Deze en vorige week stonden ook in het teken van de repetities met de ” Rock and R’alll Stars”; vooral thuis op mijn kantoor zit ik vele uren te zwoegen om mijn vingers weer soepel te krijgen. Ook maakten we deze week een fotosessie bij de Wisseloord Studio’s in Hilversum. Er is een eerste try out gepland voor muziek vrienden en kennissen op 6 mrt in de Wisseloord Studio’s , en daarna nog een publiek toegankelijke try out in het theater in Vlaardingen op 15 mrt a.s. Hiervoor zijn nog kaarten verkrijgbaar.

Onder: De 8 -koppige “Rock ’n R’all Stars” deze week gefotografeerd achter het Wisseloord complex, op de plek waar we vroeger met BZN paling rookten als er weer een CD klaar was. Wie had  ooit gedacht dat ik hier, op deze “gewijde plek” zoveel jaar later nog eens met dit illustere gezelschap zou poseren. Vlnr: Jan Tuijp (BZN bassist), Jacques Kloes (Dizzy Mans Band zanger) Jan Rietman ( Pianist LTE , en NCRV radio en TV presentator) Albert Deinum ( gitarist en jonkie vd club) Ton op ’t Hof (studio drummer en slagwerker bij o.a Andre Hazes Band e.v.a ) Marga Bult (zangeres van o.a meiden groep Babe) Dany Lademachter (gitarist bij o.a Wild Romance en Herman Brood) Jan Kooper (saxofonist bij grote orkesten o.a Doe Maar )  

We vervolgen onze reis door Nepal

Onder: Voor dit gezinnetje is de dag op het stoepje voor hun huisje ook net begonnen. De dochter is nog met haar ochtend toilet  bezig, de naaimachine staat al weer klaar.

Onder: Vanachter het raam van de bus kan ik ongegeneerd overal foto’s van maken. Dit onderstaande gezellige tafereeltje met meisje v/d foto hierboven, zou ik waarschijnlijk niet gemaakt kunnen hebben als we niet in de bus gezeten hadden; toen ze mij in de gaten kreeg waren we al weer weg.  

Onder: We beginnen tijdens de rit naar centraal Nepal af en toe een glimp op te vangen van de hoogste bergen v/d wereld, die in het Noorden van Nepal aan de grens van China en Tibet liggen. Nepal begint zich als een prachtig land aan ons te presenteren.

Onder: Onze gids ontdekt een aantal gieren buiten; hij stopt de bus zodat we een paar mooie platen kunnen schieten.

Onder: Deze vliegende gier had ik al voor de stop gemaakt.

Onder: Wat een prachtdieren met hun kale nekken, die er overigens voor dienen om diep in dode karkassen te kunnen vreten.

Onder: Tijdens een fotostop in een dorpje kwamen we langs een school, waar ook deze pingpong tafel stond; de meisjes die hem gebruiken hebben er een paar stenen op neergelegd die als netje moeten dienen.

Onder: Het valt ons op dat er veel mensen in het veld of op straat voor hun huis liggen te slapen, zoals deze man midden in een akker; wij zouden er toch even heen lopen om te kijken of…… maar in Nepal kijkt niemand hier van op. 

Onder: In een veldje naast de woning liggen moeder en kind te ronken….

Onder: Dit plaatje kennen we van veel arme landen, maar het is hier echt gemeengoed om zo per bus te reizen. Die “stadspoorten” maken het er trouwens niet veiliger op voor de dak verstekelingen. Even verderop zagen we een te hoog opgeladen vrachtwagen die zich onder zo’n poort had vastgereden. 

Onder: Allerlei fel gekleurde gewassen zoals het gele mosterdzaad geven een extra glans aan het mooie Nepalese landschap

Onder: Dit zijn de bekende smalle “Dangerous Roads” langs steile afgronden, naar Pokhara, maar gelukkig hebben we geen bange types in de bus die aan de andere kant v/d bus willen zitten. Die struisvogelpolitiek haalt toch niets uit; als de bus gaat , gaat ie helemaal, denk ik dan maar.

