Laos: bittere armoede , in adembenemende schoonheid
We hebben de laatste dagen weinig of geen internet verbinding kunnen maken, vandaar dit vertraagde bericht. Als je onderstaande jungle en bush route daarbij in acht neemt, is is dat wel begrijpelijk. Van Vientiane vlogen we alweer 6 dagen geleden naar naar het zuidelijk 
gelegen Pakse voor een dag en nacht verblijf, en reden we naar het Khone eiland in de delta van de rivier de Mekong, waar we een nacht verbleven in een lodge, om daarna in een boot(je) naar het grotere Khong eiland, dichtbij de Cambodjaanse grens te varen, waar we ook een nacht sliepen.
Vanaf de ferry – een belevenis op zich – uit Khong eiland reden we noordwaarts naar het Bolaven Plateau waar we twee nachten logeerden in het Tad Fane Resort midden in de Jungle. Toen volgde een fantastische rondreis over en rondom het Bolaven Plateau, bekend van de koffieplantages.
We zijn net vanmorgen weer terug gereden naar Pakse , waar ik dit schrijf. Morgenochtend, zaterdagochtend, zullen we naar het Cambodjaanse Siem Reap vliegen.
Laos heeft een onvergetelijk indruk op ons gemaakt. Het is adembenemend mooi, maar echt heel arm en primitief. Het verschil tussen de (paar) steden, waar iets meer beschaving is, en het platteland is groot. Ruim 80 % van de Laotianen woont echter op het platteland in voor ons onvoorstelbare omstandigheden.
Met de enige staatsinkomsten uit export van steenkool, waterkrachtenergie, koffie, textiel en uit het nog zeer kleinschalige toerisme, is de regering niet bij machte om te zorgen voor een acceptabele infrastructuur, en humane sociale en andere collectieve voorzieningen. Vooral het wegennet is erbarmelijk slecht, en dat is voor een zich ontwikkelende economie fnuikend.
Maar qua natuur, landschap en bevolking is Laos een extreem fascinerend land. Een absolute aanrader, voor eenieder die van reizen houdt en zijn horizon eens wil verbreden. En het is er (voorlopig) voor ons heel goedkoop.
Onder: De route tot nog toe ! We zijn nu net weer in Pakse aangekomen, vanwaar we morgenochtend naar Siem Reap in Cambodja zullen vliegen.
Onder: S’ morgens vroeg vanuit Vientiane met het vliegtuig naar Pakse, waar we in het voormalig paleis van de laatste Laotiaanse koning logeerden. – Rechtsonder –
Onder: Hier konden we vanuit ons hotel op vertoon van ons rijbewijs gratis gebruik maken van een van de mini toek toekjes van het hotel. Hoewel er in Pakse niets bijzonders te zien is, scheurden we er toch vrolijk op los.
Onder: We stopten meteen al bij de eerst de beste hoek, waar we een bruidspaartje vastlegden.
Onder: Met onze nieuwe gids Pho one en Mister T de chauffeur bezochten we onderweg naar Khone Island de beroemde tempel Wat Phu. De paraplu is tegen de brandende zonnehitte; het is hier de hele week al bloedheet overdag. S’ nachts koelt het flink af, vooral op het hoger gelegen Bolaven Plateau.
Onder: Het uit de 14de eeuw stammende Wat Phu tempelcomplex na een uurtje trappen klimmen. Het is in Westelijke richting tegen een heuvel aangebouwd, en moest de reizigers vanuit het oosten al vanuit de verte imponeren.
Onder: Boven bij de Boeddha tempel zagen we dit offerblok waar door de vroegere Boeddhisten mensen werden geofferd. Ze moesten daartoe in deze voorgevormde steen gaan liggen en werden vervolgens met keien in elkaar getimmerd. Ik paste er – gelukkig – niet goed in.
Onder: Op een van de vele treden naar de tempel poseerde deze schone Laotiaanse even voor mijn lens.
Onder: Onze zwarte stippel route vanuit Pakse naar het 4000 eilanden gebied in de Mekong rivier delta, met Khone en Khong Eiland, Daarna reden we weer noordwaarts naar het Bolaven Plateau. Laos is befaamd om de vele werkelijk spectaculaire watervallen, – op onderstaande kaart de blauwe golfjes – de ene nog mooier dan de andere.
Onder: We bezochten de Papheng Falls, een van de grootste watervallen van Laos in het uiterste zuiden van Laos.
Onder: De vertrekhaven naar Khone Eiland, een behoorlijk rommeltje daar.
Onder: Maar als je dan de andere kant opkijkt zie je weer exotische taferelen, het lijkt allemaal wel bij elkaar te horen.
Onder: De 30 minuten durende overtocht van dit haventje naar Khone eiland was een belevenis op zich. We pasten qua breedte maar net in het ranke bootje, terwijl onze bagage net boven de waterlijn in de boot voorin lag opgestapeld. 
Onder: Deze “vakantie hippies” vergaderen staande naast ons vertrekkende bootje op het strand, over de prijs die voor de overtocht betaald moest worden: 1,5 dollar, dus ruim 1 euro p/p. Ze kwamen bij ons nog vragen wat wij er nou voor betaald hadden, en besloten op een goedkopere kans te wachten.
