Jaarlijks archief: 2012

"Muzikanten duif" nu bij buurman Nick Schilder, en foto’s uit het BZN archief

Bekende BZN fan Jessica van Dijk getrouwd

Op 4 april is de bij alle BZN fans bekende Jessica van Dijk getrouwd met Jennie.

Vanaf deze plaats willen wij dit nieuwe koppel van harte feliciteren met deze nieuwe fase in hun leven en ze
uiteraard een lang, gelukkig, maar vooral gezond leven toewensen.

Ook hopen we dat het feest morgen op 6 april in Hoogeveen een knaller mag worden !!

 

Muzikantenduif nu bij buurman Nick Schilder

Al jarenlang worden wij hier thuis geplaagd door een duivenkoppeltje, dat steevast elk voorjaar vanaf eind februari een nest begint te bouwen op een lamp tegen tegen achtergevel van ons huis. Deze lamp echter, vormt een belangrijk onderdeel van het camera bewakingssysteem van onze woning. De bouwactiviteiten van onze gevleugelde vrienden gaan altijd gepaard met veel rotzooi op ons balkon en veel geluidsoverlast van kirrende duiven. Maar ook komt daardoor de werking van onze beveiliging in het geding, dus doen we er elke keer van alles aan om de beestjes te verjagen, en de beginconstructie van het nest zo snel mogelijk te verwijderen. Het is opvallend met welk een doorzettingsvermogen de beestjes dan telkens toch weer overnieuw beginnen.

Uiteindelijk ressorteert e.e.a er in dat ze in mei geen nest met eieren en ook geen jongen hebben. Waarom, zo vroegen wij ons vaak af, gaan ze het niet eens ergens anders proberen; ze hebben toch wel een béétje duivenverstand?

Tot onze opluchting en beginnende blijdschap bespeurden we de laatste week plotseling geen nestel activiteit meer. Gisteren werd ons duidelijk waarom. We zagen tot onze grote verbazing het ons zo bekende duivenkoppel bij onze tegenover buurman Nick Schilder, – van Nick en Simon – op diens dakkapel ijverig bezig met het aanvoeren van materialen om er een mooi nestje op te bouwen.

We moeten constateren dat deze duiven kennelijk alleen onderdak zoeken bij muzikanten. “Muzikanten duiven” dus ! Een goede zaak dat ze nu bij buurman Nick op de dakkapel nestelen, daar heeft niemand er last van, en uiteindelijk hebben deze tortelende duifjes ook recht op een eigen plek onder de zon.

Serie nieuwe Operavonden van Kees Schilder Kos

Net als vorig najaar zijn we dit voorjaar elke dinsdagavond weer present in de aula van de Petrus School voor een aantal voordrachten over operamuziek, van de directeur van deze school, Kees Schilder, in Volendam beter bekend als Kees Kos. Kees doet dit al 20 jaar lang, op verschillende plaatsen in Nederland en geniet in nationale kring bewondering en respect voor zijn onvoorstelbare kennis van de Opera in al zijn facetten, en zijn buitengewone gave om als ware overdrachtskunstenaar deze passie op anderen over te brengen. Wij wisten niet veel van opera, eerlijk gezegd vond ik het maar een hoop gekrijs, maar Kees leert je er door zijn boeiende toelichting naar te luisteren en zelfs ervan te genieten merk ik gaandeweg. Vorige week heb ik mezelf zelfs op een betraand oog betrapt bij het luisteren naar een door Pavarotti en Sutherland gezongen duet uit La Sonnambula van Bellini – tot nu toe mijn favoriete opera componist – genaamd Prendi l’anel ti dono. Wat een geweldige melodie en zangkunst !!  Er gaat een nieuwe wereld voor ons open. Ook vanavond (dinsdag) waren we present en genoten we net als alle ander toehoorders weer met volle teugen. 

