Slideshow reis door India en Nepal
Sinds we thuis zijn ben ik druk in de weer met de selectie, archivering en bewerking van de meer dan 5000 foto’s die ik tijdens onze reis door het fascinerende India en Nepal maakte. Het selecteren van de 500 a 600 mooiste foto’s neemt daarbij eigenlijk de meeste tijd in beslag (weken), maar is wel een leuke bezigheid, want je beleeft de reis dan bijna weer opnieuw. Van onze reizen maak ik de laatste jaren dmv van deze fotoselectie en een aantal korte HD filmpjes die ik tussen het fotograferen door met mijn fotocamera maakte, een slide show met muziek en ondertiteling etc, met behulp van Final Cut Pro software. Wederom een arbeidsintensief monniken werk, dat uiteindelijk echter meer dan alle moeite waard blijkt te zijn. Met Quicktime, Window Media Player etc etc kunnen deze bestanden dan eenvoudig op een PC, laptop, i pad, i phone of TV afgespeeld worden in HD kwaliteit
Rock and R’all Stars
Deze en vorige week stonden ook in het teken van de repetities met de ” Rock and R’alll Stars”; vooral thuis op mijn kantoor zit ik vele uren te zwoegen om mijn vingers weer soepel te krijgen. Ook maakten we deze week een fotosessie bij de Wisseloord Studio’s in Hilversum. Er is een eerste try out gepland voor muziek vrienden en kennissen op 6 mrt in de Wisseloord Studio’s , en daarna nog een publiek toegankelijke try out in het theater in Vlaardingen op 15 mrt a.s. Hiervoor zijn nog kaarten verkrijgbaar.
Onder: De 8 -koppige “Rock ’n R’all Stars” deze week gefotografeerd achter het Wisseloord complex, op de plek waar we vroeger met BZN paling rookten als er weer een CD klaar was. Wie had ooit gedacht dat ik hier, op deze “gewijde plek” zoveel jaar later nog eens met dit illustere gezelschap zou poseren. Vlnr: Jan Tuijp (BZN bassist), Jacques Kloes (Dizzy Mans Band zanger) Jan Rietman ( Pianist LTE , en NCRV radio en TV presentator) Albert Deinum ( gitarist en jonkie vd club) Ton op ’t Hof (studio drummer en slagwerker bij o.a Andre Hazes Band e.v.a ) Marga Bult (zangeres van o.a meiden groep Babe) Dany Lademachter (gitarist bij o.a Wild Romance en Herman Brood) Jan Kooper (saxofonist bij grote orkesten o.a Doe Maar ) 
We vervolgen onze reis door Nepal
Ook het deel v/d reis door Nepal verloopt voorspoedig; volgens onze gids Micha kunnen we in het hygiënischer Nepal wel weer wat vlees en rivier vis gaan proberen te eten, maar iedereen is op zijn hoede, en wacht nog een straatje. Ondanks de enorme voorzorgsmaatregelen die we al vanaf het begin v/d reis hebben genomen, – zoals geen vlees en vis, en steeds handen wassen en desinfecteren – zijn er toch wat buik en darmklachten in het peleton geslopen; gelukkig hebben wij nergens last van. Bovendien is het vegetarische eten ook hier in Nepal voortreffelijk, en zeer veelzijdig. De weergoden blijven ons goed gezind; geen wolkje aan de lucht bij een – overdag – heerlijke temperatuur van zo’n 25 graden.
Onder: We vertrekken vroeg uit Chitwan, waar we het geweldig naar onze zin hadden. Iedereen had er nog wel een paar dagen willen blijven. Maar The Show Must Go On, dus vertrekken we net als elke dag in de vroege ochtendmist op weg naar Pokhara. Het zonnetje zal niet lang op zich laten wachten, zoals al op de foto, vanuit de rijdende bus gemaakt, te zien is. 
