Van Darwin naar Litchfield en Kakadu National Park
We bevinden ons in het tropische Noorden van Australia en reizen naar Perth in het zuidwesten, langs de westkust. Het is een niet gebruikelijke route voor de doorsnee Australie toerist, die meestal de oostkust tussen Cairns, Brisbane, Sydney en Melbourne afreist. Het westen is heel ruig, afgelegen en praktisch onbevolkt. Maar daarin schuilt natuurlijk ook uitdaging en avontuur.
Onder: Zoals in de vorige bijdrage reeds vermeld: voor we vertrokken uit Darwin zat ik eerst een dagje in een telefoonwinkel van Telstra, zie foto hieronder – de grootste mobiele telefoonaanbieder van Australie. De meeste Australiers die ik hier gesproken heb, gebruiken een mobiel modem, ook thuis. Dat hebben wij dus nu ook. De papierwinkel invullen duurt 1,5 tot 2 uur; je vraagt daarna dan aan de medewerker of het spul bij aansluiten zal werken. “For sure sir”, is dan het antwoord. “Plug and play, that easy”. Reken maar van niet; ik moest nog verschillende keren uit het hotel terug en opnieuw in de wachtrij plaatsnemen. Het kostte een dagje, maar nu werkt het vlekkeloos. Nooit eerder hadden we zo’n goede internet verbinding in het buitenland gehad; overal waar mensen wonen zouden we nu voldoende signaal moeten hebben. We wachten af.
Onder: De briefing van de firma Maui in Darwin, waarvan wij de bushcamper – en al ons andere vervoer in Australia – huren, was (te) kort en (te)zakelijk. Voornamelijk toegespitst op alle betalings,- en aansprakelijkheids formaliteiten. We moesten ons maar zien te redden na het zien van een video. Wij vroegen net voor we vertrokken nog even of er een camping gids was, waar we eigenlijk wel op gerekend hadden; toen kregen we een boekje van de omgeving mee, waar we niets aan hadden. Omdat ik dat meteen al zag vroeg ik maar waar het beste Caravan Park was in de buurt van Litchfield. Daarop kregen we een vaag en ontwijkend antwoord, waar we bij nader inzien ook niets aan hadden. Daarom kwamen we terecht op een boerderij in de middle of nowhere. Er was geen restaurant en geen campshop, helemaal niets. Het was te laat om nog door te rijden, zo gaat dat in Australie.Om 4 uur s’middags moet je wel maken dat je er “bent”, nightdriving wordt afgeraden; het is om half zeven plotseling donker, en je komt s’nachts veel kangaroes tegen. Gelukkig was er wel een heel mooi “zwembad”, zoals hieronder op de foto te zien is!
Onder: De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken naar Jabiru in Kakadu National Park. Van Australiers hoorden we dat daar goede Caravan Parks zijn. Dat betekent electriciteit, verlichting, water, zwembad, supermarkt etc etc. De campsite waar wij waren beland in Litchfield was niet meer dan een picknick plaats voor de Darwinners zeiden ze. Met dank aan Maui. Onderweg kochten we een echte Moretti ( luchtfan ) in verband met de warmte s’ nachts. Want …… we weten nog niet veel van Australie, daarvoor zijn we hier te kort; maar een ding weten we heel zeker. Het is heet hier, bijna ondraaglijk heet; ruim boven 40 graden Celsius overdag, en ook s’ nachts blijft het zeer warm. De hitte is onvoorstelbaar, zoals wij eerder alleen meemaakten in Death Valley (USA) En dan te bedenken dat het in Sydney en Melbourne nog winter is, met vrij lage temperaturen. Desalniettemin reden we de volgende dag meteen 400 km over “sealed roads” zoals hieronder, in onze met Air Conditioning uitgeruste V8 Toyota Landcruiser. De rode dust roads komen nog vrienden, weest niet bevreesd, we komen aan de beurt !!
Onder: Australie is bij uitstek een land om te reizen, voor Jan en Alleman maar vooral voor backpackers en bushtravellers; dit soort trucks zie je dan ook overal rijden.
Onder: We kwamen vroeg in de middag aan in Aurora Caravan Park in Jabiru; een uitstekende plaats om drie dagen te blijven om van hieruit bezienswaardigheden in de omgeving te bezoeken. Er waren prima voorzieningen, een zwembad en tot s ávonds laat zaten we om de pool.
Onder: Hier zitten de Tuijpjes in Jabiru voor de Landcruiser; de nieuw aangeschafte fan staat tussen ons in. Hij staat hier nog niet ingeschakeld, maar – nu ik dit schrijf – gebruiken we hem ook overdag steeds als we zo zitten. Als we ergens komen en de hitte zou slapen onmogelijk maken, spraken we met elkaar af, slapen we in een lodge of cabin die op de gerennomeerde Caravan Parks altijd wel beschikbaar zijn. Maar….. we komen ook door gebieden hier in het Noord Westen van Australia waar die Caravan Parks niet zijn.
Onder: Het is een crazy country dat Australia. Let eens op de verkeersborden ( en dit zijn er nog maar een paar) Deze wegen stromen in de regentijd over, op het middelste plaatje kan men zien hoe hoog het water staat, op sommige plaatsen wel 2 meter……. Rechtsonder: Overal wordt gewaarschuwd voor krokodillen, dat is bij ons alleen in de dierentuin.
Onder: Op weg van Litchfield naar Jabiru bezochten we Wangi Falls – onder – waar we ook reuzespinnen zagen van wel 10 cm grootte (foto’s komen nog) het bord met de krokodillen waarschuwing zagen we hier ook , maar toch zwommen er mensen.
Onder: Vanuit Jabiru reden we naar Ubirr waar we de Ubirr Rock beklommen en genoten van het waanzinnig mooie uitzicht op het uitgestrekte Kakadu National Park — een paar keer Nederland —
Onder: Op de achtergrond het Kakadu Park. Bedenk dat de rotsen hier al een temperatuur van bijna 100 graden Celsius bereikt hebben,en dat de zon ongenadig is. je moet voor zo’n beklimming per persoon zeker twee liter water meenemen.
Onder: Ubirr is beroemd vanwege de rotstekeningen van de Aboriginals die hier zeker al 20.000 jaar geleden waren. Deze uitleg hoort bij de door mij gefotografeerde rotstekening een foto verder naar onder.
Onder: dit is hem dan in het echt, die Nabul….. deze rotstekening is waarschijnlijk 5000 jaar geleden gemaakt. Toen al ! Dat geeft te denken vrienden!
Onder: Hier nog een waanzinnig mooi uitzicht op de Wetlands en de Floodplains van Kakadu
Onder: Niet ver van Ubirr met de Landcruiser door het water bij de Cahill Crossing over de Sout Alligator River, die vol met levensgevaarlijk krokodillen zit. Wat een land !!
Onder: Nog geen 50 meter rechts van de auto op deze Cahill Crossing fotografeerde ik deze op zijn prooi loerende Krokodil. Dit is echt vrienden, “the Real Thing” en geen dierentuin.
Onder: Wij maken ons op voor de nacht vrienden. Tot morgen !!!
