Als we s’ morgens vroeg vertrekken naar Guatamala, hangt er boven alle bergdorpjes een dikke grijsblauwe wolk; overal wordt op de hoger gelegen koelere plaatsen s’ nachts met hout de kachel gestookt. We zagen dit al in vele werelddelen. Lang leve de CO2 !

De mensen wonen in allerlei soorten woninkjes van plaggenhutten tot kleine schuurtjes

We verlaten de Mexicaanse bus en gaan lopend met onze bagage door de grens met Guatamala. In een pick up gepropt, rijden we door het niemandsland waar een vrijhandels zone is met vele winkeltjes.

In deze vrijhandelszone zien we deze billboard met reclame voor spijkerbroeken. Opvallend is de in deze landen populaire toch wel heel sterk geaccentueerde derrière, of op z’n Hollands gezegd: “dikke reet”

Ook in Guatemala wonen veel mensen langs de wegen in povere hutjes in kleine bergdorpjes , Vanuit de bus kan ik door de geopende ramen mooi foto’s maken van het dagelijkse leven dat zich grotendeels voor de huisjes afspeelt

Tussen het ophangen van de was door, wordt door deze indianen vrouw het kind even omhoog getrokken

Ruime woning met haardhout, en metalen omheining

Woning met bijgebouwtje

Flatwoningen met gemeenschappelijke overdekte buitenkeuken.

Er is veel armoede in Guatamala, een van de weinige bronnen van inkomsten is het verbouwen van suikerriet, dat hier voor op de foto staat te drogen

Wat een plek om je was te drogen, tja, wasdrogers zijn hier niet…

Dit zie je overal, voor de woning worden de vruchten van eigen bodem door moeder de vrouw of de gehele familie aan de man gebracht

Dit is in de hoofdstad van Guatemala, Guatemala City. je mag hier niet parkeren, maar wel zitten natuurlijk

De versierde en fel gekleurde bussen. Een van de mooiste folkloristische dingen in Guatamala. Ze rijden overal…en zijn voorzien van veel heel veel bling bling

Bijna alle autoriteiten of daarvan afgeleide personen in functie lopen hier met een automatisch wapen rond. Zelfs deze verkeerspolitie lijkt wel een Rambo

De volgende ochtend varen we vanuit Panajachel over het Attitlan meer naar het indianen dorpje Santiago Attitlan; er liggen inheemse uit boomstammen vervaardigde kano’s aan de kade

We ontmoetten meteen na aankomst een heer die zegt burgemeester van het eiland te zijn. Of de dame rechts zijn vrouw is weet niemand. Ze hebben wel een ding met elkaar gemeen….

Ik heb mijn wagen vol geladen, vol met jonge wijven….

Maar even laten wij wij ook aan de beurt vrienden, we gaan in de pick up voor een bezoek aan een heilige.

Op weg naar de heilige Maximom zien we in de rivier vrouwen de was doen.

We rijden naar een achterbuurtje in Santiago de Attitlan waar we door kleine steegjes in een heel klein bouwvallig huisje de heilige Maximom mogen zien en tegen betaling fotograferen. Deze foto maakte ik vanuit het huisje waar de heilige dit jaar woont..

De ludieke pop in het midden is de heiige Maximom, om hem heen zijn bewakers. Dit is de echte god voor de indianen hier. Hij woont elk jaar bij een andere broederschap, waarvan er 11 zijn op het eiland. Hij krijgt af en toe een brandende sigaret in zijn mond gedrukt, en of dit nog niet genoeg is, wordt er ook drank (dure rum) in zijn mond gegoten !!!!! En dit is echt een serieuze zaak vrienden… spot er niet mee, want je komt het eiland niet meer af.

Nog maar net bij gekomen van Maximom zagen we dit oplaad partijtje. Let eens op hoeveel mensen hierbij betrokken zijn…

Deze vrouw rolde heel vakkundig een soort tape om haar hoofd, die haar hoed vormde

Drie indianen op een rijtje

Twee indianen op een rijtje, waarvan een in de traditionele klederdracht

Dit zie je nog veel overal in de wereld en wij maar klagen als een keer de stroom uitvalt

De tuk tuk is HET openbare vervoermiddel in Guatemala.

Deze indianen vrouwen staan klaar met hun kippen om die in de kerk te gaan offeren

Net als in Afrika worden ook hier door de vrouwen de boodschappen en/of de koopwaar op het hoofd gedragen

Alle indianen vrouwen lopen in de originele klederdracht van de plaats waar ze wonen zoals op deze foto goed te zien is. Hier staan ze bij een verkoper van geweven doeken

We vertrekken weer van het eiland en zien nog deze lokale visserman

De auto is alleen voor een enkeling weggelegd hier. Het is dan ook een afgod, wat goed te zien is bij de autoshops in de winkelstraatjes in de dorpjes.

