Jaarlijks archief: 2012

Dit bericht werd geplaatst in journaal op door .

Kermis in Volendam – Windmolens verboden – nostalgie met schiphol foto, luchtfoto’s van Volendammer kwakken.

Een reactie plaatsen

Lijsttrekkers ziekte

Het grote “RTL debat”, het nieuwsuur debat,  het grote “Radio 1” lijsttrekkersdebat; het “Knevel en v/d Brink” debat; het “Een Vandaag” lijsttrekkersdebat,  en nog veel veel meer, en het eind is voorlopig ook nog niet in zicht.

Ik weet niet hoe het jullie vergaat maar ik ben spuugzat van al die grote lijsttrekkers debatten; ik kan geen lijsttrekker meer zien of horen. Ik ben gewoon lijsttrekkers ziek !

Elke dag dezelfde stemmen uit dezelfde koppen, en dezelfde ingestudeerde riedeltjes; dezelfde vragen en dezelfde antwoorden, dezelfde gespeelde verontwaardigingen  en dezelfde populistische holle frasen. Een woorden strijd die al maandenlang in een patstelling verkeert, en waaraan helemaal niets verandert. Nou ja niets ? Alleen de peilingen dan, en dat is nou juist nog het meest kwalijke van het hele spelletje. Terwijl er toch echt niets aan al die riedeltjes verandert, wijzigt zich de zetelverdeling op significante wijze. Zoals nu bv met de PVDA en de SP. Zomaar, door een foute stropdas of een geslaagde grap van een v/d lijsttrekkers. Het is toch ridicuul dat de samenstelling van de nieuwe landsregering afhangt van een verspreking of een geslaagde brilkeuze van de lijsttrekker ?

DOORBRAAK —- DOORBRAAK —- DOORBRAAK —-

Zojuist vernam ik via het journaal het heuglijke nieuws dat in de provincie Noordholland geen windmolens meer mogen worden geplaatst. “Nog meer windmolens passen niet het landschap”, aldus gedeputeerde Jaap Bond die klimaat en duurzame energie in zijn portefeuille heeft.

Een van de eerste tekenen van gezond verstand in het bestuurlijke apparaat van de BV Nederland, betreffende dit item. Dat het uitgerekend een Volendammer is – Jaap Bond (CDA) – die hiervan blijk geeft, stemt mij als palingboer uiteraard tot grote trots. Ha ha !! Al is het jammer dat Bond niet toegeeft dat de bestaande windmolens er ook niet hadden moeten komen. Elke windmolen is er een te veel; deze politieke afvalproducten draaien niet op wind , maar op zuurverdiend belastinggeld. Ik zal jullie niet vermoeien met vele artikelen van onafhankelijke (dus niet politiek gestuurde/betaalde)  wetenschappers die dit laatste al jaren met technisch eenvoudige rendementsberekeningen aantonen en roepen. Als geïnteresseerde techneut weet ik dat de wetenschap/techniek kiest voor kerncentrales, en zonnecollectoren in de Sahara, als onze nieuwe energiebron !

Weliswaar geeft Bond aan met de windmolen stop gewoon het coalitieakkoord uit te voeren, en dat er balans moet blijven tussen windmolenparken en ons mooie landschap, maar toch zie ik overal elders in Nederland deze nutteloze en lelijke obstakels nog steeds als paddenstoelen uit de grond verrijzen. Jammer, jammer, want over een jaar of tien moeten ze allemaal weer gesloopt worden, als de milieubeweging weer wat nieuws bedacht heeft, en politici dààr dan weer mee kunnen scoren….

Een driewerf hoera voor Bond en het CDA; beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald zeggen we dan maar; ik ga hier met de komende kermis een borrel op drinken.