Onder: In de buurt van Pokhara bezoeken we eerst een beroemd Budha klooster op een berg, daar maakte ik deze unieke foto. We zien daar een man met een halve boomstam op zijn rug naar boven kruipen. Waarom is deze foto zo uniek ? Omdat je dit mannen nooit ziet doen; het is hier eigenlijk vrouwenwerk.

Onder: De Budha tempel bovenop de berg, een indrukwekkend mooi gebouw, jammer van de Pepsi reclame links aan de gevel, maar ja ook bij Budha moet er rook uit de pijp komen , nietwaar?

Onder: Binnen zaten op een zoldertje deze nog vrij jonge monniken te mediteren. Ze herhalen steeds dezelfde spirituele zinnetjes waardoor ze high worden, na een aantal keren beginnen er dan een paar op trommels te slaan en op allerlei blaasinstrumenten te blazen, niet spelen dus, maar willekeurig blazen. Hierbij zijn ook lange waldhoorns, die je in Oostenrijk wel eens ziet. Er wordt een kakkefonie van jungle geluiden geproduceerd, die na een minuutje weer ophoudt, waarna het hele gereutel weer opnieuw begint; men schijnt dit wel uren achter elkaar vol te kunnen houden. Wel high natuurlijk….. dat kan ook niet anders.

Onder: Buiten de tempel zagen we de gebruikelijke Budha beelden, deze keer in een overdekte nis. Er schijnt bladgoud op te zitten. Bij de geboorteplek van Budha haalde onze gids wat bladgoud van de muur, en plakte dit op onze voorhoofden.Mary en ik hebben ons zo verkregen bladgoud bewaard voor donkere dagen.

Onder: We kwamen aan in ons prachtige hotel in Pokhara; ik vermeld dit maar even om eventuele gegadigden voor een Nepal trip i.v.m de armoedige / onhygiënische omstandigheden niet af te schrikken; de hotels waar we zaten waren perfect. Ook bij dit hotel een mooi zwembad voor de liefhebber.

Onder: Als we opstaan hebben we vanaf bovengenoemde hotelbalkonnetjes dit prachtige uitzicht op de door de lage ochtendzon beschenen Anna Purna Range, de voorloper van het Himalaya massief. De berg waar we nu tegen aan kijken is de Fish Tail de heilige berg die overal in Nepal wordt vereerd en op afbeeldingen te zien is . Deze berg mag nooit beklommen worden vanwege de heilige status.

Onder: Tijdens deze wandeling ontmoeten we mannen die geheel conform de Nepalese klederdracht deze messen op hun kont dragen. Toch wel een beetje vreemd gezicht vonden wij….. en bloedlink !!

Onder: Op het dalende deel v/d wandeling was dit meer te zien; we zouden er een kano tochtje op maken.

Onder: Peter en Ria uit Bussum, onze reisgenoten , met daarachter Micha onze Nederlandse reisleider in de kano, die met handkracht werd aangedreven, net zoals die van ons…… door een vrouw.

Onder: We hebben zowel in India als in Nepal heel veel prachtige bloemen gezien, waaronder veel voor ons onbekende soorten

Onder: Ook in de buurt van Pokhara wast men zich in de nabije rivier. Kleding, afwas en brommer gaan in een moeite door natuurlijk.

Onder: Hier wassen de dames hun kleding in een stroompje dat door een dorpje loopt….waarom ook niet?

Onder: Het zijn overal vrouwen die het werk doen. Ook het zware werk, ook in de bouw !! Linksboven een vrouwtje dat een zware last op haar rug draagt in de stad, terwijl mannen op een bankje lachend toekijken. Rechtsboven zijn vrouwen een muurtje aan het voegen; links beneden zien we oppervrouwen op een bouwwerk en rechts een “draag ezelin”.

Onder: Bijna overal zie je hier de jongere mannen zich buiten op straat bezighouden met een soort sjoelspel.Wij hebben er ook eens aan meegedaan voor de aardigheid. Werkelijk op de gekste plaatsen zie je deze tafels buiten staan, meestal in gebruik !!

Onder: Streetlife in Pokhara, het bekende beeld.