Onder: We hebben ons tijdens alle busreizen geen seconde verveeld; het complete dagelijkse leven in Nepal – net als in India – speelt zich af op en langs de wegen en straten waar we langs en doorheen rijden. Je komt ogen – en camera’s – in dit vreemde circus te kort.
Onder: Voor dit gezinnetje is de dag op het stoepje voor hun huisje ook net begonnen. De dochter is nog met haar ochtend toilet bezig, de naaimachine staat al weer klaar.
Onder: Vanachter het raam van de bus kan ik ongegeneerd overal foto’s van maken. Dit onderstaande gezellige tafereeltje met meisje v/d foto hierboven, zou ik waarschijnlijk niet gemaakt kunnen hebben als we niet in de bus gezeten hadden; toen ze mij in de gaten kreeg waren we al weer weg.
Onder: We beginnen tijdens de rit naar centraal Nepal af en toe een glimp op te vangen van de hoogste bergen v/d wereld, die in het Noorden van Nepal aan de grens van China en Tibet liggen. Nepal begint zich als een prachtig land aan ons te presenteren.
Onder: Onze gids ontdekt een aantal gieren buiten; hij stopt de bus zodat we een paar mooie platen kunnen schieten.
Onder: Deze vliegende gier had ik al voor de stop gemaakt.
Onder: Wat een prachtdieren met hun kale nekken, die er overigens voor dienen om diep in dode karkassen te kunnen vreten.
Onder: Tijdens een fotostop in een dorpje kwamen we langs een school, waar ook deze pingpong tafel stond; de meisjes die hem gebruiken hebben er een paar stenen op neergelegd die als netje moeten dienen.
Onder: Het valt ons op dat er veel mensen in het veld of op straat voor hun huis liggen te slapen, zoals deze man midden in een akker; wij zouden er toch even heen lopen om te kijken of…… maar in Nepal kijkt niemand hier van op.
Onder: In een veldje naast de woning liggen moeder en kind te ronken….
Onder: Het is schering en inslag; ook hier weer “scheef slapers”.
Onder: Dit plaatje kennen we van veel arme landen, maar het is hier echt gemeengoed om zo per bus te reizen. Die “stadspoorten” maken het er trouwens niet veiliger op voor de dak verstekelingen. Even verderop zagen we een te hoog opgeladen vrachtwagen die zich onder zo’n poort had vastgereden.
Onder: Allerlei fel gekleurde gewassen zoals het gele mosterdzaad geven een extra glans aan het mooie Nepalese landschap
Onder: Dit zijn de bekende smalle “Dangerous Roads” langs steile afgronden, naar Pokhara, maar gelukkig hebben we geen bange types in de bus die aan de andere kant v/d bus willen zitten. Die struisvogelpolitiek haalt toch niets uit; als de bus gaat , gaat ie helemaal, denk ik dan maar.
Onder: In de buurt van Pokhara bezoeken we eerst een beroemd Budha klooster op een berg, daar maakte ik deze unieke foto. We zien daar een man met een halve boomstam op zijn rug naar boven kruipen. Waarom is deze foto zo uniek ? Omdat je dit mannen nooit ziet doen; het is hier eigenlijk vrouwenwerk.
Onder: De Budha tempel bovenop de berg, een indrukwekkend mooi gebouw, jammer van de Pepsi reclame links aan de gevel, maar ja ook bij Budha moet er rook uit de pijp komen , nietwaar?
Onder: Binnen zaten op een zoldertje deze nog vrij jonge monniken te mediteren. Ze herhalen steeds dezelfde spirituele zinnetjes waardoor ze high worden, na een aantal keren beginnen er dan een paar op trommels te slaan en op allerlei blaasinstrumenten te blazen, niet spelen dus, maar willekeurig blazen. Hierbij zijn ook lange waldhoorns, die je in Oostenrijk wel eens ziet. Er wordt een kakkefonie van jungle geluiden geproduceerd, die na een minuutje weer ophoudt, waarna het hele gereutel weer opnieuw begint; men schijnt dit wel uren achter elkaar vol te kunnen houden. Wel high natuurlijk….. dat kan ook niet anders.
