Vanmiddag hoorde ik dat afgelopen nacht om 03:30 onze ex-roady Morens Tarantijn is overleden. Morens is 47 jaar oud geworden en zal vrijdag 15 feb a.s op begraafplaats Moscawa in Arnhem om 15:00 uur worden gecremeerd. Tot het laatste moment wist Morens zich bijgestaan door zijn familie en o.a zijn collega van de Production Factory: Rene Scholing, die mij nog meldde dat Morens uit een groot gezin kwam; hij had 11 broers en zusters. Naast broers en zusters in Indonesie en Australië heeft Morens nog talloze familieleden in Nederland wonen. In mei a.s zal Morens bijgezet worden in het graf van zijn vader en broertje in Indonesië Ik wil alle familieleden en anderszins betrokkenen veel sterkte wensen in deze moeilijke dagen
Het weer van de laatste dagen lokte velen naar buiten om te wandelen en te fietsen, maar het was ook buitengewoon mooi vliegweer. Zaterdag was ik gehele dag in de lucht. Het was toen extreem helder en rustig. Vanaf Hoorn kon ik alle Waddeneilanden, ook de Duitse zien liggen, dat gebeurt echt niet vaak. Er was op sommige plaatsen een horizontaal vliegzicht van meer dan 50 kilometer. Eerst vloog ik met de PH-BNK naar het noorden voor een les/rondvlucht. We bezochten nog even de Waddeneilanden en landden in Texel voor een bakje voorjaarssnert met spek en roggebrood. Later op de dag bezochten we met de PH-BZN tijdens een lesvlucht een Duits vliegveld waar we in het Duitse voorjaarszonnetje van een heerlijke “Apfelstrudel” genoten. Zondagmiddag wandelden we rond een razenddrukke Volendamse haven. Zelden zagen we zoveel mensen op de ons welbekende dijk kuieren, het zag er zwart van. Lopend op de dijk zie je ook overal in de kroegjes vrienden of bekenden zitten, die je voor een biertje en een praatje naar binnen wenken, maar het is soms linke soep want als je opstaat om naar huis te gaan is het vaak veel later als je denkt. Maar wel gezellig.
Ja, en vandaag was weer een prachtige vliegdag. De gehele middag hing ik met leerlingen in het zwerk en genoot met volle teugen van de ruimte, de rust en het “vrije vogelgevoel”.