Een muziekbeest: STING !! (later ingevoegd)
In de topic hieronder, over het songfestival, is muziek maken een “middel” om een bepaald doel te bereiken. Showbizz. Bijvoorbeeld het songfestival winnen, of een hit scoren om er geld mee te verdienen. Er zijn 
ook mensen die het maken van muziek, of zingen niet als middel, maar als doel nastreven. Zij oefenen zich te pletter omdat ze daar plezier in beleven; vaak reikt hun muzikale performance niet verder dan de huiskamer, of een klein familie of vrienden auditorium. Ze zoeken dat ook niet op.
Soms echter, spatten deze “muziekbeesten” toch uit hun cocon; is het zo opvallend goed en uniek wat ze doen, dat ze uitgroeien tot toonaangevende wereldsterren, zoals een van de grootste singer/songwriters van de wereld van dit moment: Sting. Gisteravond (vrijdagavond) zijn we er hier thuis voor gaan zitten. Sting in het TV programma “College Tour” een interview met een twintigtal studenten, opgenomen voorafgaand aan een Sting Live Concert in een grote zaal in Belgie , met daarna een deel van een live concert uit 2010 in Berlijn.
Wat een boeiend gesprek, wat een boeiende man, en wat een boeiende muziek. Voor diegene die het nog niet gehoord of gezien hebben, klik op de volgende link naar de You Tube track “Desert Rose” een van de pareltjes uit een “Sting” live concert dat in 2010 in Berlijn werd opgenomen met o.a medewerking van het Royal Philarmonic Orchestra: http://www.youtube.com/watch?v=Y-mCzvUe1EM
Eindelijk weer eens een écht Songfestival liedje: “You and Me”, geschreven en gezongen door Joan Franka. – Foto geleend van haar internetsite –
Onder: Terwijl wij met hun ouders Sander en Tamara bij de Chinees aten, keken onze kleinkids Jan, Kees en Tim bij ons thuis in de bank naar het Nationale Songfestival. Thuisgekomen schoven we voor de gezelligheid even bij ze aan, en zagen we het laatste deel van deze in Nederland meestal zo monotone liedjes wedstrijd. Maar… ik veerde gelijk op. Wat was dat nou? Een Indiaanse? En wat een opvallend pakkend en beklijvend liedje !! Na een couplet en een refrein wist ik het zeker; dit is na vele jaren weer eens een echt songfestival liedje, “You and Me” van Joan Franka. En wat een mooie vrouw! Wauw !
De mooie Joan Franka; een top zangeres met een topliedje; een combinatie die op het Euro songfestival hoog kan scoren. – foto geleend van haar internetsite –
Vooral nadat de andere kandidaten met hun naar mijn mening ” zoutloze producers dreuntjes ” nog even voorbij kwamen, stond voor mij vast dat “You and Me” met grote overmacht zou winnen. Dat de vakjury er nog weer eens naast zat, en Joan zelfs de minste punten had gegeven, was voor mij geen verrassing. Al jarenlang vraag ik mij af wat een vakjury met niet een terzake doende en door dubbele agenda’s gekleurde persoonlijke mening bij zo’n songfestival moet doen. Let wel; dit is geen kwaliteitsoordeel over liedjes of juryleden, en over smaak valt niet te twisten. Maar……er is namelijk wel degelijk een raamwerk waarbinnen een songfestival liedje moet passen. Een criterium. Want; het gaat bij een songfestival om het liedje dat na één keer beluisteren door een grote internationale mensen massa moet worden omarmd. Het moet dus “catchy”, of in gewoon Nederlands “pakkend” zijn, zo simpel is dat. Het moet meteen aanspreken, qua melodie en tekst. En als dit triviale selectie criterium je als deelnemer of vak jurylid niet aanstaat, omdat je dat te “commercieel” vindt of niet bij je imago passend, hoor je niet bij dit evenement thuis. Het enige oordeel dat bij dit spelletje telt, is dat van Jan Publiek zélf. De bouwvakker, kantoorpik of huisvrouw, die thuis in de bank met een zak borrelnootjes op schoot voor de beeldbuis zit, en het liedje al na ene keer horen moet beoordelen, heeft per definitie altijd gelijk. Jan Publiek had het ook nu meteen door, en kon de fout van de vakjury nog op tijd weg poetsen.
