Gisteren reden we naar Woudenberg voor een diner ter gelegenheid van het afscheid van onze accountant. Onze manager Jacques Hetsen bracht ons zo’n 30 jaar geleden met hem in contact. Een paar maanden terug meldde hij ons zijn carriere definitief te willen beëindigen. Als dank voor het vele uitstekende werk dat hij voor ons gedaan heeft, boden Mary en ik hem een gezamenlijk dineetje aan in zijn huidige woonplaats Woudenberg. We hadden een exclusief restaurantje uitgezocht met heerlijke gerechten en prima wijnen, en daarbij haalden we ook weer eens allerlei leuke herinneringen op aan die goede oude tijd. Hij was als accountant degene die de complexe zakelijke structuur in het BZN bedrijf aanbracht. De meeste bandleden hadden eigen en gezamenlijke holdings, werkmaatschappijen, VOF’s en andere BV’s. Het is heel belangrijk dat er goede muziek gemaakt wordt, en hits, maar ook de financiële en fiscale aspecten zijn van levensbelang. In dit vak zijn er altijd haaien om je heen die op elke prooi loeren. En er zijn vele argeloze prooien in ons vak hebben wij helaas vaak gemerkt. Wij hebben daar dankzij ons betrouwbare management en onze deskundige financiële adviseurs, waaronder onze ex-accountant, nooit geen last van gehad. Integendeel, onze zaakjes waren altijd van top tot teen goed geregeld. Ik pluk daar nu nog elke dag de zoete vruchten van.
foto onder: Rudy Giuliani
We bleven overnachten in Amersfoort en reden vanmorgen vroeg naar het Amsterdamse Concertgebouw, waar we met nog 250 andere ING bank klanten uit heel Nederland uitgenodigd waren op een symposium “Amerika in Perspectief”. De ons aller bekende Charles Groenhuizen presenteerde daar een programma met vele sprekers over de financiele gang van zaken in de USA. In de middag was het de beurt aan Rudy Giuliani, ex presidentskandidaat en spraakmakend burgemeester van New York tijdens de aanslagen van 9 sept 2001. Volgens hem is de oorzaak van de financiële crisis helemaal niet zo complex: Iedereen, dus alle “consumers and companies”, uit de lagere,-midden,- en hogere klasse hebben de laatste 30 jaar gewoon teveel gekocht met geleend geld. Op korte termijn moeten volgens hem de banken met grote kapitaalinjecties gered worden, en moet het toezicht door de overheid veranderd, maar zeker niet uitgebreid worden. Rudy is een grote tegenstander van overheden die banken overnemen en exploiteren. Regeringen kunnen vaak al niet eens fatsoenlijk de staat runnen, hoe moeten die nou banken kunnen handelen? Op de langere termijn moeten we leren eerst wat te verdienen en dan pas te kopen, en misschien eens met wat minder tevreden zijn. Aldus republikein “Rudy The Rock”. Je mag er van denken wat je wilt , het was in elk geval een leerzame dag.
Nu even terug naar BZN van 1979
Onder: hier repeteren we in het repetitielokaal in Monnickendam in februari 1979 . De witte kast rechts op de voorgrond is de Mellotron, voor het eerst gebruikt door de Moody Blues. Het toucheren van een toets van het toetsenbord bewoog een tape met een daarop een door een violist ingespeelde echte vioolnoot langs een weergavekop. Vooral bij het spelen van akkoorden leek het of er echte strijkers meespeelden. Het apparaat klonk mooi, maar was zeer storingsgevoelig. Jarenlang moest ik voor elk optreden als een loodgieter met een soldeerbout de bühne op om het ding aan de praat te krijgen.
Onder: opname van de basistracks voor demo van “Oh Me Oh My” en “Summernights” in Monnickendam in februari 1979. Jack zit in het drumhok om tijdens de opnames geen last te hebben van overspraak van de andere instrumenten zoals de bas, de piano, en de akoustische gitaar, die tegelijkertijd werden opgenomen
Onder: in een afgesloten ruimte binnen het repetitielokaal stonden de opname apparatuur en de afluistermonitors opgesteld. Deze werden door mij bediend. Alleen tijdens het inspelen van de basistracks, waarop ik zelf de basgitaar speelde liet ik Jan Keizer de band voor opname starten. Op de rode kruk zat ik een groot deel van mijn leven aan de knoppen te draaien, daarbij nauwgezet luisterend naar de partijen die mijn collega’s speelden of zongen.
Onder: op de niet arbo vriendelijke kruk zat ik hele dagen lang in elkaar gezakt de knoppenkoelie uit te hangen. Op de achtergrond de boten in de jachthaven van Monnickendam. Hoewel we toen tevreden waren met deze werkwijze vind ik achteraf gezien dat we hier te veel kostbare tijd mee verspeeld hebben; soms waren we met de klank van een klein gitaarlikje wel uren bezig. In de échte studio moest dat dan weer opnieuw, dubbel werk dus. Ik geloof niet dat de kwaliteit van de uiteindelijke opnames in de Wisseloord Studio er beter door werd. Bij nader inzien had ik die zeëen van tijd liever aan mijn kinderen besteed.
Onder: de foto’s op deze pagina werden gemaakt tijdens de demo opname sessies voor Oh Me Oh My en het zwoele “Summernights” in februari 1979, maar buiten was van zomer helemaal geen sprake. s’ Morgens moesten we de sneeuw voor deur van het repetitielokaal wegscheppen, zoals hier Thomas Tol doet, daarbij gade geslagen door Jack Veerman
