Waarde vrienden,
Vanuit San Christobal in Mexico reden we naar Panajachel in Guatamala. Dit is een land in Centraal Amerika dat 2,5 keer zo groot is als Nederland met 16 miljoen inwoners. Het was van de 4de tot de 11de eeuw het kerngebied van de Mayabeschaving. Na 800 ging het snel bergafwaarts met deze civilisatie. Door oorlogen, droogte en opstanden verlieten de meeste Mayabewoners toen de Maya steden en vluchtten het platteland in.
Bendes die spijkermatten voor de auto gooien
Tijdens onze voorbereiding voor deze reis vernamen we dat in Guatemala bendes actief zijn, die spijkermatten voor de auto gooien en je geld afpersen om door te mogen rijden. Dat was voor ons de reden om deze trip niet met z’n tweeën in een huurauto te doen, maar ons voor deze reis in Mexico al aan te sluiten bij een groepsreis. In Guatamala waar deze bendes volgens de reisleider inderdaad opereren kwamen wij ze niet tegen, echter wel in Mexico. Net voor San Christobal werden we in een klein bergdorpje gedwongen te stoppen en geld te betalen om door te mogen. We mochten absoluut geen foto’s maken van de daders, dat zou ons duur komen te staan….
We hadden nog geluk, want volgens onze reisleiding komt deze struikroverij daar op vele plaatsen voor en soms moet je ondanks betaling soms wel 5 uur wachten. De daders willen op die manier niet alleen de toeristen geld aftroggelen, maar ook de autoriteiten onder druk zetten om gunsten af te dwingen. Het is bekend waar dit voorkomt en toch laten de autoriteiten dit toe. Onvoorstelbaar ! Eigenlijk is dit een pure vorm van anarchie in een zogenaamde rechtsstaat.
Als we s’ morgens vroeg vertrekken naar Guatamala, hangt er boven alle bergdorpjes een dikke grijsblauwe wolk; overal wordt op de hoger gelegen koelere plaatsen s’ nachts met hout de kachel gestookt. We zagen dit al in vele werelddelen. Lang leve de CO2 !
De mensen wonen in allerlei soorten woninkjes van plaggenhutten tot kleine schuurtjes
We verlaten de Mexicaanse bus en gaan lopend met onze bagage door de grens met Guatamala. In een pick up gepropt, rijden we door het niemandsland waar een vrijhandels zone is met vele winkeltjes.
In deze vrijhandelszone zien we deze billboard met reclame voor spijkerbroeken. Opvallend is de in deze landen populaire toch wel heel sterk geaccentueerde derrière, of op z’n Hollands gezegd: “dikke reet”
Ook in Guatemala wonen veel mensen langs de wegen in povere hutjes in kleine bergdorpjes , Vanuit de bus kan ik door de geopende ramen mooi foto’s maken van het dagelijkse leven dat zich grotendeels voor de huisjes afspeelt
Tussen het ophangen van de was door, wordt door deze indianen vrouw het kind even omhoog getrokken
Ruime woning met haardhout, en metalen omheining
Woning met bijgebouwtje
Flatwoningen met gemeenschappelijke overdekte buitenkeuken.
Er is veel armoede in Guatamala, een van de weinige bronnen van inkomsten is het verbouwen van suikerriet, dat hier voor op de foto staat te drogen
Wat een plek om je was te drogen, tja, wasdrogers zijn hier niet…
Dit zie je overal, voor de woning worden de vruchten van eigen bodem door moeder de vrouw of de gehele familie aan de man gebracht
Dit is in de hoofdstad van Guatemala, Guatemala City. je mag hier niet parkeren, maar wel zitten natuurlijk
De versierde en fel gekleurde bussen. Een van de mooiste folkloristische dingen in Guatamala. Ze rijden overal…en zijn voorzien van veel heel veel bling bling
Bijna alle autoriteiten of daarvan afgeleide personen in functie lopen hier met een automatisch wapen rond. Zelfs deze verkeerspolitie lijkt wel een Rambo
De volgende ochtend varen we vanuit Panajachel over het Attitlan meer naar het indianen dorpje Santiago Attitlan; er liggen inheemse uit boomstammen vervaardigde kano’s aan de kade
We ontmoetten meteen na aankomst een heer die zegt burgemeester van het eiland te zijn. Of de dame rechts zijn vrouw is weet niemand. Ze hebben wel een ding met elkaar gemeen….
Ik heb mijn wagen vol geladen, vol met jonge wijven….
Maar even laten wij wij ook aan de beurt vrienden, we gaan in de pick up voor een bezoek aan een heilige.
Op weg naar de heilige Maximom zien we in de rivier vrouwen de was doen.
DE HEILIGE MAXIMOM
We rijden naar een achterbuurtje in Santiago de Attitlan waar we door kleine steegjes in een heel klein bouwvallig huisje de heilige Maximom mogen zien en tegen betaling fotograferen. Deze foto maakte ik vanuit het huisje waar de heilige dit jaar woont..
De ludieke pop in het midden is de heiige Maximom, om hem heen zijn bewakers. Dit is de echte god voor de indianen hier. Hij woont elk jaar bij een andere broederschap, waarvan er 11 zijn op het eiland. Hij krijgt af en toe een brandende sigaret in zijn mond gedrukt, en of dit nog niet genoeg is, wordt er ook drank (dure rum) in zijn mond gegoten !!!!! En dit is echt een serieuze zaak vrienden… spot er niet mee, want je komt het eiland niet meer af.
