Jan en Kees net geen voetbal kampioen, maar wel de sportiefste spelers !!

Onder: Kleinzoons Jan en Kees, met in hun midden broertje Tim met de fair play cup die ze wonnen met hun Petrus B team tijdens de Volendamse schoolvoetbal competitie afgelopen vrijdag, gehouden in Sporthal De Opperdam. Ze haalden met glans de halve finales, maar moesten het toen afleggen tegen de St Nicolaas school, die ook uiteindelijk de finale won.  

Onder: Om ondanks het gebrek aan vorst en sneeuw toch even in winterse sferen te komen een plaatje van de dichtgevroren en besneeuwde Volendamse haven van jan 2010. De kisten op de voorgrond zijn zogenaamde “viskaren”. Hierin wordt normaal gesproken in de zomer de paling levend gehouden na de vangst. Uiteraard liggen ze dan ondergedompeld.

Onder: De Volendamse haven in de winter; het heeft net gesneeuwd, en nog niet echt hard gevroren.Het gebouw rechts op de foto is de visafslag.

Onder; Het is moeilijk om op het Volendamse doolhof een plekje te vinden dat niet elke dag door velen gefotografeerd wordt. Dit is een van de weinige plekjes

Onder: De haven nu gezien vanaf de andere kant op een heldere zonnige winterdag

Onder: Deze foto maakte mijn fotomaatje Jan Kiek op 3 feb 2012; wij waren toen in Australie. Midden in het centrum van wit Volendam staat hier cafe Motje; lang geleden ooit ons stam cafe. In deze buurt ken ik elke vierkante centimeter; als jochie van 2 jaar kwamen wij op het Dril te wonen, rechts achter het meest rechtse pand op de foto tegen de dijk aan. We woonden daar een jaar of 5 a 6.   

Kerst 2012 zit er weer op. Kerstavond genoten we een heerlijke broodmaaltijd bij onze zoon Kees en zijn gezin, en op de 1 ste Kerstdag dineerden we bij Mary’s zus Jantien en haar gezin thuis. Zowel de broodtafel bij Kees en Sylvia als wel het uitgebreide diner bij Gerrit en Jantien waren voortreffelijk en bovendien heel gezellig. Na deze culinaire hoogtijdagen bleven we 2de kerstdag maar eens thuis. Het is zo weer feest. De laatste jaren waren we steeds aan de andere kant van de wereld tijdens de Sinterkerstennieuw; zoals vorig jaar met kerst in Vietnam en met Oud en Nieuw in Sydney; we hebben er nog wel even aan terug gedacht.

Onder: De voltallige bediening – met kerstpetjes – staat op het zwembad terras klaar om de gasten rond de pool, van de nodige drankjes te voorzien. Later was er nog een heerlijk kerstdiner in het restaurant.   

De Paus heeft zich nu twee keer kort achter elkaar negatief uitgelaten over het homohuwelijk. In zijn kersttoespraak meldde de Paus zelfs dat de wereldvrede er door in gevaar wordt gebracht.  Let wel: de wereldvrede wordt dus in gevaar gebracht door de liefde tussen twee mensen. “Homo’s manipuleren de rol die hun door God gegeven is”, zegt deze Paus letterlijk…. kan het nog gekker ? Je moet maar durven. Hij heeft overigens niets gemeld over de schrikbarende pedo praktijken van zijn eigen personeel in heel Europa en Zuid Amerika. Helaas worden zijn onzinnige discriminerende woorden door veel van zijn volgelingen serieus genomen. Wordt het daarom geen tijd dat we via Europesche kanalen deze ouwe seniele knar de mond snoeren? Moeten we niet tot een Navo aanval op het Vaticaan besluiten? Zo veel hoeft dat niet te kosten; volgens mij is èèn oude F16 genoeg voor zo’n actie…. 

Saboe Experience wint Beatles versus Dylan contest 2012 in Cafe Lennons op Volendamse Dijk

Samen met organisator Michel Veerman en Johan Tol – bekend van het Palingsound Magazine One Way Wind – en Beatles kenner Jaap Bond, zat ik afgelopen zondag 23 dec in de jury van de finale van de jaarlijkse Beatles Contest in Cafe Lennon’s op de Volendamse Dijk. De deelnemende bands bestreden elkaar met vertolkingen van een aantal bekende Beatles en Bob Dylan songs. Uit de voorronden waren 3 Volendamse bands doorgedrongen tot de finale. Er werd door alle finalisten goed gemusiceerd; het niveau was opvallend hoog. Was “Bolistic Smoke” vooral vocaal sterk en “Dandelion” technische perfect; Saboe Experience vormde een hecht muzikaal collectief waarbij het geheel meer was dan de som der delen. Dit werd uiteindelijk de terechte winnaar in het gezellige en mudvolle Volendamse Cafe Lennon’s. Saboe klonk strak, prettig en zeer gevarieerd, en door het enthousiasme van de band sprong er duidelijk een vonk over naar het publiek. Daarbij had men door de keuze van “Michelle” v/d  Beatles, niet voor de makkelijkste muzikale weg gekozen. Tijdens het gezellige Rainy Day Women van Dylan door Saboe ging de zaal plat.   
Onder: De Volendamse band Saboe Experience werd winnaar van de 2012 editie van Lennon’s Beatles Contest 2012

Goud van Oud

BESTE WENSEN VOOR IEDEREEN

We hebben dit jaar opvallend veel kerst en nieuwjaarskaarten uit heel Nederland en zelfs daarbuiten gekregen; het is geen doen om echt iedereen per post een kaartje terug te sturen, en daarom onderstaande digitale kerst en nieuwjaarswens vanuit een besneeuwd Volendam op deze pagina.Op deze wijze is wel iets minder persoonlijk maar daarom niet minder oprecht.

