2012 | Journaal Jan Tuijp

Terug in Kroatie

Onder: Gekiekt vanaf ons schip, zondagmiddag in de haven van Dubrovnik, waar we landden op het vliegveld na twee kort vluchten vanuit Amsterdam en een tussenlanding in Wenen.

Reisgenoot Dick Koning verbrand

Binnen een half uur met de bus waren we weer op hetzelfde schip, als waarmee we twee jaar geleden een cruise maakten langs de Kroatische kust. We voeren toen noordwaarts vanuit Dubrovnik, terwijl deze keer zuidwaarts gevaren wordt, richting Montenegro, met een kleine overlap op de eilanden Korcula en Mljet waar we op de vorige trip ook al waren. Het weer was zondag fantastisch, maar maandagmiddag en avond kwam er een gebied met bewolking en regen voorbij; gistermiddag echter zagen we al weer een blauwe lucht en werd het snel weer 26 a 27 graden, en dat blijft zo. Onze reisgenoot Dick Koning was in slaap gevallen en verbrandde compleet; er moest bijna een dokter aan te pas komen. Hij was in de schaduw van de mast gaan slapen, en had niet meer in de gaten dat die schaduw snel verplaatste. Met de nodige compressen, professionele op Korcula gekochte brandzalfjes en wat medische assistentie kon hij worden gered.

Onder: Vlnr Wil en Dick Koning en Jan en Mary Tuijp op het achterdek van de boot die ons langs de zuidkust van Kroatie en Montenegro brengt. Hier is goed te zien dat Dick al tot op het bot verbrand is.

Onder: Speciaal voor Lau Stroek, onze medereiziger die wegens een akkefietje met zijn gezondheid deze keer verstek moest laten gaan, maakte ik deze foto van de nieuwe kok aan boord. Ze kookt prima, maar die wimpers hoeven niet zo van ons; ze komen vast tussen de gebakken aardappeltjes terecht. Later deze week zullen we iets meer van dit mooie kokkie laten zien Lau.

Onder: Ik liet in de vorige editie van dit journaal al een foto zien van de sunset in Mljet, deze maakte ik gisteravond vanaf exact dezelfde plek; let eens op de vogel, betoverend wederom!!

Onder: Twee jaar geleden was dit stuk kade met terrasjes er nog niet. Kroatie is “booming” vrienden. Overal worden in rap tempo net als op de Griekse eilanden dit soort idyllische plekjes aangelegd. We hebben hier gisteravond tot laat aan een wijntje van onze rust genoten.

Onder: Vanaf bovenstaand terrasje hadden we dit uitzicht op de haven van Mljet; twee van deze masten horen aan ons schip

Onder: Er zijn ook een paar Duitse passagiers aan boord; op het bovendek hebben we vanmorgen de kansen van de Deutsche Manschaft en het Nederlands elftal voor de wedstrijden van a.s zaterdag met ze besproken. De kapitein heeft ons beloofd dat we deze wedstrijden in een haven op een groot HD TV scherm op de boot zullen gaan bekijken. De Duitsers weten nog niets van de tas met oranje vlaggetjes die Wil in een extra koffer heeft meegenomen.

Onder: Dit leuke tafereeltje zagen we gistermiddag op het strand van het eiland Mljet.

Onder: Het haventje van het pittoreske Sipan, waar we zojuist – woensdagmiddag om 3 uur zijn aangemeerd, we gaan er eens een wandeling maken, en kijken of er een mooi terrasje is.

Naar Kroatie

Ik schrijf dit op zaterdagavond 2 juli; over een paar uur vertrekken we naar Kroatie voor een zeil/motor cruise langs de Kroatische kust. We waren daar 2 jaar geleden ook al eens. Het varen/zeilen langs deze kust is echt een buitengewoon genoegen, en is ons zelfs nog beter bevallen dan varen langs de Griekse en/of Turkse kust. Je bent er minder op open zee, en het wemelt er van de eilandjes met gezellige oude vissersdorpjes met pittoreske haventjes, waar je continue tussendoor vaart. Uiteraard meren we heel vaak aan voor een hassebassie; vooral s’ avonds, wanneer op de terrasjes in de open lucht veel goede muzikanten live optreden.

Links: Op de foto links Lau en Gre Stroek aan een biertje in de Middellandse zee, tijdens onze vorige Kroatie trip.

Vorige keer voeren we vanuit naar Dubrovnik naar het noorden; deze keer gaan we vanuit deze schitterende historische havenstad zuidwaarts, richting Montenegro. We doen deze voorjaar trips altijd samen met vrienden Dick en Wil Koning, en Lau en Gre Stroek. Omdat Lau momenteel even het e.e.a met zijn gezondheid moet rechttrekken, heeft de familie Stroek dit jaar verstek moeten laten gaan, en gaan we nu dus met z’n vieren. We zullen ze missen, maar volgend jaar zijn Lau en Gre natuurlijk weer van de partij. We hebben er buitengewoon veel zin in.

