Onze nicht Anna – dochter van mijn broer Cor – is gisteren op de verjaardag van mijn vader bevallen van een dochter. Ze heet Faya en lijkt volgens mijn – “tegels, keukens en badkamer” – broer op haar Opa maar dan met krullen. Gefeliciteerd Anna en Niels!
Behalve naar Pauw & Witteman, Discovery HD en NGC HD kijk ik eigenlijk nooit naar de TV, maar vrijdagavond ben ik er toch maar eens voor gaan zitten. André Rieu verovert Australie! Omdat ik er als trotse Nederlander niets van wilde missen nam ik ook het reclameblokje vóór de uitzending voor de zekerheid mee. Het contrast had niet groter kunnen zijn; eerst een spotje voor snel internetten, met volkszanger Fonsie, “die net terug is van z’n poliep” (hoe bedenkt iemand deze humor) en met zijn playback tape”: “viva viva casablanca” voor een paar armenzwaaiende bezopen feestvierders meelalt, en daarna de Limburgse violist Andre Rieu die met zijn internationaal gezelschap topartiesten voor 30.000 uitzinnige fans in het Telstra Dome Stadium in “Down Under” live weer een nieuw werelddeel verovert.
De amateuristische lulligheid en de laffe playback-nep van de Hollandse Piratenfestivals tegenover de absolute top op het gebied van totale live performance, muzikale professionaliteit, zakelijke durf, artisticiteit en organisatie! Gewoon échte wereldklasse in, wat in veel internetkranten worldwide al genoemd wordt, “The Biggest Show on Earth”. Hier kan elke performer van dromen, zo’n gelikt repertoire dat als een puzzeltje in elkaar viel. Om maar eens wat te noemen, de “Bolero van Ravel”, een makkelijk lijkend, maar uiterst geraffineerd en gecompliceerd muziekwerk in een buitengewoon virtuoze uitvoering; ik was er van in vervoering, en heb er bij de buis voor zitten applaudisseren; en dan het Australische volksliedje dat door de Nederllands-Australische zangeres op een adembenemende manier werd gezongen; daar moest ik echt een traantje bij wegpinken, met zoveel emotie heb ik bijna nog nooit iemand live horen zingen! Wat een niveau; een show van een dergelijke magnitude en productionele allure, is zeker in combinatie met het artistieke en uitvoerende niveau wellicht nog nooit eerder op de wereld vertoond. En dat flikt ‘m dan even een limburgse violist met zijn zoon. Chapeau! Ik ken André oppervlakkig persoonlijk van de paar keer dat hij naast mij zat tijdens privé vluchten die ik voor hem uitvoerde, en van een paar TV optredens die we met BZN samen hadden, Het is een uiterst ambitieus maar ook een tikje arrogant persoon. Ik zal hem dat laatste nooit meer kwalijk nemen na wat ik gisteravond op TV zag. Als je de wereld zo iets moois kan schenken, ben je één der hele groten op deze aarde. Ik denk dat Andre Rieu bezig is ná Johan Cruijff niet alleen de bekendste Nederlander, maar ook de grootste goodwill ambassadeur aller tijden van ons land te worden. Ik hoop dat de registratie van dit concert snel in HD kwaliteit op BLU RAY zal verschijnen, dan ben ik een van de eerste kopers.
OUDE BZN FOTO’s
Onder: In juni 1979 in de kelder van Hotel Spaander tijdens de opnames van het lied “Marchin On” voor de TV special van de CD Summer Fantasy. Helemaal rechts nog een glimp van Jan Huyskens de cameraman, en tegen de pilaar de regisseur Laurens van Leeuwenberg. In deze clip deed de band helemaal niet mee; we hadden daar geen moeite mee, het kwam de sfeer ten goede; er werden ook oude oorlogsbeelden in vertoond. De shots die in deze ruimte gemaakt werden zagen er heel romantisch en sfeervol uit, terwijl er met weinig kunstlicht en vooral veel tegenlicht gewerkt werd; en er was geen directe controlemogelijkheid zoals tegenwoordig met video, wanta lles werd nog gefilmd met de befaamde Harryflex. Heel knap allemaal, want de cameraman en de regisseur konden pas dagen later als de film uit het lab kwam terug zien hoe de “dekking” geworden was.
Onder: Hier dezelfde ruimte als boven maar dan van de andere kant gefotografeerd tijdens een tussentijdse werkbespreking; dat zag er allemaal een stuk minder romantisch uit. In het midden van de foto Johan Koopmans, fotograaf van de Noorhollandse Courant, helemaal links achter de grimeur Peter, daarnaast Thomas Tol en daarachter Jan Keizer. Op de rug gezien Jacques Hetsen, derde van rechts Annie, rechts daarnaast de regisseur, en helemaal rechts zittend Jan Huyskens de cameraman. We zijn hier een hele dag bezig geweest