Onder: Een laatste glaasje champagne op de Gan Gan in de haven van Datca, voordat we naar huis  vliegen.

Onder: Het haventje van Datca; een karakteristiek plaatje. De backgammon spelende mannen aan een glaasje Raki, onder de Bouganville, en de vissersbootjes op de achtergrond. 

Onder: In het haventje van Symi maakte ik vanaf de GanGan deze prachtplaat van de tegen de bergwand aangebouwde kleurige huisjes, die allen voorzien zijn van een zogenaamde Timpaan, de driehoek met ronde ruit in de boven voorgevel.

Onder: In Symi is het buitengewoon gezellig s’ avonds in de tavernes aan de kade. Hier kom je volledig tot rust. Ook wij hebben er tot laat aangezeten.

Onder: Wat een relaxed plaatje. Lau in de hangmat van de GanGan in een Grieks haventje.Thuisgekomen heeft Lau een bezoekje aan de huisarts gebracht, waar hij te horen kreeg dat hij een compleet gebroken rib opliep tijdens zijn nachtelijke val op de reling van de GanGan. Komt niet vaak voor. Gelukkig heeft hij een hoge pijngrens; je hoort hem er niet over.

Onder: Symi gezien vanuit de bergen rijdend vanuit Panormiti naar het Noorden.

Onder: Een deel van de lange kade van de haven van Symi . Hier wandelden we s’ middags langs de terrasjes. Het bier is hier extreem koud vrienden… in diepgevroren glazen, waar het ijs afspat. Afzien……. 

Onder: Een laatste foto van de GanGan, die weer weg vaart met nieuwe gasten. We bedanken kok Cenar en kapitein Kenan voor alles en wensen ze een goede vaart, en de nieuwe gasten net zo’n leuke vakantie als dat wij er op hebben gehad.

Uiteraard is zo’n wereldreis ook een waanzinnig relaxed snoepreisje – niks moet alles mag – waar je van kan dromen, en waar we enorm naar uitzien, maar het is meer dan een vakantie; namelijk: “an other way of life”; in ons geval een boeiende fotosafari van het op eigen gelegenheid “onthaast” leven en rondreizen in een andere nog onbekende wereld tussen andere mensen met andere interessante culturen en eet,- en levensgewoonten, waar je, – omdat het soms even niet anders kan,- zelf ook aan overgeleverd bent. Het is evident dat dit onthaasten niet in een of twee weken kan, daarbij komt dat het hierbij vaak gaat om hele verre bestemmingen, moeilijke terreinomstandigheden, grote afstanden en lange reistijden. Dan wordt duidelijk dat drie of vier maanden onderweg niet overdreven is. Vaak wordt ons door vrienden en kennissen gevraagd of we dan onze kinderen en kleinkinderen niet gaan missen. Natuurlijk is dat zo. Maar we proberen zondag’s in een gebied te staan met internetverbinding, dan zijn de kids thuis en kunnen wij met elkaar skypen. Tot nu toe lukte dat altijd vrij aardig.    

Voor de volgende route hebben we de tickets al gereserveerd.

Onder: Het eerste deel van onze volgende wereldreis van Amsterdam via Warschau naar Hanoi. We reizen dan met prive vervoer met gids en chauffeur van Hanoi – Vietnam, door de binnenlanden van Laos en Cambodja weer naar Ho Chi Minh in Vietnam. Dit traject duurt ongeveer 5 weken.

Onder: Hieronder de route die begint in Hanoi en vervolgens via de zwarte pijlen in 5 weken naar Ho Chi Minh zal leiden. De route van Hanoi naar Lao Cai in de bergen bij de Chinese grens, wordt afgelegd in een nachttrein.Van Vientiane naar Pakse in Laos wordt gevlogen en ook van Pakse naar Siem Reap in Cambodja gaat per zilveren vogel. Voor de rest reizen we in een prive auto/busje met chauffeur en gids. De zuidelijk route langs de kust van Vietnam via Hue en Danang is de meest voor de hand liggende maar ook meest toeristische route. Het Benidorm effect heeft ook hier al opgang gemaakt, daarom kozen wij voor de route door binnenlanden van Vietnam en Laos om naar Cambodja te reizen.   

Onder: Honderd km zuidelijk van het voor zonneaanbidders bekende Mauritius, ligt het vulkaaneiland La Reunion, waar we hoge verwachtingen van hebben. We huren hier een jeep om het verblijf in een resort af te wisselen met het ontdekken van het eiland. Na 2 weken Reunion, vliegen we eind februari weer via Parijs naar Amsterdam

Onder: Hier een Google Earth afbeelding van La Reunion, een Frans vulkaan eiland aan de oostkust van Madagaskar in de Indische Oceaan. Verschillende vulkaankraters tot meer dan 3000 meter hoog waaronder een actieve vulkaan alsmede de vele groene keteldalen met kaskade watervallen etc vormen een El Dorado voor natuurliefhebbers, bergwandelaars,- en klimmers, en doe het zelf rondreizigers.een waar paradijs dus voor fotografen. Een uur rijden van de resorts aan de parelwitte stranden met een gehuurde Jeep het binnenland in levert verpletterend mooie plaatjes op. We kunnen het niet afwachten. 