Onder: Het ritje in de overigens ongemakkelijk zittende houten boot duurde ondanks dat toch veel te kort. De ene na de andere fotografische highlight kwam voor de lens.
Onder: Het was fantastisch, maar het mooiste moest nog komen.
Onder: En het mooiste was het eiland Khone zelf, en vooral vanaf het terras van ons Lodge restaurant. Dit kleuren spektakel duurde wel twee uur lang, we vergaten bijna om te eten.
Onder: Toen de zon al ruim een uur onder was, konden we nog van dit prachtige uitzicht van de sunset op de Mekong River vanaf het terras genieten.
Onder: Het terras, later op de avond, waar onze gids ons nog even opzocht.
Onder: In de de rechtse lodge sliepen we. Wat een sfeer. We zaten nog laat op ons balkonnetje aan een wijntje van dit moment te genieten.
Onder: Bij het ontbijt hoorden we van hetzelfde terras “was geluiden”. Dames die zich wassen in de Mekong Rivier. De telelens deed de rest.
Onder: Met Pho One onze gids reden we per fiets naar het andere einde van het eiland.
Onder: Op een van de vele lokale markten onderweg, kiekte ik deze gegrilde kikkertjes aan het spit.
Onder: Ergens tijdens onze fietstocht zagen we een huisje dat ik van de bewoner, een 70 jarige man, mocht fotograferen. Let wel vrienden, dit is geen toeristen huisje – wij hebben amper een verdwaalde toerist gezien- ; het is echt en bewoond. Het rieten deel onder de keuken is het nachtverblijf voor de eenden en de kippen. Voor de varkens is een apart hok buiten het huis. Het merendeel van de Laotiaanse bevolking, ruim 80 % woont in deze en nog veel primitievere huisjes.
Onder: De living, met op de achtergrond de slaapkamer, en rechts om de hoek de keuken.
Onder: Toen we er later op de terugweg nog eens langs reden, was de man met zijn vrouw aan het eten. Vissoep, bamboestengeltjes, vis, chilisaus en kleefrijst. Alles wordt met de vingers gegeten. Op de bovenstaande foto hangt de vis aan de lijn nog te drogen.
Onder: De keuken waar bovenstaand maal werd bereid.
Onder: Vrouwen vangen kikkers en visjes langs de kant van de weg, in speciale schepmanden, die ze zelf vlechten.
Onder: Bij de Li Phi Falls op Khone Island
Onder: Zo maar twee langskomende Laotianen. Zwart wit geeft nog meer kracht aan de gelaatsuitdrukking, vandaar.
Onder: Varend op de Mekong, op zoek naar Irrawidi dolfijnen. We zagen er een paar als kleine zwarte stipjes aan de horizon. De gids was zeer enthousiast. 
Onder: Kapitein tijdens onze dolfijnen watch; de dame op onderstaande foto zette ons af bij een paar uit de Mekong omhoog stekende rotsen, om daar van af de dolfijnen te kunnen bekijken. Wat een wereld. Mary zit nog op haar plekje in de boot; er moeten bijna halsbrekende toeren uitgehaald worden om in of uit de boot te komen.
Onder: We zetten alvast voet op vaste wal in Cambodja.
Onder: Het vertrek vanuit Khone Eiland naar Khong Island, de bagage ligt weer voorin. Je komt onderweg – twee uur lang varen – van alles tegen en ogen te kort. Dit bootje was heel wat comfortabeler dan het bootje naar Khone; je zit er weliswaar in op de bodem, maar deze is daarbij voorzien van twee “rugleuning plankjes”.
Onder: Vanuit ons hotel op Khong Island maakten we een anderhalf uur durende tocht per olifant. Het was best wel benauwd af en toe onderweg. Vooral als Jumbo trek kreeg in een sugar cane stengel in een van de belendende bosjes of struiken. Hij ontwortelde daartoe bijna hele struiken en bomen allemaal aan de rand van steile hellingen en diepe afgronden…. met ons op de rug. De Mahoet, de drijver, loopt voor ons uit. Hopelijk gaat de olifant steeds achter hem aan…..
Onder: Hier reden we bijvoorbeeld met onze olifant naar toe en ook langs.
Onder: Vanaf het hotelbalkon op Khong Island maakte ik voor het slapen gaan nog snel deze foto van de Mekong Rivier bij volle maan. Daar wou ik het nu even bij laten; we zijn door onze gids uitgenodigd om met zijn familie te gaan uit eten ergens in Pakse. Als dat maar geen gefrituurde spinnen worden. Ik laat het jullie snel weten, we vliegen morgen van Pakse naar de hoofdstad van Cambodja Siem Reap, waar we 4 dagen in een luxe hotel zullen verblijven. Er is dan weer internet gelegenheid en tijd genoeg om het reisverslag bij te houden.
Rapporten kleinzoons Jan en Kees
We zagen net via de mail de rapporten van onze kleinzoons Jan en Kees; in een woord geweldig !! Laagste cijfer een 6,8 . Onze dag kan nu al niet meer stuk. Bravo Jan en Kees, dat worden ook voor jullie net als Sophie mooie kadoos als we weer thuiskomen.