Onder: Op straat bij het meertje in Pokhara trad dit bandje op; op het accordeon achtige apparaat dat op de grond ligt wordt een soort van blaasbalg met de linkerhand steeds bewogen; er werd heel exotisch klinkende muziek mee gemaakt. Uiteraard heb ik er met mijn filmcamera opnames van gemaakt, zodat ik die muziek thuis voor mijn slide show kan gebruiken. Zo heb ik eens in Afrika een stukje inheemse muziek opgenomen en gebruikt op de eerste CD van Jan Smit. Er heeft zich – zoals ik verwachtte – nooit een oorspronkelijke componist gemeld.

Onder: We gaan vroeg op en rijden vandaag naar Kathmandu, onderweg zien we steeds de hoge sneeuwbergen op de achtergrond, vooral met het lage zonlicht is dit een mooi sfeervol en bijna onwerkelijk plaatje. Alsof die witte bergen achtergrond er tegen aan geplakt zit.

Onder: Tijdens een fotostop maakten ik het volgende plaatje.

Onder: Tijdens een lunchpauze gemaakt vanaf ons terras

Onder: We rijden naar een hoger gelegen deel van Nepal; de bergen worden hoger en ruiger. De terrassen die je overal ziet zijn gemaakt om de gewassen op de berghellingen te kunnen irrigeren en er op te kunnen lopen. Er zijn ontzettend veel grote rivieren in Nepal – logisch als je onder het dak van de wereld zit – maar ze staan nu grotendeels droog.

Onder: Het leven op straat gaat ook hier z’n normale gangetje

Onder: Een van de vele huisjes aan de kant v/d weg op het platteland waar de meeste Nepalezen wonen. Overigens is zo’n 60 a 70 % van de inwoners van Nepal alphabeet, zij kunnen lezen en schrijven. Dat is iets minder goed als in India waar 65 a 75 % kan lezen en schrijven. Overigens betekent dit dat er in India zo’n slordige 400 miljoen mensen niet kunnen lezen en schrijven.

Onder: Heel langzaam kruipt de bus tegen de berghellingen op. We genieten met volle teugen van de prachtige uitzichten.

Onder: Dan bereiken we Kathmandu Valley. Het woord zegt het al. Deze vallei is omgeven door een ring van hoge bergen.

Onder: De Budha tempel hadden we snel bekeken, maar des te langer genoten we van het geweldige uitzicht op Kathmandu Valley

Onder: Het befaamde Durbar Square in het centrum van Kathmandu, een plaats waar veel Budha en Hindoe tempels bij elkaar gebouwd zijn

Onder: Een klein paleis waar de “Livin Godess of Kathmandu” regeert; ze laat zichzelf na 4 uur s’ middags af en toe bij het middelste raampje zien. Wie haar fotografeert gaat het gevang in. Deze levende Godin (ze is nu 7 jaar) die door de gehele natie op handen gedragen wordt, wordt na een zeer strenge selectieprocedure op haar 3de of 4de levensjaar al gekozen. Als ze bloed verliest door een verwonding of door menstruatie is ze Godin af. Jammer dan, want ze (de familie) krijgt er 60 US dollar per maand voor. Om maar niet gewond te raken komt ze nooit buiten dit gebouw. Na een paar minuten wachten zagen we haar voor de dag komen; heel zielig, haar lichaamstaal sprak boekdelen. Onze groep was geschokt; kindermishandeling was nog de zachtste term die er voor gebruikt werd. S’ lands wijs s’ lands eer, zeggen sommigen, an me hoela….. 

Onder: De ontbijtzaal straalt nog helemaal een paleisachtige sfeer uit

Onder: De rechtse hoge piek naast de Everest is de Lhotse 8516 mtr hoog

Onder: In het midden de bekende Melungtse van 7161 mtr

Onder: De Melungtse (7161 mtr) iets dichterbij. Hier zijn volgens de stewardess ook zeer veel klimmers vanaf gevallen.

Onder: De cockpit van de twee-motorige turboprop Jetstream 41 met registratie 9N-AHY; we vliegen hier met een snelheid van 175 kts IAS (+ 350 km/h) op kruishoogte 24.000 ft, ongeveer 7,5 km hoog, ruim langs,- en een km beneden de hoogste toppen. Kort na het maken van deze foto na een vlucht van ongeveer een uur werd de daling ingezet, en landden we weer veilig op Kathmandu Airport. Wat hebben we een highlight beleefd, om nooit weer te vergeten. En als ik door omstandigheden weer eens in Kathmandu kom ga ik de vlucht beslist weer over doen.  