Onder: Buiten de tempel zagen we de gebruikelijke Budha beelden, deze keer in een overdekte nis. Er schijnt bladgoud op te zitten. Bij de geboorteplek van Budha haalde onze gids wat bladgoud van de muur, en plakte dit op onze voorhoofden.Mary en ik hebben ons zo verkregen bladgoud bewaard voor donkere dagen.
Onder: We kwamen aan in ons prachtige hotel in Pokhara; ik vermeld dit maar even om eventuele gegadigden voor een Nepal trip i.v.m de armoedige / onhygiënische omstandigheden niet af te schrikken; de hotels waar we zaten waren perfect. Ook bij dit hotel een mooi zwembad voor de liefhebber.
Onder: Het hotelgebouw; let op de balkonnetjes waarop wij s’ morgens vroeg om 7 uur foto’s maakten van de dan net in het ochtendgloren opdoemende sneeuw bergen
Onder: Het was weer mooi geweest, met een koude Everest bier en een rood Himalaya wijntje gaat het diner er bruisend in, in Pokhara. Proost !
Onder: Als we opstaan hebben we vanaf bovengenoemde hotelbalkonnetjes dit prachtige uitzicht op de door de lage ochtendzon beschenen Anna Purna Range, de voorloper van het Himalaya massief. De berg waar we nu tegen aan kijken is de Fish Tail de heilige berg die overal in Nepal wordt vereerd en op afbeeldingen te zien is . Deze berg mag nooit beklommen worden vanwege de heilige status.
Onder: We maken in de vroege ochtend een wandeling die eerst een uurtje omhoog gaat.
Onder: Tijdens deze wandeling ontmoeten we mannen die geheel conform de Nepalese klederdracht deze messen op hun kont dragen. Toch wel een beetje vreemd gezicht vonden wij….. en bloedlink !!
Onder: Op een lokaal marktje tijdens onze wandeling zagen we deze inheemse Nepalese vrouwen; ze verkopen alles wat los en vast zit. Maar geef toe, ze zien er heel betrouwbaar uit, daar zal je toch niet bij hoeven afdingen ??
Onder: Bovenop de berg wees onze gids Micha ons op dit mooie vergezicht… jammer genoeg was het nog een beetje heiig
Onder: Op het dalende deel v/d wandeling was dit meer te zien; we zouden er een kano tochtje op maken.
Onder: Peter en Ria uit Bussum, onze reisgenoten , met daarachter Micha onze Nederlandse reisleider in de kano, die met handkracht werd aangedreven, net zoals die van ons…… door een vrouw.
Onder: We hebben zowel in India als in Nepal heel veel prachtige bloemen gezien, waaronder veel voor ons onbekende soorten
Onder: Ook in de buurt van Pokhara wast men zich in de nabije rivier. Kleding, afwas en brommer gaan in een moeite door natuurlijk.
Onder: Hier wassen de dames hun kleding in een stroompje dat door een dorpje loopt….waarom ook niet?
Vrouwen doen het werk !
Westerse vrouwen, tel jullie zegeningen, en besef in wat voor paradijs je hier in het vrije westen leeft, als je naar onderstaande foto’s kijkt.
Onder: Het zijn overal vrouwen die het werk doen. Ook het zware werk, ook in de bouw !! Linksboven een vrouwtje dat een zware last op haar rug draagt in de stad, terwijl mannen op een bankje lachend toekijken. Rechtsboven zijn vrouwen een muurtje aan het voegen; links beneden zien we oppervrouwen op een bouwwerk en rechts een “draag ezelin”.
Wat doen de mannen?
Onder: Het is ons al vaker opgevallen – in Aziatische landen – dat mannen het kalmpjes aan doen, ook in Nepal is dit het geval. Zoals hieronder zie je op veel plaatsten clubjes mannen praten over het weer of zo… (misschien wel over vrouwen?)