Onder: Een dag na het nieuws over de Noordhollandsche windmolen stop, dit alarmerende wind energie bericht in de Telegraaf. Deze keer van iemand zonder technische achtergrond; van een hoogleraar economie en klimaat economie – niet de minste – die niet spreekt vanuit een politiek of commercieel gekleurde agenda. Per jaar gaat 4 miljard euro verloren aan subsidies voor deze landschap verknoeiers.

Groen Links loopt met molentjes

Onder: De leden van de Amsterdamse Groen Links fractie “lopen met molentjes” als protest tegen de door de provincie afgekondigde windmolen stop, zij willen er nog veeeeeeel meer. Tja eigenlijk wel logisch, de windmolen mag dan technisch/economisch een waardeloos apparaat zijn; het is toevallig wel hun politieke speeltje, hun electorale lokvogel. En daar gaat het toch om?


Kermis in Volendam

We hadden er er toch al even over: het komende weekend is het weer kermis in Volendam. Wij lopen er niet zo warm meer voor; en ik hoor dat steeds vaker om mij heen. Enerzijds worden we natuurlijk ouder, en wordt zo’n 4 dagen durend feest fysiek relatief steeds zwaarder, maar ook verandert alles, dus ook de manier van kermisvieren, het zij zo. Toch vind ik het jammer dat de jeugd van tegenwoordig niet het kermis vieren meemaakt, zoals wij dat tot voor 10 a 15 jaar terug nog ervaren hebben. Er is in die laatse 10 a 15 jaren namelijk wel heeeeeel veel veranderd aan de Volendamse Kermis. Het werd drukker en drukker, Volendam staat nou eenmaal al een halve eeuw in de picture. Maar na de palingsoaps, en vooral na de komst van het Marinapark Volendam – verblijfstoerisme – werd het echt pas megadruk. De kermis is verworden tot een kluwen van duizenden samengeperste vreemdelingen op een klein stukje dijk. Feestvieren is er al helemaal niet meer bij, de meeste mensen staan zwijgend tegen elkaar aan gedrukt, en vanwege het gebrek aan bekenden is de communicatie nihil, terwijl een biertje bemachtigen een fysiek hoogstandje geworden is. Nee, voor ons hoeft t niet meer zo. 

Onder: Ik was 17 jaar oud, toen deze foto gemaakt werd. Het was tijdens de Volendamse kermis in 1965 toen wij met onze vriendenploeg door de St Jozefstraat liepen. Van links naar rechts Gerrit Woestenburg, de eerste BZN drummer, Coen Wulterkunst, helaas te vroeg overleden, daarnaast BZN er van het eerste uur Cees Tol, die momenteel revalideert na een beroerte die hem afgelopen zomer tijdens zijn vakantie trof, dan ikke en daarnaast mede BZN oprichter Evert Woestenburg, de eerste BZN zanger Jan Kies, linksonder de latere wethouder Wim Visscher Barn, en buurjongen en vriend Sam Pen. 

Unieke foto – voor mij –

Onder: Samen met m’n vader op Schiphol in 1955 toen ik 7 jaar oud was. Hoewel we een mooie jeugd beleefden hadden we het vroeger bij ons thuis niet zo breed, niet gek natuurlijk voor een gezin met 11 kinderen waarvan ik de oudste ben; op vakantie gaan was er bijvoorbeeld niet bij. Wel ging ik èèn keer per jaar – in de grote vakantie – met m’n vader op de fiets vanuit Volendam naar Schiphol. M’n vader wist dat ik toen al super enthousiast was van alles wat vliegt en met vliegen te maken had. Toen ik afgelopen week werd ge-interviewed voor het luchtvaartblad All Clear van de KNVvl leverde ik op verzoek van de redacteur deze voor mij bijzondere foto in ter illustratie bij het artikel. 