Onder: We bezoeken een atelier waar men Mandala’s mbv Thanka techniek maakt. Geweldige jonge kunstenaars die hier met kleine pennetjes mbv een loep schilderijtjes maken, of liever gezegd tekenen. Ze doen weken , soms maanden over een afbeelding.

Onder: Deze Mandala is ongeveer 35 x 35 cm groot; de kunstenaar heeft er 3 maanden aan gewerkt; hij werd aangeboden voor 395 euro (vraagprijs) Na een half uurtje afdingen schat ik zo’n 250 euro dat er voor betaald moet worden. 

Onder: We bezochten het Durbar Square in Bakhtapur een plaatsje in de Kathmandu Valley. Hier zijn werkelijk schitterende dicht bij elkaar staande Budha en Hindoe tempelcomplexen aangelegd.

Onder: Een Hindoe tempel op Durbar Square Bakhtapur

Onder: Er zijn in India /Nepal veel religies met elk vele goden en reïncarnaties van die goden; het is gewoonweg niet bij te houden. Al die figuren worden verafgood en zijn als souveniers overal bij bosjes te koop. Duizenden van dit soort onderstaande poppetjes gemaakt van hout, koper, brons en marmer staan in elke souvenir winkel te wachten op een nieuwe eigenaar. 

Onder: Of deze twee…. een leven lang leven in Nepal gaat je niet in je kouwe kleren zitten aan het verschil tussen deze twee te zien.

Onder: Op een lokatie in Kathmandu worden we naar de grootste Budha Stupa ter wereld gebracht, waar we op een terrasje gezeten heerlijk mensen kunnen bekijken. Overigens waren we in Lantau nabij Hong Kong al eens wijs gemaakt de grootste Stupa ter wereld aanschouwd te hebben. Een zeurpiet die daarop let, met al die beelden 

Onder: Ook in Kathmandu kent men de openbare lijkverbranding aan een lokale rivier. Dat er geen of bijna geen water in die rivier stond maakte het hele gebeuren voor ons Europeanen iets afstotelijker als in Varanasi

Onder: Terwijl op de kade de brandstapel wordt klaargemaakt, scheert de priester het hoofd van de oudste zoon van de overledene.

Onder: Gezamenlijk brengen zij daarna het lijk in oranje folie gewikkeld op de brandstapel; dit wordt drie keer rond de brandstapel gedraaid (er zijn 3 Hindoe goden) Daarna wordt er door de priester met een fakkel in de hand en de oudste zoon daar achteraan drie keer om het lijk gelopen waarna de zoon ergens bij de mond van de dode het vuur aansteekt.

Onder: We vlogen terug naar Delhi in India waar we een aantal regeringsgebouwen bekeken. Bij de Arc de Triomph zagen we deze Indiase militairen op wacht staan. Dat zijn nog eens uniformen… Ik vraag me alleen af of deze mutsen wel handig zijn op het slagveld. Het zijn net schietschijven!

Onder: We maakten nog een een rit per fietstaxi door Old Delhi. Iedereen was hier wild enthousiast over. Een onbeschrijfelijk ritje, op je fiets zittend trekt het gekste circus op aarde aan je voorbij; de gekte ten top. Niet uit te leggen, je moet ook dit zelf meemaken.

Onder: Links is een modern boekdepot, dat zou ik wel eens willen zien.

Wij zagen enorm op tegen de de traagheid van zo’n groep reizigers, ik heb dat jarenlang met BZN op pad meegemaakt. Ergerlijk. Door onze reisleider Micha werd dit probleem echter al getackeld voor het op kon treden. Hij regelde alles al van te voren, in de bus al, nog voor we uitgestapt waren was alles al door hem geregeld. Hoeveel koffie en hoeveel thee en wie wat wilde eten, wie gaat er mee op die excursie en wie niet. We hebben nooit ergens op moeten wachten of over hoeven discussiëren. 

We hebben veel gezien; het had misschien even wat rustiger aan gekund, maar dat hebben we graag op de koop toe genomen. Wij zouden het zo weer over willen doen.