Onder: Bijna overal zie je hier de jongere mannen zich buiten op straat bezighouden met een soort sjoelspel.Wij hebben er ook eens aan meegedaan voor de aardigheid. Werkelijk op de gekste plaatsen zie je deze tafels buiten staan, meestal in gebruik !!
Onder: Streetlife in Pokhara, het bekende beeld.
Onder: Ook hier in Nepal in Pokhara deze opzichtig versierde vrachtwagens, net als in India
Onder: Op straat bij het meertje in Pokhara trad dit bandje op; op het accordeon achtige apparaat dat op de grond ligt wordt een soort van blaasbalg met de linkerhand steeds bewogen; er werd heel exotisch klinkende muziek mee gemaakt. Uiteraard heb ik er met mijn filmcamera opnames van gemaakt, zodat ik die muziek thuis voor mijn slide show kan gebruiken. Zo heb ik eens in Afrika een stukje inheemse muziek opgenomen en gebruikt op de eerste CD van Jan Smit. Er heeft zich – zoals ik verwachtte – nooit een oorspronkelijke componist gemeld.
Onder: We gaan vroeg op en rijden vandaag naar Kathmandu, onderweg zien we steeds de hoge sneeuwbergen op de achtergrond, vooral met het lage zonlicht is dit een mooi sfeervol en bijna onwerkelijk plaatje. Alsof die witte bergen achtergrond er tegen aan geplakt zit.
Onder: Tijdens een fotostop maakten ik het volgende plaatje.
Onder: Uit de rijdende bus scoorde ik dit tafereeltje. Ik heb nog nooit eerder tijdens het rijden of reizen zoveel goed gelukte foto’s gemaakt als deze keer; als de ruiten v/d bus schoon zijn en er is geen reflectie van jezelf in het raam (zwarte kleding dragen) en je een hoge ISO waarde kiest ISO 2500 of 3200 kan je met een snelle sluitertijd tegen bewegingsonscherpte, en een klein diafragma voor de grotere scherptediepte perfect fotograferen. De camera moet wel die kwaliteit hebben dat ISO 3200 geen ruis geeft.
Onder: Deze Nepalezen wonen tegen een bergwand aan; ze hebben zo geen last van overstromingen.
Onder: Tijdens een lunchpauze gemaakt vanaf ons terras
Onder: We rijden naar een hoger gelegen deel van Nepal; de bergen worden hoger en ruiger. De terrassen die je overal ziet zijn gemaakt om de gewassen op de berghellingen te kunnen irrigeren en er op te kunnen lopen. Er zijn ontzettend veel grote rivieren in Nepal – logisch als je onder het dak van de wereld zit – maar ze staan nu grotendeels droog.
Onder: Het leven op straat gaat ook hier z’n normale gangetje
Onder; In deze vallei zijn ook terrassen aangelegd om te kunnen irrigeren
Onder: Het moet toch een zeer zware klus zijn om die terrassen in de rotsachtige bergwanden uit te hakken vroegen wij ons in de bus af. Vermoedelijk veel vrouwen aan gewerkt !!
Onder: Een van de vele huisjes aan de kant v/d weg op het platteland waar de meeste Nepalezen wonen. Overigens is zo’n 60 a 70 % van de inwoners van Nepal alphabeet, zij kunnen lezen en schrijven. Dat is iets minder goed als in India waar 65 a 75 % kan lezen en schrijven. Overigens betekent dit dat er in India zo’n slordige 400 miljoen mensen niet kunnen lezen en schrijven.
Onder: Heel langzaam kruipt de bus tegen de berghellingen op. We genieten met volle teugen van de prachtige uitzichten.
Onder: Dan bereiken we Kathmandu Valley. Het woord zegt het al. Deze vallei is omgeven door een ring van hoge bergen.
Onder: We gaan meteen naar het beroemde Swayambhu Budha tempelcomplex boven op een hoog punt in de stad Kathmandu; het is hier alles goud wat er blinkt.
