Weer in oude ritme
We zijn alweer een tijdje thuis, en alles gaat inmiddels weer z’n oude gangetje. Ik ben hier druk bezig om de vele foto’s die ik op onze laatste expeditiereis maakte te selecteren en te bewerken. Daarna maak ik van deze beelden en de HD filmpjes die ik tussendoor met mijn camera maakte, een slide show video met stills en movie’s. Daar zet ik dan passende muziek en effecten onder, waardoor een levensechte indruk verkregen wordt. De grote kunst is om het geheel zo kort mogelijk te houden. Zo’n reis samenvatten in een presentatie van pakweg 25 minuten is niet makkelijk, toch mag het echt niet langer duren. Dan kijkt er geen hond meer naar. Een absolute wet: hoe korter het filmpje wordt, hoe leuker om naar te kijken, doch: des te (veel) meer tijd de montage kost. Aangezien al deze exercities echter onder het kopje ” mijn hobbies” ressorteren, merk ik niets van de zeeën van tijd die het allemaal in beslag neemt.
Benefiet concert voor Aletta; de collega zangeres van Carola Smit
Aletta lijdt aan een nare vorm van kanker, en kreeg daarvoor al diverse chemokuren en pillen. Er is nu een mogelijkheid van een speciale – helaas – dure zogenaamde koortsbehandeling in Duitsland. Daarvoor is veel geld nodig. Ik las vanmorgen in de Telegraaf een artikel van onze Carola over het benefiet concert dat a.s zaterdag in Volendam gehouden wordt, om met de opbrengsten daarvan, de kosten van deze dure behandeling in Duitsland voor Aletta te kunnen betalen. Uiteraard hoop ik dat het een geslaagde avond zal worden en dat Aletta veel baat bij de behandeling zal hebben. Wij kunnen er niet bij zijn. Mijn jongste broer Louis viert die avond zijn 50ste verjaardag in Party Centrum en Bowling De Zedde, en uiteraard moet ik daar als oudste broer bij zijn. Wat een prestatie eigenlijk van mijn ouders; totaal 11 kinderen; de oudste 63 en de jongste 50, daar zit dus maar 13 jaar tussen. Een Olympisch record zou je zeggen…….
Groenland – Trouwpartij nichtje Laura met haar Ger – Zeilen op de Gouwzee – Nieuws van Tamara en een foto van de BZN fandag van 17 juni j.l
Vandaag toch nog wat foto’s van onze fantastische reis naar de Ice Cap in Groenland, die toch wel in onze ” Wereldreis/expeditie top 3 aller tijden” terecht is gekomen. In deze top drie staan naast deze Groenland expeditiereis ook onze Antarctica expeditiecruise, en de rondreis dec 2011/ jan 2012 door Noord Vietnam, Laos, Cambodja, en Zuid Vietnam. De eerste bijzondere foto op deze editie hieronder heb ik echter genomen tijdens het zeilen op de VD 172 botter gisteravond op de Gouwzee buiten de haven van Volendam.Ook mooi ! Dan trouwde afgelopen weekend mijn nichtje Laura waarvoor ik foto’s maakte, en wil ik nog een foto van de BZN fandag laten zien. Ook komt Tamara even aan het woord in haar nieuwsbulletin; het gaat goed namelijk met de laatste single van Tamara.
Zeilen op de Gouwzee
Onder: Gisteravond ben ik begonnen met het maken van foto’s van de Volendammer botter vloot ( 5 originele kwakken) van de Stichting Zuiderzee. De bedoeling is dat er ook luchtfoto’s gemaakt worden, maar daar leende het weer zich gisteren niet voor. Daarnaast zal ik ook nog foto’s van de vloot maken uit een kleine snelle boot. Deze bijzondere foto maakte ik vanaf de VD 172 toen er uit het westen een partijtje onweer aankwam. Het gat in deze bewolking zorgde voor verlichting van boven. De nieuwe pastoor van onze twee Volendamse parochies was ook aan boord, vandaar waarschijnlijk de “hemelse stralen” op Het Paard v Marken. 
Nog eens Groenland
Onder: “Icebergs at midnight”. Een foto die ik middernacht rond 01.00 uur maakte van het met ijsbergen gevulde baaitje voor Ilulissat aan de noordzijde door een van de achter ramen op de 1ste verdieping van ons hotel in Illulissat. Wat een geheimzinnig sprookjesachtig ijs landschap .
Onder: Na de foto hierboven gemaakt te hebben liep ik toch nog even naar buiten een heuvel voor het hotel op, er was daar nog een meertje; je weet maar nooit … Jullie mogen het zeggen, maar ik vind de foto hierboven toch mooier.
Onder: Wat een beeldhouwwerk van moeder natuur !! De laatste resten (ongeveer 2,5 mtr hoog) van een ijsberg, die we passeerden onderweg van Sisimiut naar Ilulissat. Let wel : onder water hangt hier nog steeds zo’n 20 meter ijsberg onder.
Onder: Good old Times. We lopen door Sisimiut met vlnr: Jan en Mary met Ria, Wim en Marco. De foto is gemaakt door Tanja.
Onder: Moderne Iglo’s van de Eskimo bevolking in Sisimiut
Onder: Huisjes in Sisimiut; let eens op, overal lopen de waterleidingen en de rioolbuizen boven de harde rotsgrond.
