We zijn al een paar dagen met een aantal vrienden in een resort aan de Rode Zee. Het gaat deze keer om zalig nietsdoen; een lekker pilsje pakken in een heerlijk zonnetje. In de winter, zoals nu, is het hier heel goed toeven  bij zo’n 25 a 27 graden overdag; we waren hier een paar keer eerder in de zomer maar dan is het werkelijk niet uit te houden in de extreme hitte.  S’avonds koelt het hier echter nu wel sterk af, zodat je dan naar binnen moet, maar ok dat is hier lang geen straf vrienden.

Onze reis kende een heel trieste start; de moeder van een van onze vrienden, Piet schilder Vik de Volendammer visboer, is na een betrekkelijk kort ziekbed op 84 jarige leeftijd toch nog vrij plotseling overleden, waardoor Piet en zijn vrouw Aafra na twee dagen al weer huiswaarts moesten keren.  Ze waren gelukkig nog op tijd thuis om bij het overlijden van moeder aanwezig te zijn.    

Onder: Vlnr: Jan, Mary freek, Maart, Ria, Jos Aafra, Piet Rietje en Leo

Onder: Vanuit het vliegtuig kiekte ik deze plaat van de gigantische zandbak beneden ons. 

Onder: In een van deze resorts aan de Rode Zee verblijven wij momenteel. Er om heen is niets dan zandwoestijn; duizenden kilometers zand

Onder: Het vliegveld van Hurghada an de Rode Zee juist voordat we naar links zouden draaien voor de landing

Onder:Tijdens de draai naar de centerline v/d runway maakte ik op lage hoogte deze plaat van de vleugel boven een nieuw stuk aangelegde weg in de woestijn.

Onder:Ondergetekende in het 30 graden bad. In het resort is het echt heel goed toeven; het personeel is vriendelijk en de bediening is uitstekend. Zelfs flesjes bier worden in een koeler met ijs geserveerd. Het water in het zwembad wordt daarentegen continue op 30 graden gehouden

Onder: In de tuin van het resort worden wat oudere Belgische belly danseressen opgeleid; een genot om naar te kijken.

Onder: Wat een genoegen; de 747’s en andere grote verkeersvliegtuigen scheuren met het bekende machtige geluid achter elkaar heel laag over het resort; daarbij een heerlijke kerosine geur verspreidend. Wat moet een mens nog meer ! Ik kan daar geen genoeg van krijgen.

Onder: Jos Snoek en zijn vrouw Ria hebben een prive boot gehuurd en varen daarmee continue door het gehele resort; ook naar het strand

Onder: Wij besloten om de desert in te gaan.  Vanuit het hotel werden we in 45 minuten naar een lokatie in de woestijn gebracht waar “it all happened” De hoofddoeken, waar we eerst nog om lachten, bleken later geen overbodige luxe te zijn.

Onder: Eerst maakten we een woestijn tocht in deze paarden koets. Het paard wist de weg zelf.

Onder: We arriveerden bij een verzamelplaats van dromedarissen

Onder: Met een kameeldrijver werden we op weg geholpen; het afstijgen heeft me later trouwens bijna mijn mannelijkheid gekost, terwijl ik er n.b voor gewaarschuwd was.

Onder: In een echte “mad max”” buggy scheurden we verder de hete woestijn in; de remmen werkten niet  best, maar die heb je niet nodig in de woestijn werd ons verzekerd.

Onder: Vanuit onze buggy maakte ik deze foto van de hobbelende buggy voor ons bij het binnenrijden in een woestijn nederzetting

Onder: Mary in de voorste quad. Met een aantal quads maakten we in een caravaan een barre tocht door de woestijn. Het was niet echt gezond in verband met het rondwaaiende en opstuivende zand; ook de camera apparatuur die ik uiteraard mee had, werd danig op de proef gesteld. Het was echter wel grote fun om dit te beleven.

Onder: Ondergetekende heel blij op de quad. In verband met de te verwachten kou voor de avond droegen we ook s’midags al warme kleding; dat mocht de pret niet drukken.

Onder: Je probeerde in de karavaan steeds aan de kant te blijven met de minste opstuivende stof. Dat lukte echter niet altijd.   

Onder: Met een Jeep werden we in een woeste rit naar een bedoeienen nederzetting zo’n 40 km ver de woestijn in gereden; deze foto maakte ik uit de acherruit van de hotsende Jeep. 

Onder: Een echte woestijnbewoonster.

Onder; Deze dromedaris pakte plastic flesjes met water uit onze handen om ze me een ruk leeg te zuigen en dan wild weg te gooien

Onder: Het derde flesje gaat er knallend in.

Onder: Binnenkomst van de quad’s; een spectaculair gezicht bij het prachtige licht van de beroemde desert sunset

Onder: Nog een prachtige opname van de laat binnenrijdende quad’s; ik moest hierbij toch even denken aan het sfeertje uit Hotel California van The Eagles.Geweldig om dit mee te maken.

Onder: In de nederzetting werd later een show met buikdanseressen en fakirs opgevoerd; dit hadden we hier en ook in Dubai al eens eerder meegemaakt

Onder: Bij dit soort shows zit je op een poef  (de mazzelaars) of lig je onder een deken op de grond toe te kijken. Een kouwe klus in de afgekoelde woestijn.

Onder: Er is weer een dag voorbij. Freek en Maart drinken een heerlijke rode wijn aan het strand.

Onder: Leo en Rietje hebben er zin in bij dit prachtige strandweer

Onder: Tot slot even over het eten dat hier voortreffelijk is; wat te denken van dit heerlijke Nijlbaarsje. Je hebt er twee keer lol van ; een keer voor de camera, en de tweede keer op het bord bij een lekker wit wijntje.

Onder: En dan deze siervogel; daar kan je toch niet omheen, en jezelf niet moe naar kijken?