foto links: Joan Sutherland en Pavarotti in Sydney in 1983

Het meest van alles was ik echter onder de indruk van Pavarotti, wat een zangfenomeen is deze man. Zijn pure stemgeluid, zijn intonatie en opvatting, als een fluwelen instrument dat ” door God zelf wordt aangeraakt”. Het is een groot genot om daar naar te luisteren. Zijn absolute doorbraak kwam met deelname aan “de drie tenoren”, waarna het echt grote geld in zicht kwam. Naast de beroemde opera’s kwamen toen ook de Napolitaanse liederen en popmuziek samen met anderen op het programma.

Zo kent het grote publiek Pavarotti de laatste jaren vooral van zijn serie Pavarotti and Friends, waarin hij samen met bekende popsterren waaronder bv Eros Ramazotti optrad. Met deze Ramazotti – toch ook niet de eerste beste- , zong Pavarotti in deze serie in een duet, de wereldhit: “Se bastasse una bella canzone”. Kees Kos liet dit voor de volledigheid ook horen, en dat was toch wel onthullend. Ik moet helaas toegeven dat deze highlight uit de popmuziek als een niemendalletje afstak tegenover de opera aria’s waarvan we Pavarotti kennen. Vooral in aria’s kan een zanger zich uitleven met hoge en lange noten, en moet hij zich vaak tot het uiterste laten gaan met zijn stemkunst.

Onder: De rode achtergrond is een infrarood opname van onze Melkweg met de positie van Sgr A*. 

Het doel van NuSTAR is het vinden van antwoorden op opwindende vragen als: hoe konden de elementen waaruit ons menselijke lichaam en de aarde is opgebouwd, ontstaan in de explosies van reuzen sterren? Wat drijft de meest extreem actieve Sterrenstelsels aan, en misschien wel het meest fascinerende van alles, gaan we wonderlijke ontdekkingen doen waarvan we zelfs nog niet eens gedroomd hebben?

Een klein deel van de super massieve zwarte gaten vertoont uitzonderlijk gedrag: ze spugen stromen materie uit met een snelheid die de lichtsnelheid benadert. Deze stromen materie kunnen zo krachtig worden, dat ze het vormen van sterren kunnen uit doven, hetgeen leidt tot de dood van het omringende Sterrenstelsel. De processen die deze stromen initieren, en daarbij ook deeltjes versnellen, zijn nog een mysterie voor de wetenschap. Samen met de waarnemingen van radiotelescopen zal NuSTAR helpen om de raadselachtige natuurkundige processen rondom de zwarte gaten te doorgronden. Als illustratie van dit verschijnsel hieronder een foto van Centaurus; het dichtst bijzijnde sterrenstelsel

Onder: Bert Huizenga die gisteren tijdens een vliegongeluk zwaar gewond raakte

Nieuwe foto’s van Mars rover Curiosity

Op de website van NASA zijn nieuwe foto’s te zien die gemaakt zijn met de rechter navigatie camera op de Mars rover Curiosity

Onder: Deze foto werd door de Curiosity camera gemaakt op 15 oktober, op de 69ste Marsdag van de Rover. De 3 “hapjes” in de door de wind opgeblazen zandrichel op lokatie “Rocknest” zijn ongeveer 5 cm breed. Het meest rechtse hapje werd op 15 okt door de scoop uitgegraven en van de twee linkse is de onderste op 7 en die daarboven op 12 oktober op “gehapt” Het materiaal is ter analyse door de grijparm in het laboratorium op de Rover gebracht. De hele wetenschappelijke wereld wacht gespannen af.

Het was gisteravond weer genieten geblazen bij de wekelijkse opera-avond van Kees Schilder Kos; deze editie was de 188 ste keer dat Kees zo’n avondje presenteerde. De opera I Puritani van een van mijn – tot nu toe – favoriete opera componisten Bellini, stond op het programma. Bellini munt uit door zijn sterke en gevoelige melodielijnen. Fantastisch! Ook liet Kees ons een paar juweeltjes horen van de opera zang gigant Carlo Bergonzi, die nog steeds leeft. Vaak laat hij je dezelfde aria’s horen in verschillende uitvoeringen; je kan dan vergelijken en zodoende leren er beter naar te luisteren. Wat gaan er een deuren open naar een muzikaal wonderland, door de vertelkunst en operakennis van Kees. Zelden heb ik iemand trouwens zo boeiend en meeslepend zien en horen voordragen als Kees. Als hij het heeft over Verdi, waan je je in de tijd van Verdi; loop je echt naast hem door de tuin, en zit je naast deze opera koning aan de vleugel als hij een van zijn wereld meesterwerken componeert. Het is een waar genoegen om hier bij te mogen zijn.  
 