Onder: Deze man is waarschijnlijk niet officieel heilig. Hij staat wel op de trappen van de Ghats in het water van de Ganges zeer toegewijd te bidden.

Onder: Met zijn/haar vinger en wat zand zit deze persoon zijn/haar tanden te poetsen in het water v/d Ganges; let wel dit is op een paar meter afstand van de plek waar de lijken t.b.v de lijkverbranding in de Ganges worden ondergedompeld, en waar de asresten v/d verbranding in worden geloosd.

Onder: Op vele plaatsen wassen mensen hun kleding in het heilige Ganges water

Onder: De Indiase bevolking is niet scheutig met bloot; er worden op de Ghats t.b.v het onderdompelen allerlei verkleed trucs toegepast om daarbij alle pikante lichaamsdelen bedekt te houden. Soms lukt dat niet helemaal zoals op onderstaande foto te zien is.

Onder: Na het inzepen wordt er eerst gemediteerd voordat er weer Ganges water aan te pas komt om te spoelen.

Onder: Sommige pelgrims nemen potjes mee om die na hun eigen onderdompeling (3 a 5 keer) gevuld met het heilige Ganges water mee naar huis te nemen. 

Onder: Het groene lendendoekje was volgens onze Indiase gids een zeer moderne uitvoering van de mannen slip. Wellicht binnenkort bij Ikea verkrijgbaar?

Onder: Geheel in trance werpt deze mijnheer na zijn 5 onderdompelingen nog een hoeveelheid Ganges water over z’n hoofd. Aan het buikje te zien is dit gelukkig nu eens geen arme sloeber.

Onder: We besluiten nog eens een boottochtje op de Ganges te wagen. Verkoopsters komen langszij in hun bootjes, en bieden van alles aan wat met de Ganges te maken heeft. Deze dame verkoopt “echte” koperen pompjes, die je met het heilige water kan vullen, en dan thuis uit kan tappen. Als nuchtere Nederlander moet je er toch niet aan denken……..

Onder: Bij de crematieplaats aangekomen waren we weer onder de indruk van de serene gelatenheid waarmee alles gaat. Mannelijke familieleden wachten rustig op wat komen gaat; er is geen enkel spoortje van emotie te zien of te horen. Vrouwen zijn er niet, ook niet in de luidruchtige begrafenis stoet; zij blijven thuis om te rouwen. Op de voorgrond half in het water de resten van de vele er neer gesmeten bamboe draagbaren en de folie met bloemetjes waarmee de lijken omwikkeld zijn. Heilige koeien, honden en geiten zoeken naar eetbare resten tussen al het afval.  

Onder: Op de trappen liggen twee lijken op draagbaar in de folie en bloemen verpakt, de familieleden ervan wachten op de crematie. Overal ligt brandhout; voor een lijk wordt 400 kg hout gebruikt. Voor de allerarmsten zonder familie die dit niet kunnen of konden betalen, wordt geld ingezameld op de crematie plek, waarmee dan alsnog het brandhout betaald wordt. Er worden hier zo’n 250 lijken per dag verbrand; er zijn echter nog andere crematieplaatsen langs de ganges. In een van de gebouwen achter de Ghats is een elektrische oven waar je ook naar toe kan als je blut bent.

Onder: De bamboe draagbaar met daarop het te cremeren lijk ligt nu bij het Ganges water klaar om ondergedompeld te worden, alvorens het op de brandstapel gelegd wordt. 

Onder: Op de voorgrond het afval, en op de achtergrond de eigenlijke brandstapel die 3 a 4 uur brandt, voordat de resten op de aanwezigheid van goud en sieraden gezeefd worden. Zoals te zien in de brandstapel is deze crematie nog maar net aan de gang. Het is eigenlijk een rauwe confronterende vorm van de gepolijste crematie zoals wij die kennen, en daarom voor ons een gebeurtenis die letterlijk en figuurlijk op je netvlies gebrand wordt; wij zullen het hele tafereel nooit meer vergeten….

Onder: Van het avonddiner in een naburig restaurant terug naar het hotel lopend kwamen we langs een bruiloft, hetgeen met een hele hoop tamtam gepaard gaat. Hoogtepunt hierbij was dat de bruidegom de bruid kwam halen gezeten op zijn buitenissige versierde paard. Het paard moest even wachten, zo kon ik er een plaatje van maken.