Media Player met alle BZN video, film, dia en fotomateriaal

Ir. Robert van de Bruggen uit Eindhoven; een van de grootste en welhaast professionele “BZN materiaal” verzamelaars, heeft gedurende vele maanden mijn complete BZN archief bestaande uit vele honderden uren lang video,- en filmmateriaal, – ook dat van andere BZN-ers- , gedigitaliseerd, en met aanvulling van zijn eigen uitgebreide archief voor ons op een Media Player gezet. Hij is hiertoe o.a diverse keren naar Volendam afgereisd, om kisten vol beeld materiaal op te halen. Een ongehoorde klus die ik zelf nooit tot een goed einde gebracht zou hebben. Robert heeft alles op een minutieuze wijze gearchiveerd met titels, jaartallen, data, tijden, bronnen, enzovoort, en dit archief in een van alle kanten toegankelijke en transparante menustructuur ondergebracht. Ook heeft hij ons complete familie archief op video en super 8 filmpjes van 40 jaar familie Tuijp op dezelfde Media Player gezet. Het is in alle opzichten een werkelijk fantastisch en zeer kostbaar bezit voor ons geworden. Zelf ben ik nu bezig om alle gedigitaliseerde dia’s en foto’s die ik ooit van BZN en in prive heb gemaakt, op deze schijf te zetten. Ook nog een hele klus, maar dat is slechts een schijntje bij het echte werk, dat door ir. Robert van de Bruggen gedaan is. Ik heb nu drie nieuwe media players aangeschaft waarop ik eenvoudig de master player kan kopiëren, om die dan aan onze drie boys te schenken. Zo hebben zij ook de beschikking over het complete familiearchief. Met dank aan Robert, maar ook aan zijn vrouw, die hem toch wel heel lang heeft moeten missen.
 
Een kijkje in het BZN archief 
   

Zoals hierboven uitgelegd ben ik bezig met het kopiëren van mijn BZN dia en foto archief, zal ik mede in verband met het feit dat het bijna 5 jaar geleden is dat BZN afscheid nam van het publiek, nog wat foto’s uit dit archief plaatsen, ook al hebben sommige van deze foto’s misschien al eens eerder op deze site gestaan. Dat laatste is voor mij moeilijk te controleren; ik moet daarbij putten uit mijn geheugen.

BZN naar Mexico juni 2002

Onder: In juni 2002 vlogen we naar Mexico om er een TV special op te nemen van de CD Tequilla Sunset; hier maakten we opnames in het hotelzwembad.

Onder: Met onze cameraman Marco (rode muts) en fotograaf Lou in Mexico op lokatie.

Onder: Dit noemden we het Titanic shot van Jan en Carola.

Onder: Carola en Dick Plat net voordat ze het water indoken om snorkel shots te maken.



Onder: Jan Keizer en Jack Veerman net na een snorkelopname. Ze hebben de snorkelpijp nog in de  mond

Onder: Carola is van alle markten thuis. Hier op drums !

Manager Jacques Hetsen

Op de foto hieronder een van onze twee managers en sfeermaker Jacques Hetsen in vol ornaat. Jacques overleed op 4 mei 2007 een paar weken voor het definitieve afscheid van BZN. Ik weet nog dat Dick de Boer mij erover belde; ga er maar even voor zitten zei hij eerst. Ik rolde bijna van de trap af van de schrik.

Jacques had in zijn auto onderweg ergens in de buurt van Breda een hersenbloeding gekregen. Hij was nog bij machte om vanachter het stuur met zijn mobieltje zijn vrouw Tiny hierover te bellen en te melden waar hij geparkeerd stond. Zo konden hulpdiensten worden ingeschakeld die hem uit zijn auto naar een ziekenhuis vervoerden. Jacques was niet meer in leven toen de familie daar uiteindelijk arriveerde.

Ik kon het gewoonweg niet geloven, zo’n sterke beer als ie was. Het leven leek wel een horror film toen dat gebeurde; de toch al zo emotionele sfeer rond het naderende BZN afscheid en dan ook nog in het zicht van de haven Jacques, een van de mannen van het eerste uur plotseling dood. Het concert dat meteen daarna gepland stond in Leeuwarden lieten we na lang beraad in overleg met de familie doorgaan. Die sfeer in de auto op de heenweg, en daar in Leeuwarden, toen we opkwamen, dat zal ik nooit meer vergeten. Net als Jacques niet trouwens. 

Onder: Dirk van der Horst bezig met zijn grote passie: vissen. Hier vangt hij een Bonitootje op de boot. Bij nader inzien bleek Dirk hier al veel problemen met zijn gezondheid te hebben. Waarschijnlijk heeft botkanker hem al jarenlang veel pijn bezorgd, en heeft Dirk steeds gedacht dat dit door een hernia kwam.

