Maandelijks archief: mei 2012

Kroatie – Luchtfoto’s Volendam – Joan Franka – Nederland rust uit van crisis.

Naar Kroatie

Ik schrijf dit op zaterdagavond 2 juli; over een paar uur vertrekken we naar Kroatie voor een zeil/motor cruise langs de Kroatische kust. We waren daar 2 jaar geleden ook al eens. Het varen/zeilen langs deze kust is echt een buitengewoon genoegen, en is ons zelfs nog beter bevallen dan varen langs de Griekse en/of Turkse kust. Je bent er minder op open zee, en het wemelt er van de eilandjes met gezellige oude vissersdorpjes met pittoreske haventjes, waar je continue tussendoor vaart. Uiteraard meren we heel vaak aan voor een hassebassie; vooral s’ avonds, wanneer op de terrasjes in de open lucht veel goede muzikanten live optreden.

Links: Op de foto links Lau en Gre Stroek aan een biertje in de Middellandse zee, tijdens onze vorige Kroatie trip.

Vorige keer voeren we vanuit naar Dubrovnik naar het noorden; deze keer gaan we vanuit deze schitterende historische havenstad zuidwaarts, richting Montenegro.
We doen deze voorjaar trips altijd samen met vrienden Dick en Wil Koning, en Lau en Gre Stroek. Omdat Lau momenteel even het e.e.a met zijn gezondheid moet rechttrekken, heeft de familie Stroek dit jaar verstek moeten laten gaan, en gaan we nu dus met z’n vieren. We zullen ze missen, maar volgend jaar zijn Lau en Gre natuurlijk weer van de partij. We hebben er buitengewoon veel zin in.

Het weer is voortreffelijk in Kroatie en dat blijft minimaal de komende twee weken nog zo. We nemen zoals altijd de laptop mee, en hopen jullie onderweg weer vele plaatjes te kunnen laten zien. Om in de stemming te komen alvast even wat plaatjes van ons vorig bezoek aan dit mooie land.  

Onder: Een foto van ons laatste bezoek aan de Kroatische kust; vanaf onze boot gemaakt. De schitterende zonsondergang bij het eilandje Mled

Onder: Ook van ons laatste bezoek. Jana, een Kroatische schone – nicht van de kapitein – die er wat vervormd uitziet in het water waarin zij omhoog dwarrelt na haar duik vanaf het dak van onze boot. Ze kon de foto wel waarderen, overigens.

Onder: Lopend op de beroemde stadswal van Dubrovnik zijn deze oude maar na de Servisch Bosnische oorlog gerestaureerde daken een lust voor het oog…en de camera !

Nederland rust op het water dagje uit van de crisis

Onder: Dit is een luchtfoto foto van het IJsselmeer van afgelopen zaterdagmorgen. De foto is gemaakt boven de haven van Enkhuizen in de richting van Urk, dat rechtsachter op de foto zichtbaar is. Nooit eerder zag ik zoveel bootjes op het water; een absoluut record. Nederland is massaal een dagje aan het uitrusten van de crisis.

Joan Franka uitgeschakeld

Het is alweer oud nieuws dat Joan Franka als 15de van de 18 deelnemers eindigde en niet in de finale kwam. Jammer, temeer omdat we nu eindelijk eens een goed liedje hadden. Een echt catchy songfestival lied, met een pakkend refrein. Hoe kan zoiets nou ? Ik denk dat het ontbreken van enig showelement in de performance daar een van de grootste oorzaken van is; gelukkig hadden we de tooi nog, de enige franje. Geld speelt bij dit manco uiteraard de hoofdrol.

De grote platenmaatschappijen die vroeger bereid waren om grote investeringen in de artiest te doen zijn allemaal verdwenen. De TROS en de NOS hebben zoals altijd slechts een minimaal productiebudget voor zo’n Eurovisie songfestival; hotel accommodatie voor de presentators en wat omroep bobo’s, maar geen of goedkope lokale modellen en geen echte choreografie, die thuis al lang ontworpen en ingestudeerd had moeten zijn.

Dat komt schraal over in dit maffe circus van vuurwerk en bewegende billen en borsten. Zo brachten de Zweden naast een topsong een complete videoclip live op het podium; dat vergt wekenlange voorbereiding op de thuisbasis, en daar hangt een zwaar kostenplaatje aan. Ook Joan’s  zangperformance werkte niet mee aan een finale plaats, hoewel ik vele wèl geplaatste deelnemers ook vals als een kraai heb horen zingen.

Ik schrok me ’n hoedje tijdens haar uitvoering. Een piepdun stemmetje uit een door de zenuwen dichtgekenepen strot, niet stemvast, onzuiver, en naar hees neigend. Zo had ik Joan nog niet eerder gehoord. Hopelijk krijgen we nu niet volgend jaar weer zo’n producers liedje, met zo’n nietszeggend 100 in een dozijn melodietje, dat kennen we nu wel. Met het liedje waren we eindelijk weer op de goede weg.


