Jan en Kees, onze tweeling kleinkinderen, zijn al heel lang in de ban van de “bril van Bappie Jan”. En dan gaat het vooral om de “blauwe Orbison” zoals mijn nieuwste bril laatst in een blad genoemd werd -zie foto links-. Ze vragen me vaak of ze hem even op mogen, en laten hem dan trots aan hun vriendjes zien. Nu heb ik een aantal brillen gekregen van het modehuis Dior, dus heb ik de vertegenwoordiger gevraagd om twee van die “blauwe Orbisons” voor Jan en Kees te ritselen. Deze week werden ze per bode gebracht. Met exact dezelfde kleur glazen als de mijne, niet multifocaal zoals die van mij, maar met gewoon ongecorrigeerd glas. Slim gevonden van Dior is dat ze de bril van Kees hebben voorzien van een dikke letter K en de andere van een J. Dit heeft grote voordelen; zo kunnen ze bv gemakkelijker uit elkaar worden gehouden. Het zijn de kleinste maten die Dior in huis had, maar toch lijken ze Jan en Kees nog iets te groot, de vertegenwoordiger verzekerde mij vanmorgen echter dat dat bij de look van het ontwerp hoort. Tamara en Sander hebben goedgevonden dat Jan en Kees de brillen een paar dagen per week mogen dragen. Naar school gaan ze voorlopig nog zonder bril.
Gisteren was de try-out voor de brillen. Tamara had TV werk dus hadden wij de oppas op Jan Kees en Tim. Aangezien Jan nog niet in de Holle Bolle Boom was geweest togen we allemaal bebrild en wel naar Tuitjenhorn. Jan en Kees vielen behoorlijk op; er werden veel foto’s van de twee brillemansen gemaakt, “Leuk zo’n tweeling met dezelfde blauwe jenzers op hun koppies” hoorde je overal. De brillen hebben de klimrekken, wilde glijbanen en zelfs het springluchtbed overleefd. Toen we de boys s’ avonds in hun bedje legden mochten de brillen eigenlijk niet af; ze wilden gebrild dromenland in, maar het moet niet te gek worden natuurlijk. Hieronder een foto van Jan en Kees met hun eigen blauwe Orbisons.
Het broertje van Jan en Kees, de kleine Tim ging stil in een hoekje zitten, want hij wilde natuurlijk ook graag zo’n blauwe Orbison van Dior. Maar voor Tim is de bril ietsje te groot; hij stond daarom lang niet zo mooi als bij Jan en Kees, vandaar dat we voor Tim onderstaand jeugdig modelletje uitkozen. Hij komt pas in het voorjaar op de markt, maar Tim heeft hem nu al op; een primeur dus. Toen we hem wilden fotograferen, bleek duidelijk waar we al een beetje bang voor waren: TIM WIL NIET MEER OP DE FOTO !! Dat merken we steeds meer. In het begin aan zijn overdreven “opzetten van een foto-look”; alsof hij wilde zeggen : Mooi niet ? Hij heeft nu zijn tactiek veranderd: zoals op onderstaande serie goed te zien is.
Foto links: Dit gezicht zet hij standaard op als ik mijn camera pak.
Foto midden: Dit doet hij als ik vraag zijn ogen open te doen !
Fotorechts: Dit doet ie als ie als het stil wordt en denkt dat ik mijn camera heb ingepakt en om dit te controleren heel even zijn ogen open doet. Uiteraard weet ik dit en wacht ik op dit laatste moment, om toe te slaan.