Onder: Wat schetste mijn verbazing toen die redacteur Henk van Rooyen mij meldde dat hij onderstaande foto in zijn ansichtkaartverzameling had, met dezelfde Auster, op dezelfde plek waar ik met mijn vader stond en samen met hem op de foto ben gegaan nu 57 jaar geleden. Ik moest toch even slikken… 

Luchtfoto’s Volendam

Onder: De bouw van de nieuwe woningen aan de Julianaweg van de Woningbouwvereniging schiet al aardig op. Nu eens een foto vanuit het oosten, dus hangend boven het St Nicolaashof.

Onder: Er is de laatste maanden keihard gewerkt aan een nieuwe vleugel – in het midden- voor het St Nicolaashof, waar onze bejaarden uitrusten na hun arbeidzame leven.

Onder: De St Nicolaashof – met nieuwe vleugel – vanaf de andere kant gezien….

Luchtfoto’s van Volendammer kwakken

Vereninging tot behoud Volendammer botters

Een tijdje geleden sprak ik Hein Molenaar van de Stichting Zuiderzee Cultuur over het werk van de Vereniging tot behoud van de Volendammer botters die “hangt”” onder de Stichting . Dit gesprek had tot gevolg dat ik mij als vrijwilliger fotograaf voor deze vereniging heb aangemeld. Na een paar zeiltochtjes om de nodige foto’s vanuit de kwakken te maken, was t afgelopen week tijd voor luchtfoto’s. Het moet voor het maken van luchtfoto’s vliegbaar zijn – gewoon goed weer – , en het zicht moet minimaal 20 a 30 km voor de fotografie zijn, dat was vorige week het geval. De bedoeling is dat ik nog een keer mee zal varen in een lage sloep als er wind is, om wat spektakel vast te leggen. Alle foto’s en kleine filmpjes zal ik dan in een slideshow/video monteren die op de website vertoond gaat worden. Alle informatie over de kwakken is te vinden op www.volendammerbotters.nl     

Volendammer Kwak

De sterk aan de botter verwante ‘Volendammer Kwak’ is het resultaat van een ontwikkeling vanaf de Middeleeuwen tot aan het einde van de vorige eeuw. De ‘Volendammer Kwak’ is een stuk groter dan een klassieke botter. Het schip, 16 meter lang en 4,5 meter breed, is uitermate geschikt is voor een specifiek doel: de zeilende visserij op de Zuiderzee en Noordzee, en dan met name voor een bepaalde vismethode, de zogenaamde kwakkuil visserij. Bij deze manier van vissen wordt het net achter het schip aan twee bomen over de zeebodem gesleept, terwijl er pal voor de wind wordt gevaren.

Vereniging Behoud de Volendammer Botters restaureert, beheert, behoudt en exploiteert van de Volendammer kwakken VD241, VD 84, VD17 en VD172. U kunt in deze editie van dit journaal luchtfoto’s zien van de verschillende schepen. De VD84 met zijn bijzondere bemanning en als leerwerkplek, de VD172 met zijn ouderwetse katoenen zeildoek en wedstrijdmentaliteit, de VD241 als pas weer in de vaart is gekomen en tot slot de VD17 die net terug is uit het Caribische gebied.

Onder: De vaste aanlegplaats voor de 4 Volendamse kwakken tegenover Restaurant De Pompadour. Een fraaie aanwinst voor het aangezicht van de Volendamse Haven.



Onder: Voor deze gelegenheid gaan de kwakken met gehesen zeilen de haven uit. Normaliter is dat door de havenmeester verboden.

Onder: Wat zijn ze eigenlijk groot die kwakken, vooral als je ze op deze foto vergelijkt met de 3 spekbakken die tussen de 2 kwakken in aan de havenkade liggen afgemeerd. Onvoorstelbaar dat er rond 1890 zo’n 270 van deze kwakken in de haven lagen. Je kon toen van de ene kant over de kwakken naar de andere kant van de haven lopen.  

Onder: Het vertrek van dit ongewone konvooi trok veel aandacht.



Onder: Als eendjes achter elkaar verlaten ze de Volendammer haven

Onder: Als vliegenier genoot ik buitengewoon van dit wonderlijke uitzicht.