Onder: Jack en Dirk op een van de piramides in de buurt van Mexico City. Tijdens deze inspannende wandeling langs de trappen omhoog kon Dirk voor de eerste keer niet meer met ons mee komen. “Teveel pijn”,  zei hij moeizaam, “ik blijf hier wel”, en moest hij wachten tot wij terugkwamen. Niets voor Dirk. Dat gaf ons toen al wel behoorlijk te denken.

BZN met TROS Cruise  op m/s Fascination naar Caraibisch gebied

Onder: Een paar maanden later, in nov 2002, vlogen we naar de USA om in te schepen op de m/s Fascination. Voor de Telegraaf maakten we deze foto met Jan Stappenbeld.

Onder: Op mijn kamer ( hut ) stond de champagne gekoeld klaar, zoals op het begeleidende kaartje aan mij gericht te zien is was dit op 11 november 2002. Alweer bijna 10 jaar geleden. 

Onder: Het zonneleven op de bovendekken. Ondanks de luxe ligstoelen en de champagne in de hut hierboven is deze omgeving toch bepaald niet mijn favoriete vakantiestek. Teveel mensen op zo’n relatief kleine plek. 

Onder: Na de foto in het bad maakten we deze gezellige plaat. Later, na de opname, hebben we de cocktail pas opgedronken, weet ik me nog te herinneren. 

Onder: Drie slangenbezweerders in Miami. Vlnr: Jan Tuijp , Jack Veerman, Dick de Boer

Onder: In de kleren voor het zwembad.

Onder: In Cozumel wachtten we hier op een longdrink. Cozumel is een van de vreselijkste plekjes waar ik ooit was. Een paar duizend mensen gaan met veel tam tam van de boot af en komen in dit toeristisch plaatsje niet verder dan een nepstraatje met louter kitsch net buiten de loopplank van de boot.  

Onder: In de zon. Vlnr: Jan Keizer, Dick de Boer, Dirk van der Horst, en Jack Veerman

Onder: Cor Bakker en Carola Smit na een gezamenlijk optreden. Dit is nou echt zo’n foto die vaak in de roddelbladen staat van ex-geliefden met onderschrift: “die en die” toen alles nog koek en ei was.

Onder: Carola Dirk van der Horst en Jan Keizer op het dek van de Fascination. De gezelligheid knalt er van af !

Onder: Even een plaatje van het schip aan de kade. Dirk van der Horst lacht als vanouds, maar dat was slechts de buitenkant van de altijd goed gemutste Dirk. De CRT scans die een paar weken later gemaakt werden lieten zien dat zijn hele geraamte tot zelfs zijn schedel al door kanker was verteerd, vlgs de artsen is dit een proces dat jaren geduurd moet hebben. Als snel wist Dirk dat zijn lot bezegeld was. Hij was echter zo positief en levenslustig ingesteld dat hij wellicht daarom nooit over zijn naderende dood kon praten. Alsof hij het niet wilde geloven. Het woord dood was gewoon taboe. Uiteindelijk werd de pijn zo ondraaglijk dat Dirk vrede sloot met zijn aartsvijand de dood, en besloot zelf de regie in de hand te nemen. Hij overleed hij op 22 september 2004.

Onder: Relaxen op Miami Beach met vlnr: Jan Keizer, Dick Plat, Jan Tuijp, Jack Veerman.

Onder: Good old Dirk, Jack en Dick in Cozumel.

Onder: Een groepsfoto zonder mij. Tja als Dick de Boer er niet bij was, terwijl we aan het sightsee’en waren stond ik altijd voor de groep, met de camera natuurlijk. Uiteindelijk zou dit een van de laatste groepsfoto’s van BZN met Dirk worden een

Onder: In Miami met vlnr: Carola, Dick Plat, Jack Veerman, Dick de Boer en Dirk van der Horst.

Onder: In Florida vlogen we in een propeller boot over de moerassen van de Everglades. Tweede van rechts dierenmaniak Martin Gaus.