Sieneke met Shalalie van Vader Abraham
Links: Naast dit ” You and Me ” van Joan, was er in de voorgaande jaren nóg een positieve uitzondering bij de Nederlandse inzendingen. Hoewel niet bepaald het repertoire dat ik in m’n vrije tijd bij de open haard op zet, vind ik het door vader Abraham ( Pierre Kartner) geschreven Shalalie een ijzersterk en pakkend songfestival liedje; wellicht onze enige inzending ooit na Dingedong, die elke Nederlander desgevraagd nu nog steeds woordelijk na kan zingen.Ik denk niet dat er veel liedjes zijn waarvan je dat kan zeggen.
Dat zegt natuurlijk nog niets over de kwaliteit, maar wel over het bovengenoemde “songfestivalcriterium”, want kennelijk is het liedje dan toch echt wel blijven hangen. En dat is in het verleden altijd heel belangrijk gebleken bij songfestival liedjes, grote hits en evergreens.
Die hitpotentie van Shalalie is ook wel bewaarheid. Want ondanks dat het ons geen Eurovisie finale plaats bracht, hoorde ik het in september j.l veelvuldig bij ons op de Volendamse kermis – nota bene twee jaar na dato – in hit versies van Duitse en Engelse artiesten uit de kermisattracties schallen. Misschien kwam de performance van zangeres Sieneke – hoewel lief en bevallig -, net een of twee maatjes te kneuterig over voor zo’n Eurovisie spektakel.
De “hitpotentie” en en hoge “songfestivalliedjes factor” – om het zo maar es eventjes te noemen – van Shalalie is niet verwonderlijk. Vader Abraham heeft zich op dit terrein wel bewezen, gezien het record aantal wereldhits die hij op zijn naam heeft. Wat te denken van de door Pierre Kartner geschreven grootste megahit van de laatste jaren: ” Jij denkt maar dat je alles mag”.
Met 6 van onze 9 kleinkids naar de bios in Purmerend
Onder: In elke schoolvakantie ondernemen we wel wat met onze kleinkinderen. Vaak gaan we dan ook met z’n allen naar de bioscoop de Metro in Purmerend. Een happening die de kids, maar ook wij niet graag zouden willen missen. Bij het instappen in de auto riep kleindochter Sophietje zich al te verheugen op de snoepzak. Op de foto wachtten we in de hal van de bioscoop in de pauze van de film The Muppets. Vlnr: Nico, Thijs, Sophie, Jan, Kees en Tim. Voor de film begint, schept ieder z’n eigen plastic zak gemengd snoep vol en wordt er tegen de daardoor ontstane onvermijdelijke dorst een frisdrankje de bios in meegenomen. Sommige snoepzakken wegen zeker een half pond. Deze snoep wordt tijdens de voorstelling voor de pauze geheel weggewerkt. Tijdens de pauze is het tijd voor ieders milkshake, ijsje, zak chips en omdat de dorst wederom toeslaat allemaal nog een flesje frisdrank.
Onder: Na de film gaan we met de hele inmiddels weer hongerige club naar de Mc Donalds in Purmerend, waar alle kids nog een Happy Meal verorberden. Geloof het of niet. Op deze foto Vlnr: Kees, Thijs, Sophie, Jan,Tim en Nico en Jan sr.
Onder: Een foto die ik bij ons thuis maakte van kleinkids Mary en Nico die hun jongste zusje Elly op het stoeltje dragen. Zoals aan haar kin nog te zien heeft Elly net haar pap naar binnen gewerkt.
