We zaten er net als bijna 13 miljoen andere Nederlanders klaar voor, maar na 5 minuten in de wedstrijd bekroop mij al het onbehaaglijke gevoel dat het ongebreidelde opportunisme m.b.t. het behalen van de wereldtitel overal in ons land, onterecht was. Dat nare gevoel begon s’ middags al met die rottige voorspellende inktvis. Pas in de tweede helft van de verlenging kregen we weer een beetje hoop, maar toen, vier minuten voor het einde was het ineens voorbij. Wat een diepe teleurstelling en doffe ellende allemaal. Het valt mij overigens altijd op dat mensen bij zulke tegenslagen heel snel hun grenzen verleggen, en al snel weer overgaan tot de orde van de dag. Een basaal bij iedereen ingebouwd overlevingsmechanisme, waarmee de mens zelfs na de meest trieste of beroerde omstandigheden zichzelf weer opraapt en zijn levenspad vervolgt.

Onder: Hier zaten we dan – klaar voor de finale –  in onze Weinstube, met vrienden, familieleden, kinderen en zelfs 5 van onze 8 kleinkinderen. Boven vlnr: Jan, Dick, Wil, Sander, Gerrit, Vincent, Rob, Kees , Jantien, Tamara, Lou , Gre en Mary. En op de grond voor het grote scherm: vlnr: Tim, Jan, Kees, Nico en Mary jr. Het werd gezellig en we hadden afgesproken om bij winst naar de Volendamse Dijk te gaan  ( 2 minuten lopen) om daar verder feest te vieren. Daar had na de wedstrijd echter niemand meer trek in. Schoondochter Tamara probeerde het na de nederlaag toch nog even, maar kwam na een kwartier al ontdaan terug. “Iedereen gaat naar huis, en de cafes en bars worden al opgeruimd”, sprak zij teleurgesteld.  
 

Onder: Wat schetst mijn verbazing toen ik gisteren, kijkend naar de huldiging van Oranje in Amsterdam, zag dat het Nederlands elftal en de technische staf in de rondvaartboten BZN 2 en BZN 3 van rederij Lovers door de Amsterdamse grachten werden rondgevaren. Hieronder een foto van rond het jaar 2000 toen wij onder het oog van de nationale media, als BZN de officiele doop van deze BZN boten van rederij Lovers verrichtten. Uiteraard kon Carola de fles waar ze de boot mee doopte niet meteen stuk krijgen. Ik was toch wel trots om steeds onze naam op deze boten gisteren op TV in beeld te zien. We maakten na de doop destijds ook een heerlijk vaartje door de prachtige Amsterdamse grachten, en hadden toen nooit kunnen vermoeden dat het Nederlands elftal in 2010 hun zegetocht als (vice) wereldkampioenen op dezelfde boten zou meemaken 

Onder: Nu ik toch even in het archief aan het snuffelen ben, trots op mijn BZN verleden, kom ik deze ingescande foto tegen van een krantenartikel uit – naar ik meen – 2005

Onder: Over rondvaren gesproken. Met Volendamse vrienden Kees en Marie Schieterhout maakten we afgelopen vrijdagmiddag een heerlijk vaartje op de Gouwzee tussen Volendam, Marken en Monnickendam. Het is een waar genoegen om met dit mooie warme weer op het drukbevolkte water te vertoeven en hier en daar op een zonnig terras aan het water een biertje te pakken. Schipper Kees liet ze ook lekker smaken; dat is toch wel een voordeel van varen boven vliegen. Van een biertje voor de vlieger op een vliegveld terrasje als die nog moet terugvliegen is absoluut geen sprake. Nog geen slokje zelfs.

Onder: Met BZN fan Jessica van Dijk, haar vader en kennissen van haar maakte ik samen met PIC Sander Schokker afgelopen zaterdagmorgen een rondvluchtje naar Hoogeveen en terug. Het was prachtig vliegweer en vooral de vader van Jessica genoot met volle teugen. Op onderstaande foto op vliegveld Hoogeveen vlnr Joconien, Rene, Jessica en J.Tuijp

Onder: Tijdens de vlucht van en naar Hoogeveen maakte ik onderstaande luchtfoto van de oude binnenstad van Zwolle.
 

Onder: Dit is een luchtfoto die ik in januari van dit jaar maakte van de Volendamse haven. Een luchtfoto van een mooi winters tafereel is heel bijzonder en eigenlijk zeldzaam; het moet winters wit zijn, goed vliegweer en daarbij goed “luchtfoto weer”. Dat komt bijna nooit tegelijk voor. Vaak is wel koud, maar ligt er geen sneeuw of ijs,  of het sneeuwt of het dooit met regen, of het is mistig. Op 26 januari dit jaar waren de omstandigheden ideaal. Laag en zacht strijklicht. Heldere lucht, een  dik pak sneeuw, ijs op het water en extreem goed vlieg, en foto weer. Daarbij lagen er alleen maar prachtige botters in de haven. Dan moet je nog een vliegtuig hebben en een fotograaf. Die laatste combinatie is voor ondergetekende niet zo’n probleem! Samen met fotomaatje Jan Kiek scheerden we laag langs de Volendamse haven. De foto gaat gebruikt worden op een grote rechthoekige trommel met relatiegeschenken van een aantal Volendamse vishandelaren. De foto wordt a.h.w. over de vier zijden van de trommel “gevouwen”. Mooie trommel wordt dat !!!
 

Onder: juist voor we naar Kroatie vertrokken maakte ik een mooie fotoserie van zangeres Renate. Hieronder wat zomerse plaatjes van de mooie Renate. Een aantal foto’s heb ik met sepia en/of antiek filters bewerkt

Onder: Renate praat met boom

Onder: Renate ziet haar toekomst zonnig in, en heeft duidelijk pret.