Auteursarchief: Admin

Volendam – Texel – Friesland van boven



Vanmiddag  – maandag – Radio interview met Tineke op Radio 5

Vanmiddag ben ik samen met Carola uitgenodigd om een interview te doen bij Tineke – de vroegere dj van Radio Veronica – vanmiddag om 17:15 tot 17:50.  Kan ik gelijk in de auto weer es effe bijkletsen met mijn vroegere collega. Over collega’s gesproken. Jack Veerman vertelde me telefonisch dat ie hoopt deze week aan de beurt te komen voor zijn open hartoperatie. Een van zijn kransslagaders was zo vernauwd dat dotteren of stenten niet meer te doen is. Er moeten net als bij Jan Keizer destijds omleidingen aangebracht worden. Ik wens hem veel sterkte en beterschap. 

Fotovlucht met de PH-BZN over Noordholland, Friesland en Noordoostpolder


Tijdens dat geweldig mooie vliegweer van de afgelopen dagen kon ik niet thuis blijven zitten. Zoals ik al eerder schreef word ik dan door ontembare krachten naar het vliegveld gezogen om zo snel mogelijk als vrije vogel door het luchtruim te kunnen suizen, weg van de snelheidsbeperkingen en de files.  De afgelopen week vloog ik twee dagen; donderdag met zwager Gerard Springer en Jan Kiek, en op zaterdag met onze zoon Kees en kleinzoon Nico. Een fotoverslag van beide dagen volgt hieronder.

Met mooi weer heb ik altijd de sterke drang om met het vliegtuig even snel een paar rolletjes en loops te maken, maar dat kan niet met meer dan twee personen aan boord, dus zat dat er deze week niet in. De pret was er niet minder om vrienden; wat is vliegen fijn, en wat wonen we in een mooi land, als je dat door de zomerzon beschenen vlakke land van boven toch weer ziet.

Onder: Vliegveld Texel met de befaamde grasbanen – gedraineerd en zonder molshopen – is onbetwist het mooiste en gezelligste vliegveld van Nederland; er zijn twee banen zodat er ook tijdens Noordwester storm geland en opgestegen kan worden. Het eiland leent zich ook uitstekend om er te fietsen. Op het vliegveld kan men fietsen huren.

 

Onder: Met zwager Gerard afgelopen donderdag op vliegveld Texel, de foto werd gemaakt door medepassagier Jan Kiek

Onder: Op het terras van het vliegveld Texel is het in het warme zonnetje heerlijk toeven. In het midden zit Jan Kiek (blauw jasje), die zijn naam eer aandoet, want Jan was in zijn bekende foto Zwarthoed atelier op de Volendamse dijk een begrip in ons dorp, en zijn leven lang de absolute top fotograaf van Volendam. Er zijn bijna geen trouwpaartjes tussen 1960 en 2000 die niet door Jan op fotopapier zijn vastgelegd. Jan is vandaag de dag een gepensioneerd reislustige hobbyfotograaf.
  

Onder: Er is op zo’n terras zittend van alles te zien, zoals deze duosprong die pal voor je neus naar beneden komt; overigens maakt deze gele duopassagier geen al te ontspannen indruk, juist voor de landing

Luchtfoto’s Volendam

Onder: We vlogen eerst even over de heimat Volendam. Het industrieterrein aan de Julianaweg

Onder: Het zojuist gerenoveerde Volendamse zwembad De Waterdam; het is een doordeweekse donderdag, dus is er weinig toeloop van badgasten 

Onder: Het recreatiegebied op het Slobbeland, – de 2de zwem lokatie in Volendam-, waar het al net zo stil is.

Onder: Een deel van het Marinapark Volendam, de jachthaven en het Slobbeland

Onder: Ontwikkelingen in de Volendamse nieuwbouwwijk Broeckgouw. Het gebouw links van het midden lijkt wel een soort Koninklijk Paleis met open lucht bad ?? In het witte achterste deel ervan is de nieuwe vestiging van super Vomarkt deze week geopend. Het is er razend druk, zoals te zien. 

Onder: Wat niemand van de grond af nog kan zien, omdat er muren en dichte hekken omheen staan, wordt op deze luchtfoto onthuld. Wat uit de verte lijkt op een paleis met een grote binnenplaats waarin een luxueus zwembad is aangelegd met tientallen luxe strandstoelen er om heen, blijkt de plastic bodem van een bouwput te zijn. Het achterste deel van dit gebouw is de nieuwe Vomarkt super. Rechts de viskar van Henry Schilder, zoon van de beroemde visboer Piet Schilder uit de Zeestraat 

Onder: Speciaal voor de jonge Volendammers die hier – op deze plek in de Broeckgouw – gaan wonen, deze foto.

