Een luchtig kijkje in het vakantie album van de Tuijpjes
Het is zomer, en heel warm, geen tijd om achter een computerscherm te zitten, daarom vandaag een zomerse en vooral luchtige editie van dit journaal.
We waren afgelopen week in Italie op bezoek bij onze zoon Vincent die daar met zijn gezin kampeert in de buurt van Venetie. Uiteraard maakte ik daar wat foto’s van. Van daaruit 400 km richting noordwest gingen we op visite bij neef Jack Tol – ( van Gaar Bot en Jan Tol van het Volendamse Terschellingplantsoen) in zijn prachtige eigen huis in het plaatsje Angera aan het Lago Magiore. Jack Tol is verkeersvlieger bij Easyjet en vliegt dagelijks als gezagvoerder op zijn Airbus A319 door heel Europa vanuit zijn thuisbasis Milaan. Ook daarvan – met toestemming van Jack- vandaag wat vrolijke plaatjes. Eerst nog even wat luchtfoto’s die ik al 2 weken op de plank had liggen
Het lege Lowland festival terrein
Onder; Zo hebben maar weinigen het terrein van het Lowland 2012 Festival gezien. Helemaal leeg. Ik maakte deze luchtfoto een paar dagen voor het Lowland weekend, toen men bezig was de zaak op te bouwen. In de krant las ik een recensent die vindt dat de muziek in Biddinghuizen er kennelijk niet veel meer toe doet, maar dat het gaat om de sfeer. Want: “de bezoekers lullen te veel onder de optredens door, je hoort de muziek daardoor niet goed meer”, was zijn klacht. Gewoon wat harder die versterkers zou ik zeggen; het is toch geen slaapfestival?
Onder: Toen ik daar in de buurt vloog kon ik ook mooi deze kiek van het Walibi Pret Park maken; het is er zeer druk zo te zien.
Onder: Volendam is twee weken lang niet bereikbaar geweest via de Zeddeweg; de belangrijkste toegangsweg naar ons palingdorp. Hieronder een beeld van de werkzaamheden. Op de achtergrond Motel Katwoude.
Onder: Welke Edammer of Volendammer kent ze niet? De karakteristieke huisjes aan de IJsselmeerdijk bij het Oorgat in Edam
Op bezoek in Italie bij gezin zoon Vincent en bij “Jack Piloot”
Onder: Het gezin van onze Vincent voor de tent aan de verjaardagstaart, net nadat we ze verrast hadden met onze aanwezigheid. Zonder het van te voren te melden hadden we besloten onze jarige kleinzoon Thijs (6) op een vakantie resort in Cavalino Treporti bij Venetie, met z’n verjaardagskado te verrassen. Het viel in goede aarde; en het werd heel gezellig. We bleven 2 nachten en sliepen zelf in een leuk hotelletje niet ver van de camping.
Onder: We genoten van onze kleinkids Jip, Sophie en Thijs die hier in een rose opblaas glijbaan zitten
Onder: De kleinkinderen poseren niet graag, en je kan niet alleen maar snapshots maken. Daarom zoek ik de laatste tijd ook wat uitdagender situaties en poses, zoals hier Sophie en Thijs achter een watervalletje.
Onder: Hier werken de kids ook graag aan mee; Sophie gevangen in de vlucht boven de trampoline
Onder: Sophie onder een watervalletje; met een supersnelle sluitertijd van kleiner dan 1/1000 kunnen deze leuke effecten bereikt worden.
Onder: Thijs die hier als een vogel boven de trampo zweeft, was zelf zeer ingenomen met dit plaatje; hij heeft het op eigen verzoek nog wel 10 keer extra gedaan, en wilde elke keer het resultaat zien.
Onder: Wie dit is weet ik niet, maar het tafereeltje straalt wel de ultieme rust uit vind ik.
