Zojuist heb ik een nieuwe video op mijn YouTube kanaal ge-upload. Het is een ruim 6 minuten durende video met titel: “Winter in Volendam” in 4K video format, dus echte top beeldkwaliteit. Kan poepscherp en schermgroot worden bekeken op de 4K TV
YouTube heeft wel even een half minuutje werk om de juiste resolutie in je apparaat te ontdekken, maar hou vol, en vlieg met mij mee in de PH-BZN….
Hieronder een paar foto’s die in de video voorkomen
Luchtfoto van de ijsbaan in het centrum van Volendam, zoals te zien zijn er heel wat schaatsers actief !
Deze is van gisterochtend heel vroeg in de morgen; door de snerpende ijswind vroren binnen een paar minuten de vingers bijna van mijn handen, het was geen doen, maar ik heb er wel deze mooi plaat aan over gehouden…
Een foto van de Volendamse arctische haven die hier bijna dicht gevroren was, en wat kan het hier zomers heerlijk zwoel zijn aan een terrasje met een koud biertje
Of ga… naar mijn nieuwe website www.jantuijp.com en selecteer de film onder het kopje video’s; daar kan je ook vele foto’s en reisverhalen vinden..
Vergeet niet om op de YouTube pagina even te abonneren – op rode knop te drukken rechtsonder het filmpje -, dan krijg je de toekomstige filmpjes die ik er op ga zetten ook thuis te zien.
Het is een video/slideshow met beelden van Volendam, zoals de miljoenen toeristen, die het bezochten, maar zelfs de meeste Volendammers hun eigen dorp nog nooit zagen.
Volendam heeft bijzonder veel fotogenieke plekjes, maar vooral als er sneeuw en ijs ligt s’ winters, worden dit Anton Pieck-achtige taferelen. Ook vanuit de lucht. Deze video/slideshow is een greep uit mijn verzameling favoriete winter-foto’s van Volendam, van de afgelopen 15 jaar; de meeste zijn nooit eerder gepubliceerd.
Ik moest er vaak met half bevroren ledematen bij nacht, kou en ontij, voor de deur uit, en als de weersomstandigheden het toe lieten voor naar Lelystad om luchtfoto’s te maken vanuit mijn PH-BZN, waarin het met geopende kap – om foto’s van het besneeuwde Volendam te maken,- ook heel koud was.
Sowieso is er vanuit het verleden op het gebied van winterse luchtfoto’s van een besneeuwd Volendam bij mijn weten nog nooit iets gepubliceerd.
Kwalitatief goede winterse luchtfoto’s zijn trouwens uniek; wellicht dat gebruik van drones, voorzien van professionele en betaalbare top-camera’s daar in de toekomst verandering in gaan brengen, maar tot nu toe moest er een vliegtuig of heli aan te pas komen.
Je hebt dan een vliegtuig, een piloot en een fotograaf nodig, nou die had ik snel bij elkaar…. Dan moet er sneeuw of ijs liggen; maar niet op de startbaan, die moet sneeuwvrij gemaakt worden; het moet vliegweer zijn; en… het moet helder genoeg zijn om te fotograferen.
Meestal gaan deze voorwaarden niet samen.
Maak de fotografische strooptochten door en boven het koude Volendam en met mij mee door te kijken naar deze 4K video.
Waar is dit? In welk land? Tja, je raadt het natuurlijk vanwege de onderstaande foto’s; gistermiddag op het Markermeer aan de Volendamse dijk bij “Wullempie” op het Zuideinde. Dit soort landschappen zien we hier niet vaak vrienden !
Eergisteren alweer, maakte ik wat plaatjes van de door Moeder Natuur gevormde prachtige ijs sculpturen aan de oevers van het Markermeer aan de boorden van de Volendamse haven. Hier wat plaatjes, voor meer foto’s hiervan zie mijn website www.jantuijp.com of klik rechtstreeks naar de Volendam foto’s op de website: https://www.jantuijp.com/photos/amsterdam-smalltown-harbours-volendam
Als je toch op de website bent: abonneer je dan op mijn YouTube kanaal, om al onze nieuwe reisfilmpjes te zien die daar de komende tijd op komen. Gewoon even onder Video’s een filmpje aanklikken en dan de rode knop rechtsonder het filmpje met “abonneren” aanklikken
Het Noordeinde aan de Volendamse dijk bij “Willempie” zoals de Volendammers dit plekje noemen.
We kijken hier over het Markermeer naar Marken. De combinatie van harde wind en strenge vorst maakte deze bijzondere vormen; dit zag ik hier nog niet eerder…
Wij noemden dit vroeger “ut mistorunokkie” Het huisje aan de zuidelijke havenpier waarin een sirene is opgesteld die elke maand een keer afgaat. Dit vind ik toch wel een heel bijzonder decor, het lijken wel versteende golven waar we tegenaan kijken.
