor de volle 100% eens, maar ook heb ik er bewondering voor, dat hij dit aandurft…, in de wetenschap, dat álles wat hij in deze column zegt, op elk social media platform gecensureerd en verwijderd wordt, maar óók, dat hij hierdoor verketterd en gecanceld zal worden door zijn eigen linkse achterban…

(Uiteraard niet met tegenargumenten)

Chapeau Plasterk !

DE COLUMN….

Vicepremier Sigrid Kaag stelde deze week dat rechts-extremisten en complotdenkers de democratie bedreigen en dat daartegen moet worden opgetreden. Daarbij legde ze het verband met het wetsvoorstel om politieke partijen te verbieden die het bestel willen opblazen.

Dat voorstel ligt nu voor advies bij de Raad van State, waar Thom de Graaf vicevoorzitter is, en gaat dan naar de Tweede Kamer waar Vera Bergkamp Kamervoorzitter is. Beiden zijn bekwame mensen, feit is wel dat ze hun functie vervullen door benoemingen die in vertrouwelijk coalitieberaad tot stand zijn gekomen; ze waren zeker niet benoemd als ze geen D66’er waren geweest. Kaag wil verder ook tegengaan dat politici de wetenschappelijke consensus weerspreken.

Het is nogal wat dat de vicepremier zo’n politieke lading geeft aan de bedreiging van de democratie. Laten we de aanslagen op politici in de recente Nederlandse geschiedenis op een rij zetten: Hans Janmaat was Kamerlid toen er een bomaanslag op hem werd gepleegd, waarbij zijn vrouw een been verloor. Die aanslag is gepleegd door het linkse antifascisten-front, en de enige kritische Kamervraag hierover kwam van GroenLinks Kamerlid Van Es: waarom de daders op zondag niet eerder toegang tot hun advocaat hadden gekregen!

Links extremisten

Op PvdA-staatssecretaris Aad Kosto is een bomaanslag gepleegd, we herinneren ons de foto van hem op straat met zijn kat op de arm. Die aanslag is gepleegd door de links-extremistische groep Rara. Pim Fortuyn, die in de peilingen zeer hoog stond, is vermoord door Volkert van der Graaf, van de linkse Vereniging Milieu-Offensief.

Bij de directeur-generaal van het ministerie van Economische Zaken, George Verberg, voorstander van kernenergie, werd een in benzine gedrenkte brandende lap in zijn huis gegooid. Dat is gebeurd mede op instigatie van het prominente GroenLinks Kamerlid Wijnand Duyvendak. Toen dat uitkwam heeft GroenLinks besloten Duyvendak als Kamerlid te vervangen door Jolande Sap, maar hij is tot op de dag van vandaag actief in GL-campagnes. Vier levensbedreigende aanslagen in de recente politieke geschiedenis van Nederland, alle vier door linkse extremisten. Er zijn in die periode geen vergelijkbare aanslagen gepleegd door rechtse extremisten. Kortom: het verhaal van Kaag is feitelijk onjuist.

Moslimterroristen

Er is een tweede categorie van aanslagplegers. Filmmaker Theo van Gogh is op straat vermoord door een moslimextremist. Alle grote aanslagen in Europa in de laatste jaren zijn gepleegd door moslimextremisten (google maar op ’AIVD tijdlijn aanslagen westen’). Een tragische bloemlezing daaruit: Bataclan: 137 doden. Striptekenaars Charlie Hebdo: 12 doden. Madrid 2004 (trein): 191 doden. Londen 2005 (metro): 56 doden. Zaventem 2016: 32 doden, Berlijn 2016 (kerstmarkt): 12 doden. Nice 2016: 84 doden. Manchester 2017: 22 doden. Barcelona 2016: 15 doden. Utrecht 2019 (tram): 4 doden. En natuurlijk was er in de VS de grote WTC-aanslag van 9/11 met 2996 doden.

Allemaal moslimterroristen. In dat licht is het nog vreemder dat vicepremier Kaag, niet gekend als groot criticaster van de moslimwereld, zulke veralgemeniseringen doet. Daar komt nog bij dat de kritiek door haar gekoppeld wordt aan een directe verwijzing naar de politieke partij FVD, die met vijf zetels in de Kamer zit. Die partij zegt soms vreemde dingen, maar een bedreiging voor de democratie vormt ze natuurlijk niet. De CPN, directe voorloper van GroenLinks, zei veel extremere dingen, bepleitte de revolutie en de dictatuur van het proletariaat, en was aanhanger van de massamoordenaar Jozef Stalin, maar is in Nederland nooit verboden.

FVD doet qua opstelling nog het meeste denken aan de opvattingen van de politieke partij die in 1966 werd opgericht in Amsterdam, met als doelstelling om ’het vastgelopen Nederlandse politieke bestel op te blazen’. Die partij heette D’66, en degenen die het bestel wilden opblazen waren Hans van Mierlo, Hans Gruijters, Parool-redacteur Erik Visser, en UvA-docent Peter Baehr.

Het is de ironie van de geschiedenis dat uitgerekend D66 nu de partij is van het establishment. In de boardrooms van de grote multinationals ritselt het van de D66’ers. D66, ooit groot voorstander van referenda en directe democratie, heeft het roer omgegooid toen bleek dat de Nederlandse bevolking over de omvorming van Europa tot een superstaat in bijna tweederdemeerderheid anders bleek te denken (ik kan me de ontzetting van D66-vicepremier Laurens Jan Brinkhorst goed herinneren toen ik het, als Buitenhof-columnist, waagde vraagtekens te zetten bij de voorgestelde Europese Grondwet). En nu wil D66 dus partijen verbieden die het bestel willen opblazen.

Boetes

Deze week bleek dat de hoogste baas van de publieke omroep Shula Rijxman (die om dezelfde reden haar hoge functie kreeg als Thom de Graaf en Vera Bergkamp) boetes van duizenden euro’s liet opnemen in de contracten van alle medewerkers als straf wanneer ze openheid zouden verschaffen over misstanden op het werk, wat zeker heeft bijgedragen aan het zwijgen rond de kwesties die recent aan het licht kwamen. Veruit de grootste bedreiging voor de vrijheid van denken en vrijheid van meningsuiting, van de democratie, en veruit de kampioen in beslotenheid en oude achterkamertjespolitiek is D66