Onder: Na deze TROS reis traden we nog een paar keer op en gingen de meesten van ons naar de wintersport. Bij terugkomst daarvan in januari 2003 belde Alice van Dirk mij op met de mededeling dat het goed fout was met Dirk. Hij bleek een paar dagen later prostaatkanker te hebben die was uitgezaaid naar zijn botten. Duizendpoot John Meijer nam de moeilijke taak voor zijn rekening om Dirk te vervangen. Eerst tijdelijk maar al snel bleek dat Dirk nooit meer met BZN op zou treden. John bleef tot het laatste optreden op 16 juni 2007 als gitarist bij BZN  

Onder: Net na de eerste optredens van John in mrt 2003, bezocht Dirk in Volendam Dick Plat waar ook John en zijn vrouw Ageeth bij was. Op de foto vlnr: Alice vd Horst, John Meijer, Dick Plat, Dirk vd Horts. Lenie Plat, Ageeth Meijer.

Onder: Een jaar later met John Meijer voor Dirk in de plaats naar een TROS winterprogramma in het Oostenrijkse Westendorf

Onder: Hier in Westendorf voor het hotel met TV kok Ad en de Tros presentator

Onder: Jan en Carola in een “intieme” blaassessie.

Onder: In 2005, na de dood van Dirk in onze vorige woning met Ivo Niehe die een programma maakte over BZN.

Vervolg skivakantie Lanersbach

Wintersport in Lanersbach begint op Griekse strandvakantie te lijken

Het is heel zonnig en warm in de Oostenrijkse Alpen; op de terrassen puilt het uit van de zonne-aanbidders, maar ook op de pisten wordt veel in bikini en ontbloot bovenlijf geskied. Iedereen is vrolijk en blij. Dit is ski vakantie in optima forma, zoals het hoort en zoals wij het ook vaak meemaakten. Als het sneeuwt, regent of als het zwaar bewolkt en somber is, skiën vele wintersporters – waaronder wij – niet. Het zicht op de piste is dan slecht; men wandelt dan veel, en de Apres Ski bars zitten dan veel vroeger vol. Ook wel gezellig trouwens, maar meestal is het zonnig in de wintersport oorden. Wij weten niet beter. De plaatjes op deze pagina zijn gemaakt met de Canon G11.

Onder: Veel ski(st)ers zoals dit koppel hieronder, zweven in ontbloot bovenlijf of bikini over de pistes; de temperaturen lopen op sommige plaatsen op tot boven de 20 graden.

Onder: Het zonnetje op de besneeuwde Alpen maakt het uitzicht op vele plaatsen tot een sprookjesachtig tafereel.



Onder: Iedere skiër kent het wel; dat euforische gevoel om in deze unieke omstandigheden over de sneeuw door zo’n prachtig wit landschap te glijden.

Onder: Ook Mary geniet van de extreem serene stilte, met niets dan het geluid van je eigen rutschende skies




Naar de Hintertuxer Gletsjer

Onder: Vanaf de Eggalm – afstand 8 km – zagen we de in de verte de Hintertuxer gletsjer hoog aan de hemel al in de zon spiegelen. Deze opname maakte ik overigens met met professionele fotocamera met 300 mm telelens.

Onder: De gletsjer is te bereiken van uit Hintertux, zo’n 8 km van Lanersbach. Dus moeten we met de skibus mee, die voor ons hotel stopt. Daarna kan men in drie kabelbanen – die Gletscherbus 1,2 en 3 genoemd worden – de Gefrorener Wand op 3250 meter bereiken. Het nadeel van het Hintertuxer Gletscher skigebied is dat er tamelijk veel lange sleepliften zijn. Die zijn namelijk vrij vermoeiend.  

Onder: Het bergstation van de Gefrorener Wand op 3250 meter hoog, de lucht begint hier al wat aardig ijl te worden.



Onder; Het uitzicht vanaf dit bergstation Gefrorener Wand is adembenemend mooi, in alle richtingen. Net als in de Australische Blue Mountains heeft men kennelijk hier ook Three Sisters, zoals op dit plaatje te zien is.



Onder; Een fascinerend gezicht, daar boven op het dak van de Alpen!

Onder: De skihut op de Gletscher op een hoogte van 2660 meter; zoals te zien staan er ook een paar ski’s te wachten. Als je niet goed oplet waar je je ski’s neerzet, zijn ze later soms heel moeilijk terug te vinden. En dan zijn er ook nog es vrij veel dezelfde skies bij…….



