Groeten uit Oostenrijk
We zijn al een paar dagen in de Wachau, een schitterend wijnbouwgebied tussen Melk en Krems aan de Donau. We bezoeken een aantal gerenommeerde wijnboerderijen, restaurants en andere bezienswaardigheden. Het is een goed gezelschap waarin we vertoeven, en het weer is fantastisch. Om van het eten en drinken nog maar even te zwijgen……….
Onder: Het uitzicht vanaf het balkon van onze Weinresidenz in het wijngehucht Palt. Bovenop de berg ligt het klooster Stifft Gotweis, waar we vandaag heen gaan om er te bekijken hoe ze daar volgens eeuwenoud recept wijn maken. Afzien manneee…. zouden we dan bij BZN in koor roepen.
Onder: Eerst even een klein rondvaartje op de Donau, van Spits naar Krems. Met dat prachtige weer een groot genoegen.
Onder: Een van de plekjes die je dan tegenkomt is Durnstein. We waren hier al eens eerder geweest met een Donau Cruise van Passau naar Bratislava.
Onder: Op een van de wijngaarden die we bezochten, werd even een groepsfoto gemaakt. Dit zijn wijn vrienden uit Oostenrijk, Duitsland en Holland.Met deze groep waren we al eerder in de Oostenrijkse Steijermark.
Onder: Lunchen met onze groep in de tuin van een van de wijnboerderijen die we bezochten.
Onder: Een van de vele wijnkelders waar we tot nu toe waren. Bedenk dat de wijncultuur al vele eeuwen oud is, maar dat de koele , klamme wijnkelder er nog steeds bij hoort.
Onder: We waren weer versteld van de onvoorstelbare ingewikkelde machines die aan het wijn maken te pas komen. Diverse Meet & Regel technici en computerdeskundigen zijn kind aan huis in de wijnboerdeij van vandaag de dag.
Onder: Ondanks al die moderne apparatuur ligt hier de wijn te rijpen; te midden van vochtige zwammen, schimmels en stof, vaak vele jaren lang, voordat deze later door liefhebbers en geluksvogels kan worden opgedronken.
Onder: De flessen worden soms tientallen jaren niet aangeraakt en zien er vreselijk vies uit. De wijnboer vertelde ons echter dat de stof en de schimmels met een simpele beweging kunnen worden verwijderd
Onder: Het pittoreske plaatse Langenoise aan de Donau, waar we rustig doorheen wandelden
Onder: Tijd om na de diverse wijnproeverijen te dineren; we worden vriendelijk verwelkomd door een Oostenrijkse schone in haar uitdagende dirndl.
Onder: Wij kennen in Nederland de Michelin Sterren, die aan de restaurants worden toegekend , maar hier in Oostenrijk kent men de Houben – koksmutsjes – die aan de koks worden gegeven; 1, 2 ,3, 4 of zelfs 5 stuks. Er is in Oostenrijk slechts een vrouwelijke kok met 4 Houben en eentje met 3 Houben. Wij aten in het restaurant waar deze 3 Houben kokkin de scepter zwaait. Dat was niet gering; het was een regelrechte eet sensatie.Voor de aardigheid laat ik hier eens zien hoe dat er nou zoal uitziet, te beginnen bij de amuses daarna het voorgerecht, het hoofdgerecht en het nagerecht.
Onder: De smaak van de diverse vis en vleesgerechten was grandioos als van een andere planeet. Een belevenis. Iedereen van ons gezelschap was zeer onder de indruk van de kookkunst van de kokkin. Haute Cuisine op z’n best.Ook de verschillende witte en rode wijnen waren met zorg gekozen en pasten uitstekend bij alle gerechten.
Onder: Het nagerecht, ook weer van een ongekende klasse. We praten nog steeds na over de “ondefinieerbare” maar buitengewoon zachte en prettige smaak. Uiteraard behoeft het geen betoog dat het hier gaat om hoge kwaliteit en zeker niet om kwantiteit. Men krijgt nooit een vol gevoel, zodat nog volop van zo’n nagerecht genoten kan worden.
