We blijven onze ogen uitkijken in Beijing, waar volgens onze zeer ervaren gids Wieb zelfs de grasmatten groen gespoten worden als ze niet snel genoeg “mooi” zijn. De extreme warmte en hoge vochtigheidsgraad speelt ons nu toch wel heel erg parten, overal lopen we met flessen water, en zoeken we naar schaduw en een verkoelend briesje; vaak tevergeefs. Na elk uitstapje kunnen we onze kleding uitwringen. Wij hebben intussen al een lading laundry in het hotel laten wassen en strijken.

Onder: Baby’s, zoals dit jonge meisje, worden versierd door het haar in allerlei Kungfu vormen te knippen en te scheren. Wij als Hollanders moeten hier toch wel even aan wennen.

Onder: Een rit per fietstaxi door de Hutongs, de traditionele Chinese “achterbuurtjes” van Beijing. Dat “achterbuurtige” viel overigens wel mee, het was er schoon en heel netjes. Het blijft toch genant om in die moordende hitte in zo’n karretje naast zo’n ploeterende fietsboy te zitten…. 

Onder: Onderweg stapten we uit om even een kijkje te nemen in een van de traditionele oude Chinese woninkjes met binnenplaats. Hierin woont de gehele familie, waarbij de ouders eerst de kleine kinderen verzorgen en later de kinderen de ouders en grootouders. In het midden van het binnenplaatsje de belangrijke waterput.

Onder: In het midden van het oude Beijing beklommen we de Bell Tower, een toren die aan de bovenkant open is. Door middel van drumsolo’s die door de gaten naar buiten galmen, werden  tijdseinen aan de bevolking afgegeven, zoals het openen en sluiten van de stadspoorten.

Onder: Het wordt tijd om Beijing te verlaten. We reizen per spoor van Beijing naar Luoyang.Het station in Beijing is gigantisch groot. Reizen per spoor is heel riant in China waar men overal werkt aan nieuwe wegen en spoorwegen. Alles is heel modern, ruim en praktisch opgezet, en alle treinen rijden exact op tijd.

Onder: De treinen tussen de grote steden zijn hogesnelheidslijnen die met ruim 300 km/h geruisloos  over de spoorwegen zoeven. Het is een genot om in deze treinen met alle comfort van de wereld te reizen. Op een elektronisch mededelingenbord wordt van alles aangeven, zoals hier de snelheid en de buitentemperatuur.

Onder: We arriveren na 4 uur rijden vroeg in de avond in Luoyang een eeuwenoude stad aan de Gele Rivier, deze foto maakte ik in de buitenwijken met vele woonflats, door het voorruit van de bus die ons naar het hotel bracht. Deze rust is is slechts stilte voor de storm, want ook Luoyang heeft 8 miljoen inwoners, en bruist van binnen als een heksenketel

Onder: We zochten meteen een mooi restaurant op tegenover het hotel, waar we o.a deze heerlijke vis op ons bordje kregen.

Onder: Onze reisleider Wieb blijkt een neus voor gezellige plekjes in de meeste Chinese steden te hebben; hij wist nog een gezellige Beer Garden, op nog geen 5 minuten lopen van het hotel; we kregen hier grote gevulde 3 liter bier- ballonnen op tafel. Ze kregen ondanks de hitte s’ avonds van ruim boven de 30 graden geen tijd om warm te worden, vanwege de immense dorst van het gezelschap.

Onder: Dit soort landschap zien we uit de bus als we de volgende morgen op weg gaan naar de beroemde Shaolin Tempel. Een soort sportakademie waar de vechtsport Kunghfu centraal staat. 

Onder: Op het terrein van het Kunghfu Tempel complex, waar tienduizenden studenten worden opgeleid komen we overal marcherende klassen met jongemannen tegen.

Onder: Op veel plaatsen wordt in de open lucht getraind. Deze jongens komen allemaal bij de politie, op scholen en in het leger terecht

Onder: Aan het eind van ons bezoek aan de Kunghfu school kregen we een demonstratie te zien van wat met de volkomen beheersing van lichaam en geest kan worden bereikt. Een van de leerlingen brak met zijn voorhoofd een stuk ijzer in tweeen. Een ander drukte een naald door een stuk glas heen en prikte daarmee een ballon lek. Wel verdomd handig als je dit allemaal kan natuurlijk…..

