De zon schijnt weer in India

Letterlijk en figuurlijk ! De koffers kwamen op de 3de dag in Jaipur (onze) en 4 de dag in Agra (de 2 andere) weer terug, en vanaf dag 2 verdween de regen en zagen we weer onafgebroken blauwe luchten bij temperaturen boven 22 graden overdag. De Nederlandse al 10 jaar in India wonende reisleider Micha blijkt een vakman, hij doceert zijn uitgebreide kennis over India vakkundig en regelt alles echt tot in de perfectie. Toch wel relaxed zo’n groepsreis, en heeeeel gezellig. We genieten volop van de ongelofelijke wereld waar we doorheen trekken, en ervoeren inmiddels dat alle superlatieven die we over India hoorden waar blijken te zijn. Het is een georganiseerde complete en (voor ons) prettige chaos. Dat het allemaal functioneert mag een wonder heten. Nu al, na 4 dagen kunnen durven wij te stellen nog nooit eerder zo’n fascinerend land gezien te hebben; en we zien eigenlijk maar een heel klein stukje, want India is groot, wel 80 keer Nederland. Het land heeft maar liefst 1,2 miljard inwoners, waarvan 80 procent Hindoe, 15 % Moslim 1,5 % Katholiek, 1,5 % Boeddhistisch, Sikkistisch en nog een aantal andere religies. Een land met een cultuur die in veel opzichten ver van de onze af staat.  

Onder: Een groot deel van de groep waarmee we rondreizen, de 4de van rechts is onze reisleider Micha

Onder: Het eenvoudige slaap/woonkamertje van Gandhi in New Delhi. Toen er niemand keek ben ik snel even over het hekje geklommen en in dit beroemde bedje gaan liggen.

Onder: De grote Sikhtempel in New Delhi. In alle tempels en tempelcomplexen in India moeten de schoenen uit; dit was de eerste dag toen het geregend had. Wij trokken omdat het nat was daarom ook onze kousen maar uit; een koude en natte bedoening. De hoofddoeken zijn verplicht en worden door mensen van de tempel uitgedeeld. 

Onder: Alle tempels in India krijgen donaties en giften van de Indiase bevolking; daarom kan iedereen die dat wil – rijk of arm – in de tempel gratis eten krijgen; vrijwilligers maken hier het eten klaar in een grote gaarkeuken.

Onder: Overal reclameborden waar het maar kan in New Delhi

Onder: Deze dame kwam net uit de veren in haar tentje, en was nog bezig met haar garderobe

Onder: We zagen grote aantallen apen overal in New Delhi, Jaipur en Agra. “Wij mensen hebben de apen uit de jungle gejaagd door de bomen te kappen en nu komen de apen ons wegjagen”, zei onze Indiase gids. Deze apen zijn slim en brutaal. Ze klimmen door de openstaande ramen of gaten, stelen huishoudelijke artikelen, en geven deze slechts terug in ruil voor bananen. 

Onder: Straatbeeld in Delhi; overal koeien, koeienstront, vuilnis en mensen.

Onder: Vanuit Delhi op weg naar Jaipur bezochten we deze 20 meter hoge beelden

Onder: Indiase dames draaien hun hand niet om voor het vuile werk

Onder: Ook India; het landschap dat we zien op weg naar Jaipur, de roze stad.

Onder: Halverwege Jaipur gebruiken we met onze groep de lunch in de openlucht op een zonovergoten terras

Onder: De Albert Hall in Jaipur verscholen achter de opvliegende duiven.

Onder: Het Paleis der Winden in Jaipur. De 350 concubines (haremdames) van de koning konden hier voor ramen zitten zonder gezien te worden

Onder: Voor het Paleis waren slangenbezweerders actief

Onder: Het Amber Palace even buiten Jaipur

Onder: Je kan hier naar boven lopen of per olifantentaxi. Het is niet druk in de olifanten mandjes zo te zien.