Onder: De noordkant van Reunion, met bij de rode pijl de lokatie waar we een hotel gereserveerd hebben, van waaruit we met een Jeep het eiland gaan verkennen.

Onder: De zuidkant van het eiland met rechts op de foto een sinds 2008 weer actieve vulkaan. De continue uit de krater stromende lava dat aan de oostkant de Indische Oceaan instroomt geeft een spectaculair stoombad. Vanuit een helicopter zullen we hier zeker getuige van zijn en foto’s van maken.  

Onder: Hier een close up van de krater met de altijd uitstromende lava. Ik hoop dat het nog wel een paar maanden door blijft stromen.

Onder: We hebben ons geen seconde verveeld, hier wordt ons door deze jongedame van Bulgaarse afkomst in het haventje van Selimiye een ietwat gekoeld rood wijntje geserveerd. 

Onder: Tijdens de vaart konden bij voldoende wind de zeilen gehesen worden. Dat is voor de bemanning een hele klus maar voor de passagiers een pracht om te beleven. Heerlijk rustig glijdt het schip dan door het water. Met een van de bemanningsleden kon ik tijdens het zeilen in een bootje rondom het schip varen om wat foto’s te maken. Als dit geen “Zonnig Zeilen” is.  

Onder: Een plekje van waaruit ik ook vele mooie plaatjes van het zeilende schip met passagiers maakte.

Onder: Met een zeilsnelheid van zo’n 7 a 8 knopen doorklieft de Gan Gan hier het water van de Middellandse Zee. Het is nog vroeg in de morgen. Let eens op de wolk van optrekkende nevel boven de berg rechts aan de horizon.  

Onder: De kok aan boord, de Turkse “Caner”,  33 jaar oud, was werkelijk fantastisch. Hij toverde de mooiste en lekkerste  gerechten uit zijn keukentje. Hier een surprise Lasagne voor ons, de Hollandse passagiers.

Onder: Een heerlijke salade met een echt gezicht. Let eens op het ondeugende neusje. Die Turkse jongens toch!!

Onder: Ook deze haaien bek gevuld met een soort van Turkse Godendrank werd door kok Caner tijdens de vaart gefabriceerd en koel geserveerd. Dick en Lau genieten er met volle teugen van.

Onder: Een hapje eten met een koud biertje in een leuk haventje. We drinken alle merken bier etc, maar zo af en toe pakken we dan toch een flesje Amstel. Tot onze verrassing werd er soms ook koel Heineken bier van de tap geserveerd, in diepgevroren glazen. En dat nog wel door zulke mooie Griekse obers. Daar moest op gedronken worden natuurlijk !

Onder: De aanblik van het fotogeniek beroemde  haventje van het Griekse eilandje Symi zal ik nooit meer vergeten. Fotomaatje Jan Kiek was er eerder geweest, en had me er al voor gewaarschuwd. Deze foto maakte ik toen we vanuit Symi in een huurauto hoog door de bergen naar het bergdorpje Panoramiti reden.

Onder: Symi iets dichterbij. De afgemeerde bruine boot net links onder het midden is onze boot.

Onder: Een van de kades van het werkelijk schitterend gelegen Symi

Onder: Het eigenlijke haventje met aanlegplaatsen. Het wemelt hier op de kades van de gezellig tavernes, waar het op de terrasjes tot diep in de nacht heerlijk toeven is. 

Onder: Panoramiti doemt vanuit de bergen voor ons op. Aan de haven ligt hier een groot klooster, dat pas 5 jaar geleden door de aanleg van een nieuwe bergweg voor het eerst met de auto te bereiken was.

Onder: De haven van Panoramiti ietwat dichterbij. Het beroemde klooster is eigenlijk het enige gebouw hier. In de haven ligt de ferry die ook langs Symi vaart.

Onder: Een van de weinige monniken die zich nog in het klooster bevinden.

Onder: Een heel ander soort inwoner van Panoramiti. Wat een betoverende lach. Als je zo geboren wordt, kan het toch bijna niet meer stuk in je leven?

Onder: Nederlanders voor een bijna verlaten Grieks klooster op Panoramiti. De kamers worden nu door de RK Kerk aan vnl Griekse toeristen verhuurd. Er is electriciteit stropmend water en een bed voor een stel voor 16 euro per nacht.

Onder: Wil Koning en Gre Stroek op het zonnedek van de boot, terwijl ik er in een bootje om heen vaar.

Onder: Dick Koning met zijn “Ventopet”. Het is behoorlijk heet hier. We zijn dan ook heel blij met onze hier gekochte “Ventopetten”. De op de klep gemonteerde zonnecellen leveren de elektriciteit waarmee de ventilator wordt aangedreven, waardoor een verkoelende bries in je gezicht waait.

Onder: Onze groep, hier nog brandend zonder de Ventopetten tijdens een wandeling.

Onder: Het haventje van de gezellige Turkse kustplaats Datca; hier bevinden zich de terrasjes op het strand. De stoel,- en tafelpoten willen nogal eens in het zand wegzakken. Weer eens wat anders. 

Onder: Het haventje van Datca waar we met onze boot aanmeerden.