Onder: Vorige week maakten we meerdere fotovluchten. Hieronder de camping in Edam waar een aantal vrienden en bekenden van ons een vaste plek hebben. Ze zijn er dan voornamelijk met mooi weer, zoals nu. 

Onder: Het centrum van de prachtige stad Hoorn aan het IJsselmeer.

Vliegtuigcrash op vliegveld Lelystad

Onder: Een paar minuten voordat ik met de PH-BZN op vliegveld Lelystad wilde landen, afgelopen vrijdagmorgen, klonk de nerveuze noodoproep mayday mayday… uit mijn boordradio. Als vliegenier schrik je je dan wezenloos; er is een kist in acute problemen weet je dan. Meteen daarna bleek dat het in nood zijnde vliegtuigje al op de baan stond. Het had een neuswiellanding gemaakt, of het was door een windvlaag tegen de baan gesmakt, maar er waren gelukkig geen gewonden. Het vliegveld werd meteen voor al het vliegverkeer gesloten, zodat wij naar vliegveld Teuge bij Apeldoorn moesten uitwijken. Eerst vloog ik nog even over de baan om deze foto te maken. 

Onder: En daar lag dan het vliegveld Teuge, bij Apeldoorn; de terrasjes waren druk bezet, dat zagen we vanuit deze positie al.

Onder: Op het terras van het vliegveld restaurant in Teuge zaten mijn zwager Gerard en ik gezellig wat te eten en drinken tijdens onze gedwongen uitwijk naar Teuge. Na een uurtje hoorden we dat het vliegveld Lelystad weer open was en konden we in de PH-BZN – hier op de achtergrond in het gras geparkeerd – onze terugvlucht naar Lelystad vervolgen. De landing op Teuge hoefden we niet te betalen; het was immers een uitwijk procedure zei de havenmeester. Een sympathiek gebaar……. 

Onder: De vuurtoren bij Marken beter bekend als “Het paard van Marken”, waar ik op 21 juli a.s met reisvrienden een rondleiding zal krijgen van bewoners Thijs en Liane.

Onder: Nu we toch even met vliegen bezig zijn ! In de BZN archieven vond ik dit krantenartikel uit 1990. Nota bene op de Telegraaf voorpagina wordt melding gemaakt van mijn aanschaf van de PH BZN. Carola was bereid om even met mij naar Lelystad te rijden voor het plaatje. Ik heb de PH-BZN dus al weer 22 jaar in mijn bezit. De tijd vliegt, letterlijk……. 

Onder: De afgelopen week kon ik een paar keer een fietstochtje maken met kleinzoon Jip. Al na een paar seconden achterop de fiets gezeten begint Jip dan over “een ijsje kopen”. Uiteraard fietsten we daartoe ook even naar de ijsboerderij van Honingh, net buiten ons dorp, waar ik onderstaande plaatjes schoot.

Onder: De noordoostelijke zijde van de Volendamse haven, met op de achtergrond Hotel Spaander. Op de plaats tussen brasserie Katrien – op de voorgrond – en de visrokerij van Plat, wordt binnenkort een appartementencomplex gebouwd. Hopelijk wordt de pittoreske aanblik van dit havendeel hierdoor niet aangetast. 

Onder: Ons bejaarden tehuis: De Sint Nicolaashof met de onlangs aan gebouwde vleugel in het midden.

Onder: Dit pand aan de Volendamse Kathammerzeedijk is het laatste jaar door de nieuwe eigenaar heel fraai verbouwd; het is nu een “villa met Hollywood allure” in Volendam geworden.

Onder: Op deze prachtige plek van de vroegere camping van Uitdam aan het Markermeer moet het nieuwe Landal Marina Resort Uitdam komen. Op de achtergrond rechts Monnickendam

 

Onder: De Amsterdamse ringweg op de voorgrond, met de in aanbouw zijnde ingang van de nieuwe Coentunnel buis. De kluwen wegen die naar het bedrijvengebied daarachter leidt, doet mij denken aan de slagaders die van en naar het hart lopen.

Onder: Deze luchtfoto maakte ik al een tijdje geleden; het huis van Linda de Mol in ’t Gooi.

Update Volendamse nieuwbouwwijk Broeckgouw dd 25 en 26 mei 2012

Onder: Een overzicht van de bouw situatie op de nieuwe Volendamse Broeckgouw wijk. Ik krijg dagelijks verzoeken van Volendammers en veel Volendamse lezers van dit journaal om updates van de bouwvorderingen van dit nieuwbouwproject te plaatsen. Daar gaat ie dan. Hier vanaf het IJsselmeer gezien in westelijke richting; op de achtergrond Volendam en rechts Edam 

Onder: Nu vanaf de andere kant, richting het IJsselmeer.