Onder: De zeilende exodus.

Onder: Het was voor de schippers niet makkelijk de 4 kwakken zeilend bij elkaar te houden.

Onder: De VD 17 en de VD 84 in een laat avondzonnetje.

Onder: Dezelfde kwakken als hierboven, maar nu in het lage tegenlicht. Tegenlichtfoto’s zijn altijd spannender als voorlicht foto’s; er wordt wel ietsjes meer van je apparatuur en van jou als fotograaf gevraagd.

Onder: Er was net genoeg wind om de zeilen geheel te bollen. Voor de foto natuurlijk een absolute must. Maar dan krijg je wel deze fantastische plaatjes te zien.

Onder: De VD 241 en de VD 172 .

Onder: De VD 17 die afgelopen winter nog in de Volendammer haven gezonken was, en de VD 241, let eens op de fraaie tekening van de kluivers.

Onder: De VD 172 is nu de andere twee kwakken genaderd, het zijn toch net zeilende klompjes op het water.

Onder: Met z’n vieren in de aanval !



Onder: Mooi in formatie gezeild; dit duurde maar heel even, dus moesten de rondjes steeds heel snel gevlogen worden, om er nog een foto van te kunnen maken.

Onder: Een iets andere formatie .

Onder: Tja wat moet je hier nou van zeggen; alsof ze in het vloeibare goud drijven, genieten maar……..

Onder: In een klassieke ruitformatie.

Onder: Ook een mooie moment opname van de 4 kwakken

Onder: Zo ziet nooit iemand zeilende schepen, behalve wij dan natuurlijk in de PH-BZN.

Onder: Alle kwakken in vol ornaat, wat een mooie plaat is dit, wat een nostalgisch gevoel roept dit op !

Onder: In het tegenlicht langs de Volendammer haven, oude tijden herleven

Onder: Drie kwakken  in het tegenlicht, alsof het water goud geschilderd is.

Onder: Het kostte de bemanning moeite om deze posities vast te houden, zo dicht bij elkaar.

Onder: Vanaf de andere kant gezien, met voorlicht.

Onder: De VD 241 was de pikhaak kwijtgeraakt, – links boven op de foto – deze moest natuurlijk weer worden opgevist; de man op het bovendek wijst continue naar de pikhaak of eventueel drenkeling, zodat de schipper alleen op hem hoeft te letten.

Onder:VD17 in actie

Onder: VD 84 in actie

Onder: VD 84  schuin van achteren

Onder: VD 84 nu schuin van voren

Onder: We kijken even in de VD 241. Let wel we vliegen er op 150 meter boven met een snelheid van zo’n 200 km per uur. Kwestie van een goede lens.

Onder: VD 241 iets uitgezoomd

Onder: VD 241

Onder: De VD 84 vaart voor de gouden Volendammer haven langs. Dit licht is er maar een paar minuten, je moet ook een beetje geluk hebben dus.

Onder: VD 172 in vol ornaat.

Onder: De kwakken zeilen huiswaarts, dit is dus echt “Sailing Home”.

Onder: Het laatste shot dat ik maakte, de kwakken zouden hierna naar rechts afbuigen en nog een uurtje door zeilen; wij vlogen snel naar Lelystad terug. Het was prachtig, dat fotograferen van die kwakken.

Dit bericht werd geplaatst in journaal op door .

Curatoren DSB Bank- Etentje in het Paard van Marken – Weigerambtenaar – Noordpoolijs smelt –

Een reactie plaatsen

Afwikkelaars DSB Bank brengen tot nu toe 29 miljoen euro in rekening

Zojuist werd op TV gemeld dat de curatoren in de afwikkeling van het DSB faillissement aan accountants, advocaten, fiscalisten en andere adviseurs, 29 miljoen euro aan rekeningen hebben betaald. De laatsten hebben daartoe 56.000 uren gedeclareerd; dat betekent gemiddeld zo’n slordige 520 euro PER UUR. Zijn de opvolgers van deze academisch opgeleide megaverdieners de studenten die nu protesteren tegen de lang studeerboete van 3000 euro PER JAAR?

