De ferry boot met 800 auto’s op 2 dekken en 1400 passagiers, deed 30 uur over de overtocht van Hirtshals naar Tórshavn – de hoofdstad van de Faeroer – We hadden een prima hut om in te overnachten, en het eten was heel goed aan boord.

Het hotel waarin we tijdens ons verblijf op de Faeröer verbleven lag tegen een bergwand boven de stad Torshavn, net toen wij er waren werden de daken “gemaaid”. Veel daken op de Faeröer hebben grasdaken, omdat men dat hier mooi vindt.

Vanuit het hotel keken we op Tórshavn…

Living “on the edge” noemen wij dit buurtje in Tórshavn

Onderweg naar het noordelijkste eiland zien we prachtige fjorden en meren

Onderweg zien we een kerk met een grasdak, dat zullen we hier nog heel vaak gaan zien bleek later

Faeröer eilanden betekent eigenlijke schapen eilanden. Dat klopt met wat wij gezien hebben, veeeeeel schapen.

De schapen hier zijn volgens de bewoners zeer intelligent, maar dat klopt niet met onze waarnemingen. Als schapen die plotseling de weg oversteken en bijna aan de andere kant van de weg zijn, een auto horen aankomen, keren ze weer om.. heel dom dus !

We rijden naar het noordelijkste kustplaatsje op de Faeröer: Vidareidi

Met de noordelijke Atlantische Oceaan op de achtergrond zien we hier de noordkust van Vidareidi waar slechts een handjevol mensen wonen

We kijken onze ogen uit hier, het is natuurlijk wel heel winderig, je bent een speelbal van de natuur, maar het is ongelofelijke mooi. Het doet ons soms denken aan Schotland of Alaska, maar het is toch anders. Op de achtergrond Vidareidi

Waar de Atlantische golven al duizenden jaren met grote kracht op de rotsen beuken…

Onderweg zie je veel van deze kleine dorpjes. In de rotsen de sporen van de vele vulkaanerupties die met lange tussenpozen van vele eeuwen  zorgden voor steeds nieuwe lagen basalt

Niet alleen wij en de Faeröerse bevolking houden van vis, ook de vogels lusten er pap van!

Met een boot vanuit Vestamanna koersten we langs de kust van Streymoy en voeren we grotten in waar we nauwelijks in pasten met de boot, en dat terwijl de huizenhoge golven van de Atlantische Oceaan het scheepje compleet heen en weer smeten

Westkust van Streymoy vanaf het schip

En weer voeren we een grot in waar deze keer een waterval op de achtergrond naar beneden kletterde. Het was een bloedstollende ervaring om te ervaren hoe het schip met behulp van grote stuurmanskunst door de nauwste openingen voer

Vele eeuwen lang hebben de extreme golven van de Atlantic hun werk gedaan en grote grotten en gaten uitgesleten in de kusten van Streymoy. De kleuren verraden de aanwezigheid van vele mineralen, kenmerkend voor vulkanisch materiaal

De schapen op de zeer steile kusten leiden een zeer onzeker bestaan; keer op keer kukelen ze in het water op jacht naar een lekker stukje mos

We rijden naar Saksun op het eiland Streymoy, de tijd heeft hier dus echt stil gestaan

Heel bijzonder, al die grasdaken, in Saksun wemelt het er van; het heeft echter niets met isolatie of iets anders te doen; het gras dient ter decoratie.

Overal, en werkelijk echt overal langs de wegen en in de dorpjes storten watervallen van de rotsen naar beneden

Dan rijden we naar het noordelijkste plaatsje Tjornuvik op het eiland Streymoy. Het idyllische plekje ligt in een prachtige baaitje omgeven door rotswanden waarop overal schapen grazen. Hier moesten we maar eens een kijkje gaan nemen

In Tjornuvik wordt het gras gemaaid en in de wind gedroogd. Dit gebeurt een keer per jaar in de zomer als het een paar dagen achter elkaar droog is, wat nu dus het geval was omdat wij er waren !!!

Op het strand van Tjornuvik is een gezin zich aan het vermaken; bedenk dat het hier in de zomer tussen 12 en 16 graden is.

Op weg naar Eysturoy zien we door bergpassen rijdend op weg naar Gjógv het plaatsje Funninger in een ooit door gletsjers uitgesleten vallei liggen.

Uit de rijdende auto gekiekt onderweg naar Gjógv

Het vissersplaatsjeplaatsje Gjógv is betoverend mooi, vooral door de unieke ligging bovenaan een diep maar klein fjord, waarin een scheepswerf was gehuisvest

Vanuit het voorruit van de auto gekiekt als we Gjógv binnen rijden.

In Gjóvn kan men langs een steil bergpad omhoog wandelen met als beloning dit uitzicht op de ligging van het plaatsje

Goed te zien is de relatie van het nijvere vissersplekje met de scheepswerf

Het kleine fjord waarin op de voorgrond de resten van de vroegere scheepswerf van Gjógv te zien zijn

Het is een genoegen om door de prachtige straatjes van Gjógv te wandelen

Als we Gjógv verlaten maken we nog snel even deze foto

Van ons hotel in Tórshavn reden we naar het eiland Vagar en bezochten daar het plaatsje Gasadalur; er stond een behoorlijk harde wind; de waterval die normaal gesproken recht naar beneden stort werd af en toe compleet opgetild zoals op de foto goed te zien is. Leuk is het regenboog effect in het omhoog gewaaide water

We rijden in onze eigen auto deze keer. De wegen zijn goed berijdbaar over het algemeen, dat moeten we in IJsland natuurlijk nog even afwachten

Namen van plaatsen en eten zijn voor ons gewoonweg NIET uit te spreken, zeg nou zelf. Ze zijn meestal heel lang met veel medeklinkers achter elkaar, hoe ga je daar mee om ? Er wordt wel redelijk Engels gesproken dus redden we ons wel.

Een van de weinige os-achtige dieren die we op de Faeröer zagen

Bij Kirkjabour, een van de eerst bewoonde nederzettingen aan de zuidkust ten zuiden van Tórshavn kon ik dit mooie plaatje maken

Voor dit tafereeltje in Kirkjabour ben ik ook maar even uitgestapt

In het oude centrum van de hoofdstad Tórshavn is nog een buurtje bewaard gebleven in de originele staat; hier moest ik toch sterk aan Volendam en Marken denken

De kabeljouwen worden her en der tegen de muren onder een afdakje gedroogd, ook dit ken ik nog van vroeger in Volendam

We verlaten de Faeröer en varen op de boot ferry tussen de eilanden door de noordelijke Atlantische Oceaan weer op , op weg naar IJsland. Helemaal op de achtergrond de noordkust van Streymoy