Op bezoek bij Cees Tol

Vanmorgen was ik samen met Dick de Boer op bezoek bij mijn ex collega en mede BZN oprichter Cees Tol, die niet lang geleden door een beroerte is getroffen. Cees, die tegenwoordig een ruime honderd meter bij ons vandaan woont, vertelde uitvoerig wat hem is overkomen tijdens een vakantie in Polen. Hij loopt inmiddels overigens steeds beter, en maakte ondanks alles een heel positieve indruk. Cees vertelde in revalidatiecentrum Helio Mare ook bezoek te hebben gehad van Carola Smit, die in 1987 hetzelfde was overkomen; hij had dit zeer gewaardeerd. Ik hoop Cees, die ik altijd al ken als een begenadigd fotograaf; nog vaak met zijn – nieuwe – camera tegen te komen.   

Kleine kinderen worden groot

Vanmorgen werd ik door mijn oudste kleindochter Sophie (8)  gebeld , of ik op de school wilde komen kijken bij een modeshow waaraan zij mee werkte. Tja , als je kleindochter je daar zelf voor uitnodigt, ga je zelfs naar een modeshow op mijn leeftijd. Met open mond en verbazing heb ik zitten kijken naar de welhaast professionele vertoning die zij en wat schoolgenootjes ons daarna voor schotelden. Als zangeres, en later als model. Dat zijn dan tevens van die momenten waarop je weer beseft hoe snel de tijd gaat. Is dat nu mijn kleindochter; met de nadruk op “klein”, is de vraag die door je gedachten flitst, als je die jongedame op de van schoolbanken gemaakte catwalk parmantig voorbij ziet paraderen. Alsof het gisteren was dat ik nog babyfoto’s van haar maakte. Ja, echt gisteren !  Tijd raast voorbij vrienden…….

   

Interview in het blad “All Clear” van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart

De klimaatfanaten beginnen nu aan de gebruikte klimaatmodellen te twijfelen, zo blijkt uit onderstaand artikel. Op deze blog roep ik dat al jaren. De significante invloed van de fluctuerende zonneactiviteit en daaruit voortvloeiende de temperatuursveranderingen en daarmee samenhangende CO2 uitstoot,- en CO2 absorbeer eigenschappen van de oceanen wordt onderkend, en vooral een gebrek aan basale kennis m.b.t. statistisch interpreteren van meetgegevens speelt de “Global Warmers” parten.    

Global warming stopped 16 years ago, reveals Met Office report quietly released… and here is the chart to prove it

* The figures reveal that from the beginning of 1997 until August 2012 there was no discernible rise in aggregate global temperatures
* This means that the ‘pause’ in global warming has now lasted for about the same time as the previous period when temperatures rose, 1980 to 1996

By David Rose

PUBLISHED: 21:42 GMT, 13 October 2012 | UPDATED: 01:21 GMT, 14 October 2012

The world stopped getting warmer almost 16 years ago, according to new data released last week.

The figures, which have triggered debate among climate scientists, reveal that from the beginning of 1997 until August 2012, there was no discernible rise in aggregate global temperatures.

This means that the ‘plateau’ or ‘pause’ in global warming has now lasted for about the same time as the previous period when temperatures rose, 1980 to 1996. Before that, temperatures had been stable or declining for about 40 years.

Research: The new figures mean that the ‘pause’ in global warming has now lasted for about the same time as the previous period when temperatures rose, 1980 to 1996. This picture shows an iceberg melting in Eastern Greenland

The new data, compiled from more than 3,000 measuring points on land and sea, was issued  quietly on the internet, without any media fanfare, and, until today, it has not been reported.

This stands in sharp contrast  to the release of the previous  figures six months ago, which went only to the end of 2010 – a very warm year.

Ending the data then means it is possible to show a slight warming trend since 1997, but 2011 and the first eight months of 2012 were much cooler, and thus this trend is erased.

