Reizen

We zijn momenteel druk bezig met het plannen en voorbereiden van onze komende reizen dit jaar, waaronder een maandenlange wereldreis, vanaf midden november a.s.

Links: Alle rode routes buiten de blauwe stippellijnen hebben we tijdens onze laatste reis door Australie reeds afgelegd. Het gebied binnen de blauwe stippellijnen is het deel van zuidoost Australie dat we nog “tegoed” hebben; inclusief het eiland Tasmanie. Met de campervan zullen we hier tijdens onze komende wereldreis doorheen crossen. Het is een tamelijk uitgestrekt gebied, van 1800 km x 1000 km

We passen dit bezoek aan Australie in, in een nieuwe wereldreis die ons eerst naar Vietnam en Cambodja brengt. Hier zullen we 4 a 5 weken van noord naar zuid doorheen trekken. Dan volgt na een tocht door zuidoost Australie, het prachtige eiland Tasmanie, zuidelijk van Australie. Daarna zijn we van plan naar Vanuata, een eilanden groep in de  stille oceaan te vliegen, om daar rond te cruisen en wat uit te rusten. Bijzondere eilanden waar nog niet lang geleden het kannibalisme is afgeschaft. Dat laatste weten we overigens heel zeker !! 

Eerst hebben we echter nog diverse andere trips in petto, waaronder twee wandel en wijntrips met vrienden in Oostenrijk; naar Disneyworld Parijs met 3 van onze kleinkinderen; samen met vrienden naar Griekenland voor een zeilvakantie bij Rhodos; met al onze kids en kleinkids naar Turkije, etc etc.. Het wordt weer een druk reis jaar voor de Tuijpjes; we hebben er zin in.

Onder: Uluru; The Rock, in het centrum van Australie. Met heimwee denken we er aan terug, aan ons maandenlange “Down Under ” avontuur, dat wegens het overlijden van Mary’s moeder, afgelopen december, na 3,5 mnd plotseling afgebroken moest worden. In november gaan we weer terug naar o.a Sydney, om onze reis vanaf daar volgens de eerder gemaakte planning af te maken.

Onder: Hier gaan we niet meer heen, hoewel ik hem best nog eens zou willen zien. Vooral alle commotie er om heen. “The Rock”, waar we, – zoals op de foto te zien is heel dicht er tegen aan, – een paar  boeiende wandelingen maakten. Aan Mary, die hier op de foto op ons af loopt, is de immense grootte van The Rock af te meten.

Onder: Ook denken we nog vaak terug aan de vele helikopter vluchten die we maakten over heel ruige en ontoegankelijke gebieden, zoals hier boven Kings Canyon

Onder: Vanuit de helicopter vliegend in de buurt van Kings Canyon, zagen we de opmerkelijk groen uitziende Outback; ook hier in “The Red Centre”,  had het n.l vaker dan normaal geregend.

Nog ééntje dan:

Get Back Live !

Aletta’s Blauwe Bril

LUCHTFOTO’S VAN VOLENDAM EN OMRINGENDE PLAATSEN

Vandaag op deze website een unieke serie luchtfoto’s van ons eigen Volendam en de omringende plaatsen. Waarom uniek? Voor dit soort kwaliteits foto’s, – waarvan hier i.v.m. internet slechts kleine en bovendien kleur gecomprimeerde bestanden worden afgebeeld – , moet het extreem helder zijn. Vlieg zichten van meer dan 40 km of meer zijn een absolute vereiste voor dit soort panoramische lucht foto’s,  en deze extreme helderheid komt maar zelden voor. Dan nog, is de beste tijd in verband met de begroeïng en zonnestand de periode april en mei. Men moet, als deze omstandigheden zich plotseling voor doen, als lucht fotograaf de onmiddellijke beschikking hebben over een vliegtuig met piloot. Om niet al te veel vertekening of vliegtuigonderdelen in beeld te krijgen moet men daarbij zoals in geval van Volendam en Purmerend ook nog eens naar een hoogte van resp 2,1 km en 2,7 km klimmen. Het grote probleem hierbij voor Volendam en omstreken is dat dit op een steenworp afstand van Schiphol ligt. Verkeersvliegtuigen vliegen in dit zogenaamde “naderingsverkeersleidingsgebied” op relatief lage hoogte. Daarom moet speciale toestemming van de verkeersleiding op Schiphol verkregen worden, en moet de vlucht in continue overleg met de verkeersleiders daar worden uitgevoerd. E.e.a gaat zeker niet makkelijk, en is bijna onmogelijk. Toestemming wordt bijna nooit gegeven. Onder deze unieke omstandigheden wil namelijk elke lucht fotograaf wel aan de bak. Kortom; dit zijn unieke en eigenlijk zeer kostbare foto’s.   

MARKEN  

PURMEREND  

WOONWIJK WEIDEVENNE PURMEREND 

BROEK IN WATERLAND 

OOSTHUIZEN  

MIDDEN BEEMSTER  

GRAFT – DE RIJP  

DE RIJP  

ILPENDAM 

Afscheid van de winter

Het mooie weer van de laatste dagen, leek de voorbode van de naderende zomer. De terrasjes bij ons op de dijk zaten het afgelopen weekend barstensvol met binnen,- en buitenlandse toeristen, maar ook vele dorpsgenoten zochten er een gezellig plekje in de zon. Dat werd nog eens aangedikt door de derde “Amuse tour die zondag j.l bij ons op de dijk en het Marina park plaatsvond. Een drukbezochte tocht langs plaatselijke kroegen en restaurants. Dit jaar waren wij er helaas niet bij. Onze ” amuse groep” was grotendeels op vakantie; en het was ons ontgaan. Maar we genoten desalniettemin volop van de zomerse sfeer op de Volendamse dijk. Als saluut aan Koning Winter plaats ik hier deze ” Anton Pieck- achtige” creaties van zijn hand. De gezellige Volendamse haven in winter tooi.     

