Van Kangerlussuaq naar Sisimiut en Ilulisat.

Door ons drukke programma en de beperkte internet mogelijkheden onderweg kunnen we nu pas weer weer iets van ons laten horen. Het gaat heel goed hier. Na een verblijf van een paar dagen in Kangerlussuaq vlogen we naar het westelijker gelegen Sisimiut, waar we in een goed hotel verbleven. Het schitterende weer dat we hier in Groenland steeds hebben liet ons een ochtendje in de steek; bewolkt met lichte regen. Dat duurde echter maar kort. S ‘middags in Sisimiut klaarde het al weer op, en konden we een mooie wandeling maken door dit Eskimo dorp. Veel blauwe luchten dus, maar door de zon waren ook de mosquito’s hier rijkelijk aanwezig. De sfeer in ons expeditieteam is er echter niet minder om. Het is niet alleen een fascinerende expeditie, maar ook een heel gezellige trip met elkaar.

Onder: Groenland is net zo groot als Europa, en over de gehele oppervlakte – op een kleine kuststrook na – bedekt met een ijs kap van twee miljoen vierkante kilometer die wel drie kilometer dik is. Het deel in West Groenland dat we hier zien is praktisch het enige deel dat bewoond is, en van waaruit men tochten kan maken. De rode pijlen geven onze route aan. Van Copenhagen vlogen we naar Kangerlussuaq, vandaar naar Sisimiut en daar vandaan later naar Ilulisat. Het witte deel op de kaart is de ijs kap van Groenland. De groene delen aan de kust liggen 6 a 7 maanden per jaar van oktober t/m mei ook onder het ijs en de sneeuw, maar zijn nu – in de zomer – toegankelijk.

Onder: Op de ijs kap van Groenland; we zijn best wel een beetje trots op deze foto die gemaakt werd door expeditie lid Wim Welman. Mary draagt hier een rugzak met foto apparatuur en water/voedsel voorziening

Onder: Een heel diepe kuil die ontstaan is door opvang van al het smeltwater uit de omgeving. Een majestueus gevoel om hier – boven op deze ijsrichel staand – in te kijken.

Onder: En we vervolgen onze weg weer…. maar waar is onze gids Adam ?

Onder: Die is al weer een eind verder; maar ja, hij doet dit dan ook 300 dagen per jaar.

Onder: Op de terugweg naar de barakken zien we de rand van de ijs kap, met hier en daar gletsjers die ook veel puin meenemen.

Onder: Ook hier een grensgebied tussen de kuststrook en de ijs kap

Onder: Op de afscheiding ijs/land leven veel rendieren, en zoals hieronder op de foto die we tijdens een rondvlucht namen, grazende muskus ossen, een typisch Groenlands soort rund. Ze smaken heerlijk.

Onder; IJs en puin aan de randen van de gletsjers.

Onder: Een afwisselend landschap glijdt onder ons door tijdens de rondvlucht met de Partenavia.

Onder: Plotseling zitten we weer boven de ijskap, en zien dit betoverende tafereel, dat zich duizenden kilometers uitstrekt.

Onder: Door gletsjers gevormde puin rivieren kronkelen door het verijsde landschap, wat een wondere wereld !!

Onder; Hier in een van de vele fjorden de ijsresten van een gletsjer.

Sisimiut

Onder: Het dorpje Sisimiut, gezien vanaf onze hike track.

Onder: In Groenland wonen de Inuïts, ofwel zoals wij ze kennen de Eskimo’s. Het viel ons op dat ze uiterlijk vaak overeenkomsten vertonen met Zuid Amerikanen.

Onder: Deze mannelijke Eskimo jagers kwamen we tijdens een hike in de bergen tegen; waar ze precies op jagen is ons niet duidelijk geworden.

Onder: Nu we het over jagen hebben…. dat hoefden wij niet te doen om aan eten te komen. In ons hotel in Sisimiut was een voortreffelijke kok aanwezig die voor de meest culinaire genoegens zorgde, zoals hieronder te zien is.

Onder: Tijdens onze wandelingen door Sisimiut maakte ik foto’s van de houten huizen waar de Eskimo’s tegenwoordig in wonen.

Onder: De houten huisjes zijn overwegend beschilderd in felle kleuren, dat geeft wel sfeer vonden wij.

Onder: Een Eskimo begrafenis, op de begraafplaats midden in het dorp. Een aantal van de Eskimo’s is in traditonele klederdracht

Onder: De ceremonie van iets dichterbij gezien.

Onder: Even uitrusten op de traditionele houten honden slede, die je overal ziet staan. Deze is er niet voor de toeristen neer gezet vrienden; want die zie je hier (bijna) niet.

Onder: Het haventje van Sisimiut. Een belangrijke locatie. Er zijn hier namelijk geen verbindingswegen om naar andere dorpjes te komen; alles gaat per boot (in de zomer) of per vliegtuig.

Onder: Vanuit dit haventje vertrokken we voor een ” Catch Your Own Fish and Dinner” . Er werd op kabeljauw gevist, en dat hebben we geweten; met een simpel katrolletje en wat kunstaas trokken we ze achter elkaar uit het water, binnen no time hadden we er zo’n 50 gevangen; en zeker niet de kleinsten, zoals op onderstaande foto te zien is. Boven Ria Welman en rechts Marian Polman die om hulp riep toen ze na 10 seconden vissen het eerste exemplaar aan haar lijntje had. Linksonder Tanja en Marco, en rechtsonder Rob die er hier maar liefst drie tegelijk ving zoals te zien op de foto.

