Wachten op 8ste kleinkind

We zijn inmiddels al weer een paar dagen thuis, en wachten vol spanning op de geboorte van onze nieuwe kleinzoon. Het derde kind van onze zoon Vincent en zijn Brenda, die al een Sophie en een Thijs hebben. Brenda is al een paar dagen “uitgerekend”, maar dat zegt nog niets, want mijn moeder met enige ervaring – 11 kinderen – zei altijd: “Het komt als het klaar is”, en zo is het. De laatste dagen wandelen we af en toe eens langs het huis en zien dan de hoogzwangere Brenda nog bezig; niets lijkt er nog op dat er een bevalling plaatsvindt of heeft gevonden. Er is trouwens toch al veel veranderd in het gezin van Vincent, want deze week heeft hij zijn baan bij de Rabobank Waterland omgeruild voor een functie bij de Volendamse Woningbouwvereniging “De Vooruitgang”. Vincent ziet zijn nieuwe baan waar hij over drie weken mee zal starten helemaal zitten. Verandering van spijs doet eten zeggen we dan maar. 

Onder: Het huidige gezin van Vincent en Brenda, met Sophie (5) en Thijs (3), hopelijk komt hier zeer binnenkort een gezonde boy bij. We weten inmiddels dat het een jongen wordt, maar de naam is nog onbekend; al heeft Vincent prijsgegeven dat het een korte naam zal zijn.., we zijn benieuwd, gokje: “Pim”?

Onder: foto’s die ik vorig jaar maakte tijdens de wijnreis met onze Oostenrijkse horeca-vrienden uit Saalbach Hinterglemm naar de wijnprovincie Der Steijermark. Een waar genoegen, leerzaam smikkelen en ook nog es fotogeniek.

Gezondheid

Zoals eerder gezegd, hebben de cardiologen die me behandelden, mij ten aanzien van mijn gezondheid en conditie van hart en hartkransslagaders na mijn dotter, en stentprocedure gerust gesteld; mijn kransslagaders zien er relatief goed uit, daarbij is de pijn in de borst veroorzakende vernauwing verwijd, en van een stent voorzien; ik voel ik me echt topfit. Helaas moet ik nog 5 maanden wachten om weer medisch voor de vliegerij gekeurd te mogen worden, want ik wil zo snel mogelijk weer als gezagvoerder de lucht in. So far so good. Maar toch is er iets essentieels voor mij veranderd na mijn ziekenhuisopname; en dat esentieels zit tussen de oortjes: “gezondheid lijkt ineens niet meer zo vanzelfsprekend als vroeger”. Het lijkt ineens een voorrecht om gezond te zijn! En dan te bedenken dat ik me daar sinds m’n vaders dood 26 jaar geleden altijd al meer dan bewust van was. Zo wenste ik in alle nieuwjaarswensen van de laatste 25 jaar, die ik als een van de BZN leden op verzoek van de BZN fanclub in de kersteditie van het fanclubboekje schreef, heel bewust nooit iemand succes, geluk of iets anders, maar uitsluitend gezondheid toe. Nauwlettend hield ik altijd alle parameters  betreffende mijn gezondheid – roken, overgewicht, bloeddruk, cholestorol, sporten , in de gaten. Maar nu, na mijn ziekenhuisopname koester ik die gezondheid ineens nog veel meer. Je hebt aan den lijve ondervonden hoe broos en betrekkelijk het is. Zelfs tijdens een gewoon wandelingetje in de frisse lucht denk ik daar nu aan; een normaal gezond gevoel ervaar je bij wijze van spreken bijna als een bijzonder privilege, want zonder gezondheid kan zelfs dat simpele wandelingetje niet meer. Door dit besef waardeer ik met de dag meer, mijn besluit om na het BZN afscheid te stoppen met geldverdienen, om in volkomen vrijheid zonder stress van mijn pensioen te genieten.

De autovrije Volendamse dijk       

Het nieuwe Marinapark Volendam heeft o.a gezorgd voor een grote toename van het aantal toeristen op de Volendamse Dijk. De jarenlange roep om een autoluwe of autovrije wandelboulevard op de Dijk, een wensdroom van vele Volendammers, werd daardoor de laatste tijd steeds luider.. De bereikbaarheid van Hotel Spaander en de daaraan gekoppelde werkgelegenheid staan echter haaks op deze droom. Ook willen de eigenaren van enkele restaurants en toeristen winkeltjes op het Noordeinde om voor hen begrijpelijke redenen de passerende bussen tijdens hun ritje over het Noordeinde gaarne de gelegenheid geven om de toeristen daar voor hun toko’s uit te laten stappen. De politiek zit er midden tussen in, en heeft het er moeilijk mee.

Onder: Op deze recente luchtfoto zijn de belangrijkste voetganger en verkeer stromen op de Volendamse Dijk te zien; de groene pijl geeft de voetganger stroom uit het Marinapark op het Zuideinde aan, en de rode pijl de stroom met bussen vanaf het Noordeinde naar het parkeerterrein achter Hotel Spaander. Te zien is dat het op de boulevard rond de haven wemelt van de wandelaars.      

Onder: Op deze foto is goed te zien welke merkwaardige situatie ontstaat op het Noordeinde als de bussen met toeristen zich daar door de betrekkelijk nauwe dijkstraat persen, om op het achter hotel Spaander gelegen parkeerterrein te komen. De bussen moeten via deze passage ook weer terug.
   

Onder: De gemeente heeft nu onderstaande oplossing voorgesteld; de bussen rijden via een nieuw te maken talud langs de wit rode pijlen naar het parkeerterrein. De bewoners die verder op het Noordeinde wonen zijn het hier niet mee eens; de bussen blijven  bij deze oplossing over de dijk langs hun huizen rijden, met alle gevolgen van dien. 

Onder: Zo zou de situatie er uit gaan zien als de gemeente haar plan uit kan voeren.

Onder: Zo maar eens een luchtfoto van de Mariakerk en omgeving in het centrum van Volendam.

Onder: De villawijk op de Kathammerzeedijk die je aan je linkerhand ziet als je Volendam komt binnenrijden; hier wonen vele vrienden, familieleden en kennissen. Derde van links Jan de Koe van het bekende administratiekantoor, rechts daarnaast met het donkere dak mijn broerke Cor, bekend pensionado, rechts daarnaast met groen dak neef Evert Mooijer Puul bekend van de Quote 500, en rechts daarnaast eveneens met groen dak goede vriend Cor Groot, bekend projectontwikkelaar en golfer, waarmee wij elk jaar een cruise maken.