Etentje in Het Paard van Marken

Nadat we een paar weken geleden met de bewoners van het “Paard”: Thijs en Liliane Spijker, hadden gevlogen o.a over hun bijzondere onderkomen in de Gouwzee, waren we gisteravond door het sympathieke stel uitgenodigd voor een etentje in hun “exotische” woning.

Alleen al de rit naar de Toren is een spannende aangelegenheid. Eerst met onze auto het eiland Marken op, wat eigenlijk niet mag, en dan nog het laatste stuk naar het Paard over een fietspad, de enige toegangsweg; dit mag alleen als je kan aantonen dat je bij Thijs en Liliane op bezoek gaat; die ter verificatie hiervan door een toegangswachter gebeld worden.

Die ambtenaar was er niet, dus reden we zonder toestemming het fietspad op, – weer spannend dus – ! Vervolgens haalt Thijs een paal weg en kan geparkeerd worden op een “Eigen Weg” van Rijkswaterstaat.

Lilian Spijker is tegenwoordig ook Trouwambtenaar kijk op haar site:   www.trouwenzoalsjulliewillen.nl  Je kan zelfs ook trouwen bij het Paard op het strandje etc, of het terrein van Paard als decor voor een trouw fotolokatie inhuren. Heel leuk lijkt me dit op zo’n fotogenieke droom lokatie.

Naast de voortreffelijk Indische gerechten die Liliane gisteravond op tafel toverde, genoten we ook van de spannende verhalen over het leven op en om zo’n vuurtoren. Het omgaan en werken met generators en accu’s voor de stroom, en tractor met aanhanger om water te halen etc. Zowel Thijs als Liliane moeten vaak met techniek en gereedschappen in de weer. Toch wel een beetje avontuurlijk allemaal. Maar……………… ook een leven tussen de elementen die de omgeving van de vuurtoren elk seizoen veranderen van een onvoorstelbaar ruig pool landschap met complete krui-ijs bergen tot het paradijselijk aandoend zandstrand van een tropisch eilandje.

Zo hebben Liliane en Thijs naar hun zeggen hun eigen Antarctica in de winter voor de deur, al ligt er maar een dun laagje sneeuw; en als je daar zo in die gezellige kleine huiskamer naar dat prachtige uitzicht door het raam tuurt – en je ogen worden steeds naar het raam toe gezogen – dan geloof je dat meteen. Die pool winter kan echter ook in een nachtmerrie veranderen als het kruiend ijs zo hoog tegen het Paard opkruipt dat het boven het woonhuis uitkomt en gevreesd moet worden voor totale ineenstorting van het gebouw. Dat houdt de spanning er in, vindt het avontuurlijke stel. 


Onder: Tijdens het etentje bij Thijs en Liliane maakte ik door de ruit van de huiskamer deze foto van het uitzicht richting het dijkje naar Marken; een uitzicht dat overigens steeds snel verandert.


Onder: Deze luchtfoto van het Paard maakte ik een paar winters geleden toen het IJsselmeer bevroren was, wat een prachtige en afgelegen plek is dit. Afgelegen, maar wel met bewoonde wereld, winkels e.d relatief dicht in de buurt.

Onder: Het Paard als winterparadijs; hier was op dit moment geen sprake van kruiend ijs, het grote gevaar in de winter. De dam beneden op de foto moet in dergelijke omstandigheden als ijsbreker fungeren.

Onder: Op onderstaande foto die ik van de website www.thijsvandetoren.nl  de website van de vuurtorenwachter Thijs Spijker heb geleend, is het krui ijs zo hoog tegen de Vuurtoren op “gestapeld” dat er gevaar voor de Toren is ontstaan.

