Op de Gan Gan

Abusievelijk meldde ik in de vorige editie dat we naar Griekenland af zouden reizen, maar dit moest Turkije zijn. We komen echter op deze reis nog wel in Griekenland. Na de landing in Dalaman, in Turkije, reden we in een taxi naar Datca, waar het gemotoriseerde motor/zeilschip de Gan Gan lag afgemeerd. De Gan Gan is een zeilboot van Germaine en Gerard uit Utrecht. Op het internet te vinden onder www.zonnigzeilen.nl Uiteraard maakten we uitgebreid kennis met de tweekoppige Turkse bemanning. “Kenan” de kaptein, en “Caner” de kok. We voeren, -voortgeblazen door een stevige bries-, naar een afgelegen baaitje ergens aan de Turkse kust. Hier gingen we voor anker voor de nacht. Wat een genoegen om in een dergelijke exotische ambiance heerlijk rustig van een biertje of wijntje te genieten. Al snel bemerkten we bovendien dat de kok zijn vak uitstekend verstaat. Het diner smaakte ons heerlijk. Het lijkt een uitstekend weekje te worden hier, met mooi weer. Elke dag een wolkenloze hemel bij 30 graadjes. Afzien manneeeee…

Onder: Hier onze groep met vlnr Mary,Wil,Jan,Dick, Gre, Lau, op het achterdek van de Gan Gan in de haven van vertrek, de Turkse kuststad Datce

 

Onder: De Turkse bemanning. “Caner” de kok, links,  en “Kenan” de kaptein rechts.

 Onder: Voor vertrek in de haven van Datce op het achterschip Gre en Mary

Onder: Voor vertrek worden alle kabels en touwen van het schip op sterkte door Lau Stroek gecontroleerd, en goed bevonden!

Onder: Weldra zweven we met grote snelheid over de Middelandse Zee. Grappig op deze superwijdhoek foto is dat de schaduw van het grootzeil midden over het schip loopt.

 

Onder: Met Dick en Wil aan het eerste wijntje

 Onder: Gre en Wil bespreken hier het navigatieplan met de Kapitein. Het is maar goed dat ze allebei verstand van zeilen hebben.

 Onder: Het is heerlijk vertoeven op de Middelandse Zee

 

 Onder: De kok is voortreffelijk, dat belooft wat. Hieronder enkele van zijn specialiteiten die hij het eerste voor ons bereidde. Links een salade met geitenkaas, midden heerlijke koolbladen met rijst, en rechts bonen met tomaten en uitjes.

Onder: Uit een belendende boot zagen we deze heer snel even het water ingaan na het verorberen van een kingsize pak Bulgaarse yoghurt. Gedreven door zijn kennelijke hoge nood vond hij een beschut plekje, maar was niet veilig voor mijn telelens. Wat hij hier net gedaan heeft is niet moeilijk te raden.

Onder: Langs de kust zijn de meest exotische baaitjes te zien.

 Onder: Na de eerste nacht werden we tijdens ons ontbijt verrast door een tweetal dames op een boot naast ons. Zij dachten in het geniep hun “standjes” te kunnen afwerken. Ook zij waren niet veilig voor mijn 300 mm telelens.Het was een heel vreemd schouwspel wat zich voor mijn lens afspeelde, zie foto hieronder.

 Onder: Het begon er steeds ingewikkelder uit te zien, wat de dames deden op het bovendek van het schip. Daarom besloot ik er maar een serie aan te wijden.

Onder: Wat een toestanden. We kregen het er benauwd van op onze boot, en waren zelfs geneigd een applausje na afloop van deze bizarre voorstelling te geven, maar het was helaas te ver. Ze hoorden ons niet.

 Onder: We zeilden het ene na het andere mooie haventje in.

 Onder: Wie zegt dat Turkse wijn niet lekker is moet maar eventjes langskomen. Mary Gre en ik genieten er in elk geval van.

Onder: S ávonds is het net als in alle Grieks haventjes heel erg knus en gezellig

 Onder; Met een busje reden we naar de toeristenplaats Marmaris. Het was hier nog niet echt druk, maar wel bloedheet !!

 Onder: Lau wordt nogal eens door bijen en wespen gestoken; hij is eraan gewend dat vrouwelijke omstanders vooral vrouwen hem dan met een tekentang uitzuigen. in dit geval had hij pech. Zijn vrouw Gre had er, zoals op de foto te zien is geen trek in.