Piet Veerman 75 jaar; graag nóg 25 jaar Piet !
Als groot bewonderaar van kunstenaar Piet Veerman en de Cats, en in het besef dat zij aan de wieg stonden van de extreem succesvolle Volendamse muziekscene waarmee ons dorp al 50 jaar lang goede sier maakt in binnen en buitenland, wil ik ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag graag een klein eerbetoon brengen aan deze Volendamse legende.
Hoewel er door m’n jeugdige vriendschap met Cats drummer Theo Klouwer en bassist Arnold Mühren geen echte rivaliteit was tussen ons, luisterde ik eind 60-er jaren – de BZN ploeter tijd – toch anders naar de muziek van m’n Cats collega’s dan nu.
The Cats waren vanaf het in 1968 (50 jaar geleden) door Piet Veerman gezongen “Times Where When ‘ extreem succesvol, en mateloos populair in binnen en buitenland. Dat was een ongekende status in een tijd met slechts één muziek programma op TV en één radiozender. Het ging altijd maar over The Cats, die de ene na de andere top 5 hit scoorden, terwijl wij daar als BZN vóór onze doorbraak in 1976 nog van droomden. Als je dan jong bent, poep ambitieus, en alles door je eigen gekleurde muzikale bril bekijkt, ben je al jaloers voor je het zelf door hebt. Dan vind je elke nieuwe plaat van The Cats wat minder dan de vorige. En dat was natuurlijk helemaal onterecht.
Een foto die ik op het internet tegenkwam, jaren geleden samen op de kiek met Piet Veerman en Jan Smit in het Volendamse Palingmuseum (denk ik). Twee mannen waar ik als Volendammer trots op ben ! Ik heb hier de door mijn vader gemaakte basgitaar in handen. Hij maakte deze samen met z’n broer Jaap in de werkplaats van timmerbedrijf Nieuw Leven ergens rond 1967 omdat er geen geld was om er een te kopen. Nadat ik jaren lang op deze gitaar gespeeld heb is ie bij andere beginnende Volendamse bandjes in gebruik geweest. Een jaar of 30 later werd ie weer eens bij mij thuis bezorgd ! Hij hangt nu in het Volendamse Paling Museum in Paviljoen Smit Bokkum
Gelukkig is dat gevoel korte tijd later, en zeker toen we in 1976 zelf ook de smaak van succes te pakken kregen en leerden hoe moeilijk het is om succes te initiëren en continueren, omgeslagen in diep respect en grote bewondering. Ik beschik al vele jaren in mijn i-tunes bieb over een map met het complete Cats en Piet Veerman repertoire, dat ik nog vaak – en altijd tot groot genoegen – van jong en oud in onze Weinstube afspeel.
The Cats, een legendarische band !
Cats succes: een top mix van virtuoze close harmony, top solostemmen maar ook afwisseling daarvan, pakkende gitaarliks, doordachte repertoire keuze, top- Leyen/Jongbloed producties/arrangementen, onsterfelijke Mühren evergreens als o.a Lea, Why, One Way Wind, en andere beauty’s zoals o.a “Scarlet Ribbons en het door Piet Veerman o.a geschreven Let’s Dance, die door de gehele natie, jong en oud, vriend en vijand overal luidkeels werden meegezongen, én…. de herkenbare prachtige stem en “oermens” uitstraling van Piet.
Belangrijke pijler onder het Cats,- en Piet Veerman solo-succes, is de herkenbaarheid, de identiteit; het eigen geluid; een voorwaarde voor duurzaamheid van succes, én de artiest . En juist daarin speelde Piet Veerman met zijn stem en zijn theatrale uitstraling altijd een absolute hoofdrol. Zo heeft elke Nederlander nog wel resten van Piets solo-act bij de grootste “Volendamse hit” ooit: “Sailing Home” uit 1987 in zijn gehoorgangen of op zijn/haar netvlies. De ondergang van de Titanic zou als achtergrond bij die imponerende act als een comedy zijn overgekomen.
Ik durf te beweren dat er – nu nog steeds – geen Nederlander (boven de 15) is, die na beluisteren van een willekeurige opname Piet’s stem daarop niet na 2 a 3 seconden herkent .. en dat wil toch wat zeggen. En het is niet alleen het herkenbare stemgeluid, maar ook zijn fabelachtige zangtechniek die Piet tijdens zijn leven al tot een Volendamse legende maakt; luister nog maar eens naar b.v “Scarlet Ribbons.
