Geslaagde Reunie Schwarze Gruppe ( gezelschap met wereldreizigers)
Onder: Net als vorig jaar hadden we dit jaar wederom een reunie van het gezelschap dat elkaar ontmoette tijdens een Antarctica expeditie twee jaar geleden. Met een groot deel van deze Schwarze Gruppe ( zo waren we op de Antarctica cruise ingedeeld) waren we onlangs een paar weken op een expeditie naar de Ice Cap in het Noordpoolgebied van Groenland Deze keer waren wij aan de beurt om dit weekend te organiseren; uiteraard maakten we er een weekendje Volendam van. Vanzelfsprekend mocht de groepsfoto in Volendams kostuum voor deze gelegenheid gemaakt door mijn fotomaatje Jan Kiek in eigen persoon niet ontbreken. Vlnr Ria en Wim Welman, Han en Arno. Mary en Jan, Sjaak en Annemiek v Gerven, Marian en Rob Polman en Tanja en Marco.
Onder: We kregen een rondleiding in kunsthotel Spaander, waar we ook dineerden. Daarna hadden we tot in de kleine uurtjes een gezellig samenzijn in onze Weinstube. De kleine kater kon de dag daarop tijdens een zeiltocht in de gerestaureerde VD 17 naar de vuurtoren van Marken verwerkt worden. Onderweg moest er ondanks het gebrek aan wind, flink aan getrokken worden zoals hieronder te zien. Gelukkig hadden we de buitengewoon sympathieke en deskundige schipper Ieke Plat en crew member Bert mee – uiterst rechts op de foto –
Onder: Aan drankjes en hapjes was geen gebrek aan boord, zodat het ook nog es reuze gezellig was , daar op het IJsselmeer.
Onder: Bij het Paard werden we vriendelijk ontvangen door bewoonster Liliane; haar man Thijs die normaal gesproken rondleidingen verzorgt was aan het varen. Liliane wist ons op een enthousiaste wijze te boeien met haar verhaal over het leven op zo’n vreemde maar mooie plek. Ook konden we even van het uitzicht genieten vanaf het topje vd de vuurtoren. Op de foto staat links naast mij Liliane met haar herdershond.
Onder: Vanaf de vuurtoren zagen we de VD 17 aangemeerd liggen.Het is een oude gerestaureerde Volendammer kwak. Dit soort schepen werden alleen door de Volendamse vissers gebruikt; ze komen dan ook nergens anders voor. Alle kwakken werden door scheepswerf Ten Cate in Monnickendam gebouwd. Rond 1900 lagen er zo’ kleine 280 van deze prachtige vissersschepen in de Volendamse haven; dat moet toch een spectaculair gezicht geweest zijn; die volle haven.
Onder: Op de tocht van Het Paard naar paviljoen Smit Bokkum in de nieuwe jachthaven van Volendam was het gezellig en werd er weer flink op los gezeild; het viel op dat overal waar onze nestor Arno – links op de foto – liep, stond of zat, de actie “uitbrak”; hij kreeg telkens zeilen, touwen of stokken op z’n kop.
Onder: Uiteindelijk werd ie er toch een beetje moe van en zocht een absoluut veilig plekje tegen de opgeborgen Giek.
Onder: Gisteravond besloten we deze mooie dag met een nazitje op het terras van restaurant Cathrien op de drukke maar gezellige Volendamse Dijk.
Eindelijk, ……succes in de Safe Haven zaak, na 14 jaar procederen…………… !!!!!