Oost West Thuis Best

Klopt dit spreekwoord wel, dachten wij toen we weer door het natte, kille en mistige Nederland reden op weg van Schiphol naar huis. We zijn weer thuis, terug bij onze kinderen, kleinkinderen, onze familie vrienden en bekenden. Dat laatste maakt het “thuis zijn”  de moeite natuurlijk meer dan waard; want voor het weer hoef je hier momenteel niet te zijn. We gingen deze keer eens niet “op reis”; het was een heel gezellige ” uitrust vakantie” met goede vrienden in een woestijn resort aan de Rode Zee bij Hurghada, waar we werkelijk geweldig verwend zijn. De service, bediening maar ook het eten en de wijze waarop dit gepresenteerd werd in dit resort was van hele grote klasse en kwaliteit. Het woestijn klimaat werkte ook geweldig mee; temperaturen tussen 25 en 28 graden overdag en geen enkel moment een wolkje aan de lucht. We hebben inmiddels alle kleinkinderen alweer even lekker geknuffeld , dus kunnen we er weer tegen aan.

We gaan ons nu voorbereiden op een rondreis door India en Nepal over 3 weken. Maar eerst vandaag nog even wat plaatjes uit Egypte    

Onder: Een luchtfoto van Hurghada aan de Rode Zee die ik maakte uit het vliegtuig bij aankomst. Achter ons ligt het 2500 km diepe dorre woestijngebied van Egypte, Tsjaad en Sudan

Onder: Het resort waar we verbleven was voorzien van verwarmde zwembaden; omdat het s’ nachts nogal afkoelt in de woestijn, is dan s’ morgens vroeg het water al weer op een heerlijke temperatuur

Onder: Met een bootje kon door het hele resort gevaren worden.

Onder: S’ avonds werd het door de afkoeling die normaal is voor de woestijn, koeler, in dit jaargetijde zitten de meeste gasten dan binnen.

Onder: En binnen is het niet slecht vertoeven vrienden….

Onder: De toetjes in Egypte zijn net als in Turkije extreem zoet. Overigens hebben wij die voor ons extreem zoete toetjes in veel Aziatische landen ook ervaren.

Onder: In het gehele resort bloeiden ondanks de woestijn hitte bloemen en waren er weelderige grasperkjes.

Onder: Wat hebben we genoten van de laag overvliegende verkeersvliegtuigen; je kon de flaps zien bewegen. Ik heb er veel mooie plaatjes van gemaakt

Onder: Er waren overal in de diverse tuinen dans en aerobics groepjes bezig; deze Belgische dame  – die eerst nog in een groepje danste – , ging daarna nog uren lang achter elkaar solo door. Ze had een rokje aan met “kameelbelletjes”, zodat in de wijde omgeving te horen was dat ze nog bewoog.

Onder: Ondanks dat deze dansende moeder – met dochter – geen kameel belletjes op de belly – droeg, had ze opmerkelijk veel aandacht van de omgeving. Waarschijnlijk komt dit door de opvallende zonnebril.

Onder: Tijdens ons woestijn uitstapje kwamen in windvlagen af en toe zandverstuivingen omhoog, die een heel gek effect hebben in het tegenlicht vd zon op de foto’s

Onder: Hoog op de dromedarissen gezeten hadden we geen last van zand of zandverstuivingen, en maakten we een mooie tocht door het heuvelachtige woestijnlandschap. 

Onder: Tijdens onze quad trip komen we aan in een woestijn nederzetting

Onder: We blijven er maar even en sjezen weer door

Onder: Wat een avontuur is dat, zo’n trip door het hete hobbelige zand waarbij oren, ogen en alles wat los en vast zit onder het stuifpoeder komt te zitten

Onder: Vanuit het vliegtuig maakte ik deze luchtfoto van het terrein ten westen van Hurghada waar wij met jeeps en quads door heen trokken; het ziet er zo heel vredig uit, maar in feite is het zeer mens onvriendelijk gebied

Onder: De buggies waar wij mee reden staan geparkeerd bij een woestijn moskee

Onder: De thuiskomst van de quads bij de ondergaande zon in de woestijn. Sunsets in de woestijn zijn zeer populair bij fotografen vanwege de steeds snel veranderende en markante lichtomstandigheden. Op de hieronder volgende sunset desert foto’s heeft elke plaat een andere sfeer en kleur.

Onder: Wat een avontuurlijke en exotische aanblik.

Onder: Een snackbar in Hurghada. Gezellige wandversiering toch? Gemaakt tijdens ons uitstapje naar de stad Hurghada, waar Mary en ik al eens eerder waren. Maar ook nu vond ik dat eigenlijk niet zo de moeite waard. 

Onder: Deze slagerij in het centrum van Hurghada ziet er netjes uit, al hangen de vleeshompen gewoon buiten. Misschien hangen ze even te drogen?