Onder: Het mooist voor de foto is de sfeer net voordat de zon doorbreekt en de mist verdwijnt.

Onder: Zo maar een klein zwart wit experimentje in de mist van de heel vroege ochtend, gezien door de ruit v/d door denderende bus.

Onder: Met onze bus rijden we door het platte land en door vele kleine dorpjes van Noord India; aan de reacties van de mensen op straat is te merken dat ze hier weinig of geen toeristenbussen gewend zijn. Je ziet er dan ook praktisch geen westerling op straat.

Onder: We rijden door het noordelijkste deel van India, volgens onze gids Micha verreweg het armste deel van dit land, en dat is toch wel heel goed te zien. India heeft een “booming economy”, maar die gedijt vooral in het rijkere zuiden. 

Onder: Bij de grens met Nepal moeten we onze Indiase bus achterlaten. Er komen hordes fiets taxies op ons af om onze koffers  door de straat de grens naar Nepal over te brengen. Er werd bijna gevochten om elke koffer. Wat een wereld.

Onder: Samen met de koffers op de fiets taxies lopen we met ons gezelschap de grens over naar Nepal. We laten de bus waar we al weken mee door India reden – links op de foto –  achter.

Onder: Hier bereiken we lopend samen met Louise en Ko de Nepalese grens – onder de poort door op de foto – daar staat dan een  nieuwe bus klaar, waarmee we door Nepal zullen reizen.

Onder: Hieronder de route door Nepal. We overnachten de eerste keer in een plekje vlakbij Lumbini, de plek waar Buddha geboren is. Dan trekken we naar het gehucht Sauraha in het Chitwan National Park voor een aantal overnachtingen. We overnachten vervolgens in Pokhara en in Kathmandu. Vanuit Kathmandu maken we een sightseeing vlucht langs het Mount Everest Gebergte. Hierover trouwens meer in het volgende journaal

Onder: De volgende ochtend zoeken we – voordat we naar Budha’s geboorteplaats Lumbini vertrekken, een pinautomaat op.(Jawel op sommige plaatsen zijn die er, maar ze werken niet allemaal) Let eens op het boven de stoep lopende levensgevaarlijke pijpje. Er is s’ avonds geen straatverlichting; hier zullen waarschijnlijk heel veel mensen zich een ongeluk overheen vallen, en niet alleen s’ nachts …….. Dit is ook Nepal !!

Onder: Over een brug rijdend zien we een soort “was industrie ” aan de rivier. Hier wordt commercieel gewassen en gedroogd. Het wassen gebeurt door herhaaldelijk hard met de kleding op een steen te slaan; niet bevorderlijk voor de conditie van de kleding, die na 2 wasbeurten beurs geslagen is.

Onder: Tijdens een koffie stop kiekte ik deze Nepalese vrouwen, die ook hier het straatbeeld bepalen. De rode stip geeft aan de deze persoon onlangs een tempel bezocht heeft

Onder: Langs de weg kiekte ik vanuit de bus deze ambulante slager, die haar geld aan het tellen is. De temperatuur is hier ongeveer 25 graden. Daardoor blijft het vlees op de grond gelukkig lekker gekoeld.

Onder: In Chitwan National Park logeren we een paar dagen in de leuke lodges van een Wild Life Resort bij het dorpje Sauraha. Een fantastische rustige lokatie. Het werd er s’ nachts wel koud, en er was geen verwarming, maar we kregen extra dekens, waardoor we toch goed sliepen. Overdag werd het weer lekker warm. 

Onder: Vanuit dit resort reden we met ossenwagens naar een Tharu village; ik probeer hier vakkundig de ossen naar de wagens te lokken, maar de ossen spreken geen Nederlands en dus moest de ossenbaas er uiteindelijk aan te pas komen.

Onder: Als we een klein Tharu dorpje in de buurt binnen rijden worden we hartelijk begroet door een stel giechelende jonge meiden. Tharu stammen hebben hun eigen taal, aparte normen en zeden, en wonen voornamelijk in de laaglanden van Nepal. Over het algemeen is de positie van de vrouw hier heel ondergeschikt aan die van de man. Zo zijn er heel veel dagen durende festivals in Nepal voor uitsluitend mannen, en slechts een festival voor vrouwen, waarop ze hun mannen mogen vereren. Wat een land ! 