Onder: Op de foto hierboven is de ligging te zien van de vrijstaande woningen hieronder. De middelste van deze drie woningen is van onze Kees en zijn Sylvia; zij wonen hier al een paar weken.



Onder: Hier wordt nog volop gebouwd.

Onder: Het meest linkse deel van de Broeckgouw – op de foto onder de school – wordt al bewoond.

Onder: Voor de bewoners van deze huizen deze opname.

Onder: De nieuwste ontwikkelingen op het bouwterrein.

Onder: Het nieuwbouwproject van de Volendamse Woningbouwvereniging aan de Julianaweg dd 26 mei 2012 in het centrum van het dorp. De 1ste verdieping is gerealiseerd. Vele al wat oudere Volendammers hebben hun eigen woning verkocht om hier te gaan wonen, waaronder een aantal van onze kennissen.

Onder:  Julianaweg bouwproject in Volendam in een wijd kader gezien vanuit het noorden, op de achtergrond links het Sint Nicolaashof en rechtsachter de Vincentius kerk

Onder: Een detail van de noordzijde van de bouw van de huurwoningen

Onder: De Sint Petrusschool in het midden, waar onze kleinzoons Jan en Kees lager onderwijs volgen. Hier bezochten wij het afgelopen  jaar twee series opera avonden van Kees Schilder Kos, die directeur op deze school is. Wij draaien inmiddels al opera aria’s in de auto, en we genieten er van!!

Onder: Zwembad de Waterdam in Volendam, het afgelopen Pinksterweekend

Onder: Het Volendamse recreatieterrein Slobbeland ligt afgelopen zaterdagmorgen al vroeg bezaaid met zonneaanbidders.

Onder: Bij Etersheim in het Noordhollandse landschap kiekte ik deze prachtige oude molen.

Onder: De wooncentra van het eiland Marken afgelopen zaterdagmorgen

Nieuwe Tamara, foto kleinkids en het BZN archief

Nieuwe single voor schoondochter Tamara

“Als de zon weer schijnt” is de titel van de nieuwe single van Tamara onze schoondochter; het is een vrolijk zomers lied dat geschreven. gearrangeerd en geproduceerd werd door Piet Souer, die bij ook veel van onze BZN hits als arrangeur optrad. Piet was destijds ook verantwoordelijk voor alle mega hits van Luv. Opmerkelijk bij deze release is, dat bij het maken van de You Tube clip voor het lied, Tamara’s echtgenoot onze zoon Sander optrad als cameraman en regisseur. De opnames werden gemaakt tijdens een gezamenlijke vakantie van Tamara’s familie Tol in Turkije een paar weken geleden. In de clip treden ook de ouders van Tamara op. Ze wandelen als een verliefd stelletje langs het strand. Een leuke clip, een leuk lied, en een verrassend regie debuut van onze zoon Sander.

Men kan de clip bekijken door op de zoekpagina van Google in te typen: ” Tamara  Als de zon weer schijnt”, en dan op de zo gevonden You Tube link te klikken

 
Onder: Een foto die ik maakte van het gezin van Sander en Tamara in Turkije toen wij er afgelopen oktober met de gehele familie Tuijp op vakantie waren i.v.m ons 40 jarig huwelijk. Naar deze foto kijkend zou men verwachten alle gezinsleden vaak in de sportschool te kunnen aantreffen. Niets is echter minder waar, daar hebben ze het allemaal veel te druk voor.



Onder: Deze prachtige foto van onze kleinkids Sophie en Thijs met hoedjes  werd me toegestuurd door onze schoondochter Brenda. Ook de kleinste zoon Jip
heeft een hoedje gekregen, maar hij wil het niet op. “Maar dan ook niet op de foto” zei moeder Brenda toen resoluut.

BZN afscheid bijna 5 jaar geleden

Over een paar dagen is het alweer 5 jaar geleden dat we als BZN op 16 juni 2007 voor de laatste keer op de bühne van Ahoy Rotterdam stonden voor ons afscheidsconcert. Ik denk er nog vaak aan terug, aan die hele bizarre avond barstensvol mixed emotions, waar miljoenen Nederlanders via een urenlang durende rechtstreekse TV uitzending live bij waren. Toen daar staand op die bühne dat prachtige BZN leven in mijn gedachten voorbij flitste, en aan die indringende laatste twee jaren, die het einde inluidden van een intensieve maar uiterst succesvolle 42 jaar lang durende carrière. De warmte en de tranen van de fans; de wijze  waarop we door heel Nederland gefêteerd werden, en aan de vele onderscheidingen die ons ten deel vielen.

