Het is superweer om te vliegen en ook om luchtfoto’s te maken. Extreem helder, nog niet te veel begroeing en de zon staat redelijk hoog zodat de schaduwen niet al te lang zijn. Bovendien is de lucht wolkenloos zodat er geen schaduwen zijn van passerende wolken,want al is er maar één klein wolkje ; het lijkt wel of dit wolkje precies weet welke plek ik wil fotograferen, daar laat het namelijk vrijwel altijd zijn vervelende schaduwtje op los. Met dit weer word ik als door een magneet naar het vliegveld getrokken. Een onbedwingbare drang richting Lelystad maakt zich dan van mij meester. Gisteren vloog ik dan ook bijna de gehele dag, en maakte een rondvlucht en twee fotovluchten op verschillende lokaties in Noordholland. Op de terugweg kon ik niet nalaten even over Volendam te vliegen. Daar zag ik op het buitenterrein van zwembad de Waterdam vele Volendammers in de wei liggen. Zie hieronder.
Ook op Volendamse Slobbeland (zie onder), de landtong aan de Zuideinder dijk, de plek waar wij in onze jeugd en ook nog later altijd naar toe gingen om er te zwemmen in het IJsselmeer of te vissen, was drukbevolkt met Volendamse badgasten. Op de onderstaande foto is dit goed te zien. Ook is te zien dat er net gras is ingezaaid op de grote speelweide van het recreatieterrein slobbeland, het is nog prutterig. Deze foto maakt ook duidelijk dat het nog steeds op dit slobbeland aanwezige bouwbedrijf hier eigenlijk niet meer past. Het terein is van nature super geschikt voor recreatie, en hiermee verwante bedrijven. Op de achtergrond de befaamde Volendamse haven, en op de voorgrond een deel van het nieuwe Marinapark Volendam
Vandaag zouden we naar vliegveld Seppe en vliegveld Middenzeeland vliegen, maar door prive-omstandigheden van de leerlingen hebben we dit moeten afgelasten. Jammer, want het is er meer dan uitstekend weer voor. Maar….. hierdoor kon ik wel vanmorgen een mooi fietstochtje maken met kleinzoons Jan, Kees en Tim. Het was eigenlijk best wel een bijzonder ritje, want voor de eerste keer zijn Jan en Kees zelf fietsend buiten het dorp geweest. Het is wel oppassen geblazen want de “mannen” zwalken nog al eens onverwachts van links naar rechts, en vooral op de grote weg is het achteroprijdend verkeer hier niet altijd op bedacht. Maar het ging uitstekend. Het reisdoel: ijsjes eten. Uiteraard gingen we hiervoor naar de ijsboerderij Honing even buiten het Volendam. Onderweg was het gespreksthema: “nootjes of spikkeltjes op het ijs”? De boys kwamen hier definitief niet uit. Kiezen voor het ene betekent namelijk op het zelfde moment afstand doen van het andere; en daar zat hem de kneep. Jan kwam plotseling enthousiast met DE oplossing voor dit nijpende probleem: allebei dan maar. Uiteraard ging dit niet door.
De foto hieronder maakte schoondochter Tamara bij het vertrek voor de “recordrit” van Jan en Kees. Tim zit bij mij achterop. We staan hier bij het ouderlijk huis van Tamara.