Onder: Ook de foto hieronder – ook van de website van Thijs geleend – , een buitengewoon precaire situatie voor het Paard. Het lijkt me trouwens wel fantastisch om hiervan ooit nog eens luchtfoto’s te maken.Hoewel ik natuurlijk niet hoop dat de bewoners er door in de problemen komen.

Onder: Deze foto maakte ik een paar weken geleden vanuit een zeilende Volendammer kwak, de pastoor van de twee Volendamse parochies was aan boord, vandaar wellicht het teken uit een opengereten hemel.

 

Onder: Het Paard toen wij er gisteren aan het eind v/d middag arriveerden voor het etentje bij de gastvrije Thijs en Liliane. Velen – vooral Italianen- denken dat het Paard een vrij toegankelijk open lucht museum is, dat gaat zelfs de gastvrije Thijs en Liliane te ver. Het hek moet daarom zorgen voor de privacy van de vuurtorenbewoners.

Onder: Uiteraard beklommen Thijs en ik na het diner de Toren even. Het is een genoegen om van hier bij het geluid van ruisend water, in het maanlicht de hele omgeving en de horizon te bekijken. Op de foto de vuurtorenwachter Thijs, een ouwe zeerot, die praktisch zijn hele leven op zee doorbracht. Zo was Thijs ook een van de bemanningsleden van de Mi Amigo, het zendschip van Radio Caroline, toen dit schip jaren geleden op de Engelse zuidkust te pletter sloeg.

Onder: Vanaf dezelfde positie als hierboven in de nok van de Toren , draaide ik me 180 graden, om deze foto richting Volendam – links aan de horizon -,  en Hoorn rechts te maken.

Onder: Het Paard toen wij er gisteravond na een paar genoeglijke uren en een heerlijk etentje vertrokken. Alle buitenverlichting wordt gevoed met zonnecellen die overdag opladen. Aan de horizon is duidelijk de gele lichtgloed te zien die door de kassen bij Almere tegen de onderkant van de wolkenlaag wordt aan gestraald.

Verkiezingsstrijd weer vol  met loze kreten en beloften

Het is weer zoals altijd; de ene partij belooft nog meer dan de andere; van links tot rechts blijken dit echter vaak maar verkiezingsleuzen te zijn, waar in de praktijk NIETS van terecht komt, per definitie, al was het alleen al omdat met andere partijen samengewerkt moet worden, zodat de water die onvermijdelijk bij de wijn gedaan moet worden de inhoud van de verkiezingsleuzen in het latere beleid zal vertroebelen zo niet geheel onzichtbaar zal maken.

Gisteren werden dan eindelijk de doorrekening van al deze dagelijks op ons afgevuurde verkiezingsretoriek door het CPB bekend gemaakt; wat is er nu waar van al die mooie verhalen? Gek genoeg blijkt daaruit dan dat geen enkele partij het zo gewraakte begrotingstekort op termijn weg zal werken. Het allerergste maakte het nog de SP, onze nationale  ” Sinterklaas Partij” , zo is nu gebleken. Dit populistische “winkelen met andermans portemonnee” clubje, blijkt op termijn met haar programma “goed” te zijn voor 275.000 meer werklozen. Lang leve de demagogie, sorry, ik bedoel democratie!

Weigerambtenaren

Een door de gemeenschap betaalde ambtenaar in openbare functie die weigert mensen van hetzelfde geslacht te trouwen omdat dit in strijd is met zijn gewetens/religieuze opvatting hierover.