Nog maar net bij gekomen van Maximom zagen we dit oplaad partijtje. Let eens op hoeveel mensen hierbij betrokken zijn…
Deze vrouw rolde heel vakkundig een soort tape om haar hoofd, die haar hoed vormde
Drie indianen op een rijtje
Twee indianen op een rijtje, waarvan een in de traditionele klederdracht
Dit zie je nog veel overal in de wereld en wij maar klagen als een keer de stroom uitvalt
De tuk tuk is HET openbare vervoermiddel in Guatemala.
Deze indianen vrouwen staan klaar met hun kippen om die in de kerk te gaan offeren
Net als in Afrika worden ook hier door de vrouwen de boodschappen en/of de koopwaar op het hoofd gedragen
Alle indianen vrouwen lopen in de originele klederdracht van de plaats waar ze wonen zoals op deze foto goed te zien is. Hier staan ze bij een verkoper van geweven doeken
We vertrekken weer van het eiland en zien nog deze lokale visserman
De auto is alleen voor een enkeling weggelegd hier. Het is dan ook een afgod, wat goed te zien is bij de autoshops in de winkelstraatjes in de dorpjes.
Antigua
We arriveren in de koloniale stad Antigua, met hier de beroemde boog. Hij was gemaakt als verbinding tussen de twee delen van een nonnenklooster aan weerszijden van de straat. De nonnen mochten tijdens het oversteken niet gezien worden…
Vanaf het dakterras van het hotel in Antigua zien we de actieve vulkanen om ons heen.
Deze vulkaan is zeer actief, om de twee a drie minuten stoot ie met grote kracht een rookwolk uit…De vulkanen hier bereiken soms een hoogte van 4000 meter
Let eens op de tanden (links zilver en rechts goud) van deze vrolijke indiaanse dames in Antigua.
Uiteraard lopen we in Antigua even naar het busstation, waar het werkelijk wemelt van de fel gekleurde bussen.
Elke bus is op een geheel aparte manier geschilderd, je ziet de meest fantastische designs voorbij komen, en de chauffeurs zijn er beretrots op, als ze even tijd hebben wordt de bus gewassen
Het is een lust voor het oog om hier even rond te struinen. Dit zou toch ook wel wat voor ons land zijn denk ik. Misschien dat dit de gezichten van al die slaperige busreizigers eens wat zou opvrolijken..
De binnenplaats van de kerk in Antigua, waar veel van de pracht van de architectonische koloniale schoonheden achter de buitenmuren verscholen is
Het centrale vierkante plein van Antigua is net als in alle koloniale Spaanse steden echt heel gezellig. Let ook op de prachtige koloniale gebouwen uit de 16de eeuw
Het is hier altijd druk, elk uur van de dag, de bomen verzorgen wat schaduw, waaronder je op een bankje gezeten heerlijk van je leven kan genieten…
Deze versteende dame is kwistig met haar “moedermelk”
Ook de cactus mag hier niet ontbreken natuurlijk
Mary staat hier tussen de resten van de beroemde in 1793 door een zware aardbeving verwoeste kathedraal van Antigua
Het beroemde Hotel Santo Domingo in Antigua was vroeger een klooster, wij aten er in het bijbehorende restaurant gegrilde zalm, heerlijk !!
We gaan de grens over van Guatamala naar Honduras. Het is trouwens net als de laatste dagen constant heel heet, temperaturen van 31 a 33 graden Celsius. Wat minder zou prettig zijn.
In Honduras rijden we naar de ruïnes van Copan, bij het betrden van de jungle waarin de ruïnes liggen zien we deze papegaaien in de boom
Slechts 15 a 20 % van de Maya ruïnes hier zijn uitgegraven; de heuvels die je links en rechts om je heen ziet en waar wij hier tussen door lopen, bevatten ook Maya bouwwerken
Een tempel die gebouwd is tussen 700 en 800 na Chr.
De koninklijke paleizen lagen iets lager, in dit geval om stromend water te hebben, dat van boven kwam.
Dit is origineel Maya kunst uit 800 na Christus. Voor het eerst zijn wapens te zien, die door Maya koningen gehanteerd worden. Het einde van het Maya tijdperk is nabij.
De arena waar grote publieke bijeenkomsten waren en waar ook het balspel werd beoefend
Het uitzicht vanaf een van de tempels in Copan
Hier staan de mooist bewaard gebleven Stela’s, godsbeelden waarvoor geofferd kon worden op een stenen plateau voor het beeld
De blackbird laat zich niet vaak zien, maar hier is ie dan…
We rijden door Honduras en zien weer veel huisvlijt en vruchten die voor de woning langs de wegen te koop zijn.
Ook weer zo’n huiselijk tafereeltje in Honduras dat ik vanuit de rijdende bus kon fotograferen
Het is zondag, veel gezinnen trekken naar de rivieren om daar heerlijk te zwemmen… de auto wordt ook meteen gewassen
Vanuit Honduras komen we aan in Rio Dulce, waar we met een bootje naar een eilandje varen, waar ons hotel is gesitueerd. We zijn weer terug in Guatamala.