Met zo’n mooi bericht ga je naar bed en je wordt er mee wakker…
We zijn er als 4 bestuursleden van de Stichting Volendam en gedupeerden in de Safe Haven beleggingsfraude zaak al 14 jaar intensief mee bezig. Er leek maar geen uitspraak over de het schadebedrag te komen. Maar nu is het dan zo ver, eindelijk. Succes!! Een paar weken terug hadden we al kennis genomen van het tussenvonnis (met definitief karakter) van de Rechtbank in Haarlem. Alsof ik naar de maan gelanceerd werd, toen Bouke Huisenga, medebestuurder in de Stichting Volendam mij belde met het heuglijke nieuws uit Haarlem, dat hij zojuist vernomen had van onze advocaten. Na overleg met laatst genoemden in Den Haag besloten we er nog geen ruchtbaarheid aan te geven; immers, de rechter heeft in zijn tussenvonnis weliswaar aangekondigd wat zijn eindvonnis zal zijn, maar moet dit nog wel uitspreken. Het leek ons daarom wel zo netjes om dan nog even geen publiciteit te genereren. Toen echter een paar dagen geleden de Rechtbank Haarlem het complete (tussen) vonnis zelf op internet plaatste, was het publicitaire hek van de dam en werden wij onmiddellijk door de pers bestookt. We kunnen daar niet omheen, ondanks een nog mogelijk hoger beroep van de ABN Bank .
Safe Haven was actief van voorjaar 1996 t/m de zomer van 1998. De rechter heeft op basis van het rapport van een financieel deskundige, bepaald dat alle stortingen van gedupeerden op de bankrekening van Safe Haven van na 15 oktober 1996 voor schadevergoeding in aanmerking komen. Het “eigen schuld” percentage heeft de rechter op 50 procent bepaald. Inclusief opgestapelde wettelijke rente over die 14 jaren, komt dit er op neer dat bijna de gehele inleg van de gedupeerden door de ABN AMRO Bank moet worden terugbetaald. Wel kunnen partijen nog in hoger beroep gaan, hoewel dat door de rechter in zijn vonnis ontraden wordt; het heeft nu wel lang genoeg geduurd vindt hij. Om e.e.a kracht bij te zetten bepaalde de rechter ook dat het vonnis “bij voorraad uitvoerbaar” is, dat wil zeggen, dat de bank na het eindvonnis van de Rechtbank Haarlem het schadebedrag direct moet overmaken, ongeacht of er nu wel of niet hoger beroep wordt aangetekend.
Artikel in de Telegraaf van vandaag
Broertje Louis 50 jaar
Afgelopen week, – op de benefiet avond van zangeres Aletta die gelukkig een groot succes werd – waren we op het knalfeest van mijn jongste broer Louis, die 50 was geworden. Louis had zelf een muziek tape gemaakt met daarop 128 nummers die in de opgenomen volgorde afgespeeld diende te worden. Op deze wijze hield de jarige job zelf de regie betreffende de sfeer in handen. Z’n zoon Mike zorgde voor de licht en rook effecten. Er waren momenten dat je door de rook je buurman niet meer zag, maar dit kon de pret niet drukken. Het werd een echt ouderwets knalfeest.
Onder: Mijn jarige broer en zijn vrouw Astrid tijdens zijn knalfeest. Deze en andere foto’s werden gemaakt door mijn zus Gaar. Zij is een begenadigd fotografe en verzorgt bij alle familie feesten en partijen de fotografie.
Onder: Er is niets mis met de camera van mijn zus ! Door de rook effecten van Mike Tuijp is deze foto was wazig, maar we hebben hier nog wel redelijk zicht op elkaar. Vlnr: Broer Cor, Jan, Louis en Abraham in de kuip, die ook door mijn zus Gaar ontworpen en geproduceerd is.
Onder: Op deze foto van mijn zus Gaar zijn heel duidelijk de lichteffecten in de rook van Mike Tuijp te zien. Mijn broers en ik vlnr: Jan, Cor, Kees, Louis en Nico waren hier door de dichte rook en de schokkende lichteffecten een beetje over elkaar heen gestruikeld. Vandaar dat we hier niet zo netjes op de stoel konden poseren voor onze zus.
Onder: Op onderstaande collage staan mijn broer Louis en mijn persoon; allebei op ongeveer dezelfde leeftijd. Wie is wie ?
