De zon schijnt weer in India
Letterlijk en figuurlijk ! De koffers kwamen op de 3de dag in Jaipur (onze) en 4 de dag in Agra (de 2 andere) weer terug, en vanaf dag 2 verdween de regen en zagen we weer onafgebroken blauwe luchten bij temperaturen boven 22 graden overdag. De Nederlandse al 10 jaar in India wonende reisleider Micha blijkt een vakman, hij doceert zijn uitgebreide kennis over India vakkundig en regelt alles echt tot in de perfectie. Toch wel relaxed zo’n groepsreis, en heeeeel gezellig. We genieten volop van de ongelofelijke wereld waar we doorheen trekken, en ervoeren inmiddels dat alle superlatieven die we over India hoorden waar blijken te zijn. Het is een georganiseerde complete en (voor ons) prettige chaos. Dat het allemaal functioneert mag een wonder heten. Nu al, na 4 dagen kunnen durven wij te stellen nog nooit eerder zo’n fascinerend land gezien te hebben; en we zien eigenlijk maar een heel klein stukje, want India is groot, wel 80 keer Nederland. Het land heeft maar liefst 1,2 miljard inwoners, waarvan 80 procent Hindoe, 15 % Moslim 1,5 % Katholiek, 1,5 % Boeddhistisch, Sikkistisch en nog een aantal andere religies. Een land met een cultuur die in veel opzichten ver van de onze af staat.
Onder: Een groot deel van de groep waarmee we rondreizen, de 4de van rechts is onze reisleider Micha
Onder: Het eenvoudige slaap/woonkamertje van Gandhi in New Delhi. Toen er niemand keek ben ik snel even over het hekje geklommen en in dit beroemde bedje gaan liggen.
Onder: De grote Sikhtempel in New Delhi. In alle tempels en tempelcomplexen in India moeten de schoenen uit; dit was de eerste dag toen het geregend had. Wij trokken omdat het nat was daarom ook onze kousen maar uit; een koude en natte bedoening. De hoofddoeken zijn verplicht en worden door mensen van de tempel uitgedeeld.
Onder: Alle tempels in India krijgen donaties en giften van de Indiase bevolking; daarom kan iedereen die dat wil – rijk of arm – in de tempel gratis eten krijgen; vrijwilligers maken hier het eten klaar in een grote gaarkeuken.
Onder: Overal reclameborden waar het maar kan in New Delhi
Onder: Deze dame kwam net uit de veren in haar tentje, en was nog bezig met haar garderobe
Onder: We zagen grote aantallen apen overal in New Delhi, Jaipur en Agra. “Wij mensen hebben de apen uit de jungle gejaagd door de bomen te kappen en nu komen de apen ons wegjagen”, zei onze Indiase gids. Deze apen zijn slim en brutaal. Ze klimmen door de openstaande ramen of gaten, stelen huishoudelijke artikelen, en geven deze slechts terug in ruil voor bananen.
Onder: Straatbeeld in Delhi; overal koeien, koeienstront, vuilnis en mensen.
Onder: Vanuit Delhi op weg naar Jaipur bezochten we deze 20 meter hoge beelden
Onder: Indiase dames draaien hun hand niet om voor het vuile werk
Onder: Ook India; het landschap dat we zien op weg naar Jaipur, de roze stad.
Onder: Halverwege Jaipur gebruiken we met onze groep de lunch in de openlucht op een zonovergoten terras
Onder: De Albert Hall in Jaipur verscholen achter de opvliegende duiven.
Onder: Het Paleis der Winden in Jaipur. De 350 concubines (haremdames) van de koning konden hier voor ramen zitten zonder gezien te worden
Onder: Voor het Paleis waren slangenbezweerders actief
Onder: Het Amber Palace even buiten Jaipur
Onder: Je kan hier naar boven lopen of per olifantentaxi. Het is niet druk in de olifanten mandjes zo te zien.
Onder:De olifanten hebben er een zware klus aan , maar daartegenover staat dat ze mooi beschilderd worden.
Onder: Een onderdeel v/h Place is deze kruidentuin, waar vroeger ook wijn werd verbouwd voor de koning.
Onder: We kennen de Chinese muur, maar er is wel degelijk ook een Muur van Amber die 35 km lang is. Op onderstaande foto is een deeltje te zien vanuit het Amber palace
Onder: Deze afbeelding zagen we even buiten de haremkamer v/d koning. Hij had 12 vrouwen en 364 haremdames, en dus slechts 1 snipperdag per jaar. Onder de dakgoot van het harem verblijf stonden vele van dit soort plaatjes.
Onder: De koning kon zijn fantasie de vrije loop laten als hij in deze ruimtes kwam, zo mag blijken uit deze tekening op de wand.
Onder: Het zomer paleis van deze zelfde koning in Jaipur. Op het water is het een stuk frisser, vandaar.
Onder: De rijke familie Bilar – marmerproducent – bouwde deze kolossale tempel in Jaipur die nog steeds in gebruik is. Wie zit daar op de trap?
Onder: Dezelfde prachtige tempel van de andere kant.
Onder: In Jaipur staat hier een Indiase dame op straat de was te strijken; er is hier geen stroom, dus komt er ook vuur aan te pas.
Onder: Tijdens de diverse ritten die we maken , kijken we onze ogen uit. Wat een wereld die aan je voorbij trekt
Onder: Zo maar een vrachtwagen die net APK gekeurd is; anders mocht ie natuurlijk niet de weg op. Er zitten 6 mensen waaronder kleine kinderen voorin tegen het raam op.
Onder: Onderweg pakken we nog even snel op aangeven van de chauffeur een Paleisje mee. Reisgenoten Mike en Bernadine hebben er plezier in.
Onder: Het City Palace waarin de koning van 18 jaar woont. Het gele gedeelte is zijn prive domein
Onder: Onderweg komen we heel veel baksteen ovens in het landschap tegen
Onder: Als je de bus uitstapt vliegen de souvenirverkopers je om de oren. Ook in de plekken waar we lunchen worden allerlei zaakjes aangeboden
Onder: Hier rapen vrouwen de gedroogde strontplakken op. Er wordt op grote schaal door alle heilige Indische koeien op straat en langs de weg gescheten . Deze stront wordt verzameld en in plakken geperst die dan weer gedroogd worden om als brandstof te dienen
Onder: Hier loopt een peleton vrouwen met bijlen op hun hoofd langs de weg.
Onder: Vrouwen hebben het hier niet echt makkelijk, maar blijven er wel vrolijk onder
Onder: We arriveren bij het Fatepur Sikri Palace; een schitterend bouwwerk
Onder: Ook een onderdeel van het Fatepur Sikri complex
Onder: Bij bovenstaand monument zien we deze Japanse vrouwen die kennelijk weinig vertrouwen hebben in de luchtkwaliteit in India.
Onder: Koeien zijn heilig en worden niet opgegeten hier. Ze hebben overal vrij toegang. Je komt ze dan ook overal tegen zoals hier midden in een stad. De Indiers reageren er niet meer op maar Peter onze reisgenoot – in het midden – vindt het maar heel gek