We arriveren in de koloniale stad Antigua, met hier de beroemde boog. Hij was gemaakt als verbinding tussen de twee delen van een nonnenklooster aan weerszijden van de straat. De nonnen mochten tijdens het oversteken niet gezien worden…

Vanaf het dakterras van het hotel in Antigua zien we de actieve vulkanen om ons heen.

Deze vulkaan is zeer actief, om de twee a drie minuten stoot ie met grote kracht een rookwolk uit…De vulkanen hier bereiken soms een hoogte van 4000 meter

Let eens op de tanden (links zilver en rechts goud) van deze vrolijke indiaanse dames in Antigua.

Uiteraard lopen we in Antigua even naar het busstation, waar het werkelijk wemelt van de fel gekleurde bussen.

Elke bus is op een geheel aparte manier geschilderd, je ziet de meest fantastische designs voorbij komen, en de chauffeurs zijn er beretrots op, als ze even tijd hebben wordt de bus gewassen

Het is een lust voor het oog om hier even rond te struinen. Dit zou toch ook wel wat voor ons land zijn denk ik. Misschien dat dit de gezichten van al die slaperige busreizigers eens wat zou opvrolijken..

De binnenplaats van de kerk in Antigua, waar veel van de pracht van de architectonische koloniale schoonheden achter de buitenmuren verscholen is

Het centrale vierkante plein van Antigua is net als in alle koloniale Spaanse steden echt heel gezellig. Let ook op de prachtige koloniale gebouwen uit de 16de eeuw

Het is hier altijd druk, elk uur van de dag, de bomen verzorgen wat schaduw, waaronder je op een bankje gezeten heerlijk van je leven kan genieten…

Deze versteende dame is kwistig met haar “moedermelk”

Ook de cactus mag hier niet ontbreken natuurlijk

Mary staat hier tussen de resten van de beroemde in 1793 door een zware aardbeving verwoeste kathedraal van Antigua

Het beroemde Hotel Santo Domingo in Antigua was vroeger een klooster, wij aten er in het bijbehorende restaurant gegrilde zalm, heerlijk !!

We gaan de grens over van Guatamala naar Honduras. Het is trouwens net als de laatste dagen constant heel heet, temperaturen van 31 a 33 graden Celsius. Wat minder zou prettig zijn.

In Honduras rijden we naar de ruïnes van Copan, bij het betrden van de jungle waarin de ruïnes liggen zien we deze papegaaien in de boom

Slechts 15 a 20 % van de Maya ruïnes hier zijn uitgegraven; de heuvels die je links en rechts om je heen ziet en waar wij hier tussen door lopen, bevatten ook Maya bouwwerken

Een tempel die gebouwd is tussen 700 en 800 na Chr.

De koninklijke paleizen lagen iets lager, in dit geval om stromend water te hebben, dat van boven kwam.

Dit is origineel Maya kunst uit 800 na Christus. Voor het eerst zijn wapens te zien, die door Maya koningen gehanteerd worden. Het einde van het Maya tijdperk is nabij.

De arena waar grote publieke bijeenkomsten waren en waar ook het balspel werd beoefend

Het uitzicht vanaf een van de tempels in Copan

Hier staan de mooist bewaard gebleven Stela’s, godsbeelden waarvoor geofferd kon worden op een stenen plateau voor het beeld

De blackbird laat zich niet vaak zien, maar hier is ie dan…

We rijden door Honduras en zien weer veel huisvlijt en vruchten die voor de woning langs de wegen te koop zijn.

Ook weer zo’n huiselijk tafereeltje in Honduras dat ik vanuit de rijdende bus kon fotograferen

Het is zondag, veel gezinnen trekken naar de rivieren om daar heerlijk te zwemmen… de auto wordt ook meteen gewassen

Vanuit Honduras komen we aan in Rio Dulce, waar we met een bootje naar een eilandje varen, waar ons hotel is gesitueerd. We zijn weer terug in Guatamala.

In Cancun is niet veel te beleven, er is een hotelzone aan de kust, buiten de stad, die zich vele tientallen km lang vanuit Cancun naar het zuiden uitstrekt. In Cancun viel ons op dat de politie met veel machtsvertoon door de straten rijdt

Sinds 2007 is het tempelcomplex in Chichen Itza uitgeroepen tot een van de nieuwe wereldwonderen.

Dit is de plaats waar het balspel beoefend werd, kleurig uitgedoste deelnemers moesten een kleibal door de gaten aan de muur werpen. De winnaar werd geofferd, een voorrecht in die tijd.

Op deze afbeelding van de Mayas die ongeveer 1 meter hoog is, zien we een krijger met het afgehakte hoofd van een overwinnaar.