Onder: Op de Ice Cap vlnr: Mary Rob en Ria. Wat een uitvinding, die spike schoenen.
Onder: Ja zeker, want zonder die spike schoenen zou niemand zelfs deze kleine ijs hindernis kunnen nemen, zoals Rob dat hier dat doet. Mary achter hem, zou snel volgen.
Onder: Heel veel Mosquito’s hier bijna op ware grootte, die ons continue het leven zuur probeerden te maken. Alleen op het ijs en op het water lieten ze ons met rust.
Met de Partenavia over de Ice Cap
Onder: Met een Partenavia twee motorig vliegtuig vlogen we vanuit Kangerlussuq over de immense ijsvlakte van Groenland. Wim Welman zat rechts naast de piloot; ik had gekozen om achterin te zitten om vandaar met vrij zicht naar links en rechts prachtige foto’s te kunnen maken.
Onder: Dat was onwerkelijk; of we op een ander planeet waren beland; wat een verstild en onvoorstelbaar exotisch landschap. Nooit kwam of komt hier een mens.
Onder: Het lijken wel geboetseerde ribbels
Onder: Hier kilometers grote ijs/sneeuw ribbels in een waaier vorm
Onder: Tot zover het oog reikt, ijs en nog eens ijs.
Onder: Het plaatsje Sisimiut idyllisch gelegen op de rotsen in een smalle kusstrook naast de Ice Cap op Groenland
Onder: Wat een vreemde namen hebben ze hier toch……… probeer dat maar eens goed uit te spreken.
Onder: Een drankwinkel in het centrum van Sisimiut; Wim Welman staat zich te verwonderen over de jeugd die hier massaal sterke drank inslaat, terwijl ernaast in het dorpshuis/sporthal bij een dorpsfeest geen bier of drank geschonken mag worden.
Onder; Over winkels gesproken. In de haven van Sisimiut was voor mij als Volendammer Palingboer nog werk zat aan de winkel.
Onder: Hier vertrekt de Postboot/ijsbreker vanuit Ilulissat. Een paar uur nadat wij er mee waren aangekomen; je kan je toch bijna niet voorstellen dat een schip zich door die ijs jungle kan boren…. jawel want wij zijn er met dit schip ook net doorheen gekomen. ( Realiseer je steeds dat slechts 10% v/d ijsbergen boven water ligt)
Onder: Een smeltwater put op de Ice Cap. Zeker 75 tot 100 meter diep. Denk je eens in; hier is de Ice Cap volgens onze gids Adam al 1000 meter dik.Die dikte loopt naar het midden van de Ice Cap op tot wel 3200 meter !
Onder: Een van de vele diepe ijsravijnen waar we hikend langs liepen. Dit zijn echt ontzagwekkende verschijnselen als je er met je eigen ogen bij staat.
Onder: Tijdens onze vaart van Sisimiut naar Lulissat passerden we een aantal kleine onbewoonde eilandjes waarop de sledehonden zomer’s gedumpt worden; ze hebben er hun hokken en worden er van tijd tot tijd door hun baasjes van voedsel voorzien. Tijdens onze passage rennen ze massaal met het schip mee, tot ze, zoals hier , niet verder kunnen.
Onder: Een van de rivieren die vanuit de ijsfjorden in de Oceaan tussen West Groenland en Canada/Alaska uitmonden.
Onder: Waar de Ice Cap aan de rand bij de kustlijn overgaat in smeltijs; een feeëriek schouwspel.
Onder: De rand van de Ice Cap. Een door de gletsjers opgestuwde puinrivier die zich over vele kilometers uitstrekt.
Onder: Expeditiegangers fotograferen elkaar; een koud klusje !
Onder: Met ons team kijken we naar een van de voetbal wedstrijden hier in de bar van het hotel in Ilulissat. De fotograaf en de TV zijn op de spiegel wand te zien
Nichtje Laura getrouwd met Ger Veerman
Onder: Laura, de dochter van mijn broer Arie en zijn Yvette, trouwde afgelopen weekend met Ger Veerman, een Volendamse ex visserman. Ze hadden mij gevraagd de trouwfoto’s te maken. Een behoorlijk klusje maar wel heel erg leuk natuurlijk. Op deze foto bij het IJsselmeer zijn ze net getrouwd; veel gezondheid en geluk wens ik Laura en Ger in hun leven.
Onder: Deze foto van de BZN fandag kreeg ik toegestuurd van Herman Hemmes; de echtgenoot van Tineke Hemmes die samen met Wilma Piels de kar trok bij het organiseren van deze prachtige dag. Vlnr: Tineke Hemmes, Tiny Hetsen, Jan Tuijp, Carola Smit, John Meijer, Dick de Boer, Wilma Piels. Tineke liet mij per E-mail weten dat er op 14 juni 2015 weer een BZN fandag georganiseerd wordt. Dan zullen we die dag alvast in vrij houden in de agenda. Een BZN fandag wil ik natuurlijk niet missen.
“Als de Zon Weer Schijnt”, van Tamara een echte HIT !!
Onder: Onderstaande mailing die ik van schoondochter Tamara kreeg, wil ik jullie niet onthouden. De tekst spreekt voor zich dacht ik zo !