Jaren geleden tijdens een Nijlcruise in Egypte, zaten we op een avond in een haven op het bovendek v/d boot aan een drankje te luisteren naar de met “Islam moraal” doordrenkte verhalen van onze Egyptische gids, een zekere Moshen, die nota bene later ook nog – tijdelijk- in Volendam bleek te wonen. Verbijsterd was iedereen – allen Nederlanders – toen deze man zich op extreem fundamentalistische wijze uitliet over homo sexuelen, die in zijn ogen misdadigers zijn die in de gevangenis gestraft dienen te worden. Zoals dat in “zijn” Egypte ging.  Je hoort en ziet er bij ons op TV nog wel eens discussies over, maar om het zo in de praktijk mee te maken is luguber en werkelijk schokkend, dat kan ik iedereen verzekeren. Wat een achterlijke en verachtelijke inzichten zijn dit, die deze barbaarse vorm van discriminatie en mishandeling van medemensen prediken. Gelukkig is het bij ons anders geregeld, spraken we elkaar moed in.  

Maar is dit wel helemaal zo? Met toenemende bezorgdheid denk ik steeds aan dit voorval als de discussie rond de weigerambtenaren opnieuw op laait. Het legitimeren van de weigerambtenaar, is toch feitelijk niets anders als het het legitimeren van dezelfde achterlijke vorm van discriminatie en mentale mishandeling van de medemens, zoals die in Islam landen plaatsvindt,en die wij allen zo verafschuwen. Of is deze afschuw bij de confessionelen in Nederland slechts selectieve verontwaardiging? Dat zou je toch denken, je realiserend dat CDA minister Spies onlangs nog een door een meerderheid van partijen gesteunde motie – die een einde aan de weigerambtenaar moet maken -, weigerde uit te voeren. Uitsluitend het CDA de CU en de SGP stemden overigens niet voor deze motie. Pijnlijk ! De politiek staat nu terecht op haar achterste poten omdat de minister hier onder het mom van een naderend kamer reces een belangrijke wens van de kamer negeert. Ook dat nog ! 

Maar wellicht moet men nog veel verder gaan, per slot van rekening hebben wij in dit land scheiding van staat en kerk. Moet dan niet het openlijk verkondigen van achterlijke en kwetsende discriminerende standpunten als de legitimatie van weigerambtenaren op politieke platformen niet gewoon verboden worden?  Net zoals openlijke discriminatie op basis van verschil in huidskleur ook wettelijk verboden is? Het is daarbij toch eigenlijk frappant, dat het uitgerekend de confessionele partijen zijn – respect voor de medemens en naastenliefde hoog in het vaandel dragend –   die dit achterlijke en kwetsende gedachtegoed uitdragen.

Noordpool ijs smelt

Onder: Afbrekende gletsjers in Glacier Bay aan de westkust van Alaska. Een foto die ik maakte in 2005. Overal waar we op de wereld tot nu toe gletsjers zagen, vernamen we van gidsen en uit begeleidende documentatie, dat dit proces hier al vele  duizenden en soms miljoenen jaren voortduurt. De gletsjers breken van onderen af en bouwen van boven weer op. Een proces dat continue doorgaat. Soms verdwijnen gletsjergebieden door klimaat verandering heel langzaam en ontstaan op andere plekken en in nieuwe ijstijden weer nieuwe ijsvelden. 

 

Gekleurde berichtgeving over smeltend Noordpool ijs

Vandaag was het weer eens zover; een melding op het journaal dat het Noordpool ijs momenteel sneller smelt dan ooit. Vaak komen deze berichten op een politiek belangrijk moment, bv net voor bepaalde verkiezingen etc etc…Dat is ook niet gek, want de meeste mededelingen hieromtrent komen van het sterk politiek gekleurde IPCC van de VN: ” Het International Panel for Climat Chance”. Een club die in onafhankelijke wetenschappers kringen – zo blijkt op vele internationale websites – al niet serieus meer genomen wordt, en al vele malen door malversaties in opspraak is gekomen.  

