Boven: Zoals gezegd dineerden we zaterdagavond op het beroemde floating restaurant/paleis  Jumbo , waarin 3000 mensen tegelijk bediend kunnen worden. De Engelse Koninklijke familie was ons vóór geweest, wisten de gidsen ons a/d hand van vergeelde foto´s aan de wand trots te melden. Met een oude Chinese Jonk werden we aan boord gebracht, om daarna te genieten van een overheerlijke échte Chinese schranspartij.

Onder: Na dit genoeglijke samenzijn werden we door de gids naar het middenstation van de Victoria Peak gebracht; een van de heuvels, waartegen Hongkong Island gebouwd is, en van waar men  werkelijk een subliem uitzicht heeft op Hongkong by night. De hoger gelegen Peak is vooral overdag in trek bij fotografen.

Onder: Zondags maakten we een wandeling door Hongkong en lieten we ons in een originele Sampan door  vissershaven van Honkong varen;

Je kan geen foto maken in Hongkong of er staan wel torenflats op; Dat moet daar ook wel want in Hongkong Island en Kowloon/ New Territories met een gezamenlijke oppervlakte van 110   vierkante km wonen maar liefst 7 miljoen Hongkongnezen; die moeten tóch ergens wonen. Dat ze voor het in stand houden van hun ras nog tijd hebben is een wonder, want Honkong is real top-business. Iedereen rent achter iedereen aan.

Onder: Hongkong vanaf het hoogste punt in de omgeving de Victoria Peak, overdag: Het shoppers-mekka;  het consumer-circus in optima forma.

 De hele stad lijkt wel één aaneengesloten winkelgalerij. Juwelen, kleding, horloges , camera’s  noem het maar op; geld moét hier rollen, anders stokt het Hongkong- Circus.  En als de schreeuwende Hongkinese  reclameborden en knallende etalages dat nog niet genoeg initiëren staan om de meter ( !!)  ronselaars opgesteld, die alle voorbijgangers persoonlijk vriendelijk, doch zeer dringend aanraden om ter plekke onmiddellijk geld uit te gaan geven  – het liefst in hun Toko natuurlijk –. Komisch hierbij vond ik dat tegen de gevel van de  supershop van het horlogemerk Rolex, allerlei sjaggeraars nep-rolexen stonden te verkopen. 

Onder: toch is er ook tijd voor Romantiek, zoals dit paartje dat tijd had om te trouwen

Maandag, voor we vanuit Hongkong voor een 10 uur durende vlucht naar Auckland in Nieuw Zeeland vlogen, bezochten we het 35 kilometer ten zuidoosten van Hongkong liggende (schier)eiland Lantau. Een boeiende ervaring; hier laat het echte China zijn gezicht nog zien. Het uitstervende vissersdorp Tai O , waar de mensen nog op houten paalhutten wonen is hiervan het beste voorbeeld.

Onder: Tai O Het vissersdorp verraadt nog hoe de Chinezen op het platteland wonen; in paalhutten; en dat op 35 kilometer van het decadente Hongkong! 

Gisteren arriveerden we in Auckland Nieuw Zeeland, we reden in de namiddag met onze campervan naar Orewa vanwaar we vanochtend vertrokken voor de trip naar Russel in de prachtige Bay of Islands. Dit is een subtropisch gebied, dat vooral bij zonaanbidders, diepzeevissers en duikers in trek is . Het is hier hoogzomer; de temperatuur steeg vandaag naar zo’n 28 graden bij winstilte, een paar “mooi weer” cumultjes in de diepblauwe lucht, en, –  en dat viel ons vooral op – een KRAAKHELDERE atmosfeer, waardoor alle kleuren in het schitterende begroeide landschap bijna een onwerkelijke diepte krijgen. Dat was me op alle foto’s die ik van Nieuw Zeeland zag al opgevallen.  Tel daar bij op dat we bijna niemand tegenkwamen tijdens de 5,5 uur durende rit en de superlatieven die op Nieuw Zeeland worden losgelaten beginnen begrijpelijk te worden.

Onder: Onderweg naar Russel maakte ik vanmiddag deze foto; het is geen kunst om hier mooie landschapsfoto’s te maken,klikken maar , en raak is ie!!