 Some climate scientists, such as Professor Phil Jones, director of the Climatic Research Unit at the University of East Anglia, last week dismissed the significance of the plateau, saying that 15 or 16 years is too short a period from which to draw conclusions.
Others disagreed. Professor Judith Curry, who is the head of the climate science department at America’s prestigious Georgia Tech university, told The Mail on Sunday that it was clear that the computer models used to predict future warming were ‘deeply flawed’.

Even Prof Jones admitted that he and his colleagues did not understand the impact of ‘natural variability’ – factors such as long-term ocean temperature cycles and changes in the output of the sun. However, he said he was still convinced that the current decade would end up significantly warmer than the previous two.

Climat Scientists Prof Jones and Prof Judith Curry  ( Bij deze Prof Curry thuis is het altijd slecht weer, zo te zien)

Disagreement: Professor Phil Jones, left, from the University of East Anglia, dismissed the significance of the plateau. Professor Judith Curry, right, from Georgia Tech university in America, disagreed, saying the computer models used to predict future warming were ‘deeply flawed’

Warmer: Since 1880 the world has warmed by 0.75 degrees Celsius. This image shows floating icebergs in Greenland

The regular data collected on global temperature is called Hadcrut 4, as it is jointly issued by the Met Office’s Hadley Centre and Prof Jones’s Climatic Research Unit.

Since 1880, when worldwide industrialisation began to gather pace and reliable statistics were first collected on a global scale, the world has warmed by 0.75 degrees Celsius.

Some scientists have claimed that this rate of warming is set to increase hugely without drastic cuts to carbon-dioxide emissions, predicting a catastrophic increase of up to a further five degrees  Celsius by the end of the century.

The new figures were released as the Government made clear that it would ‘bend’ its own  carbon-dioxide rules and build new power stations to try to combat the threat of blackouts.

At last week’s Conservative Party Conference, the new Energy Minister, John Hayes, promised that ‘the high-flown theories of bourgeois Left-wing academics will not override the interests of ordinary people who need fuel for heat, light and transport – energy policies, you might say, for the many, not the few’ – a pledge that has triggered fury from green activists, who fear reductions in the huge subsidies given to wind-turbine firms.

Flawed science costs us dearly

 
Here are three not-so trivial questions you probably won’t find in your next pub quiz. First, how much warmer has the world become since a) 1880 and  b) the beginning of 1997? And what has this got to do with your ever-increasing energy bill?

You may find the answers to the first two surprising. Since 1880, when reliable temperature records began to be kept across most of the globe, the world has warmed by about 0.75 degrees Celsius.

From the start of 1997 until August 2012, however, figures released last week show the answer is zero: the trend, derived from the aggregate data collected from more than 3,000 worldwide measuring points, has been flat.

Surprising: News that the world has got no warmer for the past 16 years will come as something of a shock. This picture shows drifting ice in Canada

Not that there has been any  coverage in the media, which usually reports climate issues assiduously, since the figures were quietly release online with no accompanying press release – unlike six months ago when they showed a slight warming trend.

The answer to the third question is perhaps the most familiar. Your bills are going up, at least in part, because of the array of ‘green’ subsidies being provided to the renewable energy industry, chiefly wind.

They will cost the average household about £100 this year. This is set to rise steadily higher – yet it  is being imposed for only one  reason: the widespread conviction, which is shared by politicians of all stripes and drilled into children at primary schools, that, without drastic action to reduce carbon-dioxide emissions, global warming is certain soon to accelerate, with truly catastrophic consequences by the end of the century – when temperatures could be up to five degrees higher.

Hence the significance of those first two answers. Global industrialisation over the past 130 years has made relatively little difference.

And with the country committed by Act of Parliament to reducing CO2 by 80 per cent by 2050, a project that will cost hundreds of billions, the news that the world has got no warmer for the past 16 years comes as something of a shock.

It poses a fundamental challenge to the assumptions underlying every aspect of energy and climate change policy.

This ‘plateau’ in rising temperatures does not mean that global warming won’t at some point resume.

Damage: Global warming has been caused in part by the CO2 emitted by fossil fuels. This image shows smoke billowing out of a power station

But according to increasing numbers of serious climate scientists, it does suggest that the computer models that have for years been predicting imminent doom, such as  those used by the Met Office and the UN Intergovernmental Panel on Climate Change, are flawed, and that the climate is far more complex than the models assert.