Onder: We liepen nog door het gehele tempelcomplex, waar ik nog vele fraaie plaatjes van kon maken.

Onder: Midden in Luoyang passeerden we het commandocentrum van de Chinese luchtmacht, waar deze vermoedelijk Russische Mig jetfighter staat uitgestald 

Onder: Een brug op weg naar de Longmen grotten in de buurt van Luoyang. Het is opvallend van wat voor een sierlijke architectuur alle bruggen over de grote rivieren zijn.

Onder: Deze luchtfoto maakte ik vanaf een folder; een overzicht van de Longmen Grotten, waarin vanaf 500 a 600 jaar na Christus door Budha aanhangers uit dank of verering gaten of grotten werden gebeiteld. Hierin werd dan een Boedha beeld uitgehouwen en geplaatst 

Onder: Het was echt bloedheet, en we moesten nogal wat trappen op en af. Het zweet gutste iedereen van het lijf, maar het was echt de moeite waard; je weet gewoonweg niet wat je ziet. Wat kan mensen bewegen om zulke onvoorstelbare inspanningen te leveren.

Onder: Foto vanaf de rivier uit bootje. De ruim 1 km die we onder en langs de grotten doorliepen hoefden we niet terug te lopen. God zij dank was er een bootje waarmee we het traject terug konden varen

Onder: Het platteland is een aaneenschakeling van dit soort huisjes. Opvallend is overigens dat elke vierkante meter die wij onderweg gezien hebben bebouwd is met allerlei gewassen

Onder: Het station van Xi’An, wat een design, wat een moderne architectuur, en wederom: wat is het schoon en netjes allemaal

Onder: Ook in de wereldstad XiAn met 10 miljoen inwoners worden de mega flatgebouwen de grond uit gestampt. China is echt “booming” economisch, qua infrastructuur en in vele andere opzichten. Hier is volgens onze Chinese gidsen een revolutie gaande die zijn weerga niet kent.

Onder: Wederom wist onze reisleider Wieb een leuk pleintje waar het gezellig was bij het Budweiser Bierfeest, met zelfs optredende artiesten. Het optredende zangeresje zong zo vals als een kraai, maar dat was nog niets vergeleken bij de zanger die daarna zijn kunsten mocht vertonen. Een kruising tussen de Volendammer misthoorn en een kapotte zaagmachine. 

Onder: Bij dit soort theater gaat alles ver over de top in China, zoals hier voor de buhne een hele serie hinderlijke fonteinen was opgesteld. Het publiek vindt het overigens prachtig allemaal.

Onder:Ook dit gerecht zagen we uitgestald liggen, het rook niet fris, en het vermoeden rees dat het hier gebakken ratten betrof, niet proberen dus.

Onder: Waar in 1994 een boer per toeval in een waterput het hoofd van een klei-figuur naar boven haalde, bleken zich 8000 klei soldaten en 10.000 wapens en rijtuigen enkele meters onder de grond te bevinden. Op die plek is nu in een hele serie hallen het 8ste wereldwonder te aanschouwen. Jullie zullen begrijpen dat op onderstaande foto een paar nep soldaten afgebeeld staan 

Onder: Tweehonderd jaar voor Christus liet een jonge en hovaardige Keizer een compleet leger van klei vervaardigen waarmee hij in het hiernamaals zijn macht dacht te houden; alle rangen en standen waren in dit leger vertegenwoordigd, en ook wapens paarden en rijtuigen. Er zijn drie belangrijke opgravingen (Pits) gedaan: Pit 1,2  en  3 van 1994 t/m 1998 Op onderstaande foto legt onze Chinese gids Amy uit hoe we door de drie pits op de plattegrond gaan lopen.

Onder: De eerste opgraving; een 2200 jaar oud tafereel, waar we hier getuige van zijn. Hoe is t mogelijk. De soldaten stonden in rijen tussen aarden wallen waar houten balken overheen gelegd waren. In de loop der jaren werd door ander keizers de zaak verwoest en zijn de daken waaronder de soldaten stonden ingestort. Het is echt een vreemde gewaarwording om hier nu mee geconfronteerd te worden. 

