Nog maar even winter?
Zou het echt al gebeurd zijn met het verblijf van Koning Winter in onze contreien? Hoeft niet hoor ! We hebben wel vaker Elfsteden tochten gehad in februari en zelfs maart.
Wat mij betreft kan de vorst en sneeuw bij ons in de buurt trouwens nog eventjes even wegblijven, want ze zijn hier bezig met nieuwe bestrating, en bij vrieskou staat dat werk stil. Het geeft overlast met parkeren, en vooral veel zand in huis. Daarna mag het van mij in volle hevigheid weer losbarsten met die winter. Als fotograaf kan ik met volle teugen genieten van die winterse landschappen. Als de sneeuw hier wegblijft zullen we het overigens moeten doen met de sneeuw in de Alpen, waar we over een paar weken naar toe gaan. Want, zo zou ons aller good old Jacques Hetsen zeggen: “Ich lauf lieber auf die lange Latten , dan dass ich die lange Latten laufen lass.” We hebben dan tevens een primeur in ons leven, maar daarover verder meer….
Onder: Zo mooi kan de winter dus zijn ! Een stemmig sfeerplaatje dat ik tijdens sunset maakte op weg van Hoorn langs de IJsselmeerdijk naar Edam. Ik was daar samen met de Volendamse fotograaf Jan Kiek; we hadden net mijn nieuwe Mac Pro in Hoorn opgehaald.
Onder: Een primeur in ons leven !! Half februari gaan Mary en ik met onze twee oudste kleinkinderen Jan en Kees naar de wintersport om te skieen. We gaan daarvoor naar ons favoriete Oostenrijkse hotel in Erpfendorf, waar we ook zomers vaak komen om er te wandelen. Het hotel heeft een eigen skilift met prive leraren, waar de tweelingbroers de eerste ochtend weer even moeten acclimatiseren. Daarna zoeken we de pistes van het naburige St Johan en Kitzbuhel op, want dat willen ze graag natuurlijk. Na al die jaren weer met kids op vakantie, we kunnen het niet afwachten ! Hieronder vlnr: Jan, broertje Tim en Kees, al in winterse sferen tijdens de sneeuwperiode in december j.l sneeuwballen aan het gooien in de straat waar ze wonen.
Nieuwe Mac
Van vliegen komt nog niet veel terecht met dit sombere en slechte weer van de laatste tijd. Daar komt nog bij dat ik bezig ben om m’n nieuwe Mac helemaal naar m’n zin te installeren, en dat gaat niet zonder slag of stoot, zal eenieder met ervaring op dit gebied beamen. Bepaalde programmaonderdelen werken niet goed of niet zo als je verwacht had. Dagenlang zit je dan allerlei internationale discussieforums af te struinen naar oplossingen, maar vaak is nou net jouw probleem nog niet aan de orde geweest. O.a over de nieuwe Mac had ik ook nog contact met ons aller John Meijer, m’n ex-collega. Het ging op rolletjes met onze duizendpoot-alleskunner, zoals hij mij in het telefoongesprek toevertrouwde. John heeft zich nu weer helemaal in de professionele fotografie gestort, en neemt daarbij geen halve maatregelen. Zo beschikt hij dan in een klap over de meest professionele camerabodies en hele sets lenzen uit de professionele serie. Ben benieuwd naar z’n foto’s.
Archief foto’s
Onder: Terwijl ik bezig ben met allerlei aanpassingen voor m’n nieuwe Mac dwaal ik ook vaak door m’n uitgebreide fotoarchief, en zag daarin een paar plaatjes uit een fotoshoot die ik afgelopen zomer maakte met de Volendamse zussen Denise en Romy Veerman, en met zangeres Renate Robben uit Helmond. In deze sombere en koude dagen wel een opstekertje om warm van te worden, dacht ik zo !
Onder: Ook uit m’n archief : de hartelijke groeten uit Volendam van de Helmondse zangeres Renate
Overstromingen in Brisbane
Nog maar een paar weken geleden waren wij op bezoek bij de Volendamse Sandy Klouwer die met haar gezinnetje in de buurt van het Australische door overstromingen getroffen Brisbane woont. Op haar weblog beschrijft ze de onvoorstelbare puinhoop in haar stad. Hoe ze met man en macht samen met veel vrijwilligers de getroffenen proberen te helpen. Zelf wonen ze in een iets hoger gelegen gedeelte zuidelijk van Brisbane aan de Goldcoast, en hebben geen last. Wel is is het appartement dat ze nog bezitten in Brisbane door het water beschadigd.
Onder: Sandy Klouwer – dochter van Cats drummer Theo Klouwer alias Schuimpie – een paar weken geleden voor haar eigen zwembad in de buurt van Brisbane, toen wij haar daar bezochten.
Onder: In de tuin van Sandy’s zwembad fotografeerde ik dit mooie vogeltje; over dieren gesproken: duizenden kangaroe’s en koalabeertjes zijn door de overstromingen omgekomen.
