Chinese parels
We blijven onze ogen uitkijken in Beijing, waar volgens onze zeer ervaren gids Wieb zelfs de grasmatten groen gespoten worden als ze niet snel genoeg “mooi” zijn. De extreme warmte en hoge vochtigheidsgraad speelt ons nu toch wel heel erg parten, overal lopen we met flessen water, en zoeken we naar schaduw en een verkoelend briesje; vaak tevergeefs. Na elk uitstapje kunnen we onze kleding uitwringen. Wij hebben intussen al een lading laundry in het hotel laten wassen en strijken.
Overigens hebben we in sommige hotels door technische oorzaken en onderweg vaak geen mogelijkheid om op het internet te komen, waardoor de berichten langer op zich laten wachten dan ik zou willen..
Onder: Een zojuist geopende Pareloester.Tijdens ons verblijf in Beijing bezochten we een parelverwerkend bedrijf. Diverse dames van ons reisgezelschap besloten er toch een paar te kopen. Sommige producten waaronder parels zijn hier wel heel erg goedkoop.
Onder: Omdat men hier maar één kind mag hebben, worden die eenlingen als prinsen en prinsesjes behandeld, en zo zien ze er ook uit..
Onder: Baby’s, zoals dit jonge meisje, worden versierd door het haar in allerlei Kungfu vormen te knippen en te scheren. Wij als Hollanders moeten hier toch wel even aan wennen.
Onder: Een rit per fietstaxi door de Hutongs, de traditionele Chinese “achterbuurtjes” van Beijing. Dat “achterbuurtige” viel overigens wel mee, het was er schoon en heel netjes. Het blijft toch genant om in die moordende hitte in zo’n karretje naast zo’n ploeterende fietsboy te zitten….
Onder: Onderweg stapten we uit om even een kijkje te nemen in een van de traditionele oude Chinese woninkjes met binnenplaats. Hierin woont de gehele familie, waarbij de ouders eerst de kleine kinderen verzorgen en later de kinderen de ouders en grootouders. In het midden van het binnenplaatsje de belangrijke waterput.
Onder: In het midden van het oude Beijing beklommen we de Bell Tower, een toren die aan de bovenkant open is. Door middel van drumsolo’s die door de gaten naar buiten galmen, werden tijdseinen aan de bevolking afgegeven, zoals het openen en sluiten van de stadspoorten.
Onder: Het wordt tijd om Beijing te verlaten. We reizen per spoor van Beijing naar Luoyang.Het station in Beijing is gigantisch groot. Reizen per spoor is heel riant in China waar men overal werkt aan nieuwe wegen en spoorwegen. Alles is heel modern, ruim en praktisch opgezet, en alle treinen rijden exact op tijd.
Onder: De treinen tussen de grote steden zijn hogesnelheidslijnen die met ruim 300 km/h geruisloos over de spoorwegen zoeven. Het is een genot om in deze treinen met alle comfort van de wereld te reizen. Op een elektronisch mededelingenbord wordt van alles aangeven, zoals hier de snelheid en de buitentemperatuur.
Onder: Wat ons ook hier weer opviel, is dat alles zo super schoon is; nergens een papiertje of vuiltje op een perron, je kan er bij wijze van spreken van de grond eten.
Onder: We arriveren na 4 uur rijden vroeg in de avond in Luoyang een eeuwenoude stad aan de Gele Rivier, deze foto maakte ik in de buitenwijken met vele woonflats, door het voorruit van de bus die ons naar het hotel bracht. Deze rust is is slechts stilte voor de storm, want ook Luoyang heeft 8 miljoen inwoners, en bruist van binnen als een heksenketel
Onder: We zochten meteen een mooi restaurant op tegenover het hotel, waar we o.a deze heerlijke vis op ons bordje kregen.
Onder: Onze reisleider Wieb blijkt een neus voor gezellige plekjes in de meeste Chinese steden te hebben; hij wist nog een gezellige Beer Garden, op nog geen 5 minuten lopen van het hotel; we kregen hier grote gevulde 3 liter bier- ballonnen op tafel. Ze kregen ondanks de hitte s’ avonds van ruim boven de 30 graden geen tijd om warm te worden, vanwege de immense dorst van het gezelschap.
Onder: Dit soort landschap zien we uit de bus als we de volgende morgen op weg gaan naar de beroemde Shaolin Tempel. Een soort sportakademie waar de vechtsport Kunghfu centraal staat.