Onder: Het hele strand langs de kust bij Venetie is een grote aaneenschakeling van hotelletjes met zwembad zoals hieronder. Uiteraard kunnen de gasten ook verkiezen het strand op te gaan; de positie van waaruit ik deze foto gemaakt heb…. In Volendam noemt men een dergelijk zeer fleurig showbad een “Proppen badje”
Onder: Op de tweede dag van ons bezoek gingen we met het gezin van Vincent en Brenda mee op de Piratenboot. Onderweg kwamen we een ander piratenschip tegen. Er ontstond een gooi en smijt gevecht dat zijn weerga niet kent. Hoe kan het ook anders met piraten onder elkaar….Het waren vooral de ouders van de kids die het voortouw namen.
Onder: Deze schitterende kwal zagen we vanaf de piratenboot.
Onder: In de verschroeiende hitte zochten we samen met Sophie en Thijs vaak verkoeling in het zwembad van de camping/resort
Onder: Hier speelt kleinzoon Jip (2) !!! nog spelletjes met mijn i-phone; een paar minuten later liet hij het apparaat uit z’n handen glijden, waarbij het geheel versplinterde. Dag i-phone !
Onder: Jip was tussen zijn i-phone spelletjes door ook continue in het water te vinden.
Onder: Na een dag vol stof, zand, gras, etc wordt Jip hier door moeder Brenda flink gewassen De campings van tegenwoordig zijn overigens heel luxe; wij keken onze ogen uit; zoals hier de wasgelegenheid voor de hele kleintjes; daar hadden wij vroeger toen we met onze kids kampeerden de beschikking niet over. De wereld is veranderd vrienden !
Onder: Ons hotelletje waar we nog tot laat in de avond op het terras konden dineren en aan een wijntje zaten
Onder: Stilte voor de storm. Samen met zoon Vincent lanceerden we hierna Sophie en Thijs voor diverse salto’s achter,- en voorover
Onder: Thijs zweeft tijdens een achterwaartse salto in de lucht
Onder: Hier wordt Sophie door haar vader Vincent in een achterover salto geworpen
Onder: Sophie voorover. Aan dit soort foto’s werken de kids graag mee.
In Angera – aan het lago Maggiore – op visite bij de Volendammer piloot Jack Tol
Onderweg van Venetie naar het huis van Jack Tol in Angera, gingen mijn gedachten terug naar 1990 toen ik – zelf nog maar net gebrevetteerd – gebeld werd door de 21 jarige zoon van mijn nicht Gaar Bot, Jack, of ie ook ’s mee mocht vliegen. In Volendam was ie toen al “Jack Piloot”, omdat ie nooit ergens anders over kon praten. Het vliegvirus had Jack volkomen in z’n greep, en van het ene (vliegbrevet) kwam het andere. Ik prijs me gelukkig dat ik een paar jaar later, z’n vlieginstructeur was tijdens het praktijkgedeelte van z’n opleiding tot beroepsvlieger. “Jack wordt een hele goeie”, dat heb ik altijd geweten.
We rijden nu langs Milaan, waar grote verkeersstromen richting Malpensa – het grote internationale vliegveld van deze wereldstad -, het beeld bepalen; en daar in het hart van deze mondaine metropool “where it all happens” speelt dat “palingboertje” uit Volendam nu een hoofdrol. Als gezagvoerder op een Airbus A319 van het Britse Easyjet vliegt Jack dagelijks vanuit Milaan met zijn bemanning en 156 passagiers naar verschillende bestemmingen in heel Europa. Daaraan denkend en kijkend naar de bedrijvigheid van die wereldstad om me heen voelde ik me als Volendammer beretrots op alles wat Jack gepresteerd heeft, en trots omdat ik ooit een van zijn instructeurs mocht zijn. Eerlijk gezegd ook een beetje jaloers, omdat ik in de auto zat en niet op Jack z’n plek in de cockpit van een Airbus.