Onder: Maar tussen dat goud liggen en rollen her en der vele al dan niet verminkte bedelaars op straat bij elke tempel. Het is een aandoenlijk gezicht, je weet je er soms geen houding bij te geven. Normaal is de fooi 5 of 10 roepi ( 5 of 10 eurocent). Wij lopen altijd maar stoïcijns door en geven eigenlijk nooit wat aan bedelaars, het is gewoonweg onbegonnen werk. Het stopt niet meer, en als er een ziet dat je wat geeft komen er nog 20 op je af. Maar deze vrouw was nou net ff wat anders; “dit zal toch je moeder ’s wezen”, zei Mary droefgeestig, waarop we spontaan de knip trokken en bij wijze van uitzondering ons gehele bedelaarsbudget, poef, in een keer 7,5 euro – voor haar een maandinkomen – aan haar gaven. Ze keek ons verbaasd aan en keek even of ze naar de maan gelanceerd was. Het geld zit nog tussen haar vingers op onderstaande foto.
Onder: De Budha tempel hadden we snel bekeken, maar des te langer genoten we van het geweldige uitzicht op Kathmandu Valley
Onder: Het befaamde Durbar Square in het centrum van Kathmandu, een plaats waar veel Budha en Hindoe tempels bij elkaar gebouwd zijn
Onder: Een klein paleis waar de “Livin Godess of Kathmandu” regeert; ze laat zichzelf na 4 uur s’ middags af en toe bij het middelste raampje zien. Wie haar fotografeert gaat het gevang in. Deze levende Godin (ze is nu 7 jaar) die door de gehele natie op handen gedragen wordt, wordt na een zeer strenge selectieprocedure op haar 3de of 4de levensjaar al gekozen. Als ze bloed verliest door een verwonding of door menstruatie is ze Godin af. Jammer dan, want ze (de familie) krijgt er 60 US dollar per maand voor. Om maar niet gewond te raken komt ze nooit buiten dit gebouw. Na een paar minuten wachten zagen we haar voor de dag komen; heel zielig, haar lichaamstaal sprak boekdelen. Onze groep was geschokt; kindermishandeling was nog de zachtste term die er voor gebruikt werd. S’ lands wijs s’ lands eer, zeggen sommigen, an me hoela…..
Onder: Een willekeurige winkelstraat in Kathmandu; de elektriciteitskabels hangen ook hier op de stoepen.
Onder: Ons hotel in Kathmandu; een voormalig paleis. Een genoegen om hierin te verblijven.
Onder: De ontbijtzaal straalt nog helemaal een paleisachtige sfeer uit
Mount Everest
Van de 14 hoogste bergen ter wereld boven 8000 meter hoog liggen er 8 in Nepal, waarvan de Mount Everest met 8848 meter de hoogste is. Er zijn in middels meer dan 6000 klimmers die de top hebben bereikt en ongeveer 400 ongelukkigen lieten het leven bij het najagen van hun ultieme uitdaging. Zij verloren de strijd van dit geweldige natuurfenomeen.
Onder: Tja, en daarvoor waren we dus naar Nepal gekomen. Een rondvlucht langs de Mount Everest en omringende bergen.Een droom komt uit. Een van de absolute highlights van onze trip naar India /Nepal.We gingen al vroeg uit de veren naar het domestic Airport van Kathmandu vanwaaruit de Mountain Flights worden uitgevoerd; er was enige vertraging i.v.m nevel en lichte wolken sluiers rond de top van Everest. We knepen hem als een ouwe dief, want deze kans komt niet snel meer. Het is niet overigens niet zomaar even een fun flight, want er wordt in een drukcabine gevlogen naar zo’n 24.000 ft met een Jetstream 41 met als registratie 9N-AHY. Het verlossende woord kwam: we konden gaan. De gelukkigen die deze vlucht meemaakten vlnr: Axel en Kitty, Ko, Peter, Mary, Gerti, Ria, Louise, en Jan 
Onder: Deze mooie Nepalese stewardess vertelde ons en route met haar dunne piepstemmetje langs welke bergen we vlogen.