Onder:De olifanten hebben er een zware klus aan , maar daartegenover staat dat ze mooi beschilderd worden.

Onder: Een onderdeel v/h Place is deze kruidentuin, waar vroeger ook wijn werd verbouwd voor de koning.

Onder: We kennen de Chinese muur, maar er is wel degelijk ook een Muur van Amber die 35 km lang is. Op onderstaande foto is een deeltje te zien vanuit het Amber palace

Onder: Deze afbeelding zagen we even buiten de haremkamer v/d koning. Hij had 12 vrouwen en 364 haremdames, en dus slechts 1 snipperdag per jaar. Onder de dakgoot van het harem verblijf stonden vele van dit soort plaatjes.  

Onder: De koning kon zijn fantasie de vrije loop laten als hij in deze ruimtes kwam, zo mag blijken uit deze tekening op de wand.

Onder: Het zomer paleis van deze zelfde koning in Jaipur. Op het water is het een stuk frisser, vandaar.

Onder: De rijke familie Bilar – marmerproducent – bouwde deze kolossale tempel in Jaipur die nog steeds in gebruik is. Wie zit daar op de trap?

Onder: Dezelfde prachtige tempel van de andere kant.

Onder: In Jaipur staat hier een Indiase dame op straat de was te strijken; er is hier geen stroom, dus komt er ook vuur aan te pas.

Onder: Tijdens de diverse ritten die we maken , kijken we onze ogen uit. Wat een wereld die aan je voorbij trekt

Onder: Zo maar een vrachtwagen die net APK gekeurd is; anders mocht ie natuurlijk niet de weg op. Er zitten 6 mensen waaronder kleine kinderen voorin tegen het raam op.

Onder: Onderweg pakken we nog even snel op aangeven van de chauffeur een Paleisje mee. Reisgenoten Mike en Bernadine hebben er plezier in.

Onder: Het City Palace waarin de koning van 18 jaar woont. Het gele gedeelte is zijn prive domein

Onder: Onderweg komen we heel veel baksteen ovens in het landschap tegen

Onder: Als je de bus uitstapt vliegen de souvenirverkopers je om de oren. Ook in de plekken waar we lunchen worden allerlei zaakjes aangeboden

Onder: Hier rapen vrouwen de gedroogde strontplakken op. Er wordt op grote schaal door alle heilige Indische koeien op straat en langs de weg  gescheten . Deze stront wordt verzameld en in plakken geperst die dan weer gedroogd worden om als brandstof te dienen

Onder: Hier loopt een peleton vrouwen met bijlen op hun hoofd langs de weg.

Onder: Vrouwen hebben het hier niet echt makkelijk, maar blijven er wel vrolijk onder

Onder: We arriveren bij het Fatepur Sikri Palace; een schitterend bouwwerk

Onder: Ook een onderdeel van het Fatepur Sikri complex

Onder: Bij bovenstaand monument zien we deze Japanse vrouwen die kennelijk weinig vertrouwen hebben in de luchtkwaliteit in India.

Onder: Koeien zijn heilig en worden niet opgegeten hier. Ze hebben overal vrij toegang. Je komt ze dan ook overal tegen zoals hier midden in een stad. De Indiers reageren er niet meer op maar Peter onze reisgenoot – in het midden – vindt het maar heel gek

Slecht begin aan India/Nepal rondreis

Het leek wel of alle elementen hebben samengespannen om in elk geval het begin van onze rondreis door India en Nepal te frustreren. Ik moet zeggen dat dat aardig gelukt is. We stonden s’ morgens om 8 uur op Schiphol om vandaar om half 11 te vertrekken naar Wenen voor een tussenstop, en van daaruit om 13:00 naar New Delhi te vliegen. Na een uurtje wachten begon de vertraging op onze vlucht naar Wenen door te sijpelen. Wegens hevige sneeuwval in Oostenrijk werd ons vertrek steeds een uurtje uitgesteld, en na een paar uur zelfs om geboekt naar een vlucht op Munchen, en vandaar aansluitend naar New Delhi. Wenen was gesloten voor binnenkomend verkeer, maar er stegen nog wel vliegtuigen op, zoals inmiddels onze vlucht naar India zoals ik tot ons grote ongenoegen rond 13.30 uur op mijn i pad in de vertrekhal van Schiphol zag. Toch maar naar Munchen, maar dat lukte pas s’ middags om half 4 met een paar uur vertraging, want ook in Munchen was het hevig gaan sneeuwen.