Afbeeldingen van schedels op een muur bij het balspel, men weet niet zeker of dit allemaal offers zijn geweest

De tempel van de andere zijde

Overal op en rond de toeristische sites wemelt het van de vele souvenir stalletjes en verkopers. Deze zijn echter niet opdringerig en zeker niet agressief. Er wordt veel echt handwerk verkocht

Dit is een van de vele Cenotes van wel 60 meter in doorsnede, die men in dit gebied vind. Het zijn ingestorte grotten. Er werden mensen en voorwerpen in gegooid voor de eeuwige duik

Deze leguaan op het tempelcomplex, een van de velen keek ons met argusogen aan.

Het bewijs dat we er waren…

Een ander deel van de Maya ruïnes

Opvallend is dat de Maya’s meer dan de Inca’s mooie decoraties aanbrachten op hun bouwwerken

Deze Mexicaanse bewaker vroeg of ik hem even wilde fotograferen, nou daar is ie dan !

In het restaurant waar we lunchten, kwam deze gekortwiekte ober met een netje over zijn haar ons bedienen. Dat is nog eens hygiënisch !

En wat te denken van deze obers bij het buffet ! Hier kunnen wij nog wat van leren…

Ook dit is bijzonder, een mooie ober die het bestelde biertje brengt op haar hoofd

We komen aan in Merida een koloniale stad, waarvan de vele mooie gebouwen nog getuigen

Hier dragen vele vrouwen een levende – hout etende – kever als broche

Het was gezellig in Merida, op het druk bezochte centrale plein speelde een band…

Er werd op straat gezongen en gedanst, en de ouwetjes deden vrolijk mee

Deze dansende Mexicaanse dame vond het heel leuk om op de foto te gaan, ze zwaaide heel vriendelijk naar de fotograaf

Deze dames in originele Merida klederdracht bleven rustig aan de zijkant zitten

S’ avonds dineerden we in een top restaurant in een tuin. De temperatuur werkte goed mee…

De ober maakte van het bereiden van de Mexicaanse koffie een vuurwerk spektakel.

Op vele Maya gebouwen pronken ook in Uxmal op de hoeken afbeeldingen van de regengod, deze was natuurlijk van groot belang voor de oogst.

Onze reisleidster de Belgische Christine is een echte “ace” Ze woont hier al 22 jaar en is buitengewoon deskundig. Geeft ter zake doende informatie, is een perfecte regelaar en staat op sympathieke wijze voor iedereen klaar. Hier fotografeert ze de groep met vele camera’s

De gehele groep op de ruïnes van Uxmal.

Ook in het kleinere Uxmal zien we vele prachtige Maya decoraties op de wanden, die bewaard zijn gebleven. Hier zien we de voor de Maya’s belangrijke slang

De ruïnes in Uxmal dateren van 600 na Christus…

We lopen hier echt door de verleden tijd

Mary en reisgenoot Theo op de foto voor een Maya regeringsgebouw

Een echte Maya troon aan de wand. En alles origineel Maya werk.

Deze Maya piramide konden we allemaal beklimmen, de treden zijn wat hoger dan onze trappen, waren de Maya’s langer dan wij?

Jawel, een kapok boom !

Op de Maya route zien we onderweg veel kraampjes langs de wegen; deze kiekte ik vanuit de bus

De route naar Palenque voeert nu langs de Golf van Mexico, waar we veel fregatvogels zien…

Ook zijn hier veel laag zwevende pelikanen te zien

Deze fregatvogel vloog zo laag dat ik hem bijna kon aanraken

Veel visserij langs de kustweg

De pelikanen weten waar ze moeten zijn voor een vers visje

Er is hier natuurlijk veel verse vis in dit gebied. Ook in de restaurants merken we dat, zoals bijvoorbeeld de gegrilde camerones, de reuzen garnalen, heerlijk !!!

Langs de wegen die veelal door de dorpjes leiden zien we veel kleinschalige woninkjes en hutten, waar de plattelanders wonen

In Palenque bezoeken we de beroemde en echt spectaculaire Maya tempels die diep in de jungle verscholen liggen. waarschijnlijk was hier ten tijde van de Maya’s in 800 na Christus geen jungle. Dit is de graftombe van Koning Pakal

Naast de graftombe van koning Pakal ligt de tombe waar zijn vrouw in begraven ligt. Eerst dacht men van zijn moeder, maar er bleek bij onderzoek geen DNA verwantschap te zijn

Maya gebouwen in het ruïne complex van Palenque

Nogmaals de graftombe van de voor de Maya’s zeer belangrijke koning Pakal

En dan duiken er verkoopsters op, vaak met hun baby in een doek op hun rug, met allerlei geweven of geschilderde belangrijke afbeeldingen die verwant zijn aan koning Pakal

De mooie baby van deze verkoopster reed mee in haar rijdende maxicosi

De Maya kalender zit boordevol met allerlei symbolieken, de jaren, de maanden en nog veel meer symbolische informatie

Beroemde Maya afbeelding

Koning Pakal, links, (hij is al overleden en daarom kleiner afgebeeld) geeft de troon door aan zijn opvolger

Ook deze piramide in Palenque hebben we beklommen; vanaf de top konden we mooie overzichtsfoto’s maken.

