Waarde vrienden,
Het bevalt ons uitstekend in Marokko !
Vanuit Merzouga reden we door het Sahara gebied in zuidwestelijke richting naar woestijnstad Zagora. We keken onze ogen uit.
Als ik dit dan voorbij zie komen vraag ik me af hoe deze oude vrouwtjes bovenop die bepakking zijn gekomen, en ook, hoe ze er weer af komen…( zonder blessure)
Deze vrouwen in vormeloze gewaden lijken zich daar niet om te bekommeren.
In Zagora kan men ook in een Dessert Camp overnachten; en met de kamelen op pad. Wij hadden dit in Merzouga al beleefd, dus kozen wij hier voor een luxe villa, met een sfeervol verlichte tuin, waarin we heerlijk konden dineren
Op weg naar Boumalne via de vermaarde Kasbah route van Quarzazate naar Er Rachida zagen we de beroemde Kasbah van Oulad Othmane; tegen een geringe betaling kan men hier naar binnen
Dit is een Ksar, een aantal aan elkaar gebouwde Kasbahs; uiteraard voor verdedigingsdoeleinden!
En overal zien we vrouwtjes met de ezeltjes de bergen op en af lopen. Soms wordt er even een tik uitgedeeld, als het beestje het genoeg vindt, zoals op deze foto te zien is
Deze dames doen het zonder ezeltjes, eigenlijk is dat wat we het meeste tegenkomen
Zoals deze dame, die op deze wijze weer een ezeltje “uitspaart”
Dit blijf ik toch wel het meest onbegrijpelijke beeld in de moslim wereld vinden. We komen het hier niet al te vaak tegen. Een jonge – wellicht mooie – vrouw die van haar modern geklede jaloerse echtgenoot niet door andere mannen gezien mag worden. Dit is géén onbenullige wel/niet hoofddoekjes kwestie vrienden, dit verplichte masker overschrijdt alle betamelijkheid grenzen ; het gaat hier om de complete verdwijning van een menselijke identiteit. Los nog van allerlei veiligheids-aspecten kan je dit toch geen mens aandoen…en zeker je eigen vrouw niet !
De terrassen zijn bevolkt met theedrinkende mannen; alcohol is bijna uitsluitend verkrijgbaar in de 5 sterren hotels, we zagen dit in Jordanië ook al. Vouwen zie je hier niet op terassen, ze hebben er ook geen tijd voor natuurlijk.. met al dat sjouwwerk.
Deze orthodox geklede mannen zijn ook aan het uitrusten
We begeven ons daar de Todrha kloof; een 52 km lange door de tijd en de elementen uitgesleten grillige kloof in het aardoppervlak. GEWELDIG !
Het is een sensatie om hier doorheen te rijden, de weg loopt over de bodem van de kloof
Men moet zich eerst van de weersomstandigheden op de hoogte stellen alvorens de kloof in te rijden.
We komen ook door dorpjes, waar we weer de vrouwtjes met de ezeltjes tegenkomen. De man in het witte gewaad maakt een opmerking tegen de dames…
Ook zagen we veel dames langs de kant van de weg op de grond zitten. Het is ons nog niet bekend waarom…
De Todrha kloof is heel ruig en ongerept, het is echt prachtig om dit te beleven…
Het begin van de Dades kloof met de door de elementen gevormde figuren in de rotsen
De Dades Kloof is ruim 60 km lang, en de weg hierdoor loopt omhoog langs de rotsen zoals hier… wij zijn er twee keer naar toe gereden; de eerste keer was het weer slecht en konden we niet ver genoeg komen.
Er is een hotel “Hotel Timzzillite” bovenop een van de hoge rotsen in de Dades kloof gebouwd waar men koffie kan drinken, uiteraard klom ik even op een van de daken om deze foto te maken.
Verderop zagen we nog meer sprookjesachtige taferelen in de Dades kloof
Vanuit Quarzazate waar we in het “Berbere Palace” overnachtten bezochten we beroemde Ksar Ait Ben Haddou via de P1506 road, we hebben deze weg na dit bezoek helemaal doorgereden, om aan het eind via de N9 weer terug naar Quarzazate terug te rijden. Een mooie maar riskante route ! De N9 door de hoge Atlas bergen was twee dagen afgesloten vanwege de barre weersomstandigheden.
In de Ksar Ait Ben Haddou zagen we deze leguaan van 30 cm lang; je ziet deze beestjes vaak snel over de wegen oversteken…
Ook deze ex-collega zagen in Ait Ben Haddou, hij was blij met onze 5 dirham (45 eurocent)
De alternatieve P1506 route door het hoge Atlas gebergte
Door het slechte weer van de laatste dagen kwamen de rode modderstroom rivieren weer een beetje op gang !
Foto gemaakt door de voorruit van de auto; daar sta je dan, voor een modderstroom over de weg; hoe diep is ie, en je weet dat er meegesleurde stenen in liggen, we gaan er maar doorheen, een gokje !
Van iets dichterbij gezien krijg ik toch twijfels, maar we gaan er doorheen !
Het is rustig in Bereber Palace, maar dat is schijn, want de volgende morgen blijkt de minister van transport hier te slapen, als hij s’morgens gelijk in ons het hotel verlaat is het een spektakel van jewelste, politie, journalisten TV camera’s etc etc.
We gaan vandaag vanuit Quarzazate op weg naar Marrakesh. Het hoge Atlas gebergte is spectaculair om te zien. Door de verschillende mineralen en de besneeuwde toppen is het een kleurrijk schouwspel…
Op de Col du Tichka (2260 mtr hoog) heeft het net gesneeuwd. Het was er 4 gr. Deze col ligt op de N9 tussen Quarzazate en Marrakech een belevenis….
Het Atlas gebergte is te vergelijken met de Alpen, er zijn toppen van ruim 400 mtr
Een gekke gewaarwording om dit te zien, net nadat je op geringe afstand in de woestijn nog in 30 graden hitte hebt rondgereden
Er wordt in dit gebied tussen Quarzazate en Marrakesh ook geskied…
Over de N9 rijdend vanuit het zuiden naar Marrakesh is het genieten geblazen, wat een fenomenaal uitzicht…
Waar maak je dit mee, wuivende palmen en besneeuwde toppen op 1 foto….juist: in Marokko vrienden, wat een geweldig mooi land!
We zijn op het beroemde d’Jamaa El Fna plein midden in Marrakesh, wat een drukte, maar toch anders als ruim 30 jaar geleden toen wij er met BZN waren…
De slangenbezweerders zijn er nog steeds, maar het is allemaal veel toeristischer geworden
Dit zagen we 30 jaar geleden toen we hier met BZN waren ook niet ! Is dit trouwens niet gevaarlijk?
Vanaf de skybar van ons hotel in Marrakesh zien we onze 6 Volendamse vrienden landen; let op de achtergrond; het hoge Atlas gebergte !
Met de groep Snoek zullen wij nog een aantal dagen samen in Marrakesh verblijven. Ook zullen we met hen nog een nacht in een tenten camp slapen…
Vandaag fietsten we er op los in Marrakesh
wat een waanzinnige belevenis, zo’n fietstocht door het wat verkeer betreft waanzinnige Marrakesh
Na het fietsen rusten we uit bij een bak koffie in de skybar van het hotel