Het leventje na onze reis begint weer zijn normale proporties aan te nemen. Gisteren had ik weer even tijd om in het zonnetje met kleinzoon Tim te fietsen en besprak ik op mijn kantoor een luchtfoto-opdracht waarvoor ik vandaag  – woensdagmorgen – de lucht in zal gaan. Eerlijk gezegd kan ik dat niet afwachten. Piet de Boer, voorzitter van het Volendams Operakoor, en Dick Brinkkemper, historicus /publicist vliegen met mij mee. De luchtfoto’s zijn voor het boek – waaraan zij meewerken – , van Tuitjenhorner Piet Blankendaal i.v.m het 150 jarig bestaan van de kerk van Tuitjenhorn. Ja ,voor je het weet ben je toch weer met allerlei dingen bezig, is het eigenlijk best wel druk en kan je je bijna niet voorstellen dat je er met BZN ook nog zo’n drukke agenda bij had. Misschien zitten we daarom de laatste dagen vaak met enige weemoed na te praten over onze wereldreis, en kunnen we met plezier vaststellen dat dit soort avontuur voor ons naar meer smaakt. 

Onder: Bij het sorteren van de foto’s van onze wereldreis dagdromen we heel vaak even weg , zoals bij zien van dit ongewone tafereeltje in de Bay of Islands in Nieuw Zeeland; het gras groeit hier op het strand nog door tot bijna aan de branding.

Het tijdens zo’n reis ontdekken van nieuwe werelden, in de praktijk kennis nemen van andere levensvisies, het verleggen van je eigen horizon en daarbij vooral in rust genieten van het mooie dat de aarde te bieden heeft, is fantastisch om te beleven. Tijdens de reis heb enorm veel gefotografeerd en gefilmd; ik had al een paar foto’s gepubliceerd, maar nu ik af en toe weer wegzwijmel bij het sorteren bewerken en printen van de foto’s kan ik niet nalaten om er hier in willekeurige volgorde nog een paar te laten zien.

Onder: De mensen in Nieuw Zeeland nemen genoegen met veel minder materiele welstand en luxe dan wij, en hechten bijvoorbeeld meer aan vrije tijd en de invulling daarvan. Dus weekendjes weg, picknicken, jagen en vissen i.p.v hypotheek oma’ s, tweeverdieners en overwerk. Men besteedt er meer tijd aan de kwaliteit van het leven!

Onder: Zo zag ik deze vrouw in vervoering haar riedeltje op haar viool spelen in het zonnetje op een bankje in Pahia, op het Noorder Eiland van Nieuw Zeeland

Onder: Deze Maori zangeres zong een prachtig afscheidslied voor ons na een rondleiding en een diner in een geyserpark in de buurt van Rotorua.

Onder: Zomaar een parkje in Rotorua op het Noorder Eiland; de vegetatie, het groen en de bloemen spuiten als het ware overal de grond uit in Nieuw Zeeland

Onder: Een van de vele highlights van onze reis was het bezoek per helicopter aan White Island, de enige actieve vulkaan ter wereld waar men gewoon nog in de krater mag rondwandelen.En dat op een eiland 50 kilometer uit de kust van Nieuw Zeeland in de Stille Oceaan. Hier zitten we nog uit te puffen van dit onvoorstelbare avontuur. Het leek wel of we een bezoek aan de maan gebracht hadden. 

Onder: Dit is gekiekt in die White Island vulkaankrater; af en toe moest er een gasmaker gedragen worden als de zwaveldampen en andere giftige gasluchten te sterk werden.