‘The new data confirms the existence of a pause in global warming,’ Professor Judith Curry, chair of the School of Earth and Atmospheric Science at America’s Georgia Tech university, told me yesterday.

‘Climate models are very complex, but they are imperfect and incomplete. Natural variability  [the impact of factors such as long-term temperature cycles in the oceans and the output of the sun] has been shown over the past two decades to have a magnitude that dominates the greenhouse warming effect.

‘It is becoming increasingly apparent that our attribution of warming since 1980 and future projections of climate change needs to consider natural internal variability as a factor of fundamental importance.’

Professor Phil Jones, director of the Climate Research Unit at the University of East Anglia, who found himself at the centre of the ‘Climategate’ scandal over leaked emails three years ago, would not normally be expected to agree with her. Yet on two important points, he did.

The data does suggest a plateau, he admitted, and without a major El Nino event – the sudden, dramatic warming of the southern Pacific which takes place unpredictably and always has a huge effect on global weather – ‘it could go on for a while’.

Like Prof Curry, Prof Jones also admitted that the climate models were imperfect: ‘We don’t fully understand how to input things like changes in the oceans, and because we don’t fully understand it you could say that natural variability is now working to suppress the warming. We don’t know what natural variability is doing.’

Headache: The evidence is beginning to suggest that global warming may be happening much slower than the catastrophists have claimed – a conclusion with enormous policy implications for politicians at Westminster, pictured

Yet he insisted that 15 or 16 years is not a significant period: pauses of such length had always been expected, he said.

Yet in 2009, when the plateau was already becoming apparent and being discussed by scientists, he told a colleague in one of the Climategate emails: ‘Bottom  line: the “no upward trend” has to  continue for a total of 15 years before we get worried.’

But although that point has now been passed, he said that he hadn’t changed his mind about the  models’ gloomy predictions:  ‘I still think that the current decade which began in 2010 will be warmer by about 0.17 degrees than the previous one, which was warmer than the Nineties.’

Only if that did not happen would he seriously begin to  wonder whether something more profound might be happening. In other words, though five years ago he seemed to be saying that 15 years without warming would make him ‘worried’, that period has now become 20 years.

Meanwhile, his Met Office  colleagues were sticking to their guns. A spokesman said: ‘Choosing a starting or end point on short-term scales can be very misleading. Climate change can only be detected from multi-decadal timescales due to the inherent variability in the climate system.’

He said that for the plateau to last any more than 15 years was ‘unlikely’. Asked about a prediction that the Met Office made in 2009 – that three of the ensuing five years would set a new world temperature record – he made no comment. With no sign of a strong El Nino next year, the prospects of this happening are remote.

Why all this matters should be obvious. Every quarter, statistics on the economy’s output and  models of future performance have a huge impact on our lives. They trigger a range of policy responses from the Bank of England and the Treasury, and myriad decisions by private businesses.

Yet it has steadily become apparent since the 2008 crash that both the statistics and the modelling are extremely unreliable. To plan the future around them makes about as much sense as choosing a wedding date three months’ hence on the basis of a long-term weather forecast.

Few people would be so foolish. But decisions of far deeper and more costly significance than those derived from output figures have been and are still being made on the basis of climate predictions, not of the next three months but of the coming century – and this despite the fact that Phil Jones and his colleagues now admit they do not understand the role of ‘natural variability’.

The most depressing feature  of this debate is that anyone who questions the alarmist, doomsday scenario will automatically be labelled a climate change ‘denier’, and accused of jeopardising the future of humanity.

So let’s be clear. Yes: global warming is real, and some of it at least has been caused by the CO2 emitted by fossil fuels. But the evidence is beginning to suggest that it may be happening much slower than the catastrophists have claimed – a conclusion with enormous policy implications.

Artikel in de Volkskrant deze week:

Waarschuwing: Er hangt een “zee-ijstijd” in de lucht

Klimaatvoorspellers moeten Groenland beter in de gaten houden. De hoeveelheid zoet water die vanaf dit eiland de Noord-Atlantische Oceaan in stroomt is groter dan gedacht – met mogelijk koele gevolgen.

