Luang Prabang
We zijn ( het is nu woensdagavond 7 dec) inmiddels al weer een paar dagen in deze op een na grootste,- en voormalige hoofdstad van Laos. Deze prachtige stad met 40.000 inwoners wordt ook wel de ziel van Laos genoemd. In 1995 verklaarde de UNESCO Luang Prabang tot wereldcultuurerfgoed. Dit heeft alles te maken met de traditionele houten huizen en de vele (34) Boeddha tempelcomplexen die er te zien zijn. Wij zitten in een hotel aan de hoofdstraat, en kijken vanaf ons balkon pal op de avondmarkt die er elke avond gehouden wordt. Het is er heerlijk vertoeven; er is een gezellige drukte, en de temperatuur schommelt zo rond de 28 graden, hoewel het vandaag toch wel heel erg warm was.
Onder: Vanaf de Phousy Mountain, die op loopafstand van ons hotel ligt kiekte ik de stad Luang Prabang vanochtend. Er moesten eerst 395 treden omhoog op geklommen worden, dat was zweten in die hitte hier.
Onder: We maakten diverse uitstapjes in de buurt, o.a samen met onze gids in de minivan. Er wordt overal in het groene landschap door alle locals groente en fruit verbouwd zoals hieronder.
Onder: Op de gekste en ontoegankelijkste plekken worden ook hier net als in Vietnam rijstterrasjes aangelegd.
Onder: Deze foto maakte ik gisteravond op de avondmarkt in de hoofdstraat van Luang Prabang, op zo’n 100 meter van ons hotel.
Onder: Het eten op de lokale markten is voortreffelijk; vooral veel noodles,- en rijstgerechten, maar er wordt daarnaast van alles en nog wat aangeboden.
Onder: Met onze gids bezochten we een van de tempels waarin ook veel Boeddha monniken leven, werken en wonen. Dit is een oud exemplaar; maar het baasje heeft er nog schik in, zo te zien.
Onder: Deze twee nog jonge monnikjes kiekte ik op een van de door ons bezochte tempelcomplexen. Je mag al vanaf je 7de jaar het klooster in om Boeddhistisch monnik te worden – als dat maar goed gaat – , sommige monniken blijven het een paar jaar, en sommigen een leven lang.
Onder: Met fietsen van het hotel trokken we er op uit, en bezochten vele bezienswaardigheden, waaronder een paar van de vele tempelcomplexen hier. Zo’n tempelcomplex bestaat uit vele gebouwen.
Onder: Onderweg hier in de buurt is onderstaande foto – net als in Vietnam – ook een vertrouwd beeld. Het binnenhalen van de koren oogst. En weer zijn het de vrouwen die het werk doen.
Onder: Onze gids maakte deze foto van ons op de beroemde Mekong rivier die ontspringt in de bergen in China , en ook nog door Birma, Cambodja en Vietnam stroomt. De boten die hierop varen zijn heel lang (35 mtr) en heel smal, dat heeft alles te maken met de stabiliteit van een boot op zo’n snel stromende rivier. Wij hadden de boot , geschikt voor 20 personen voor ons tweeen alleen. Wat een genoegen om zo het leven op de oevers gade te slaan. Afzien manneeeeeee……
Onder: Een aanlegplaats waar net zo’n boot als waar wij in varen aanmeert.
Onder: We zagen zelfs olifanten met daarop zo te zien ook toeristen uit het water komen.
Onder: Na zo’n twee uur varen meerden we aan bij een grot, waarin 6000 Boeddha beelden naast en boven elkaar uitgestald te zien waren.
Onder: De Boeddha beelden vond ik minder interessant maar het uitzicht vanuit de grot des te mooier
Onder: Ook vanuit de grot gefotografeerd. In het midden van de oever tegenover ons het restaurant waar we zouden lunchen. Kan het nog exotischer?
Onder: Mary met onze gids Lai tijdens een aanlanding op de rivier oever.
Onder: Wat een serene rust, wat een genoegen om hier te zijn. Op de voorgrond – groen – worden pinda’s verbouwd. Elk bruikbaar stukje grond wordt wel ergens voor gebruikt.
Onder: In Vietnam zagen we al wijn met daarin grote reuzen salamanders voor de smaak. Hier in een van de dorpjes op de oever van de Mekong rivier werd het nog gekker. Allerlei soorten slangen, reptielen en grote insecten worden aan de wijn toegevoegd voor het aroma. Onze gids kon niet geloven dat wij dit bij ons niet kennen.
Onder: Overal vissersboten op de Mekong rivier; de vis die hier gevangen wordt is van een bijzondere kwaliteit aldus onze gids. Hij voegde even later de daad bij het woord en bestelde lokale Catfish bij de lunch.
Onder: Met onze gids bezochten we in de buurt gebied met een hele serie reusachtige watervallen, ik maakte er vele tijdopnames met behulp van een ND filter vanaf het statief. Je moet er wel wat voor meesjouwen de hele tijd , maar dan zijn er van die momenten dat het zich loont, zoals hier.
Onder: Ook bezochten we op ons verzoek nog een paar bergdorpjes, waar we nog eens van dichtbij konden zien hoe de mensen er leven en werken.
Onder: En die mensen hebben het er prima naar hun zin; alles gaat z’n gangetje. Soms vraag ik me hier rondstruinend wel eens af of wij het onszelf in ons luxe westen niet erg moeilijk gemaakt hebben met al die dure huizen, tweede woningen, een of twee auto’s, meerdere vakanties en nog veel meer financieel verplichtende zaken. Misschien zijn deze plattelanders wel veel beter af. Alles wat ze nodig hebben groeit in de tuin, en wat ze niet kennen missen ze ook niet. Ze zijn tevreden.
Onder: Hier wast een oudere zus haar broertje in de rivier van een bergdorp, wel koud dus, maar ja, als je niet anders weet! Het water zag er overigens heel helder uit, en daarbij…. het stroomt gratis. In Laos maakt twee derde van de kinderen de basisschool niet af, omdat ze hun steentje moeten bijdragen aan het levensonderhoud van het gezin, zoals hier op de foto. – aldus onze reisgids – Dat is weer even wat minder mooi natuurlijk. Ennee… even later was de dame zelf aan de beurt, maar die foto’s durf ik hier niet te plaatsen.
Onder: Vandaag bezochten we het voormalige paleis van de laatste koning van Laos , die in 1975 door de communisten werd afgezet. Dit is de bij het paleis behorende tempel, een ongehoord mooi bouwwerk. Vol Boeddha’s en bladgoud. We keken onze ogen uit. Uiteraard bezochten we ook het paleis zelf dat naast deze tempel ligt, en dat nu als Nationaal Museum is aangemerkt.
Onder: In verband met de hitte van vandaag besloten we toch nog een keer de zwoele vaarwind van het varen op de Mekong rivier op te zoeken en boekten weer een korte vaart op een rivierboot. Dit is de Mekong rivier aan de Noordkant van Luang Prabang, waar aan de overkant op de foto een Boeddha tempel gevestigd is. De mannen in de oranje kleden zijn de monniken.
Naar Vang Vieng
We maken ons op voor de trip van morgen, naar Vang Vieng, op papier zo’n 5 uur rijden , maar door de bush met de minivan misschien wel de hele dag buffelen. Er wordt hier door niemand over kilometers en afstanden gesproken, maar over reisuren. Waarom mag duidelijk zijn. We worden door onze chauffeur om half 9 opgehaald, en hebben er zin in. Het avontuur tegemoet.