Onder: Wat is dit nou weer voor een raar landschap, daar midden op die Gletscher, waar al die mensen langs en doorheen skien ? Het zijn sporen van bulldozers die hier sneeuw weghalen om die vervolgens naar sneeuwarme delen van andere pistes te vervoeren.

Onder: Op ons favoriete terrasje, bij het bergstation op de Eggalm.

Onder: In de vorige bijdrage had ik het al over de buitengewone prettige culinaire aspecten van deze skivakantie. In het hotel waar wij verbleven werd elke avond een 5, en soms zelfs 6 gangen menu opgediend. Elke gang werd met een toepasselijke wijn begeleid; Oostenrijk ten voeten uit; het was gewoonweg een traktatie van jewelste elke avond opnieuw.  



Onder: Het kan verkeren. Vroeger zaten we met onze kinderen in een appartement in Frankrijk, en aten we de meegenomen rode kool met gebakken tong. Met kinderen ben je daar bijna wel op aangewezen. We hebben het echter altijd oergezellig gehad. Nu zitten we in een tophotel aan de Haute Cuisine. Op onderstaande foto enkele onderdelen van één menu. De hoofdbestanddelen: tonijn, baars, hert, en ver-ijsde capucino 



Onder: Enkele onderdelen van het menu dat we de dag erna opgediend kregen. We beloofden elkaar om wel met deze smikkelpartijen door te gaan, maar na thuiskomst beslist de broekriem wat aan te halen.



Onder: Twee van de vele toetjes; met ijs gevulde kokosballetjes in een Haus gemachter vlaflip, en rechts Eis Palatschinken met perzik in een caramelsaus van oma.

Onder: Nee nee… de Tuijpjes zoeken geen gevaarlijke “off piste” situaties op !!

Onder: Wat mag dit dan wel niet voorstellen? Dit is toch wel degelijk off piste……

Onder: We besloten elke ski dag met een bezoekje aan deze berghut, met – aan de andere kant – een prachtig terras in de volle zon. 

Onder: En daar zitten we dan vóór dat terras. Even een momentje rust na zo’n dag ” inspanning en ontberingen….”

Onder: Het nadeel van die toch wel extreme warmte dit jaar, is dat er niet meer naar het dal geskied kan worden; met veel spul en moeite wordt voor de “die hards” – die dat pertinent tóch willen – dit weggetje elke dag nog van verse sneeuw voorzien. Dit  zijn echter wel de smalle paadjes waar je je benen makkelijk op kan breken, dus gaan wij er niet van af.

Onder: Na een lange dag in de sneeuw is het heerlijk om in het zwembad van het hotel weer even op verhaal te komen. Zo hou je de spieren soepel.

Onder: Een deel van een skigebied inclusief piste in het strijklicht geeft een heel apart effect.

Onder: Een bekende skihut inclusief bergstations met buitenbars, in het skigebied van Mayrhofen.



Onder: De skihut op de foto hierboven van de andere kant en van iets dichterbij

Onder: Zo is zo’n laag sneeuw op je dak toch nog ergens goed voor.



Onder: Wat een geweldige ambiance is dit; we zijn vaak gestopt om er stilstaand even extra van te genieten.

Onder: Deze piste op het lagere deel van de berg, voert door een bos.

Onder: Het was zo warm dat deze adelaar ook een biertje kwam halen

Onder: Afgelopen zaterdag namiddag kwam er toch nog even een dip in het mooie weer. Die weersverandering verliep heel snel. Binnen een half uur betrok de eerst nog onbewolkte hemel volledig, en begon het flink te sneeuwen. Op onderstaande foto begint de bewolking plotseling te ontstaan. Wij zaten op ons favoriete terras dit weerfenomeen rustig af te wachten. Een half uur na het maken van de foto zaten we hier in de bewolking in de sneeuw met weinig zicht

Voorbij

Tja en dan is het jammer genoeg weer voorbij, en gaan we naar huis. We zullen nog lang napraten over deze prachtige ski/zon/eet/drink vakantie. Ook hebben we ons aan onze eetbelofte gehouden, en besloten om de komende weken op een streng dieet te gaan……… afzien mannee…….