Behalve dat er meer zoet water de zee in stroomt, is ook de snelheid van de zoetwaterstroom vanaf Groenland de afgelopen twintig jaar fors toegenomen. Dat schrijven aardwetenschappers uit Bristol, Utrecht, Enschede en Californië deze week in het vakblad Geophysical Research Letters.

De gevolgen kunnen groot zijn: het zoete water doet niet alleen de zeespiegel stijgen, maar kan uiteindelijk ook de Warme Golfstroom afremmen, die onder meer Europa van warmte voorziet. Dat kan op zijn beurt weer invloed hebben op het klimaat. Een periode van sterke afkoeling van 8.200 jaar geleden werd hoogst waarschijnlijk veroorzaakt door dit mechanisme – in dit geval omdat een meer met smeltwater van de aflopende ijstijd leegliep in de oceaan – en veel wetenschappers veronderstellen dat het plotseling opzetten van een ijzige periode rond 12.000 jaar geleden dezelfde oorzaak had. De rampenfilm The Day after Tomorrow uit 2004 is losjes op zo’n scenario gebaseerd.

Toename
In de periode van 1961 tot 1990 stroomde jaarlijks gemiddeld 880 kubieke kilometer zoet water vanaf Groenland de zee in, in 2010 was dit al toegenomen tot 1.200 kubieke kilometer per jaar, concluderen de onderzoekers op basis van satellietgegevens, computermodellen en metingen ter plaatse. Ter vergelijking: dit is 14 keer de hoeveelheid zoet water die de Nederlandse grote rivieren jaarlijks samen afvoeren naar zee. De grootste toename werd gemeten in zuid Groenland, op een plaats waar de instroom van koud zoet water tot grotere verstoringen in de oceaancirculatie leidt dan in het hoge noorden.

Terwijl de meeste klimaatmodellen wel rekening houden met het zoete water dat via rivieren en neerslag in de noordelijke oceanen terecht komt – momenteel ongeveer twee keer zoveel als wat vanaf Groenland in zee stroomt – wordt de bijdrage van Groenland meestal gewoon weggelaten. Dat moet anders, zegt Michiel van den Broeke, meteoroloog aan de Universiteit Utrecht, die meewerkte aan het onderzoek. ‘Als de zoetwaterstroom zo snel blijft groeien als nu, zal dat in het jaar 2100 waarschijnlijk al gevolgen hebben voor de oceaancirculatie.’ Modellen lieten een vertraging van de Golfstroom zien van ongeveer 20 procent, vertelt Van den Broeke. ‘Maar dat was nog geen gedegen studie’, benadrukt hij meteen, ‘we hebben maar één scenario uitgeprobeerd.’

Verandering
Didier Roche, klimaatwetenschapper aan de Vrije Universiteit, die niet bij dit onderzoek betrokken was, is het roerend met Van den Broeke eens. ‘Deze studie laat wederom zien dat het klimaat geen evenwichtstoestand is, maar een snel veranderend systeem’, zegt hij. Voor een afkoeling zoals die van 8.200 jaar geleden hoeven we echter niet bang te zijn, voegt hij eraan toe. ‘Het ging toen om een hoeveelheid water die bijna honderd keer zo groot was als wat er nu van Groenland af komt.’

Wel was het destijds in een jaar of vijf bekeken, en weten we in dit geval niet hoe lang de toename in de zoetwaterstroom zal doorgaan. ‘Dat zijn we aan het uitzoeken’, zegt Van den Broeke. ‘De ijskappen krimpen natuurlijk door het afsmelten, dat zal het proces op den duur waarschijnlijk weer afremmen.’ Of, hoe en wanneer dat gebeurt is momenteel nog niet bekend.

Stop op de Golfstroom
De Warme Golfstroom zorgt al tientallen jaren voor hoofdbrekens bij oceanografen. De stroming, die warmte naar het noorden voert vanaf de evenaar, zou zeer gevoelig zijn voor verstoring. In 2005 kwamen oceanografen tot de conclusie dat de stroom de afgelopen vijftig jaar zo’n 30 procent is afgenomen. Stilvallen van de stroming zou vooral het zeewater bij IJsland, Spitsbergen, Noorwegen, Ierland en Engeland flink afkoelen. In onze streken zou de luchttemperatuur zonder de extra warmte naar schatting 3 of 4 graden lager liggen.