Herinneringen aan Australie (4)
Onder: Vanuit het Monkey Mia Resort aan de Shark Bay – beschermd werelderfgoed – maakten we cruises om te snorkelen, zwemmen en wildlife te zien. Bij het terugkomen van het snorkelen op het schip moest door dikke scholen snappers gezwommen worden. Ze werden tijdens het naar binnenkomen met brood een andere kant op gelokt – foto links-, maar uiteindelijk op het allerlaatste stukje – foto rechts – werd er wel even aan de billen gesabbeld en gezogen !! Gek genoeg vond niemand dat leuk (dat aan de billen sabbelen en zuigen) !!
Onder: Vanuit Exmouth reden we in Francoise Peron Nat. Park naar Cape Peron, waar we na 50 km zeer zware 4 WD terrein omstandigheden op een van de mooiste plekje ter aarde terechtkwamen. We zullen het verblijf op deze schitterende exotische locatie nooit meer vergeten.
Onder: Cape Peron; een sprookjesachtige onwerkelijke plek; net of het geschilderd is !!
Onder: Het Karijini Nat Park met z’n pre-historische rotspartijen. Let eens op vlakke en hoekige wijze waarop de rotsen zijn afgesleten. Gek genoeg heb ik daar geen verklarende oorzaak voor kunnen vinden.
Onder: Trappetjes en bruggetjes voor toeristen, vooral die met beschermende hekken kom je in Australie weinig of niet tegen. Hier in Kariijni Park is er bij uitzondering een gemaakt boven een enorm diepe kloof midden op de foto, waar Mary juist op staat te kijken
Onder: Onderstaande opmerkelijke spreuk zag ik in het Visitor Centre van Karijini Nat Park. Er bestaat al 3500 miljoen jaar leven op aarde; als we deze periode voorstellen door 1 uur dan is de mensheid er pas een halve seconde. Das niet niks !! Diezelfde mensheid is echter snel geneigd allerlei geologische, natuurkundige en klimatologische processen te beschouwen vanuit zijn eigen zeer beperkte levenshorizon van 70 jaar. De op de foto getoonde uitspraak appelleert aan de onjuistheid van deze visie. Het gaat bij al dit soort mechanismes en processen – zich in en rondom de aarde afspelend – om miljoenen, honderden miljoenen, en zelfs duizenden miljoenen jaren, waarin ze zich voltrekken. Zoals o.a klimaatverandering.
Onder: Een prachtige en moeilijk begaanbare kloof in het Karijini Nat park
Onder: Hier staan we met onze bushcamper nabij het mijnwerkersplaatsje Tom Price. De zon is net onder ! Ook buiten moest de fan aan! Het was bloedheet.
Onder: Deze ongeveer 100 jaar oude loggerhead schildpad van 1.20 mtr lang, werd in juni 2006 dood aangetroffen op het strand bij Exmouth. Hij werd gedood door de schroef van een speedboat. De sporen van de schroef op zijn rug zijn goed zichtbaar.
Onder: Hier zitten we even bij te komen van de hete wandeling in Hemelin Pool bij de steiger waarachter de Stromalites in het water te zien zijn. Organismen die al duizenden miljoenen jaren zorgen voor de zuurstof in de atmosfeer. Alleen op deze plek op aarde nog te zien !
Onder: Monkey Mia Resort Caravanpark in West Australie, een van de leukste parken waar we stonden. Hier waren we samen met de Nederlandse Zeeuwen Kees en Addy, die in Australie wonen, en Corry en Dick Krijger uit Wolphaartsdijk. Corry en Addy zijn zussen. Links op de foto onze landcruiser, in het midden Corry en Dick, en rechts nog juist zichtbaar de buschcamper van Kees en Addy van Dalen. Later waren we twee onvergetelijke dagen te gast bij de gastvrije Kees en Addy, waarbij ook Corry en Dick aanwezig waren.
Onder: Op het strand van Monkey Mia zag ik zittend in mijn strandstoeltje plotseling deze twee levensgevaarlijke Sting Rays – pijlstaartroggen – voorbij zwemmen. Een paar minuten daarvoor zwommen Mary hier nog, en had ik de zwarte bewegende plekken op de bodem al gezien. Mary dacht toen nog dat het zeegras was, terwijl ik nog wist van school dat zeegras niet beweegt, en er daarom meteen al voor uit het water was gegaan. Hier probeer ik de beestjes nog wat kunstjes te laten doen, wat overigens niet gelukt is. Ze zwommen door.
Onder: Op een catamaran cruiseboot op weg naar wild life
Onder: Geen last van zeeziekte, zo te zien !
Onder: Het is flagrant dit bord te zien in deze natte en barre tijden voor Australie. Wij kwamen heel veel van deze borden tegen op onze 15.000 km lange reis door Australie. Water, en zeker drinkwater, is schaars in dit normaliter gesproken droge en hete land, dat de laatste 10 jaar geteisterd werd door ernstige droogtes, en waarboven – boven de oostkust – de laatste maanden plotseling de hel los brak. De ene na de andere overstroming was het gevolg.