Onder: Iedereen had een window seat, maar de raampjes waren voor de fotografie jammer genoeg te smerig en te blauw. We mochten echter een voor een in de cockpit komen, om foto’ s te maken. Daar waren geen blauwe raampjes, en daarvandaan heb ik mijn mooiste plaatjes geschoten.
Onder: We naderen de Mount Everest die 8848 meter hoog is, tussen de wolken door is de linker piek (8848 mtr) te zien. Het is echt sensationeel om dit fenomeen met je eigen ogen te zien. Wat word je dan klein.
Onder: De rechtse hoge piek naast de Everest is de Lhotse 8516 mtr hoog
Onder: In het midden de bekende Melungtse van 7161 mtr
Onder: De Melungtse (7161 mtr) iets dichterbij. Hier zijn volgens de stewardess ook zeer veel klimmers vanaf gevallen.
Onder: De Cho -Oyo – de hoogste top in het midden – is 8201 meter hoog; iedereen in de cabine is zeer enthousiast en zoekt naar superlatieven om aan zijn of haar euforische gevoel uiting te geven.
Onder: De cockpit van de twee-motorige turboprop Jetstream 41 met registratie 9N-AHY; we vliegen hier met een snelheid van 175 kts IAS (+ 350 km/h) op kruishoogte 24.000 ft, ongeveer 7,5 km hoog, ruim langs,- en een km beneden de hoogste toppen. Kort na het maken van deze foto na een vlucht van ongeveer een uur werd de daling ingezet, en landden we weer veilig op Kathmandu Airport. Wat hebben we een highlight beleefd, om nooit weer te vergeten. En als ik door omstandigheden weer eens in Kathmandu kom ga ik de vlucht beslist weer over doen.
Onder: We bezoeken een atelier waar men Mandala’s mbv Thanka techniek maakt. Geweldige jonge kunstenaars die hier met kleine pennetjes mbv een loep schilderijtjes maken, of liever gezegd tekenen. Ze doen weken , soms maanden over een afbeelding.
Onder: Deze Mandala is ongeveer 35 x 35 cm groot; de kunstenaar heeft er 3 maanden aan gewerkt; hij werd aangeboden voor 395 euro (vraagprijs) Na een half uurtje afdingen schat ik zo’n 250 euro dat er voor betaald moet worden.
Onder: We bezochten het Durbar Square in Bakhtapur een plaatsje in de Kathmandu Valley. Hier zijn werkelijk schitterende dicht bij elkaar staande Budha en Hindoe tempelcomplexen aangelegd.
Onder: Een Hindoe tempel op Durbar Square Bakhtapur
Onder: Er zijn in India /Nepal veel religies met elk vele goden en reïncarnaties van die goden; het is gewoonweg niet bij te houden. Al die figuren worden verafgood en zijn als souveniers overal bij bosjes te koop. Duizenden van dit soort onderstaande poppetjes gemaakt van hout, koper, brons en marmer staan in elke souvenir winkel te wachten op een nieuwe eigenaar.
Onder: Geef mij deze poppetjes maar… Twee Nepalese vrouwen uit het centrum van Kathmandu; een oude en een jongere; allebei heel mooi.
Onder: Of deze twee…. een leven lang leven in Nepal gaat je niet in je kouwe kleren zitten aan het verschil tussen deze twee te zien.
Onder: Op een lokatie in Kathmandu worden we naar de grootste Budha Stupa ter wereld gebracht, waar we op een terrasje gezeten heerlijk mensen kunnen bekijken. Overigens waren we in Lantau nabij Hong Kong al eens wijs gemaakt de grootste Stupa ter wereld aanschouwd te hebben. Een zeurpiet die daarop let, met al die beelden
Onder: Ook in Kathmandu kent men de openbare lijkverbranding aan een lokale rivier. Dat er geen of bijna geen water in die rivier stond maakte het hele gebeuren voor ons Europeanen iets afstotelijker als in Varanasi
Onder: Terwijl op de kade de brandstapel wordt klaargemaakt, scheert de priester het hoofd van de oudste zoon van de overledene.