Het weer is voortreffelijk in Kroatie en dat blijft minimaal de komende twee weken nog zo. We nemen zoals altijd de laptop mee, en hopen jullie onderweg weer vele plaatjes te kunnen laten zien. Om in de stemming te komen alvast even wat plaatjes van ons vorig bezoek aan dit mooie land.

Onder: Een foto van ons laatste bezoek aan de Kroatische kust; vanaf onze boot gemaakt. De schitterende zonsondergang bij het eilandje Mled

Onder: Ook van ons laatste bezoek. Jana, een Kroatische schone – nicht van de kapitein – die er wat vervormd uitziet in het water waarin zij omhoog dwarrelt na haar duik vanaf het dak van onze boot. Ze kon de foto wel waarderen, overigens.

Onder: Lopend op de beroemde stadswal van Dubrovnik zijn deze oude maar na de Servisch Bosnische oorlog gerestaureerde daken een lust voor het oog…en de camera !

Nederland rust op het water dagje uit van de crisis

Onder: Dit is een luchtfoto foto van het IJsselmeer van afgelopen zaterdagmorgen. De foto is gemaakt boven de haven van Enkhuizen in de richting van Urk, dat rechtsachter op de foto zichtbaar is. Nooit eerder zag ik zoveel bootjes op het water; een absoluut record. Nederland is massaal een dagje aan het uitrusten van de crisis.

Joan Franka uitgeschakeld

Het is alweer oud nieuws dat Joan Franka als 15de van de 18 deelnemers eindigde en niet in de finale kwam. Jammer, temeer omdat we nu eindelijk eens een goed liedje hadden. Een echt catchy songfestival lied, met een pakkend refrein. Hoe kan zoiets nou ? Ik denk dat het ontbreken van enig showelement in de performance daar een van de grootste oorzaken van is; gelukkig hadden we de tooi nog, de enige franje. Geld speelt bij dit manco uiteraard de hoofdrol.

De grote platenmaatschappijen die vroeger bereid waren om grote investeringen in de artiest te doen zijn allemaal verdwenen. De TROS en de NOS hebben zoals altijd slechts een minimaal productiebudget voor zo’n Eurovisie songfestival; hotel accommodatie voor de presentators en wat omroep bobo’s, maar geen of goedkope lokale modellen en geen echte choreografie, die thuis al lang ontworpen en ingestudeerd had moeten zijn.

Dat komt schraal over in dit maffe circus van vuurwerk en bewegende billen en borsten. Zo brachten de Zweden naast een topsong een complete videoclip live op het podium; dat vergt wekenlange voorbereiding op de thuisbasis, en daar hangt een zwaar kostenplaatje aan. Ook Joan’s zangperformance werkte niet mee aan een finale plaats, hoewel ik vele wèl geplaatste deelnemers ook vals als een kraai heb horen zingen.

Ik schrok me ’n hoedje tijdens haar uitvoering. Een piepdun stemmetje uit een door de zenuwen dichtgekenepen strot, niet stemvast, onzuiver, en naar hees neigend. Zo had ik Joan nog niet eerder gehoord. Hopelijk krijgen we nu niet volgend jaar weer zo’n producers liedje, met zo’n nietszeggend 100 in een dozijn melodietje, dat kennen we nu wel. Met het liedje waren we eindelijk weer op de goede weg.

Onder: Vorige week maakten we meerdere fotovluchten. Hieronder de camping in Edam waar een aantal vrienden en bekenden van ons een vaste plek hebben. Ze zijn er dan voornamelijk met mooi weer, zoals nu.

Onder: Het centrum van de prachtige stad Hoorn aan het IJsselmeer.

Vliegtuigcrash op vliegveld Lelystad

Onder: Een paar minuten voordat ik met de PH-BZN op vliegveld Lelystad wilde landen, afgelopen vrijdagmorgen, klonk de nerveuze noodoproep mayday mayday… uit mijn boordradio. Als vliegenier schrik je je dan wezenloos; er is een kist in acute problemen weet je dan. Meteen daarna bleek dat het in nood zijnde vliegtuigje al op de baan stond. Het had een neuswiellanding gemaakt, of het was door een windvlaag tegen de baan gesmakt, maar er waren gelukkig geen gewonden. Het vliegveld werd meteen voor al het vliegverkeer gesloten, zodat wij naar vliegveld Teuge bij Apeldoorn moesten uitwijken. Eerst vloog ik nog even over de baan om deze foto te maken.

Onder: En daar lag dan het vliegveld Teuge, bij Apeldoorn; de terrasjes waren druk bezet, dat zagen we vanuit deze positie al.