In Munchen konden we na een paar uur wachten om 8 uur s’ avonds boarden, maar nog niet vertrekken. Er stonden volgens een mededeling van de gezagvoerder nog 26 vliegtuigen voor ons te wachten om “de-iced” (sneeuw en ijsvrij) gemaakt te worden, zodat wij 2,5 uur lang in het vliegtuig aan de grond moesten wachten en pas pas om half 11 s’avonds vertrokken.

Maar het kon nog beroerder vrienden… toen we bij de bagage transportband als laatsten overbleven, en bleek dat een van onze twee koffers en die van nog twee andere vrouwelijke deelnemers aan de reis niet mee waren gekomen uit Munchen. Misschien waren ze zelfs wel naar Wenen gevlogen. “In de aap gelogeerd” vermoeid en gefrustreerd kom je dan bij de afdeling “Verdwenen Bagage” terecht, waar we in een primitief klein hokje 2,5 uur lang formulieren hebben ingevuld. Er was niet eens een kopieerapparaat voorhanden zodat een vd medewerkers met een klein fototoestelletjes de paspoorten en andere reisbescheiden moest fotograferen.

Tot overmaat van ramp bleek de reisleider ter plekke (wij zijn voor het eerst op een echte groepsrondreis) niet op de hoogte gebracht te zijn van de omboeking en stond niemand op het vliegveld ons op te wachten, en was er ook geen vervoer naar het hotel.

Toch waren de weergoden nog niet klaar met ons. In deze tijd v/h jaar is het altijd tussen 20 en 25 graden, en regent het niet of nooit in India, maar toen wij oververmoeid zonder regenkleding met onze overgebleven bagage naar buiten strompelden bleek het daar te hozen en was het bar koud, zo’n 12 graden. Uiteindelijk waren we pas om 2 uur s’ middags in het hotel, wetend dat we het grootste deel van de sightseeing in New Delhi gemist hebben. Tot op dit moment (zaterdagavond) hebben we nog geen koffer terug !!            

Onder: Nog maar amper bekomen van de 1,5 etmaal durende vliegreis werden we opgeschrikt door de voor ons toch wel ongewone straatbeelden van Delhi. Onderstaande foto maakte ik uit de rijdende bus

Onder: Om half 4 s’ na aankomst middags in het hotel, konden we toch nog een Sikh tempel in New Delhi bezoeken, waar ik deze twee makkers met wapens kon fotograferen.

Onder: De eerste indrukken van India zijn indrukwekkend; wat een chaos wat een smeerboel, dit overtreft alles.

Onder: Foto vanuit de bus; overal mensen; heel veel mensen, vuilnis en troep op straat

Onder: We bezochten het complex waar Gandhi zijn laatste 144 dagen doorbracht. Hier de laatste stappen van Gandhi, die leiden naar de plek waar hij op 30 januari 1948 om 17 over 5 s’middags werd doodgeschoten.

Onder: Een echte Sikh, die ik mbv de telelens kon vastleggen, wat een doorleefdheid straalt dit gezicht uit, wat een expressie. Wat zullen die ogen allemaal hebben gezien en meegemaakt ……..

Onder: Links een Indiase Sikh en rechts de Nederlandse Sikh Peter, onze reisgenoot, die ik kon fotograferen op een tempelterrein alwaar hij een oranje hoofddoek om moest dragen