Onder: Op het terrein van het Kunghfu Tempel complex, waar tienduizenden studenten worden opgeleid komen we overal marcherende klassen met jongemannen tegen.
Onder: Op veel plaatsen wordt in de open lucht getraind. Deze jongens komen allemaal bij de politie, op scholen en in het leger terecht
Onder: Aan het eind van ons bezoek aan de Kunghfu school kregen we een demonstratie te zien van wat met de volkomen beheersing van lichaam en geest kan worden bereikt. Een van de leerlingen brak met zijn voorhoofd een stuk ijzer in tweeen. Een ander drukte een naald door een stuk glas heen en prikte daarmee een ballon lek. Wel verdomd handig als je dit allemaal kan natuurlijk…..
Onder: We liepen nog door het gehele tempelcomplex, waar ik nog vele fraaie plaatjes van kon maken.
Onder: Grenzend aan de tempel de tuin met 250 pagodes. Onder elke pagode ligt een monnik of andere geestelijke begraven. Het zijn geschenken van familieleden of bekenden van de dode monnik
Onder: Midden in Luoyang passeerden we het commandocentrum van de Chinese luchtmacht, waar deze vermoedelijk Russische Mig jetfighter staat uitgestald
Onder: Een brug op weg naar de Longmen grotten in de buurt van Luoyang. Het is opvallend van wat voor een sierlijke architectuur alle bruggen over de grote rivieren zijn.
Onder: Deze luchtfoto maakte ik vanaf een folder; een overzicht van de Longmen Grotten, waarin vanaf 500 a 600 jaar na Christus door Budha aanhangers uit dank of verering gaten of grotten werden gebeiteld. Hierin werd dan een Boedha beeld uitgehouwen en geplaatst
Onder: Het was echt bloedheet, en we moesten nogal wat trappen op en af. Het zweet gutste iedereen van het lijf, maar het was echt de moeite waard; je weet gewoonweg niet wat je ziet. Wat kan mensen bewegen om zulke onvoorstelbare inspanningen te leveren.
Onder: Deze foto maakte ik vanaf de grond; er waren zoals te zien kleine en grote Boedha’s in grote en kleine grotten verstopt. Als je daaronder in die hitte onder een boompje zit, likkend aan een waterijsje, begint het zweet je al uit te breken als je naar de trappen kijkt.
Onder: Foto vanaf de rivier uit bootje. De ruim 1 km die we onder en langs de grotten doorliepen hoefden we niet terug te lopen. God zij dank was er een bootje waarmee we het traject terug konden varen
Onder: Het station van Luoyang. Let eens op hoe schoon het ook tussen rails is !!! Aan het eind van de middag begaven we ons naar het treinstation van Luoyang, waar we de hogesnelheidslijn trein naar Xi An pakten. Dat “pakten” moet niet al te letterlijk worden genomen, want met de complete bepakking door de stad en door het station, het perron op en de trein in, is een hectische logistieke operatie.
Onder: Het platteland is een aaneenschakeling van dit soort huisjes. Opvallend is overigens dat elke vierkante meter die wij onderweg gezien hebben bebouwd is met allerlei gewassen
Onder: Het station van Xi’An, wat een design, wat een moderne architectuur, en wederom: wat is het schoon en netjes allemaal
Onder: Ook in de wereldstad XiAn met 10 miljoen inwoners worden de mega flatgebouwen de grond uit gestampt. China is echt “booming” economisch, qua infrastructuur en in vele andere opzichten. Hier is volgens onze Chinese gidsen een revolutie gaande die zijn weerga niet kent.
Onder: Bij het binnenkomen van ons hotel in Xi’An zag ik gelijk dat de Tourniquet draaideur gefabriceerd was door Boon Edam; het bedrijf van onze goede vrienden Erik, Hanneke en Niels Huber. Dat doet je dan toch wel even wat. Ik heb Erik en Hanneke meteen een sms je met foto gestuurd.
Onder: Wederom wist onze reisleider Wieb een leuk pleintje waar het gezellig was bij het Budweiser Bierfeest, met zelfs optredende artiesten. Het optredende zangeresje zong zo vals als een kraai, maar dat was nog niets vergeleken bij de zanger die daarna zijn kunsten mocht vertonen. Een kruising tussen de Volendammer misthoorn en een kapotte zaagmachine.
Onder: Bij dit soort theater gaat alles ver over de top in China, zoals hier voor de buhne een hele serie hinderlijke fonteinen was opgesteld. Het publiek vindt het overigens prachtig allemaal.