Onder: Het eerste artikel ooit over BZN geschreven, in de Volendamse Nivo. Het was in de zomer van 1965, toen we als vriendenploeg in het Volendamse St Jozef gebouw een dansavond bezochten en onverwachts voor het eerst de buhne opgeduwd werden om in de pauze van een aldaar optredende band wat Shadows liedjes te spelen. Omdat we geen naam hadden werden we toen in de Nivo “Band Zonder Naam” genoemd, dat hebben we maar zo gelaten.

Onder: Niemand; ook wij niet, had toen natuurlijk OOIT kunnen bevroeden dat deze Band Zonder Naam 42 jaar lang zou bestaan, en in die bijna halve eeuw uit zou groeien tot de succesvolste act in de Nederlandse top 40 geschiedenis. Hier een Telegraaf artikel uit 2004; ook in 2005 waren wij nog steeds de record houders, en toen we stopten had BZN 56 top 40 hits gescoord; volgens de Stichting Top 40 heeft nog steeds geen binnen,- of buitenlandse act dit record in ons land dit geëvenaard.

Het Einde

16 Juni 2007; ons levenswerk wordt plotseling beëindigd; en juist dat aspect riep bij mij zoveel emoties op. Een leven lang ben je bezig om je uitgekomen jongensdroom – wat BZN toch was –  te continueren, die kostbare verworvenheid leven in te pompen, en dan plotseling, maak je er een eind aan, breek je hem af. Alsof je een vriend de nek omdraait. Dàt doet pijn. Het afscheid nemen van. En niet de angst voor een leven zonder BZN. Daar heb ik nooit tegenop gezien, en ook was ik nooit bang voor een zwart gat of allerlei andere zieligheden en frustraties die in de volksmond vaak aan pas gepensioneerden toebedacht worden.

Ondanks “Die Mooie BZN Tijd”, zijn de 5 voorbije jaren zonder BZN misschien wel de mooiste jaren van mijn leven geweest; samen met onze kids en de kleinkinderen, en niet in het minst door de vele fantastische lange wereldreizen en kortere tripjes die we in die tijd gemaakt hebben. We hebben ongelofelijk van ons leven genoten! Een onbezorgd maar boeiend leven, zonder verplichtingen, files, en presteer stress. Niet in geld uit te drukken, die pret. Dat het nog lang zo mag blijven is onze ultieme wens!!

Met plezier kijk ik uit naar de fandag op 17 juni a.s in het Volendamse St Jozef gebouw, waar ik weer veel fans hoop te zien en te spreken over die mooie BZN tijd die we samen beleefden Op zulke momenten kijk ik weer met plezier naar de vele BZN foto’s en andere herinneringen in mijn archief, waaruit ik vandaag kort zal putten; ik werk nu aan een volgende aflevering van dit journaal met veel meer oud BZN materiaal.    

Onder: BZN als KISS in de 80-er jaren in een Nationale TV show t.b.v van de Hartstichting. VLnr: Jan Tuijp; Thomas Tol; Carola Smit; Jack Veerman; Jan Keizer; Cees Tol. Ik weet nog dat ik net als de echte Kiss voor deze act een plastic zakje met rode vloeistof in mijn mond nam. Op een bepaald – met de cameramensen afgesproken- moment in de uitzending, – als ik in close up was,- beet ik dat zakje stuk en liet het “bloed” smartelijk uit mijn mond lopen. Na de tweede repetitie – ik had nog twee zakjes over -, kwam de voorzitter van de Hartstichting ontdaan naar mij toe, en vroeg mij om dit niet meer te doen, men vond dit onpasselijk; ik begreep er niets van.

Onder: Uit de oude doos; een piepjonge Carola aan de Volendamse haven. Ik denk dat deze foto van 1984 of 1985 is, toen Carola net bij BZN zat. (Van Twan Laanen uit Best vernam ik dat deze foto van Carola gemaakt is in 1987 na haar ziekenhuisopname voor haar herseninfarct. Bedankt Twan)

Onder: Tijdens de jaarlijkse Wereld Natuur Fonds gala’s op TV waarin we vaak optraden, werden ook wel eens voorgesteld aan WNF beschermheer Prins Bernhard, zoals hier. Bij een van die ontmoetingen bleek de Prins te weten dat ik vliegenier ben. Hij vroeg mij plotseling hoeveel types ik vloog, waarop ik hem bescheiden antwoord gaf. Ik vroeg hem daarop natuurlijk waarop hij allemaal vloog. Hij antwoordde toen: meer dan honderd types.

Onder: Tijdens elke tour, bedachten we wel een fun act voor Jan Keizer en Carola. Vaak kwamen we in de auto op de terugweg naar huis met een bvo’tje (biertje voor onderweg, met dank aan Hazes) erbij op de beste ideeën. Hier is Jan links Tina Turner en rechts een slangen bezweerster uit de Sahara.