Onder: Een Tharu vrouwtje wast haar kommetje witte rijst bij haar waterpomp

Onder: Door het dorpje lopend wilde deze opa met z’n mooie kleinkind op de foto. De moeder, ook niet de minste, – die er achter stond – heb ik voor de zekerheid ook maar even gefotografeerd – rechts op onderstaande foto. 

Onder: In Chitwan was Chuk – linksonder – onze “verplichte” Nepalese gids. Hij had van Nederlandse toeristen een aantal woorden geleerd, hetgeen wel vermakelijk was. Rechts een meisje uit het dorpje dat ik heimelijk naar hem zag lachen…..wat een mooi stelletje. Het zijn toch hele mooie mensen, die Nepalezen, nietwaar ? 

Onder: Ik vroeg aan Chuk een Tharu huisje in te mogen om een fotootje te maken, waar een vrouwtje heel gelaten naar een antiek TV toestel zat te kijken

Onder: De volgende ochtend vroeg maakten we een kano-tocht door de jungle van het Chitwan gebied; de mist die nog over het water hing gaf er een mystiek tintje aan. Overigens was het tamelijk warm water, dat uit een bron in de bergen kwam.

Onder: Vanuit de kano kiekte ik deze ooievaar

Onder: Plotseling zagen we voor ons in het water een aantal bereden olifanten door de rivier waden, hetgeen een Afrika gevoel opwekte.

Onder: Een krokodil ligt zich aan de kant van het water op een rots op te warmen; hierdoor komen heel langzaam zijn systemen weer op gang. We zagen dit in Australie ook bij veel slangen en ander reptielen

Onder: Voorbij varende vissers in het tegenlicht met leuke schaduwen in het water, waardoor het plaatje iets artistieks krijgt.

Onder: Daarna reden we naar een olifanten fokkerij. Hier worden olifanten gefokt die als lastdieren gebruikt gaan worden , o.a om toeristen te vervoeren. Ze vreten 200 kg per dag op en drinken 200 liter water per dag, dan moet er natuurlijk op zijn tijd ook gepoept en geplast worden; en dat was precies nu ! Hij doet wel netjes zijn benen wijd, en een olifant zal ook nooit door zijn eigen poep heen lopen, zo hoorde ik van onze gids Chuk. Het lijken toch net mensen….

Onder: Weer even terug in onze lodges kiekte ik deze twee kamermeisjes; die kunnen toch zo het circus in?

Onder: Op kleine loopafstand van het resort konden we naar dit prachtige terrasje lopen aan een rivier waar de olifanten gewassen werden , en waar toeristen zich konden vermaken door zich bovenop de olifant nat te laten spuiten met de slurf etc.

Onder: Afzien manneeeeeee…….

Onder: Op dit mooie terrasje gezeten, zagen we in de verte net links naast het midden een rinoceros de rivier oversteken. Ik moest toen ik deze foto maakte denken aan de film Out of Africa, en dat in Nepal vrienden !!

Onder: S’ middags maakten we een vrij lange olifanten ride; ik fotografeerde vanuit mijn bakje de andere reisgenoten; een gekke gewaarwording zo in het water wadend.

Onder: Tijdens de olifanten rit ontmoetten we de fotogenieke Maria, die alleen reisde. Ze kwam uit Moskou, en bleek ook in ons resort te logeren. Daarom bleef ze de rest van de dag bij ons.

Onder: Vanaf de olifant zagen we apen in de bomen rond ons klauteren. Oppassen geblazen, want ze zijn heel slim, hondsbrutaal en op zoek nar openstaande tassen. Eigenlijk helemaal geen leuke dieren.

Onder: S’ avonds maakte ik hier deze prachtige sunset plaat; het lijkt net of de zon door het boompje gedragen wordt; en hier is echt helemaal niets aan gephotoshopt vrienden

Onder: Ergens tussen de lodges maakten we s’ avonds een kampvuur, waar het prettig toeven was met een sterk drankje erbij. Deze door Russische Maria geschoten kiek werd gemaakt bij ISO 12800