Op de piramide geklommen, kon ik deze foto maken van een deel van het Palenque complex

Ook vanaf de piramide maakte ik deze foto van een ander deel van de Palenque tempels

Overzicht Palenque

Wat een verassing, ook in Palenque zagen we Bossche Bollen….

De jungle rondom Palenque

In Palenque liepen we langs de tempels door een deel van de jungle naar een klein watervalletje

Het was een lange rit van Palengue naar San Christobal. We verveelden ons echter geen seconde onderweg. Integendeel, het was een boeiende ervaring om door dit groene deel van Mexico te rijden. Een orgie van natuurschoon, en pittoreske dorpjes…

In en rond de dorpjes waar we doorheen reden zien we veel huisvlijt en verkopers langs de weg voor de huisjes

In Agua Azul , op weg naar St Chrisobal bezochten we een hele vreemde waterval, het ondiepe water stroomde als op een schilderij langs de kalkstenen ondergrond

Veel vis hebben we niet gezien in het water, wel een mooie waternimf

Agua Azul

Op deze foto is het vreemde effect te zien van het ondiepe water op het kalksteen

Agua Azul; wat een doorkijkje !

Agua Azul, het kan beroerder vrienden, hoewel we hier niet gezwommen hebben….

Weer dat vreemde effect, eigenlijk moet je dit zien bewegen…

Agua Azul, doorkijkje met bomen…

Agua Azul , doorkijkje zonder bomen.

Dorpje onderweg naar San Christobal

Deze voor hun huisje zittende Mexicanen weten niet dat ze gefotografeerd worden vanuit een langs rijdende bus…

We komen onderweg door veel dorpjes met zeer povere hutjes waar mensen in wonen, en de kinderen gewoon op de weg spelen.

Vanuit de rijdende bus maakte ik deze sunset foto niet ver voor San Cristobal

San Christobal is een koloniale stad gebouwd na 1520 door de Spanjaarden. Men herkent de koloniale herkomst van de stad aan de vele gebouwen uit die tijd…

Vanuit San Christobal op 2000 meter hoogte – dus koel – maakten we een boottocht door een Canyon, in een blakerend ochtendzonnetje; de temperatuur loopt dan al snel op.

We zagen hier een groet groep Turkey Vultures ( Kalkoen gieren) op de wal

De boot zweefde rustig maar wel gezwind door het prachtige Canyon landschap

Plotseling zien we een krokodil naast de boot..

In een grot aan het water van de Canyon zagen we uit de boot deze kleine grot waar een Maria beeld in is gemaakt. Een keer per jaar wordt hier een plechtigheid gehouden

Dan zien we de zogenaamde “Kerstboom” aan de wand in de Canyon

Dit is een verschijnsel dat we nog niet eerder zagen, het is kalksteen dat door afdruipend water zo gevormd is

Vreemde vormen zijn op deze wijze ontstaan

Vanuit de boot zagen we hoog in de bomen aan de Canyon wand deze slingerapen

Op verschillende plaatsen zien we nog meer krokodillen.

Dan bezoeken we vanuit San Christobal een Indianen dorp San Juan Chamula; deze Indiaanse vrouw, – een verkoopster – kreeg van een van onze mede reisgenoten een leesbril.

Ze begon er meteen enthousiast mee te breien, de jongen naast haar is invalide zoon; hij kan niet lopen

Dit is de officiële sauna van het dorp; de mensen zitten er wel aangekleed in; gemengde sauna kent men niet.

In het Indianen dorpje heerst een gezellige drukte

Tot voor kort werden hier nog kevers geproduceerd, men ziet ze nog veel rijden

Alle dames lopen hier nog in de originele klederdracht

Deze Indiaanse verkoper verkoopt gebakken zwoerd

Moeder, maar ook de kinderen in de originele klederdracht van het dorpje. Elk dorpje heeft zijn eigen klederdracht

Veel verkopers van ijs en vruchtensap

Het kerkje van het dorp is heel bijzonder, vooral wat er zich allemaal van binnen afspeelt; helaas mochten we er niet fotograferen. Veel kaarsjes , heiligen beelden, biddende mensen die kippen offeren etc etc. Het pleintje wordt bij processies gebruikt

In San Christobal bezochten we de kerk waar we wel mochten kieken.

In San Christobal zien we ook veel Indianen lopen. Het meest opvallende kenmerk is hun lengte, of beter gezegd hoe klein ze zijn, vergelijk deze wandelende dames met de Amerikanen die er naast lopen.