Onder: Jack Tol (43) al 16 jaar verkeersvlieger. Nu even niet in functie; even niet in zijn Easyjet uniform, dat hij al 10 jaar met plezier draagt. De 6 jaren daarvoor vloog hij voor Farn Air een Zwitsers bedrijf dat in Rotterdam gevestigd was, op meerdere types waaronder de Cheeftain, de F27 en de Airbus A300
Onder: Jack en mijn vrouw Mary afgelopen dagen aan het ontbijt in de tuin van het nieuwe huis in Angera dat de Tolletjes daar een paar jaar geleden hebben gekocht. Een riante woning in dit rustieke stadje aan het Lago Maggiore, op ruim een half uur rijden van het vliegveld van Milaan. Wat een weelde ! Verkeersvlieger zijn is fantastisch; consequentie is natuurlijk dat je er soms een tijdje voor in het buitenland moet werken en wonen. Zo woonde Jack 1 jaar in Duitsland, 5 jaar in Engeland en nu alweer 4 jaar in Italie. Het gezin van Jack woont in Nederland zodat Jack’s vrouw en kids dicht bij hun familie kunnen zijn als Jack voor zijn werk in Italie is.
Onder: Het stadje Angera gezien vanaf het Lago Maggiore. Hier woont Jack Tol gemiddeld 15 dagen per maand, en tijdens vakanties wordt de eigen woning door het hele gezin bewoond. Dit is lang geen straf vrienden…. wij hebben dat nu ervaren.
Onder: Samen met een paar collega captains van Easyjet die hier ook in de buurt wonen, schafte Jack deze boot aan waarmee hij naast fietsen zijn vrije tijd kan vullen, en waarmee wij een heerlijke vaardag op het Lago Maggiore beleefden.
Onder: Een van de eilandjes die we daarbij in het rustige maar prachtige Lago Magiore tegenkwamen
Onder: Nog een bijzonder idyllisch eilandje onderweg.
Onder: We leggen aan in een plaatsje aan het meer om een lunch te gebruiken. Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen.
Onder: Jack tipte ons om tijdens zijn afwezigheid in dit restaurant in Angera te eten op het buiten terras. Het was er ongekend druk, de waanzinnig lekkere pizza’s die hier door bijna iedereen besteld werden kosten 6,5 euro. En dat aan zo’n mooi meer ……..
Onder: Vanaf het terras hadden we dit uitzicht op het stadje Arona aan de overkant van het meer
Onder: Wij sliepen in het huis van Jack, die steeds s’ nachts om 12 a 1 uur na zijn vluchten thuis kwam. We gebruikten dan s’ morgens het ontbijt samen met Jack die s’ middags rond 4 uur weer naar het vliegveld vertrok voor zn volgende 2 a 4 vluchten. Bijvoorbeeld toen wij er waren heen en weer van Milaan naar Ibiza en dan nog even naar Palermo op Sicilie. Of een op en neertje naar Lissabon. Wat een boeiende wereld trouwens !!
Onder: In de trein zittend na een een rondvaart met de Lago Magiore Expres: per boot en trein rond het meer, moest ik weer denken aan “captain Jack” die toen wij vertrokken zoals elke dag met grote precisie zichzelf aan het configureren was voor zijn komende vlucht. Wassen strijken etc. In de vliegerij is attitude vaak belangrijker dan altitude. Zelfs aan de doordachte wijze waarop Jack zijn overhemd strijkt zie je dat hij DE juiste mentaliteit heeft om een goed vlieger te zijn; general manager van een vliegend circus.
Zo af en toe ben ik – nota bene als vrolijk door het leven stappende en wereldreizende pensionado – toch wel een beetje jaloers op Jack met zo’n uitermate fascinerende baan. Wie heeft er niet als kleine jongen of meisje wel eens van gedroomd ooit nog eens verkeersvlieger te worden. Een interessante en buitengewoon boeiende wereld. En wat je allemaal nog meer meemaakt, zoals wat bv afgelopen week Jack en zijn Deense co-pilot beleefden tijdens de eind nadering op het feesteiland Ibiza.
Juist voor het landen wordt daar laag over een strand gevlogen. Tijdens de laatste landing daar stonden 20 mooie naakte meiden wild op het strand dansend de cockpit bemanning uit te dagen. De landing is goed verlopen trouwens. Wij danken Jack voor de enorme gastvrijheid die we bij hem genoten, en wensen hem nog many happy landings.