Jaarlijks archief: 2017

Wethouder Vincent – Naar IJsland en de Faroer Islands

Vanavond was een bijzondere avond voor onze familie, Onze middelste zoon Vincent (41) is zojuist ten overstaan van de gemeenteraad door onze burgemeester geïnstalleerd als wethouder samenleving van de gemeente Edam Volendam Zeevang. We zijn er heel trots op, een moment dat je als ouder nooit meer vergeet.

Vincent introduceert zichzelf als wethouder; de raad luistert, en achteraan zitten onze familieleden en het gezin van Vincent mee te luisteren. Jongste zoon Jip vindt het allemaal maar bla bla bla wat zijn vader doet, vertelde Vincent onder grote hilariteit voor de microfoon

Burgemeester Lieke Sievers installeert onze zoon Vincent als wethouder van de gemeente, een voor Vincent, zijn gezin, maar ook voor onze familie uniek moment.

En daar horen bloemen bij…

Het deed me toch wel wat om dit vanavond voor het eerst te zien……

Voor de annalen even een foto waarbij ik tussen de nieuwe – Vincent Tuijp – en de gaande wethouder – Gina Sombroek – in sta. Gina kreeg voor haar verdiensten als wethouder volgens alle sprekers terecht de legpenning van verdiensten van de gemeente Edam Volendam. Hopelijk zal het ooit met Vincent ook zo ver komen.

OP REIS NAAR HET NOORDEN

We gaan weer op pad, wat een heerlijk gevoel. Binnen een paar uur vertrekken Mary en ik voor een rondreis door IJsland en de Faroer eilanden. De Faroer eilanden liggen in de Noordelijke Atlantische Oceaan ergens halverwege tussen Schotland en IJsland.

   

We reizen deze keer met onze eigen auto; eerst zo’n 1000 km vanuit Volendam naar Hirtshals in het Noordelijkste puntje van Denemarken.  Daar gaan we met auto en al op een bootferry – waarop we overnachten – naar Torshavn op de Faroer eilanden, waar we 3 nachten zullen verblijven. Uiteraard hoop ik er mooie plaatjes te kunnen maken. Hangt veel van het weer af.

Na ons verblijf op de Faroer Eilanden vaart de Ferry ons – ook met overnachting op de boot – naar Seydisfjordur op IJsland, waar we nog zo’n 3 weken over het eiland zullen rondreizen. Op het kaartje hieronder is onze basis route over IJsland te zien. Wellicht zullen we op 1 a 2 trajecten een terreinwagen moeten huren, en zullen we ijs en weder dienende nog een helivlucht gaan maken

Met zoons en kleinzoons naar vliegwalhalla Duxford (UK)

Het “Imperial War Museum” op vliegveld Duxford in Engeland. Een van de grootste tentoonstellingen op dit gebied in Europa. Er zijn vooral vliegtuigen maar ook ander oorlogsmaterieel uit de 1ste en 2de WO te zien, en ook veel vliegend materieel uit de na-oorlogse periode. Omdat het op een vliegveld gesitueerd is, vloog ik er met vrienden en kennissen in mijn eigen vliegtuig de afgelopen jaren al heel vaak in 1,5 a 2 uur naar toe. Je hebt dan niets met taxi’s of het verkeer te maken.

Het gezelschap was daar deze keer te groot voor. Gistermorgen in de absurde vroegte reed ik  daarom samen met mijn 3 zoons en 5 kleinzoons ( Jip is nog te jong en voor de kleindochters is dit niks ) van Schiphol, om vandaar naar Stansted Airport Londen in de UK te vliegen. Na een korte vlucht en een even korte taxirit betraden we het befaamde Imperial War Museum op Duxford Airfield 35 km vanaf Stansted. Duxford was een militaire uitvalsbasis van de Royal Air Force in de 2de WO, en nog steeds – zoals vele van dat soort vliegvelden in de UK – actief in gebruik voor de General Aviation ofwel de kleine luchtvaart.

Het was een prachtig dagje, en eigenlijk best wel een gedenkwaardige belevenis, zo’n familie uitje, met je nazaten samen op pad, en dan zo’n bijzondere locatie bezoeken.

Op Stansted Airport in Londen wachtten we op de taxi. Dat werden er dus twee, want 8 is het maximum aantal in een busje. Vlnr Vincent Kees jr. Thijs, Nico, Jan sr. Sander, Jan jr. Tim en Kees sr.

We maken eerst op het vliegveld Duxford een leuke familiefoto voor een “uitgevlogen” maar befaamde Boac 111

We begonnen in de “The Land Warfare” waar allerlei oorlogsmaterieel uit de 1ste en 2de WO te zien is. Hier staan we bij spullen uit de 1ste WO

Bij een Russische tank uit de 2de WO

Kleinzoon Nico heeft een voor zijn leeftijd best wel bijzondere interesse: “Tanks”. Hij is bezeten van tanks en weet er ook alles van af. Hier staat hij bij zijn favoriete tank; de beruchte Duitse “Tiger Tank” uit de 2de WO. Hoe hij aan deze hobby is gekomen zou je denk ik het beste aan zijn vader Kees kunnen vragen, die is er vlgs mij ook niet vies van

Af en toe worden we naar buiten gelokt door het bijna hemelse geluid van startende Spitfires van de RAF uit de 2de WO. De zeer herkenbare Merlin Rolls Royce engines klinken echt als muziek in een mensen oor. Het zijn de echte bofkonten onder de vliegers die hierin rond mogen vliegen..

We sluiten ons bezoek aan de hal met landoorlog machinerie af met een gezamenlijke foto voor een modernere tank. Voor de kids kan de dag al niet meer stuk

Voor een B24 lange afstandsbommenwerper, de zogenaamde “Liberator die tijdens de 2de WO met duizenden vanuit de UK over Nederland naar Duitsland vlogen om daar hun vernietigende last af te werpen en zo onze vrijheid te bevechten. Er werden in totaal 18.000 van deze B24’s  gebouwd

Voor het havengebouwtje op Duxfield Airfield, worden de “oudjes” even door een van de kleinzoons gefotografeerd.

De befaamde Britse “Fish en Chips” mocht niet ontbreken natuurlijk, alhoewel de kleinzoons moeite hadden met de snert als dipsaus over de chips.

Een gedroomd plaatje dat je alleen hier in Duxford kan maken, waar de Spitfires je letterlijk en figuurlijk “om de oren vliegen”…

De tweeling Jan en Kees zullen niet begrepen hebben waarom ik deze foto maakte……die Nederlandse jeugd naast die Britse ouderdom, maar wel samen in één museum…

De cockpit van de Concorde, een van de paradepaardjes van Duxford. Alles nog analoog ziet dit er echt antiek uit. Het is leuk om door dit toen hypermoderne vliegtuig te lopen, en te zien wat de tijd ons gebracht heeft.

De boys waren zeer geïnteresseerd in allerlei raketten die door de verschillende fighterplanes worden afgeschoten..

In Hal 1 kon je echt je plezier niet op met de U2 , de Harrier de B25 – Concorde – F15 – Vulcan etc etc

Boven in Hal1 waren allerlei interactieve spellen en vliegsimulators waar de kids niet meer vandaan waren te krijgen natuurlijk. Hier Tim na z’n zoveelste crash op een grasveld.

Na een prachtige dag wachtten we op Stansted Airport bij een drankje op de thuisvlucht.