Luchtfoto’s Edam

Onder: De nieuwe athletiek baan in Edam

Onder: Het centrum van Edam met in het midden de beroemde Speeltoren

Onder: Close up van hierboven, de achterkant van de huizen aan de Lingerzijde



De Edamse gebouwen waar de raadscoalitie in onze gemeente over struikelde

Onder: In het Edamse groen verscholen liggen deze prachtige gebouwen te wachten op een nieuwe bestemming nadat de vorige bewoners, de ambtenaren van het Hoog Heemraadschap HNK naar elders zijn verhuisd. De gebouwen – onlangs door de gemeente aangekocht -, zijn nu de inzet van een politieke twist die vorige week het leven kostte aan de coalitie tussen VD80 en PvDA in onze gemeenteraad.

Onder: Moeten en/of kunnen hier de ambtenaren van de Gemeente Edam/Volendam nu wel of niet in gehuisvest worden? De gemeenteraad die eerst tot aankoop overging,met de bedoeling hierin ambtenaren onder te brengen, weet er nu geen raad meer mee. Leegstand kost in de tussentijd wel handen met geld…. 

Onder: Het prachtige Parktheater in Hoorn, waar we 3 oktober a.s met de Rock and R’all Stars zullen optreden.

Onder: Ook in Hoorn; deze futuristisch ogende flat trekt zelfs vanuit het vliegtuig de aandacht.

Onder: Den Oever – met de havens en sluizen aan het begin van de afsluitdijk- , ligt heerlijk in het zonnetje te bakken.

Onder: De noordoost punt van Texel met op de achtergrond de vuurtoren, waar we de clip van het lied “Pappie” van Jantje Smit opnamen.

Het Wad en de Afsluitdijk

Onder: Het water zakt op de Wadden; het wordt eb, de zandbanken zullen weldra droog komen te liggen, en op de achtergrond gloort de Afsluitdijk

Onder: Het vliegzicht is heel goed, maar toch is vanaf Den Oever de Friese kust net niet te zien, waardoor het lijkt of de afsluitdijk in het oneindige verdwijnt.

Onder: Het werkeiland in het midden van de Afsluitdijk; je kan hier met je auto de dijk oprijden en naar de Noordzee turen

Onder: Een andere kijk op de Afsluitdijk

Onder: Het noordelijke einde van de Afsluitdijk, met op de voorgrond Makkum

Luchtfoto’s Friesland

Onder:  Bij Makkum ligt het Villapark Makkum en de camping “De Holle Poarte”, let eens op de mooie tekening van de zandbanken in het IJsselmeer

Onder: Gaast in Friesland aan het IJsselmeer

Onder: Het Friesche stadje Hindeloopen

Onder: Op onderstaande foto kan je op je gemakkie in je stoel een wandelingetje door Hindeloopen maken…..

Onder: Stavoren, pareltje van de misschien wel mooiste provincie van ons land “Friesland”

Onder: De jachthaven van Stavoren

Onder: Warns aan de betoverende Friesche meren. Ook de mooiste provincie van ons land, “Friesland”, dreigt te worden verpest door die stomme subsidie verslindende windmolens.

Onder: Close up van Warns

Onder: De jachthaven en camping bij Galadammen

Onder: Het waterrijke landschap bij Hemelum (op de voorgrond)

Onder: Bij Lemmer kiekte ik dit fraai gelegen gemaal.

Onder: Boven de Noordoostpolder was het bekende op Lelystad Airport gestationeerde demoteam dat vliegt met Russiche Yaks, aan het trainen. Doordat wij er boven vlogen kon ik er deze daardoor bijzondere plaatjes van maken. Ik heb de foto’s later aan de vliegers toegestuurd.

Onder: Met deze achtergrond zie je de wervelende figuren niet vaak.

Onder: De leider van het team dat normaal uit vijf vliegtuigen bestaat, stond vanaf de grond radiografisch aanwijzingen te geven, meldde hij mij later. 

Onder: Een van de drie Yaks van hierboven net na de landing…

Onder: Typisch Noordoostpolder, het op het water veroverde land. Het nieuwe land waarop de boerderijen op keurige wijze gerangschikt langs de wegen liggen.