Onder: Op het terras van het vliegveld restaurant in Teuge zaten mijn zwager Gerard en ik gezellig wat te eten en drinken tijdens onze gedwongen uitwijk naar Teuge. Na een uurtje hoorden we dat het vliegveld Lelystad weer open was en konden we in de PH-BZN – hier op de achtergrond in het gras geparkeerd – onze terugvlucht naar Lelystad vervolgen. De landing op Teuge hoefden we niet te betalen; het was immers een uitwijk procedure zei de havenmeester. Een sympathiek gebaar…….

Onder: De vuurtoren bij Marken beter bekend als “Het paard van Marken”, waar ik op 21 juli a.s met reisvrienden een rondleiding zal krijgen van bewoners Thijs en Liane.

Onder: Nu we toch even met vliegen bezig zijn ! In de BZN archieven vond ik dit krantenartikel uit 1990. Nota bene op de Telegraaf voorpagina wordt melding gemaakt van mijn aanschaf van de PH BZN. Carola was bereid om even met mij naar Lelystad te rijden voor het plaatje. Ik heb de PH-BZN dus al weer 22 jaar in mijn bezit. De tijd vliegt, letterlijk…….

Onder: De afgelopen week kon ik een paar keer een fietstochtje maken met kleinzoon Jip. Al na een paar seconden achterop de fiets gezeten begint Jip dan over “een ijsje kopen”. Uiteraard fietsten we daartoe ook even naar de ijsboerderij van Honingh, net buiten ons dorp, waar ik onderstaande plaatjes schoot.

Onder: De noordoostelijke zijde van de Volendamse haven, met op de achtergrond Hotel Spaander. Op de plaats tussen brasserie Katrien – op de voorgrond – en de visrokerij van Plat, wordt binnenkort een appartementencomplex gebouwd. Hopelijk wordt de pittoreske aanblik van dit havendeel hierdoor niet aangetast.

Onder: Ons bejaarden tehuis: De Sint Nicolaashof met de onlangs aan gebouwde vleugel in het midden.

Onder: Dit pand aan de Volendamse Kathammerzeedijk is het laatste jaar door de nieuwe eigenaar heel fraai verbouwd; het is nu een “villa met Hollywood allure” in Volendam geworden.

Onder: Op deze prachtige plek van de vroegere camping van Uitdam aan het Markermeer moet het nieuwe Landal Marina Resort Uitdam komen. Op de achtergrond rechts Monnickendam

Onder: De Amsterdamse ringweg op de voorgrond, met de in aanbouw zijnde ingang van de nieuwe Coentunnel buis. De kluwen wegen die naar het bedrijvengebied daarachter leidt, doet mij denken aan de slagaders die van en naar het hart lopen.

Onder: Deze luchtfoto maakte ik al een tijdje geleden; het huis van Linda de Mol in ’t Gooi.

Update Volendamse nieuwbouwwijk Broeckgouw dd 25 en 26 mei 2012

Onder: Een overzicht van de bouw situatie op de nieuwe Volendamse Broeckgouw wijk. Ik krijg dagelijks verzoeken van Volendammers en veel Volendamse lezers van dit journaal om updates van de bouwvorderingen van dit nieuwbouwproject te plaatsen. Daar gaat ie dan. Hier vanaf het IJsselmeer gezien in westelijke richting; op de achtergrond Volendam en rechts Edam

Onder: Nu vanaf de andere kant, richting het IJsselmeer.

Onder: Op de foto hierboven is de ligging te zien van de vrijstaande woningen hieronder. De middelste van deze drie woningen is van onze Kees en zijn Sylvia; zij wonen hier al een paar weken.

Onder: Hier wordt nog volop gebouwd.

Onder: Het meest linkse deel van de Broeckgouw – op de foto onder de school – wordt al bewoond.

Onder: Voor de bewoners van deze huizen deze opname.

Onder: De nieuwste ontwikkelingen op het bouwterrein.

Onder: Het nieuwbouwproject van de Volendamse Woningbouwvereniging aan de Julianaweg dd 26 mei 2012 in het centrum van het dorp. De 1ste verdieping is gerealiseerd. Vele al wat oudere Volendammers hebben hun eigen woning verkocht om hier te gaan wonen, waaronder een aantal van onze kennissen.

Onder: Julianaweg bouwproject in Volendam in een wijd kader gezien vanuit het noorden, op de achtergrond links het Sint Nicolaashof en rechtsachter de Vincentius kerk

Onder: Een detail van de noordzijde van de bouw van de huurwoningen

Onder: De Sint Petrusschool in het midden, waar onze kleinzoons Jan en Kees lager onderwijs volgen. Hier bezochten wij het afgelopen jaar twee series opera avonden van Kees Schilder Kos, die directeur op deze school is. Wij draaien inmiddels al opera aria’s in de auto, en we genieten er van!!