Onder: Dit is toch heel bizar…Hoe gek kunnen mensen worden??

Onder: De krijgers waren heel gedetailleerd gemaakt

Onder: Dit is wat de archeologen aantroffen. Een voor een hebben ze een groot aantal van de soldaten in elkaar gelijmd, maar men is nog niet klaar, zoals hieronder en op veel ander plaatsen. Er wordt nog steeds door vele archeologen aan gewerkt

Onder: Hier zien we een deel waar we op de ingestorte daken kijken, de klei soldaten liggen hier in brokstukken nog onder de lage delen

Onder: Deze koets vond men bij het graf van de Keizer, dat even verder was ingericht. Het is de koets , waar de geest van de Keizer werd in vervoerd. (zo wilde de keizer dat zien)

Onder: Overal worden hier huiden van wolven, beren en andere grote dieren verkocht. De overwegend materialistische Chinezen willen hier graag in gezien worden; het zijn dure jasjes en de drager is derhalve kapitaalkrachtig. In China tel je dan pas mee volgens onze gidsen

Onder: In een restaurant/theater in XiAn genoten we van een dumpling maaktijd met een muziekvoorstelling waarbij ook op traditionele wijze gedanst werd. Er waren 15 verschillende dumplings- vlees en vis gerechten in een soort deeghulsje verpakt, smullen maar,….op de kop v/d dumpling is het erin aanwezige dier geboetseerd.

Onder: De gracieuze bewegingen maar ook de kleuren en de belichting brachten het publiek- maar ook ons – in vervoering

Onder: Denk hier een een zwoel Chinees muziekje bij en zwijmel maar weg vrienden….

Onder: De dames dansten in een perfecte harmonie, tot in de kleinste details; alle zijden sjaals bewogen op het ritme van golven zo leek het, alsof ze aan elkaar vast zaten.

Onder: Mooi……

Onder: De laatste dans. Hier klonk een terecht groot applaus.

Onder: De keizer en een van zijn vrouwen bedanken de dansers en de muzikanten

Onder: De volgende morgen gaan we op weg naar de Verboden Stad in het Centrum van Beijing, we komen hier en daar al vele kolossale flatgebouwen tegen. En dan bedoel ik ECHT groot en massaal vrienden….

Onder: Het plein van de Hemelse Vrede; het mausoleum van Mao en de “Verboden Stad” zijn de best bezochte toeristische attracties in China. Grote drommen – meest Chinese toeristen- huppelen in trage tred over het plein op om een glimp van hun opgebaarde ouwe leider op te vangen. Men vraagt zich overigens af of hij er wel zelf is en niet een geboetseerd lijk. De lange rijen nieuwsgierigen monden uit op de aan dit plein grenzende “De Verboden Stad”

Onder: Men loopt hier altijd met een paraplu, in de regen, maar ook zoals hier, als de zon schijnt. De damesparaplu’s zijn met zoete kleuren heel kunstzinnig beschilderd.

Onder: Het Plein van de Hemelse vrede is bij de gehele wereld beroemd vanwege een belangrijk incident. Op de plaats waar ik deze foto maakte stopte de tank in 1976 voor een demonstrerende student, een belangrijk moment in de moderne Chinese revolutie

Onder: Deze foto maakte ik ergens onderweg door het voorruit van de bus. Hij laat zien waarom wij voor deze reis voor een groepsrondreis hebben gekozen. Ga hier maar eens zelf aan beginnen. Daar komt nog bij dat de Chinese gidsen slecht Engels spreken en Jan Publiek al helemaal niet.

Onder: Ons reisgezelschap op het plein van de Hemelse Vrede voor het gebouw van waaruit Mao in 1948  de Nationale Communistische Volksrepubliek China uitriep. Vlnr: Reisleider Wieb, Mary, Jan, Mieke, Henk, Liesbeth, Marian, Hetty en Hans. Het klikt goed in de groep. We hebben het heel gezellig met elkaar.

Onder: Wisseling van de wacht op het plein. Overal om je heen zie je strak aangeklede zuur kijkende politie agenten lopen of stram in de houding staan.

Onder: Daar hebben deze Chinese jongelui geen oog voor.