Onder: Soms is tot een zogenaamde “vierklapper” besloten.Vier boerderijen bij elkaar, dit heeft veel voordelen m.b.t veiligheid en efficientie. 

Onder: En dan naderen we vliegveld Lelystad weer, waar het eerste deel van de baanverlenging op het begin van baan 05 goed te zien is

Onder: Afgelopen zaterdag was ik met mijn zoon Kees op vliegveld Lelystad om zijn zoon Nico voor het eerst mee te laten vliegen. Hij praat altijd met veel trots over het vliegtuig van zijn bap, dus moest het er maar eens van komen.

Onder: Het taxien over het vliegveld ging Nico uitstekend af.

Onder: Tijdens de vlucht is het duidelijk even wat minder met de “kapsones” van Nico, die heel dicht tegen zijn vader aan kroop, en snel weer naar beneden wilde. We hebben natuurlijk wel eerst het hele anti vliegangst programmaatje afgewerkt. Vliegangst kunnen we bij de Tuijpjes namelijk niet gebruiken.

Onder: Na de vlucht poseert Nico met zijn vader Kees – die door mij tot sportvlieger is opgeleid en zelf ook zijn vliegbrevet heeft – even stoer op de PH-BZN

Onder: In het weekblad “Story” deze week een artikel naar aanleiding van een telefoongesprek dat ik had met de schrijfster Karin Riethoven. De foto is gemaakt tijdens het korte optreden in de Wisseloord Studio’s. Als je deze kop leest boven het artikel waarin mijn verhaal overigens heel correct is weergegeven zou je bijna denken dat ik als een treurwilg door het leven ga, maar dat valt dus wel mee…. haha

Sneeuw, veel regen en overstromingen in Oostenrijk

     Zonnige bergvakantie ontaardde in “barre Alpen expeditie”

Uiteindelijk gevlucht voor overstromingen en kolkende modderstromen

Het begon als een heerlijke zonnige vakantie in de Tiroolse bergen. Maar gaandeweg de 5 etmalen dag en nacht aanhoudende stortregen ontaardde de 2013 editie van onze jaarlijkse wandel, fiets, en wijn week in een barre, natte en zelfs gevaarlijke onderneming. Tijdens het ontbijt gistermorgen hoorden we al van onze ober aan tafel dat veel van zijn collega’s niet op het werk waren verschenen, omdat op veel plaatsen in de omgeving de wegen door buiten hun oevers tredende rivieren overstroomd en geblokkeerd waren. Ook hadden onze reisgenoten Kees en Aaltje in de de afgelopen nacht het hotel alarm een paar keer af horen gaan, en zagen we de hoteldirecteur s’ morgens vroeg doorweekt en verdwaasd door het hotel rennen, vermoedelijk omdat vele nieuwe gasten het hotel niet konden bereiken.

Nog niet wakker geschud door al deze vage voortekenen besloten Mary en ik de thuisreis toch maar aan te vangen. De anderen wachtten nog op iets uit de winkel en zouden snel volgen. Al na 5 minuten rijden door het noodweer werden we ons bewust van de ernst van de situatie; het dal waar we een paar dagen geleden nog vrolijk doorheen fietsten op weg naar Kössen was volkomen vol gelopen. Waauw, dat is toch wel schrikken vrienden; we moesten terug.

Onder: Door de voorruit van onze auto gekiekt. Het dal – rechts- waar we een paar dagen geleden nog vrolijk doorheen fietsten en picknickten, was volledig onder water gelopen, en ook de weg naar Kössen, voor ons, was overstroomd.

Onder: De weg naar Kossen ligt geheel onder water. We moesten meteen terug, om niet door het snel stijgende water verrast te worden. We kennen dit verschijnsel van West Australie, na hevige regenbuien. De Aussies noemen dit “trapped” – in de val – raken. De natuur is machtig, en ontziet niemand …..



Naar St Johan

We zagen het water om ons heen snel stijgen en moesten als de wiedeweerga rechtsomkeert maken; het dal uit. Ondanks de waarschuwingen op de auto radio ” um die Gelände in die Nähe von St Johan und Kitzbuhel schnell zu verlassen”, beslisten we  snel om te kiezen voor de laatste optie om nog het land uit te komen en de autobahn te bereiken via het dorp St Johan. De brandweer was daar al koortsachtig bezig om met zandzakken een doorgang open te houden. Voor ons draaiden auto’s om, de modderstroom over de weg was voor hen al te sterk, maar de brandweer schreeuwde mij toe dat het wel zou gaan, dus reden wij erdoor.