“Dit snelle smelten komt door het snel veranderende klimaat”, meldde de nieuwslezeres op Nederland1. Op het RTL 4 Journaal werd er en passant melding van gemaakt dat dit smelten ontstaat door het broeikaseffect dat door mensen veroorzaakt wordt. Wat een wereld van verschil in berichtgeving binnen een uur op twee Nederlandse TV zenders

Je mag je afvragen of de opstellers van dergelijke berichten wel een idee hebben van de betekenis en impact er van. Zeer waarschijnlijk niet ! De berichtgeving van het Journaal zou juist kunnen zijn; immers, het klimaat verandert al miljarden jaren, en daarmee smelt het poolijs in meer of mindere mate mee, ook al miljarden jaren, en dus ook al toen er nog geen mensheid was. Het bericht van RTL 4 is zomaar een losse floddder, door een onwetende medewerker neergepend. In wetenschappelijke kringen is het broeikaseffect en zeker de oorzaak van het ontstaan ervan zeer omstreden; er is nog geen consensus over dit onderwerp, maar er begint zich in elk geval een meerderheid binnen de kring van onafhankelijke wetenschappers af te tekenen voor de opvatting: ” There is no antropological cause for climat chance” ofwel: ” menselijk gedrag is geen oorzaak voor klimaat verandering”. Bovendien moet nog maar vast worden gesteld dat momenteel statistisch en klimatologisch gesproken kan worden van opwarming of afkoeling van het klimaat. Ook daar is nog steeds geen concensus over. Waar praten we eigenlijk over ?

Wat vooral politici, maar ook de millieu beweging en de media graag willen, is dat menselijk gedrag het klimaat zou beïnvloeden. Daar valt garen bij te spinnen. Politici beloven ons een halt in de klimaat verandering in ruil voor een stem. Dat levert macht en geld op ! Laten we daarbij dan nog eens goed bedenken dat de aarde al 4500 miljoen jaar bestaat ( 4500.000.000 jaar) en dat er al die tijd afwisselend ijstijden en warme perioden zijn geweest met veel, weinig en nog veel meer poolijs, en hoge en lage waterstanden. En dat vele tientallen miljoenen jaren geleden al duizenden kleinere en ook mega grote diersoorten als dino’s zijn uitgestorven,en er ook jaarlijks duizenden speci’s (nieuwe diersoorten) vooral in de diepten van de oceanenzijn bijgekomen, en dat wij mensen hier pas 200.000 jaar rondhuppelen (een zucht in de tijd) . Wie denken wij wel niet wie we zijn? Wat zijn wij voor arrogante kwasten om te veronderstellen dat wij nietige wezentjes de aarde kunnen veranderen. Wij, die misschien over een paar duizend jaar zo maar es door een lullig virusje uit zullen sterven.

Onder: Heel duidelijk zijn op de luchtfoto die ik maakte op een hoogte van 6 km, twee grote gletsjers te zien in het gebied oostelijk van Anchorage in Alaska. Deze gletsjers stammen uit de ijstijd die hier 4000 jaar geleden heerste; al 4000 jaar lang breken hier continue 24 uur per dag !!!! grote ijsbergen van de gletsjer af. De mega grote ijsmassa’s storten onafgebroken met grote kracht en onder oorverdovend geraas het ijs fjord in. Sommige nieuwsmedia maken hier opnames van, die ze uitzenden met als commentaar dat de aarde naar de ratsmedee gaat als we niet snel zus en zo, of volgens een bepaalde politieke ideologie gaan leven. Stemmingmakerij met dubbele agenda. Waanzin dus!!   

Onder: In dit gebied ten Westen van Anchorage in Alaska is het ijs zover gesmolten dat de toppen van de bergen er onder bloot komen.

Onder: Aan de structuur van dit nog oostelijker gelegen berggebied in Alaska waar het ijs is verdwenen, is duidelijk te zien dat het gevormd is door er doorheen scheurende gletsjers. Ook in Schotland zien we deze structuur in de bergen. De Alpen daarentegen zijn niet door gletsjers ontstaan, maar door het in elkaar drukken van grondmassa’s