Onder: Nu we het toch even over mijn broer Louis hebben. Hoe zag Louis en ons ouderlijk gezin er uit toen Louis trouwde met Astrid. Welnu , dat is hieronder te zien op deze foto die genoemen is achter Hotel Spaander. Alleen vader staat hier niet bij; die was overleden. Vlnr: Cor, Arie, Lida, Jan Moeder, Louis, Jannig, Kees, Ben, onder vlnr: Jaap (overleden in 1996 Gaar en Nico.
Reunie Schwarze Gruppe
Dit weekend vieren we een reunie van de groep wereldreizigers waarmee we op expedities in Antarctica en in Arctica ( Noordpool gebied) waren. De groep overnacht twee nachten in Hotel Spaander, waar we vrijdag’s dineren en daarna bij ons thuis in de Weinstube onder het genot van een drankje de film bekijken die ik gemaakt heb tijdens onze laatste expeditie. Op zaterdag zeilen we met een oude originele Volendammer Kwak vanuit de Volendamse haven naar de vuurtoren “Het Paard van Marken, waar een rondleiding op het programma staat door de bewoners Thijs en Liliane. Daarna worden we zeilend afgezet bij Paviljoen Smit Bokkum voor een kijkje met toelichting in de Paling “rook” ruimtes van Jan Smit Bokkum, en in het Paling Sound Museum, waar ik zelf de groep zal rondleiden natuurlijk. Het weer lijkt niet echt tegen te zitten.
Onder: Een foto van de groep waarmee wij in Antarctica waren. De passagiers op de Duitse cruiseboot werden tijdens die Antarctica expeditie in groepen en kleuren ingedeeld. Een mooi systeem waardoor je voor aanlandingen bijna nooit hoefde te wachten om de zodiac’s in te gaan. Wij waren toen “Die Schwarze Gruppe”, en dat hebben we maar zo gelaten. Met een deel van deze groep waren we onlangs twee weken op expeditie naar het Noordpool ijs in Groenland.
Volendamse Klederdracht
Er zijn nog maar een paar Volendamse vrouwen die zich op deskundige wijze bezig houden met het maken en repareren van Volendamse Klederdracht, zoals Aal Koster, Aaf Sombroek, Liesbeth Woestenburg en wie ik nog vergeten ben. Het is fantastisch dat zij zich inzetten voor het in stand houden van een van onze Volendamse Roots. Wie het verleden niet eert is de toekomst niet weerd, luidt een bekend spreekwoord. En die toekomst van de Volendamse klederdracht zou naast dit nobele onbaatzuchtige aspect ook best nog wel eens een gouden commercieel randje kunnen hebben.Toen afgelopen week Aal Koster mij verzocht een paar foto’s van haar kleinkinderen en kennissen te maken hoefde ik niet lang na te denken.Zie hier een paar van de foto’s die ik maakte van dit fantastisch uitgedoste stel kids.
Onder: Kleinkinderen van Aaf en Aal en anderen laten originele jongens en meiden kostuums van voren zien. Deze foto;s maakte ik op het noordelijke havenhoofd van de Volendamse haven.
Onder: Dezelfde kinderen, maar dan van achteren gezien. Elk kleedje en bontje is verschillend; let eens op de prachtige details, ook op de versieringen aan de mouwen.
Onder: Zo zaten de jongens en de meiden vroeger op de dijk te lonken naar het andere geslacht, hoewel deze kinderen daar nog veel te jong voor zijn natuurlijk
Onder: Dezelfde kids kijken even om. Allemaal originele complete Volendamse dracht. Is het geen prachtig fleurig plaatje? Dit moeten we hier toch in stand houden ! Het is te hopen dat er zich snel vrouwen of meiden komen melden om t.z.t Aal, Aaf, Liesbeth op te volgen in deze belangrijke taak.