Onder: De Chinese jeugd houdt zich bezig met luchtiger zaken zoals de i mode met i pad’s, i pods en smart phones. 

Onder: Een van de pleinen van “De Verboden Stad”. Zo worden de Keizerlijke verblijven in het centrum van Beijing genoemd. Een verzameling buitengewoon mooie paleizen en gebouwen die door de verschillende Keizerlijke Dynastieën van 1400 tot 1911- toen de Keizer werd afgezet – in gebruik waren om te wonen en te “werken”. 

Onder: Het hoofdgebouw. Men mag er niet in, maar wel even door het raam kijken waar men dan zicht heeft op een troon.

Onder: Vanaf de schaduw zijde van het plein maakte ik dit overzicht. Het is bloedheet en daarbij heel vochtig; het is continue zoeken naar schaduw en plekjes waar het een beetje waait.

Onder: We rustten even uit in De Verboden Stad, tevens het optische bewijs dat we er echt waren; de foto werd gemaakt door een van onze reisgenoten

Onder: De twee belangrijkste gebouwen bij elkaar.

Onder: Alles nog origineel, ook het schilderwerk !! Wat een monniken werk moet dit allemaal geweest zijn.

Onder: De Keizer – vooraan in de stoet –  beschouwde zichzelf als heerser van de gehele wereld. In de figuren die hem volgen worden zijn afgezanten in andere werelddelen gesymboliseerd.

Onder: Deze mensen – die ik in de Verboden Stad kiekte – zijn – al dragen ze wel zijn kleding – geen familie leden van de laatste Keizer, zo werd mij door onze Chinese gids Steve verzekerd.

Onder: Hier komen we aan bij de slaapverblijven van de Keizer.

Onder: Daar waar de Keizer sliep, – hij had 7 slaapzalen zodat men niet wist in welke hij lag –  sliepen in de directe omgeving ook zijn honderden concubines ( maitresses) – voor het leven – in speciale kamertjes zoals hieronder. Eens een concubine , altijd een concubine. Als zij een kind kreeg van de Keizer, zat haar familie financieel op rozen. Het omgaan, slapen met al die vrouwen, kinderen verwekken, was een tijdrovende klus voor de feodale heersers uit het verleden. 

Onder: Uit de verboden stad lopend , zo maar op een plekje in de stad, zagen we deze Chinezen op straat Kung Fu fighten met elkaar.

Onder: Onze reisgenoot Hetty bij de lotusbloemen in de vijver van het restaurant waar we de lunch gebruikten.

Onder:  S’avonds reden we met ons busje de stad Beijing in om er Peking Eend te eten. Overal in de restaurants treffen we de draaiende glazen schijf op tafel aan.Vlnr: Hetty, Mary en Mieke.

Onder: Wat deze dames doen weet ik niet, maar ze bewaken zeker de muur niet.

Onder: Door bergen en door dalen in 35 tot 40 graden en dat 6000 km lang…….

Onder: Het zomerpaleis van de Keizer in Beijing. Als het zomers te warm werd voor de Keizer en al zijn concubines, vertrok het hele spul inclusief de complete hofhouding even verderop in de stad naar het zomerpaleis, waar op een heuvel aan een door mensen gegraven meertje een verkoelend windje redding moest brengen voor de hardwerkende Keizer……

Onder: Ook deze Chinese lieve fee was bezig met het maken van een fotosessie. Wie nu nog zegt dat Chinezen niet mooi zijn………..

Onder: Op het zwoele meer van het Keizerlijke zomerpaleis maakten we nog een rondvaart tegen sunset, die dit sfeervolle plaatje opleverde. Die Keizers hadden het goed bekeken vrienden…….

Onder: De dag kon al niet meer kapot, maar het werd helemaal een feestje toen onze chauffeur ons nog even op een plek bracht waar we dit fantastische uitzicht hadden op het Olympische Birds nest, waarin tijdens de laatste Olympische spelen alle atletiek wedstrijden gehouden werden. Wat een ongelofelijke en mooie constructie is dit van de de Chinese en Zwitserse architecten. 

Onder: Op weg naar het Hotel reden we ook nog onder het wereldberoemde gebouw van de Nederlandse architect Koolhaas door; uit de bus maakte ik er deze kiek van.