Eindelijk weer zelf de lucht in
Na onze thuiskomst is er tot nu toe nog geen enkele dag sprake van goed vliegweer geweest. Je zit je dan natuurlijk te verbijten thuis, maar er is gewoon niets aan te doen. Wachten maar…… Gisteren – dinsdag – was het dan eindelijk zover. Samen met nog 2 passagiers kozen we het luchtruim, even snel wat steile bochten en andere attitude fratsen, en het gevoel zat er helemaal weer in, wat een top genoegen. Uiteraard maakte ik wat luchtfoto’s boven Noordholland en boven Volendam. Na zo’n vlucht – in de vliegerij ook wel vitamine G injectie genoemd – voel je je weer als herboren.
Onder: Een luchtfoto van dinsdag j.l van het Julianaweg project van woningbouwvereniging ” De Vooruitgang” in Volendam.
Onder: Een tweede luchtfoto van hetzelfde project als hierboven, maar dan van de andere kant genomen.
Broeckgouw in Volendam
Onder: Een fotografische update van de bouw van de Broeckgouw nieuwbouwwijk in Volendam. Een van de vrijstaande woningen rechts boven het midden van de foto – 2de v links – is van onze jongste zoon Kees. Het ovaal vormige gebouw is de school waar onze kleinzoon Nico op zit. Lekker dicht bij huis dus. Kees hoopt er over een paar weken te wonen. Deze week gaan de steigers rond de woning weg.
Onder: Close up van bovenstaande foto; goed is hierop te zien dat de woning (2de v links boven rechts vh midden) van onze Kees nog helemaal in de steigers staat.
Onder: Broeckgouw bouwvorderingen op terrein van bovenstaande foto vanaf de andere kant gezien.
Handbal Volendam
Onder: Matthijs Vink, topspeler van het Volendamse handbal team – dat al meerdere malen Nederlands kampioen was -, en tevens beheerder van het nieuwe en luxueuze handbal onderkomen, in de Volendamse sporthal De Opperdam vroeg mij wat luchtfoto’s ter versiering van de wanden in deze ruimte, waaronder natuurlijk een luchtfoto van de sporthal. Die gaan we bij goed weer nog maken, en uiteraard gaat Matthijs Vink zelf mee op deze fotovlucht samen met zijn secondant Frank Leeflang. Gisteren maakte ik alvast even een voorproefje, zie hieronder. Het nieuwe deel links wordt door de handbal vereniging gebruikt.
Binnenkort naar de sneeuw !
Onder: Een foto van vorig jaar, toen we met onze twee kleinzoons Jan en Kees op skivakantie waren, een onvergetelijke ervaring. Hopelijk maken we dat nog eens een keer mee. We wachten nu op een paar dagen achter elkaar mooi weer in de Oostenrijkse Alpen. Zodra die in zicht zijn pakken we onze koffers om de skies voor een weekje onder te binden. De bestemming is nog niet bekend, die hangt geheel van het weer af; er is momenteel buiten de vakantieperiode altijd nog wel een mooi hotelletje voor ons beschikbaar.
Vriendin Aaltje Bont 60 jaar jong
Afgelopen weekend werden we uitgenodigd door een van onze jarige vrienden van de ” eet, wijn, en wandel ” ploeg, waarmee we elk jaar een paar dagen bergwandelingen en leuke uitstapjes maken in Oostenrijk. Aaltje Bont was vorige week 60 jaar geworden.
We werden met een taxi opgehaald en naar Eterij “Effe Anders” in Purmerend gebracht, waar we met z’n zessen een heerlijke avond beleefden.
Alvast een leuk voorproefje voor de gezelligheid die ons te wachten staat over een paar weken op onze gezamenlijk Oostenrijkse trip vanuit ons favoriete hotel Der Larchenhof in het Oostenrijkse Erpfendorf.
We zien ook al weer uit naar de cruise met een motor/zeilschip langs de Kroatische kust die we daarna gaan maken met andere vakantie vrienden, waarmee we al eerder cruises in deze regio maakten.
getoond, terwijl een voice-over vertelt over de gruwelijke wijze waarop zij door dit kabinet worden uitgekleed. 
