Afgelopen vrijdagmorgen belde ik Carola weer eens op. Ik had haar al weken niet meer gesproken, en wilde haar vragen hoe het met haar moeder Toos ging, die naar ik hoorde op straat was gevallen, en daarbij gewond was geraakt. “Je bent er vroeg bij” antwoordde ze mij een beetje schuchter. Een paar seconden later begreep ik die opmerking pas, want ze vervolgde haperend: “mijn moeder is hier nu bij mij thuis omdat m’n vader net vannacht is overleden”. Ik schrok me een hoedje; Carola dacht natuurlijk dat ik haar daarvoor belde, maar ik wist daar helemaal nog niets van. Carola schrok ook van deze toevalligheid en zei “dan hebben we dus nog wat met elkaar kennelijk”. Ik weet dat Carola buitengewoon gesteld was op haar vader, en dat ze het moeilijk moet hebben gehad bij haar beslissing om haar optredens met Danny Malando dóór te laten gaan. Zingen met een brok in je keel van emotie gaat namelijk niet. Klaas Smit is 85 jaar geworden en in zijn slaap overleden vertelde Carola.
Vanmorgen waren we in de Volendamse Vincentiuskerk bij de uitvaartplechtigheid van Klaas, in Volendam beter bekend als Klaas Bokkem. Ook Dick de Boer en Dick Plat waren er met hun ega’s. Deze kerk was heel bekend terrein voor Klaas, want hij zong er 37 jaar lang in het Kerkkoor St Caecillia, zijn grote passie. Carola beklom aan het begin van de dienst het altaar en hield een mooie toespraak. Buitengewoon moedig en knap vind ik dat; want zelf zou ik het niet op kunnen brengen onder zulke omstandigheden. Eén van de anekdotes waar ze haar vader mijns inziens het treffendste mee schetste ging over een bijna aanrijding die ze had terwijl ze haar vader naar een ziekenhuisbezoek reed.
Carola moest plotseling een noodstop maken waardoor zij en haar vader bijna door de voorruit vlogen. De onder alle omstandigheden kalm blijvende Klaas, die naast Carola een boekje zat te lezen draaide rustig zijn hoofd naar links en vroeg laconiek: “Kan ik hier nou niet even rustig zitten” ?
Na de begrafenis gingen we nog even naar het St Jozefgebouw bij ons in de buurt, waar we de familie konden condoleren. Daar sprak ik ook Carola’s moeder. Ze zag er nog lichtelijk gehavend uit na haar val, wellicht ontstaan doordat ze tijdens een wandeling een moment onwel is geworden, het wordt allemaal nog onderzocht, zei ze me vanmorgen. Met ex-collega Dick Plat en z’n vrouw Lenie zaten we aan tafel en spraken we nog over de optredens van Carola and Friends met Danny Malando. Leuk werk natuurlijk in die al die mooie theaters die ik nog goed ken uit mijn BZN tijd. Danny Malando eist echter wel discipline, en wil iedereen om 6 uur op het podium hebben voor een soundcheck, en dat betekent nog eens twee extra uren van huis. En de files worden elke dag langer zei Dick Plat, enigszins moegebeukt door al het fileleed dat hij nu frekwent moet ondergaan.
Onder: BZN in the good old days
Onder: In 2004 waren we voor de TROS in het Oostenrijkse Westendorf. De artiesten verbleven in het hotel “Die 4 Jahreszeiten” waar we het heel gezellig met elkaar hadden.
Onder: In 1980 in Schotland, waar we op de terugreis naar het vliegveld nog even een tussenshot maakte op een tamelijk hoge rotspartij; Thomas Tol blies hier een riedel op een hoorn. Het shot was in de uitzending te zien.