Onder: We liepen een voor een langs de eettentjes om wat uit te zoeken, maar geen van de aanwezige ambulante handelaren spreekt een woord Engels; probeer dan maar eens aan de weet te komen wat er aangeboden wordt. Wat je wel weet , is dat Chinezen alles eten wat beweegt en vliegt, inclusief honden en katten.We hadden een groot probleem….
Onder:Ook dit gerecht zagen we uitgestald liggen, het rook niet fris, en het vermoeden rees dat het hier gebakken ratten betrof, niet proberen dus.
Onder: Het werden heel uitgesproken gegrilde risicoloze kippenpoten, en gebakken nudels, door het ontbreken van vorken hier moest moesten de stokjes er aan te pas komen. ” In tijd van nood schil je aardappels met een bijl “, zei mijn vader dan altijd. 
Onder: Op de buhne ging de show door; wat halen sommige Chinezen toch een rare fratsen uit met elkaar.Wat moet je ermee??
Het wereldberoemde Terra Cotta Leger
Onder: Waar in 1994 een boer per toeval in een waterput het hoofd van een klei-figuur naar boven haalde, bleken zich 8000 klei soldaten en 10.000 wapens en rijtuigen enkele meters onder de grond te bevinden. Op die plek is nu in een hele serie hallen het 8ste wereldwonder te aanschouwen. Jullie zullen begrijpen dat op onderstaande foto een paar nep soldaten afgebeeld staan
Onder: Tweehonderd jaar voor Christus liet een jonge en hovaardige Keizer een compleet leger van klei vervaardigen waarmee hij in het hiernamaals zijn macht dacht te houden; alle rangen en standen waren in dit leger vertegenwoordigd, en ook wapens paarden en rijtuigen. Er zijn drie belangrijke opgravingen (Pits) gedaan: Pit 1,2 en 3 van 1994 t/m 1998 Op onderstaande foto legt onze Chinese gids Amy uit hoe we door de drie pits op de plattegrond gaan lopen.
Onder: De eerste opgraving; een 2200 jaar oud tafereel, waar we hier getuige van zijn. Hoe is t mogelijk. De soldaten stonden in rijen tussen aarden wallen waar houten balken overheen gelegd waren. In de loop der jaren werd door ander keizers de zaak verwoest en zijn de daken waaronder de soldaten stonden ingestort. Het is echt een vreemde gewaarwording om hier nu mee geconfronteerd te worden.
Onder: Dit is toch heel bizar…Hoe gek kunnen mensen worden??
Onder: De krijgers waren heel gedetailleerd gemaakt
Onder: Dit is wat de archeologen aantroffen. Een voor een hebben ze een groot aantal van de soldaten in elkaar gelijmd, maar men is nog niet klaar, zoals hieronder en op veel ander plaatsen. Er wordt nog steeds door vele archeologen aan gewerkt
Onder: Hier zien we een deel waar we op de ingestorte daken kijken, de klei soldaten liggen hier in brokstukken nog onder de lage delen
Onder: Deze koets vond men bij het graf van de Keizer, dat even verder was ingericht. Het is de koets , waar de geest van de Keizer werd in vervoerd. (zo wilde de keizer dat zien)
Onder: Overal worden hier huiden van wolven, beren en andere grote dieren verkocht. De overwegend materialistische Chinezen willen hier graag in gezien worden; het zijn dure jasjes en de drager is derhalve kapitaalkrachtig. In China tel je dan pas mee volgens onze gidsen
Onder: In een restaurant/theater in XiAn genoten we van een dumpling maaktijd met een muziekvoorstelling waarbij ook op traditionele wijze gedanst werd. Er waren 15 verschillende dumplings- vlees en vis gerechten in een soort deeghulsje verpakt, smullen maar,….op de kop v/d dumpling is het erin aanwezige dier geboetseerd.
Onder: Het was een technisch en artistiek perfecte voorstelling.
Onder: De gracieuze bewegingen maar ook de kleuren en de belichting brachten het publiek- maar ook ons – in vervoering
Onder: Denk hier een een zwoel Chinees muziekje bij en zwijmel maar weg vrienden….
Onder: De dames dansten in een perfecte harmonie, tot in de kleinste details; alle zijden sjaals bewogen op het ritme van golven zo leek het, alsof ze aan elkaar vast zaten.
Onder: Mooi……
Onder: De laatste dans. Hier klonk een terecht groot applaus.
Onder: De keizer en een van zijn vrouwen bedanken de dansers en de muzikanten