Ongetwijfeld leverde het stoere Rock and Roll imago dat The Cats en met name Piet uitstraalden ook een bijdrage aan het succes, al zijn de “sex, drugs en rock and roll” uitspattingen misschien nooit verder gegaan dan de gezellige na-zitjes van muzikanten onder elkaar na een kroegbezoek op de Volendammer dijk. Ik herinner me nog goed dat, als dit dan bij Piet en Neel thuis was, Piet eerst even de gordijnen dicht deed want, zo zei hij dan op amechtige toon: “dan zien we niet dat de dag er aan komt”. Met andere woorden: “dan komt er geen end an”. De rest laat zich raden.
Gezelligheid kende overigens nooit geen tijd bij Piet; zo speelde ik b.v in 1982 in de studio van Arnold de baspartij op “De Blusvereniging” van “De Geiten”; een pretproject van Specs Hildebrand, waarin Piet een slissende “Kees Stet” achtige act opvoerde; heel gedurfd, maar virtuoos en buitengewoon hilarisch; wat hebben we ons die nacht de stuipen gelachen en vooral gezopen, tot de volgende middag; het kon nooit op !
Ook in de Hilversumse TV studio’s was het tijdens gezamenlijke TV optredens van BZN en de Cats tijdens de pauzes altijd heel “gezellig”. Als Piet dan met een paar biertjes op de aanwezigen jolig begon “toe te spreken”, hoor ik nóg de bezorgd kijkende Arnold zeggen: “oh jee , “Piet doet al toneelstukkies” bang dat het uit de hand zou lopen.
Toen de Cats ophielden live te bestaan, en alleen nog Piet Veerman solo ten tonele verscheen, bevestigde hij zingende weg steeds meer zijn rol als aartsvader en boegbeeld van de Volendamse muziekscene.
Piet zingt geen “palingsound”, wat het ook zijn mag; hij IS het. “Als je het woord “Volendam” uitspreekt, hóór en zie je Piet Veerman erbij”, zei laatst een toerist op de dijk tegen mij. En zo is dat ! De goodwill die Piet voor zijn geboortedorp en voor de Volendamse muziekscene geïnitieerd heeft is voor ons allemaal van onschatbare waarde; ik denk dat alle latere generaties artiesten méér aan Piet Veerman te danken hebben dan ze misschien zelf beseffen.
“The Cats’ en Piet Veerman solo waren kaskrakers, waar de bandleden en Piet zelf wellicht zelf nog het minste van geprofiteerd hebben. Ondanks dat heeft Piet zich nooit door de commercie laten inpakken; kwaliteit stond voorop. Intimi weten dat Piet in zijn streven naar perfectie tijdens de opnames heel lastig kon zijn voor zijn omgeving, overdreven eigenzinnigheid en onzekerheid werden hem hierbij verweten. Edoch…
Niet vergeten mag worden dat hij zichzelf daarbij ook niet ontzag, en de lat voor zichzelf heel hoog legde. En dat is te horen. Met een stem zo breed als de Volendamse dijk en de dramatiek van een zich voltrekkende scheepsramp, appelleert Piet met zijn zangact aan een oeroude basale functie van muziek maken, het overbrengen van gevoel en emotie. Hét fundament waarop de écht succesvolle Volendamse muziek sinds de eind-sixties grotendeels gebaseerd is geweest. Dat is wat het grote brede publiek wilde en altijd zal blijven willen. Daar kan geen Ronnie Flex of Lil Kleine verandering in brengen.
Ter demonstratie hiervan laat ik geïnteresseerde kennissen tijdens alcoholische bijeenkomsten in onze Weinstube bij tijd en wijle ‘I will Survive’ horen; een sfeervolle track van een cd van Specs Hildebrand & the Livingroom Band, waaraan onder andere Piet Veerman meewerkte. Na het eerste deel, dat met gepaste empathie gezongen wordt door Theo van Scherpenseel, valt Piet in met zijn couplet. Dan gebeurt er iets geks; iedereen, liefhebber van ‘t genre of niet, reageert; er ontstaat ineens emotionele spanning en kippenvel, het lijkt wel of t lied in een hymne verandert, en of er een zanger uit een ander universum aan het werk is. Iedereen is geraakt en begrijpt meteen wat ik bedoel. Daar is een icoon bezig!
Dat is Piet; ik zeg IS, want Piet blijft hopelijk nog heel lang bij ons. Hij heeft al menig medisch tegenvallertje overwonnen, en dat ie oersterke genen heeft bewijst zijn kleindochter Mel, die 2 generaties verder met hetzelfde unieke artistieke sop is doordrenkt als haar bap. Ik denk dat ik namens heel muziekminnend Nederland spreek als ik Piet zeker nog 25 jaar een mooi leven toewens. Dat heeft ie verdiend, en dat is hém, z’n vrouw Neel, en al z’n dierbaren van harte gegund. Maak er een mooi feest van Piet.
Jan Tuijp (Pet)