Verlost van de storingen

Vanmiddag kwamen de mensen van de internet provider multikabel om ons definitief te verlossen van de storing die ons maandenlang gekweld heeft. Geloof het of niet: Een van de vaste rituelen na het opstaan was even in de meterkast kijken of we die dag on-line waren. Een modern horrorscenario. Geen internet! Vaak duurde het wel een hele dag, behalve als ik de provider belde natuurlijk, dan was er geen vuiltje aan de lucht. Ze moeten hebben gedacht dat ik gek geworden was. “Ja hoor mijnheer volgens ons is alles in orde, u moet gewoon signaal hebben”, was vaak het standaardantwoord, als ik weer eens in diepe ellende belde. Toen vandaag eindelijk de straat werd opengebroken bleek het een complete chaos onder de grond te zijn. Meerdere onnodige slechte lassen en onzichtbare breuken, kapotte volstrekt overbodige stukken kabels wellicht nog uit de tweede wereldoorlog lagen in chaotische kluwens door elkaar. Het heeft bijna een dag geduurd maar nu is alles perfect in orde. Ik heb er bij zitten genieten;de kwelgeest is verslagen, eindelijk.

 

Hieronder  de opengebroken straat, en  de ondergrondse dradenchaos, dat we sowieso ooit TV beeld en internet hadden mag een wonder heten. Hoe is het mogelijk in 2007.  

 

 

Nog even een twee foto’s van de Haslerslucht waarin we tijden onze Oostenrijkse vakantie een fikse wandeling/klauterpartij maakten. Toen we op onderstaande passage even wat rustten viel ons oog op het bordje aan de muur – de foto daaronder -. Twee jonge vrouwen, 28 en 30 jaar oud, waren er in 1984 tijdens een sneeuwstorm vanaf de Fellhorn op deze onherbergzame plek in gevallen en omgekomen. Op een of ander gekke manier ging verhaal de hele dag niet meer uit ons hoofd. De onbegaanbaarheid van het gebied en de wild uitstekende rotspartijen, de extreme koude en de verblindende sneeuwstorm; het moet verschrikkelijk geweest zijn

 

Geef een reactie