We zijn hier net aangekomen in ons hotel in Flachau; in het straatje voor ons rijdt de taxi weg die ons van het vliegveld Salzburg naar het hotel bracht; door de hevige sneeuwval ziet de Oostenrijkse wereld er sprookjesachtig uit; wat een mooie aankomst..
Speciaal voor ons werd meteen na onze binnenkomst door het hotel op dit late uur nog een “Kalte Platte” geserveerd met de lekkerste gerechten en allerlei soorten vleeswaren, worst en vers brood waarvan we bij een lekker wijntje heerlijk genoten. Op de foto Sander en Tamara aan de Kalte Platte; we hadden het hier nog over onze relaxte trip; per vliegtuig naar je wintersport bestemming reizen is super, daar waren we het allemaal over eens.
De volgende morgen is dit het prachtige uitzicht uit onze hotelkamer; van zoveel sneeuw hadden we niet eens durven dromen; de dag ervoor lag er helemaal niets meer… wat een mazzel !
Onze boys en girls hadden er veel zin in, we gaan de lift in. vlnr: Brenda en Vincent; Tamara en Sander en Kees en Sylvia
Af en toe sneeuwt het nog een beetje op deze eerste skidag, maar het zicht is goed, we genieten van het betoverende winterse uitzicht vanuit de lift
Zo af en toe is er tijd voor een kleine versnapering in een berghut onderweg..
De omgeving van Flachau is echt geweldig en zeer fotogeniek
Tamara, Sander, Kees en Sylvia in een van de vele verwarmde stoeltjesliften.
Nog maar zo’n mooi winters plaatje vanaf de piste gekiekt
De hele groep; Mary’s zus Jantien en haar man Gerard zijn ook in de buurt en skiën gezellig met ons mee
De pistes in het Ski Amade gebied rond Flachau zijn net als in andere Oostenrijkse top gebieden geweldig. Het is opvallend wat een enorme progressie hier de laatste jaren in gemaakt is; vlakke en extreem brede besneeuwde autobanen slingeren zich her en der door de bergen. Vallen is bijna niet meer mogelijk…
En na het skien is daar dan op 50 meter afstand van ons hotel de top apres skibar de Hofstadle, wat hebben we het daar gezellig gehad. Vlnr; Kees, zwager Gerard, Brenda, Vincent, Jan, Mary, Jantien, Sylvia, en Sander
Tamara en Sander hebben er lol in, maar slaapt Sander nu al ? Om 7 uur s’ avonds gaan we weer terug naar het hotel om nog een baantje te zwemmen en daarna te dineren. We liggen eigenlijk best wel vroeg onder de wol elke avond, want er wacht morgen weer een dag.
Door onze kids werden we getrakteerd op een champagne ontbijt. Er wordt beweerd dat je daar de hele dag een verkwikkend gevoel bij hebt.
Kees en Sylvia s’ morgens vroeg aan de champagne, als dat maar goed gaat….
De zon liet zich weer de hele dag zien; de bergen krijgen dan een sprookjesachtige aanblik
De pistes zijn zomers gewone weiden waar koeien op grazen. Deze weiden worden dan in de winter voor veel geld aan de Liftgesellschaft verhuurd.
Je kijkt werkelijk je ogen uit; het is al een sensatie om hier gewoon te zijn,om te genieten van de serene rust en het schitterende uitzicht; laat staan om er samen met je familie ook nog eens op ski’s doorheen te sjezen
Het is heerlijk op zo’n gezellig terrasje in het voorjaarszonnetje
Vooral net na een nieuwe portie sneeuw zien de bomen er feeëriek uit
Daar staan we dan met onze kids en aanhang; in de brandende zon op verse sneeuw en dat tegen Pasen !!
Klikken maar met die camera… het zijn gewoonweg allemaal mooie kerstkaarten.
Vincent en Brenda nemen het er even van. “Het is wel es rustig, zonder de hele dag door het geroep en alle opdrachten van de kinderen aan je hoofd”, zei Brenda opgelucht. Maar een half uur later zat ze wel weer druk te face-timen met haar kroost
Vincent, Sander en Kees.. ik zie nog voor me dat Kees in Avoriaz bij mij tussen m’n benen staand in de sleeplift omhoog ging, nu zijn het alle drie superskiërs, die niet onderdoen voor Oostenrijkse skileraren
In de Hofstadle tijdens de apres ski maakte ik met mijn kleine canon G11 deze mooie kiek van Tamara, met de bar op de achtergrond
Ook Vincent verkoos net als Brenda een paar dagen eerder de glijbaan boven de ernaast liggende trap, toen we de Hofstadle verlieten, oei oei…
De liftinstallaties in Oostenrijk zijn zeer modern; de stoeltjes zijn verwarmd en overdekt. Sleepliften zie je bijna niet meer in Oostenrijk. En er komen steeds meer verbindingen bij, zoals volgend jaar de verbinding van Flachau naar Kleinarl zodat je niet meer op de onberekenbare skibus van Flachau naar Flachauwinkl en Zaugensee hoeft te wachten. Overigens zijn de “Liftanlagen” eigendom van Geselschaften die uit prive personen en prive investeerders bestaan. Gemeentes spelen daar geen rol bij
Na de apres ski namen we de tijd om in het sfeervolle zwembad van het hotel even de spieren te ontspannen tijdens een partijtje zwemmen of in de sauna. Voorlopig zijn Brenda Kees en Sylvia de enigen in het bad
Vlnr: Jan, Sylvia, Mary, Tamara, Kees, Brenda, Vincent, Sander
De meiden samen op de foto in de relaxruimte van het zwembad, vlnr: Brenda, Sylvia en Tamara
Ja, is dit nou een mooie kerstkaart of niet?
En nog een laatste dan…voor we ons weer naar de apres ski spoeden…