Twee dagen geleden, net na de sneeuwbuien, een uur voor sunset op de Volendamse dijk lopend, zag ik de mooie bui in het zuidwesten hangen, ik heb me daarop snel – voorzien van camera en statief – naar het lege noordelijke havendijkje gespoed om nog net de zon in het tegenlicht-buienpatroon te vangen. De wegsmeltende sneeuw op het havendijkje met de groene graspollen er tussen geven de foto een surrealistisch trekje. ISO 200 – f10 -1/400 – 16 mm ( HDR +1AE & -2AE )
Tijdens de korte periode dat Volendam er licht besneeuwd bij lag, ben ik vaak met m’n camera en statief de kou in gerend om links en rechts wat foto’s te maken. De meeste opnames die tijdens sneeuw of regenbuien gemaakt zijn, heb ik weg moeten gooien, sneeuw of water spatten op de lens maken de foto’s onbruikbaar..
Alle beelden die je net na de buien maakt zijn vrijwel uniek, sowieso omdat er niet vaak sneeuw ligt, en als dat al het geval is , die plaatjes er altijd weer anders uit zullen zien. Echter, wel begrijpelijk dat de spaarzame voorbijgangers die mij in de kou, door weer en wind worstelend met al die spullen, voor gek verklaard hebben.
Maar…… ik heb wel een paar mooie plaatjes van ons prachtige dorp kunnen schieten…
Vervlogen is die mooie tijd !
Vanuit het camera standpunt de brug over brengt je in een van de oudste buurten van Volendam; Het Dril, waar eens ons ouderlijk huis stond. Het mag een wonder heten dat onze ouders – met al 5 van de 11 kinderen – in die vreselijke arme tijd van 1950 tot 1957 hebben weten te overleven.
“Vervlogen is die mooie tijd, vervlogen, als een mooie droom, jaren die ik nooit vergeten zal, die tijd komt nooit meer terug”. Een paar regels uit een BZN tekst, van een van onze laatste CD’s. Dan denk ik terug aan deze plek op het Dril, waar ik van m’n 2-de tot m’n 7-de jaar gewoond heb, waar ons speeldomein was. We woonden in een onbewoonbaar verklaarde woning in één van de huisjes verscholen achter het meest rechtse huisje dat je door de brug heen ziet. Uiteindelijk waren we al met z’n zevenen toen we naar de Dr Weverstraat nr 24 verhuisden. De brug was ons speeltje, daar klommen we via de schuinstaande stalen steunstangen in. Niemand die er wat van zei. De foto is gemaakt met 16 mm f 9 – belichtingstijd 1,3 seconden (op statief) – ISO 640.
Het gele bruggetje dat toegang geeft tot het Doolhof, een van de oudste buurten van ons dorp, is beroemd. Al was het alleen al door de vele foto’s en videoclips die alle Volendamse bands, zangers of zangeressen er op gemaakt hebben. Meestal zie je dit bruggetje vanaf de zijkant, daarom heb ik het nu eens van voren gekiekt. Ook met 16 mm – f10 -1/100 sec – ISO 400-
Foto gemaakt vanaf het Doolhof richting het bruggetje voor de oude 1ste winkel van Bart Smit
Het gele bruggetje vanaf een van de zijkanten; het felle tegenlicht in de late middag geeft extra spanning aan de foto
Dit was eigenlijk de 1ste foto die ik maakte toen ik het Volendamse havendijkje op liep. Hierna heb ik bovenop het dijkje de andere opnames gemaakt
Even een blik op het huisje waarin de Volendamse misthoorn staat waaruit ook elke maand het luchtalarm klinkt.
De Volendamse haven met nog een klein sneeuw-dekje op de kade voor de visrokerij van de Kale
Zijaanzicht van de dijk, vele van de gekleurde geveltjes zijn stokoud