Onder: Uiteraard konden Mary en ik niet achter blijven.

Onder: Hier een van de prachtige kabeljauwen die we vingen.

Onder: Twee zakken vol met de net door ons gevangen levendige kabeljauwen worden hier door Marco en Wim van de boot meegenomen naar het hotel waar de kok ze voor ons bereidde. Nooit eerder aten we zulke lekkere kabeljauw.

Onder: We kregen elk een heel grote portie. Het was overheerlijk allemaal.

Onder: Een karakteristiek huisje in Sisimut. Overal onderdelen voor bootjes en snowmobiles rond het huis.

Met de Postboot naar Ilulisat

Het comfort op de Postboot van Sisimiut naar Ilulisat ( 300 km in 16 uur varen inclusief overnachting) waar we niet veel van verwacht hadden viel reuze mee; de hutten waren prima en ook het eten aan boord beviel ons goed.

Onder: We zagen al snel ijsbergen en walvissen onderweg; hier zelfs twee tegelijk die aan het spelen waren zo leek het.

Onder: We besloten om deze “nacht” op te blijven om een foto te maken tijdens de midzomernachtzon. Deze foto is precies om 12 uur s’nachts gemaakt op het bovendek van de Postboot. De zon is nu op z’n laagste punt, en zoals te zien niet geheel onder. Het blijft dus gewoon 24 uur per dag licht. Wel even wennen is dat. S’ winters ( 6 maanden lang) blijft het dus 24 uur per dag donker, dat went minder snel denken wij .

Onder: De ijsbergen worden steeds groter en komen steeds freqwenter voor, de boot moet continue laveren om ze te ontwijken; wat een fascinerend schouwspel. Iedereen staat aan het dek te kijken, en te fotograferen. De ooooohs en de aaaahs zijn niet van de lucht.

Onder: Diep onder de indruk raken we van dit echt sprookjesachtige schouwspel; dit hadden we niet verwacht !!

Onder: Dan komen we plotseling een heilbot visser tegen…. wat een mooi vak toch, zo tussen de ijsbergen en het pakijs.

Onder: De meest vreemde sculpturen passeren het schip

Onder: Waar zijn we beland? Is dit de Groenlandse wereld van Anton Pieck? We moeten af en toe in onze wangen knijpen om te voelen of het wel echt is….

Onder: Geen commentaar, gewoon genieten….

Onder: Na een fantastische boottocht van 16 a 17 uur bereiken we het plaatsje Ilulisat; deze foto maakte ik vanaf het terras van een restaurant waar we aten. Op de achtergrond Disco Island, waar ook een ijs kap overheen ligt.

Onder: Het drukke haventje van Ilulisat.

Onder: Toen we ons – overigens voortreffelijke – hotelkamer in kwamen maakte ik meteen deze foto vanuit onze kamer door het raam heen. Dat is pas echt zeezicht !!

Onder: Vanuit Ilulisat maakten we een heliflight over het beroemde 60 km lange Ice fjord en vlogen we naar de Ilulisat gletsjer, de grootste een breedste gletsjer van het Noordelijk halfrond. Hij is 7 kilometer breed, en meer dan een kilometer hoog. Hij produceert 53 ton ijs per dag en schuift daarbij 50 meter op. Ook maakten we bij de gletsjer in de buurt een landing. Het werd een sensationele belevenis.

Onder: De absolute highlight van deze vlucht was toen we bij bij de gletsjer arriveerden, waar steeds grote stukken van af breken. De hoogte van deze 7 km brede ridge van ijs en samengeperste sneeuw is meer dan 100 meter.

Onder: Toen vlogen we rakelings bij de ridge langs; de adrenaline stroomde full speed door onze aderen; elk moment kon er een compleet ijseiland vanaf breken. Wat een ongekend natuurfenomeen, wat een sensatie, om nooit meer te vergeten. We hebben hier veel schitterende plaatjes gemaakt, die ik in een volgende editie van dit journaal zal laten zien

Onder: Naast de traditionele honden slede staat bij elk huisje in Ilulisat en andere plaatsen tegenwoordig een snowmobile in de tuin geparkeerd. Een groot deel van het jaar zijn dit de aangewezen transportmiddelen voor de Eskimo’s.

Walvis watchen

Vanuit Ilulisat maakten we een whale watching cruise; het duurde drie uur lang voor we de eerste bultruggen te zien kregen, maar toen zagen we ze vrij lang van heel dichtbij; de ene sensatie volgt dan andere op hier in dit land met zijn ongerepte natuur.

Onder: Hier zien we het karakteristiek plaatje van een walvis; zijn staart met daarin op de gekartelde achterrand z’n eigen fingerprint

Onder: Dit is zo’n moment waar je als fotograaf altijd op wacht; een echte voltreffer, een lucky shot !! Door de lichtinval en de stand van de bultrug staart is dit een heel bijzonder plaatje geworden. Een van m’n favoriete foto’s. De rest van de whale foto’s komt net als de rest een volgende keer.

Onder: Tijdens het “Midnight Cruising between the Icebergs”” in de Disco bay zagen we deze fraai door de lage zon beschenen sculpture van ijs van een paar meter hoog.