Onder: Gezamenlijk brengen zij daarna het lijk in oranje folie gewikkeld op de brandstapel; dit wordt drie keer rond de brandstapel gedraaid (er zijn 3 Hindoe goden) Daarna wordt er door de priester met een fakkel in de hand en de oudste zoon daar achteraan drie keer om het lijk gelopen waarna de zoon ergens bij de mond van de dode het vuur aansteekt.
Onder: Het gezicht van de overledene is duidelijk zichtbaar; er wordt vuur bij de mond van de dode gemaakt.
Onder: Heel cru vonden wij het moment dat na de verbranding, een brandmedewerker met een schop en een emmer water de resten van de dode zonder pardoes de – deels droge – rivier inschoof, om de volgende brandstapel weer te kunnen maken. Daar ga je dan…….
Onder: We vlogen terug naar Delhi in India waar we een aantal regeringsgebouwen bekeken. Bij de Arc de Triomph zagen we deze Indiase militairen op wacht staan. Dat zijn nog eens uniformen… Ik vraag me alleen af of deze mutsen wel handig zijn op het slagveld. Het zijn net schietschijven!
Onder: We maakten nog een een rit per fietstaxi door Old Delhi. Iedereen was hier wild enthousiast over. Een onbeschrijfelijk ritje, op je fiets zittend trekt het gekste circus op aarde aan je voorbij; de gekte ten top. Niet uit te leggen, je moet ook dit zelf meemaken.
Onder: Links is een modern boekdepot, dat zou ik wel eens willen zien.
Onder: We hebben gedurende onze gehele reis wolkje aan de lucht en geen spatje regen gehad: behalve toen we in Delhi aankwamen, en gek genoeg ook de laatste uren voordat we weer vertrokken. Maar daardoor konden we wel even zien hoe de stad er uit ziet als er water afgevoerd moet worden en het op de rioleringen aankomt. Zo als hieronder dus…. rioleringen werken niet.
We zijn inmiddels weer thuis ; het was een fantastische reis. India /Nepal is werkelijk uniek in de wereld. Het is de moeite waard om dit fascinerende spektakel te beleven, te zien, te horen, en vooral om het te ruiken. Wij zijn beslist niet voor de laatste keer in India geweest, want we hebben er nog maar een heel klein stukje van gezien. Wij gaan er zeker nog vaker heen. Onze eerste groepsreis is ons ook heel goed bevallen. Dat kwam door het gezellige gezelschap enerzijds, de reisbestemming, maar vooral ook door de deskundige en perfecte reisleiding. De reisleider wist heel veel van het land, maar ging niet met ons tot het gaatje; hij verschafte ons de broodnodige en meest nuttige informatie zonder jaartallen etc etc , en daar bleef het bij. We zijn niet een keer tijdens zijn verhalen in de bus in slaap gevallen, en dat heb je al gauw.
Wij zagen enorm op tegen de de traagheid van zo’n groep reizigers, ik heb dat jarenlang met BZN op pad meegemaakt. Ergerlijk. Door onze reisleider Micha werd dit probleem echter al getackeld voor het op kon treden. Hij regelde alles al van te voren, in de bus al, nog voor we uitgestapt waren was alles al door hem geregeld. Hoeveel koffie en hoeveel thee en wie wat wilde eten, wie gaat er mee op die excursie en wie niet. We hebben nooit ergens op moeten wachten of over hoeven discussiëren.
We hebben veel gezien; het had misschien even wat rustiger aan gekund, maar dat hebben we graag op de koop toe genomen. Wij zouden het zo weer over willen doen.