Onder: In het dorpje St Johan stroomt op meerdere plaatsen met grote snelheid modderwater door straten en over wegen. De brandweer is druk bezig met zandzakken om de route door St Johan nog even open te houden.  



In een stromende regen op weg naar de Autobahn moesten we daarna door een nog sterkere over de weg kolkende water/modderstroom heen. Omdat we tegemoet komende auto’s hier ook nog zonder problemen door zagen komen, waagden wij ook hier de overtocht. We zijn eruit dachten we, maar tot onze grote teleurstelling was even verderop de toegang naar de Autobahn richting Duitsland “gesperrt”, dus dan maar doorrijden naar Wörgl, waar we de Autobahn op konden.

Onder: De man in het rode pak gaat proberen zijn auto’s naar een hoger gelegen deel van het dorp te brengen, om ze zo voor de snel stijgende kolkende moddermassa’s te behoeden. 



Onder: Gekiekt door de voorruit van onze auto. We konden nog steeds zonder problemen door de snel kolkende modderwater stroom heen rijden, maar er is een grens. We kennen allemaal de internet filmpjes van auto’s die als luciferdoosjes door soortgelijke modderstromen worden meegesleurd.



Onze dappere reisgenoten Kees en Aaltje en Jaap en Maartje waren in de tussentijd na een mislukte vluchtpoging via Lofer terug in het hotel teruggekomen, waar – zo vertelden ze ons – een waar crisis centrum was ingericht, inclusief Polizei. We konden ze telefonisch onze ” sluiproute” via St Johan meedelen, zodat ook zij daarlangs uiteindelijk weg konden vluchten. In Zuid Duitsland, waar het eveneens al dagenlang regende, was het met de wegen niet veel beter gesteld. De A8 tussen Salzburg en Munchen, waarover wij nog weg konden komen, en diverse andere wegen stonden even later ook onder water en werden afgesloten.

Onder: Ons hotel in de regen. Het gele gebouwtje links onder op de foto is de nieuwe energiecentrale van het hotel. Onze vrienden Jaap & Maartje en Kees & Aaltje waren na een mislukte poging om via Lofer het gebied te verlaten weer veilig terug gekeerd naar het hotel. Na telefonisch contact konden wij ze melden via St Johan nog weg gekomen te zijn, zodat ook zij daarna via deze sluiproute konden weg vluchten uit het overstroomde gebied.

 

Hele week al mis

Na het mooie begin van onze wandel en wijn trip 2013, zie de vorige editie van dit journaal, ging het al vrij snel mis deze week. Het begon woensdag te “dauer regnen” en dat doet het nu nog steeds al 6 dagen achtereen; wij kennen dat in Holland niet , maar in de bergen hebben wij helaas al eerder gemerkt, kan het daarbij vele vele dagen lang – dag en nacht – door blijven regenen; en niet zo’n klein beetje regen vrienden…. De regen valt daarbij recht naar beneden en de temperatuur valt ook. Die zakte daarbij de afgelopen week tot zo’n 6 a 7 graden overdag, terwijl het boven in de bergen sneeuwde bij ongeveer nul graden Celsius. Over afwisseling gesproken …. 

Door sneeuwbuien bij 0,5 graden Celsius

Onder: Op weg naar een – naar wij dachten – binnen lokatie; de Eisriesenwelt in Werfen kwamen we op de bergpas bij Muhlbach door zware sneeuwbuien. 



Onder: De Eisriesen Welt bleek een buiten lokatie te zijn waar nog behoorlijk geklommen moest worden; hetgeen we bij de kou; regen en sneeuwbuien niet zo geschikt vonden; daarom hielden we het bij sneeuwballen gooien langs de kant van de weg. 



Onder: Onderweg zien we dat de vele beroemde Oostenrijkse bloembakken d.m.v een kleedje tegen de vorst beschermd worden. Het is juni 2013. Dit komt door de opwarming v/d aarde zeggen – gelukkig – nog weinigen. 



Wandeling Prostalm werd bijna een nachtmerrie

Onder: Ondergetekende links en Jaap Plat rechts.We besloten ons door de regen niet te laten kisten, en met de mannen de befaamde “Prostalm” bergwandeling te doen, terwijl de dames in het hotel bleven voor een “beauty massage” behandeling. We bleken later de omstandigheden ernstig onderschat te hebben. Het werd een kwelling die we nooit meer zullen vergeten.