Reünie

Vorige week werd door een aantal van mijn oud klasgenoten van de 6de klas van Jozefschool A van meester Mol uit 1960 een reunie georganiseerd. Het was bere-gezellig en ik had niet verwacht het zo leuk te vinden, het zijn immers over het algemeen allemaal personen, – een enkele uitzondering daargelaten -, personen die ik in Volendam nog wel eens tegenkom of zie. Maar elkaar spreken is er dan eigenlijk bijna nooit bij. En dat kon nu volop. Een van de mede-organisatoren Jan Hoekstra  (ex ABN BANK) vertelde in zijn inleidende gesprek dat het 51 jaar geleden – 1960 –  is, dat deze groep voor het laatst bij elkaar was. Dat is toch wel wat. Ook bleken 4 van de klasgenoten overleden te zijn. Het gesprek van de avond voor alle ongeveer 62 jarigen was natuurlijk het wél of niet gepensioneerd zijn. En dat bleek nogal gevarieerd, hoewel toch de meesten niet meer werkten. Maar ook kwamen links en rechts leuke anekdotes voorbij. Zo herinnerde Teun Tol (Sikkes) zich nog,destijds met mij postzegels aan de deuren verkocht te hebben, en dat ik bij een bepaald adres niet aan durfde bellen, omdat daar een kat voor de deur lag! Het gekke van dit verhaal is natuurlijk dat hij dat na 51 jaar nog weet. Als de zaal niet had moeten sluiten hadden we er nu nog gezeten. Ons plaatselijk Nivo blad maakte er foto’s van !  

Op de bovenste foto in zwart wit de 6de klas van de Jozefschool A in 1960. De foto daaraan vast in kleur is van de reünie van vorige week, een groot deel van de klas 51 jaar later.

Om te zien hoe zeer de tand des tijds bij de reünie gangers heeft toegeslagen, moet een foto verder door gescrold worden, daarin heb ik pijltjes getrokken van de kin van een persoon in 1960 naar het hoofd van deze persoon in 2011 

Onder: Speciaal voor de Volendamse lezers van dit journaal. Op de bovenste foto van links naar rechts en van boven naar beneden: Abe Goot , Albert Koopman, Jan Pe, Teun Sikkes, Jan vd Knoest, Dick van de Jozuf, Heintje Koning, Cees Tol (BZN), Gerrit v Pooi, Dick vd Slinger, Hein Koning, Kesie Tol (Kleintje Pils), Snuif (overleden), Albert vd Slinger, Kapelaan vd Velden, Koos Karregat,  Meester Mol, Coen Wulterkunst (overleden), Jan Plat, Wim Steijn, Gerrit vd Slinger, Jan Kras, Hans Kes, (vd bowling), Siem Puleka, Freek Schokker, Dick Bond (pakhuis), linksonder mijn persoon, Jaap Schoen (overleden), Harmen Poessie (zanger Left Side), Ton Basseleur, Cor klepper (de Snip vd Jozef), Sijmen Bakkertje ( vd slager) Jantje Kroon (zanger/gitarist) Jan Hoekstra (vd ABN) Piet Zwarthoed, Siem Basseleur, Bruin Zwarthoed, Piet Mol. Probeer eerst maar eens de koppen uit 1960 te matchen met die van nu; als dat niet lukt kan je door scrollen.

Zwemdiploma voor kleinzoon Tim

Afgelopen zaterdagmiddag mocht onze kleinzoon Tim van Sander en Tamara afzwemmen voor zijn A diploma.

In de Weinstube

Uit het BZN Archief

Omdat de tweeling Jan en Kees, waarmee Mary en ik laatst een klein weekje naar de wintersport waren plotseling bepaalde BZN liedjes wel leuk bleken te vinden, had ik er een paar op een CD ’tje gezet, dat we continue moesten draaien in de auto op weg naar de wintersport. Vooral ” It feels like flying” was de favoriet van de boys. Luisterend naar alle muziek die dan voorbijkomt denk je ook weer terug aan die fantastische tijd die we samen beleefd hebben. Elk liedje heeft zijn eigen verhaal; dat je dan weer opnieuw beleeft. Of in de studio tijdens de opnames, of op de set voor de TV clips die we er van maakten. Ik kijk er met een heel prettig gevoel op terug. Vandaar dat ik weer eens in het BZN archief dook.

Onder: Mon Amour “a capella” gezongen – dus zonder instrumenten – op 20 okt 2006 tijdens de final tour in Groningen

Herinneringen aan Australie

Kernernergie of niet (3)

In het kader van de discussie over wel of niet kernenergie, waaraan ik al twee bijdragen heb gewijd op dit journaal, wil ik jullie deze column uit de Telegraaf van vandaag niet onthouden. Ik heb er smakelijk om moeten lachen.