Met verwondering zag ik vanavond na het journaal een protest spotje van de vakbond FNV tegen de bezuinigingen van het kabinet Rutte op TV. Hierin worden geestelijk en lichamelijk gehandicapten als zielenpieten getoond, terwijl een voice-over vertelt over de gruwelijke wijze waarop zij door dit kabinet worden uitgekleed.

Deze beelden worden dan steeds afgewisseld met TV archief beelden uit kamer debatten waarin Rutte ergens om lacht of zelfs schaterlacht. De beelden zijn zodanig aan elkaar gemonteerd dat lijkt of Marc Rutte de zielepieten uitlacht etc.

Ik denk dat iedere TV kijker door deze ordinaire stemmingmakerij heen prikt en zich er zelfs van af keert. Onbegrijpelijk dat een club als het FNV zich van deze platvoerse methodes bedient. Als een zichzelf respecterend instituut moet je dit toch niet willen. Rutte zal er waarschijnlijk niet op reageren; ook hij weet natuurlijk dat dit hem stemmenwinst op gaat leveren. Een dergelijk bericht doet meer afbreuk aan de afzender dan aan de geadresseerde.    

Foto’s van onze laatste reis selecteren, archiveren en bewerken.

Tussen alle bedrijven door ben ik hier thuis druk bezig met het uitzoeken en bewerken van alle foto’s die ik tijdens onze laatste wereldreis gemaakt heb. Wat een grote klus is dat zeg, in totaal heb ik nu ruim 7500 foto’s van onze laatste trip over waar ik uit moet kiezen voor een digitale presentatie of in print. Een presentatie mag niet langer duren dan 20 a 25 minuten. Dan blijft het boeiend, en daarbij kan je niet verlangen dat iemand die het bekijkt er nog meer tijd voor uittrekt. Maar… ik vind het gelukkig een hele leuke klus. Als ik nu door al die foto’s die ik nog niet eens allemaal goed gezien heb, op mijn mac blader, vraag ik me soms af of wij dat allemaal wel echt gezien en meegemaakt hebben.

Het wintersport weer in Oostenrijk is de komende dagen heel goed, wij hadden vannacht naar het Oostenrijkse Lanersbach willen vertrekken, maar vanmiddag bleek het hotel waar we onze zinnen op hadden gezet volgeboekt te zijn. We hebben daarom besloten nog een paar dagen op het zelfde hotel en een nieuwe mooi weer kans wachten.

Al bladerend door de foto’s van onze laatste reis besloot ik er de komende tijd af en toe nog eens een paar in willekeurige volgorde op dit journaal te zetten. 

Onder: Hier zitten we in het Tad Fane resort in Laos, bij het rustige geruis van de de Tad Loh Falls te lunchen.

Onder: Voor de duidelijkheid hieronder de route van onze laatste wereldreis.

Onder: In het Vietnamese Hanoi, poseerden deze prachtige studentes voor mijn lens; ze waren hier ter gelegenheid van het einde van hun schooljaar. We hebben onze ogen uitgekeken.

Onder: In Hanoi schrokken we van de onvoorstelbare verkeerschaos, en de enorme aantallen brommertjes en scootertjes die kris kras door de stad rijden, zonder zich te houden aan enige regel. Stoplichten zijn er ook niet , en toch hebben wij er geen ongelukje zien gebeuren. Later bleek het in Saigon nog twee tandjes gekker te zijn met het verkeer.

Onder: Ook moesten we wennen aan de hoofddoekjes die voornamelijk door alle vrouwen gedragen worden. De belangrijkste reden hiervoor is dat ze niet bruin(er) willen worden. Aanvankelijk dachten wij nog dat het anti stof doekjes waren; nee dus. Ook de handen worden tegen het zonlicht beschermd zoals op de foto te zien is.

Onder: Bij Ninh Binh – Halong Bay op het land genoemd – maakten we een boottocht. Het zijn zoals te zien is niet alleen maar luxe jachten waar je in Vietnam mee rondvaart; integendeel, op deze foto is zelfs sprake van voor onze Vietnamezen bootreizen vrij comfortabele omstandigheden.

Onder: Een foto van de drukte bij de aanlegsteiger bij de beroemde grot in Halong Bay. Een highlight van ons bezoek aan Vietnam.

Onder: Tussen de Jonken in Halong Bay liggen her en der ook drijvende dorpjes; met mensen die op het water wonen in vaak zeer povere omstandigheden.

Onder: Naast onze boot zagen we dit bootje waar een gezin met een aantal kinderen permanent op woont.

Onder: Een omhoog slingerende weg gefotografeerd door de voorruit van de campervan op Kangaroo Island in Australie.

Onder: Golven van tussen 7 en 10 meter hoog. Gemaakt tijdens sunset, op het terras van ons hotel op het eiland La Reunion, toen daar op 400 km noordelijk een cycloon passeerde

Onder: Waar rijdt deze autobus nou toch door heen? De meeste lezers zullen het wel gezien hebben; een groot veld met zonnecollectoren in de buurt van Almere.