Vanuit Jasper reden we weer de Icefield Parkway op om nu naar Banff, onze laatste bestemming, te rijden. Op deze beroemde route, niet ver van Jasper zijn de “Athabasca Falls” te bewonderen. Daar maakten we natuurlijk even een stop voor.

De Athabasca Falls even buiten Jasper aan de Icefield Parkway; het is bewonderenswaardig hoe de autoriteiten dit woeste natuurspektakel toegankelijk hebben gemaakt voor het publiek, zonder al te veel afbreuk te doen aan de puurheid van de natuur. Met woeste kracht slaat het water hier door de rotsen. Let wel: we zijn in de Rockies vrienden, alles is hier extreem, het is bepaald niet de Veluwe …

Overal knallen boomstammen en rotsbrokken door de Canyon. Opvallend hierbij is dat niets wordt opgeruimd hebben, het blijft puur…
HET GROTE GEVAAR VOOR TE ENTHOUSIASTE FOTOGRAFEN
Van onderstaand gevaarlijke omstandigheid heb ik uit eigen ervaring wel nachtmerries gehad.

Toen ik dit zag bij de Athabasca falls, brak het klamme zweet mij uit. De man (linkse foto) beseft niet dat hij elk moment in de canyon onder hem kan storten. Op de uitgezoomde foto rechts, zie je de man boven aan de foto. In Australië en in Nieuw Zeeland heb ik bij nader inzien ook een paar keer op een dergelijke overhangende rotsplaat foto’s gemaakt (zag ik later pas) je voelt je veilig maar je bent in acuut levensgevaar.
LAKE LOUISE de meest gefotografeerde plek in de Canadese Rocky Mountains
Het was intussen heel heiig en bijna zelfs mistig geworden. Doodzonde, je wereldje wordt erg klein. Even later hoorden we van omstanders, dat het rook was van bosbranden in de staat Washington. Het werd zelfs het gesprek van de dag, op TV en in de krant; iedereen had het over de smoke…. en inmiddels was de hele provincie Alberta inclusief Calgary in een dichte blauwe nevel gehuld. In die omstandigheden reden we de afslag naar Lake Louise in, een absolute fotografische must was ons verzekerd.

Dit is de “mooiste” foto die ik maakte van Lake Louise. De meest gefotografeerde plek in de Canadese Rocky Mountains. De rook gooit hier natuurlijk letterlijk en figuurlijk roet in het eten.. In het witte V-achtige stuk zie je normaal gesproken een gletsjer naar beneden komen. We besloten om hier als de rook was opgetrokken weer terug te gaan

Deze twee Canadese tortelduifjes uit Toronto waren een foto aan het maken in het meer toen wij langs liepen. Hun camera-batterij was leeg, ze vroegen mij een foto te maken, en die naar hen op te sturen..

De dames waren heel blij met hun foto’s mailden ze mij later terug, zo werd het toch nog leuk bij Lake Louise

Deze Indiaan, volgens de informatieborden naast hem, hier geboren en getogen, stond op de fotogeniekste plek voor Lake Louise met het meer en de gletsjer in de rook op de achtergrond. Tegen betaling kon je er mee op de foto. Ik vertrouw deze zaakjes nooit, het is natuurlijk gewoon een slimme Canadees met een apepakkie an..

Twee dagen later toen de rook bijna verdwenen was, konden we alsnog deze foto van Lake Louise maken. We hebben ook nog langs het meer gewandeld , maar als meest gefotografeerde plek in de Canadese Rockies vonden wij Lake Louise iets teleurstellen..

Laat in de middag arriveerden we in Banff, een heel gezellige vrij grote stad. De smoke zou nog dichter worden, maar in zo’n stad heb je er niet zo’n erg in. Heel veel terrasjes en restaurantjes waar je fantastisch kan eten. Italiaans, Chinees, India’s Japans en nog veel meer. We zagen bijna alleen nog maar Aziaten, vooral Japanners rondlopen.

Vreemde vertoning , deze exercitie ging met veel kreunend geluid gepaard. Gyropraktikers zijn ook bij ons populair, maar je zal ze in ons land toch niet op de kermis bezig zien.

Bij ons in Volendam staat op de markt ook een groenteman met een grote wagen, maar dit lijkt me toch wel wat overdreven…

Op veel plaatsen waar bosbranden waren is nieuwe begroeiing zichtbaar. Op de TV in de ontbijtzaal zagen we dat hier in de omgeving per jaar 150 bosbranden woeden. Bijna allemaal ontstaan door blikseminslag. Elk bos wordt om de 200 a 300 jaar door brand platgelegd. Bosbranden zijn goed voor de gezondheid van het bos. De vermolmde resten vormen een humus laag voor het nieuwe aangroei. Zonder bosbranden wordt het bos ook te dicht voor wildlife, lezen we overal op publicaties van bosbeheer.

Ook op deze foto, bij de Marble Canyon, waar in 1993 alles verbrand is, is het nieuwe groene bos door de verbrandingsresten al weer zichtbaar

Nog steeds de Marble River bij de gelijknamige Canyon. Ook op deze foto is het oude en het nieuwe bos te zien…

We bleven 4 nachten in Banff, en konden er elke avond tot laat op een terrasje nog wat eten en drinken…

Lake Minnewanke, onder de rook van Banff, een geliefde picnic plek voor locals en vooral Aziatische toeristen; overal staan hier tafels en bankjes opgesteld…
Lake Moraine onze favoriete fotostek

Lake Moraine, op zo’n 10 km van Lake Louise, vonden wij het mooiste meer op onze trip . We hebben er een lange wandeling omheen gemaakt; wat een genoegen, het ene na het ander e schitterende uitzicht diende zich daarbij aan
Met dit sfeervolle plaatje wil ik de foto serie van deze trip beëindigen. We hebben de thuisreis inmiddels aanvaard. Het was een fantastische reis………. we hebben ontzettend genoten. Van de schitterende natuur, van de buitengewoon behulpzame en beleefde mensen en van alle dieren. in Alaska reden we 4300 km en in Canada 4150 km. We hebben het overleefd, geen brokken…. Bedankt voor jullie aandacht….