Onder: Jaap en Kees kijken voor de strijd bezorgd, het is koud en het regent hard; moeten we dit wel doen ?? 



Onder: Jaap en Kees lopen hier onder de paraplu voor mij uit. We hadden gerekend op een uurtje of 2,5 wandelen, maar het werden ruim 5 lange en bange uren glijden, rollen en vallen in de zompige modder.



Onder: Op deze foto van een overigens nog goed toegankelijk pad is een beetje te zien welke omstandigheden we konden verwachten. Afhellende gladde en zompige klei, waarin we wegzakten, en later over de erin voorkomende
rotsen ook nog diverse keren uitgleden.



Onder: Net voor dit fotomoment was Jaap achterna gezeten door koeien die dachten dat hij met het voer kwam. Kees staat nog te lachen, maar dat zou hem weldra vergaan. De regen stort naar beneden en het wordt steeds glibberiger en rots-iger. Het mag echt een wonder heten dat we bij alle val en glijpartijen geen ledematen gebroken hebben.    



Onder: Gelukkig had ik onder deze barre omstandigheden mijn grote fotocamera thuis gelaten, en mijn kleine G11 mee, maar zelfs daarmee kon ik me maar op sommige plekken staande houden om te kieken; vooral aan het einde van onze glij en valpartijen hieronder, zaten m’n handen en kleding onder de modder, waardoor ik toen helaas geen foto’s meer kon maken Kees heeft hieronder zijn paraplu nog, maar Jaap was ‘m al kwijt. Bij een valpartij versplinterd.

Onder:Afgelopen vrijdagmorgen toen de regen even gestopt was, fietsten we meteen naar het vliegveldje van St Johan om daar koffie met Torte te gebruiken aan de landingsbaan. Nog voor we de terugweg konden aanvangen barstte de regen weer los, en moesten we zo’n kleine 15 kilometer door een stortregen terugfietsen. Het was voor de meesten van ons minstens 40 jaar geleden dat we dit meemaakten. Gelukkig waren het elektrische fietsen; het ging snel…..



Onder: Met de gehele groep maakten we een wandeling in het “Wilder Kaiser” gebied; door de regen werd een gezellig zitje in het “bewirtschafte” Restaurant bij de parkeerplaats. Ook de moeite waard trouwens !!

Onder: Waar het slechte weer al niet goed voor bleek ! Het Schloss Hohenwerfen ligt er prachtig bij tussen  die mystieke regenwolken. Hier hoort absoluut geen blauwe lucht bij ……

Onder: Ook bezochten we samen het Lust Schloss Hellbronn, waar we ons kostelijk vermaakten, met de diverse ijskoude waterstralen die op het toch al verregende en verkilde publiek werden gespoten.Totdat we zelf aan de beurt waren……

Onder: Maar, geef toe, deze foto is veel leuker met twee van die leuke dames op de voorgrond. Links Maartje en rechts Aaltje



Onder: Het mag duidelijk zijn: we hebben ons geen seconde verveeld; er werd veel over onze goed afgelopen bergavonturen gesproken; we bespraken en proefden veel wijnsoorten en daarnaast heeft het hotel veel te bieden, en genoten we elke avond vele uren lang van de kunsten van de kok, zoals hieronder te zien.

Onder: Wij hebben het kookboek van de kok te leen gevraagd..



Onder: We wachten er nog steeds op, want deze toetjes staan er ook in….



Onder: En deze door de kok zelf gemaakte chokolaatjes



Onder:
En kijk es naar die hele lekkere drankjes ….

Onder: En al 40 jaren lang maken de Casanova’s er elke week in de hotelbar een keer een groot feest van. Ook dit jaar waren ze weer present. Grappig is dat we deze pakweg 75 jarige Casanova de volgende morgen tijdens een van onze fietstochtjes tegenkwamen. Hij was aan het trainen.

Onder: En na het zwemmen in een van de verwarmde binnenbaden en een stevig massagebad zitten we nog gezellig aan een bakkie leut of een roseetje.

Onder: Jaap en Maartje Plat lachen gelukkig weer na hun goed afgelopen avontuur in het overstroomde Oostenrijkse TirolHet was duidelijk weer es wat anders.



Wij waren – zo bleek vanmorgen op de weegschaal -, maar 1 kg aangekomen. Die moet er deze week weer af, want over twee weken vertrekken we naar Andalusie, en daar schijnen ze ook lekkere spulletjes te hebben.